Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Εννέα εκτεταμένα διηγήματα ή μικρές νουβέλες -πρώτα δείγματα της εύρωστης γραφής μιας νέας πεζογράφου με αξιοπρόσεκτες μυθοπλαστικές ικανότητες, νευρώδες ύφος, στέρεα δομή και σασπένς: καθημερινές, αλλά απροσδόκητες, ιστορίες, με καταστάσεις οικείες και χαρακτήρες πειστικούς και αναγνωρίσιμους. Η ιδιαιτερότητα των ιστοριών αυτών είναι ότι οι πρωταγωνιστές τους, εκ περιτροπής, οδηγούν τη ζωή τους και οδηγούνται από αυτήν, κόντρα στα γεγονότα, και, ξαφνικά, αντιδρούν κατά τον λιγότερο προβλέψιμο τρόπο, προκαλώντας μικρές ή τεράστιες ανατροπές. Παυλίνα Παμπούδη

Η Ίλζε Άιχινγκερ, η "μεγάλη αουτσάιντερ" της γερμανόφωνης μεταπολεμικής λογοτεχνίας, όπως την αποκαλεί η κριτική, αποτελεί μια σταθερή και επίμονη παρουσία στα γράμματα, από το πρώτο της μυθιστόρημα το 1948 έως την πρόσφατη συλλογή της το 2006. Η διαφοροποίηση από τις εκάστοτε μόδες και ρεύματα, ο υπονομευτικός τρόπος σκέψης και η εμμονή της σε μια κριτική στάση απέναντι στο ιστορικοπολιτικό γίγνεσθαι αναγνωρίστηκαν από νωρίς ως το "σήμα κατατεθέν" της γραφής της Άιχινγκερ. Με την παρούσα έκδοση παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό διηγήματα, μικρά πεζά και...

Μέσα στην ανθρωποθάλασσα και την ανωνυμία της Νέας Υόρκης, δύο γείτονες γνωρίζονται με αφορμή ένα χαμένο πορτοφόλι. Πριν, φυσικά, δεν είχαν ιδέα ο ένας για την ύπαρξη του άλλου, τώρα όμως γεννιέται ανάμεσά τους μια περίεργη αντιπαλότητα με επίκεντρο τη νέα, φιλόδοξη, χαρισματική και διψασμένη για μεγάλη ζωή Έλσι Τάιλερ. Η Έλσι είναι "το τέλειο πλάσμα". Η ομορφιά της τραβάει σαν μαγνήτης οποιονδήποτε βρεθεί στο δρόμο της. Μια ομορφιά μοναδική, απίστευτη, εκθαμβωτική -άρα και επικίνδυνη. Για ποιόν, όμως; Για τους γύρω της ή μήπως για τον εαυτό της; Με επιδεξιότητα η Χάισμιθ...

Από φρικτής ανομίας σχολείον εξεπηδήσαμεν όλοι, μολυσμένοι όλοι, άλλος πολύ, άλλος ολίγον με της φιλαρχίας και της πλεονεξίας την παράνομον βαφήν. Ελευθερωθέντες από Τούρκους, εζήσαμεν έως της παρούσης ώρας ως Τούρκοι, ή μάλλον υπερέβημεν και αυτούς τους Τούρκους... Η παρούσα μας κατάστασις είναι τοιαύτη, ώστε και άγγελος εξ ουρανού αν καταβή να μας βασιλεύση, κινδυνεύομεν να τον μεταμορφώσωμεν εις διάβολον... Η αδικία λαμβάνει μορφήν και πρόσωπον αναίσχυντου προδοσίας... Αδαμάντιος Κοραής

Ο Rilke έγραψε τα τελευταία χρόνια της ζωής του μια σειρά επιστολών απαντώντας σε μία άγνωστη γυναίκα, η οποία είχε ζητήσει τη συμβουλή του και τη συμπαράστασή του σε μια βαθιά κρίση που τάραζε τη ζωής της. Ο Rilke, θα απαντήσει στη νεαρή άγνωστη γυναίκα όχι μόνο με ανθρωπιά και βαθιά κατανόηση αλλά κυρίως με βαθύτητα στοχασμού και διεισδυτικότητα, στοιχεία που κάνουν τις επιστολές αυτές να διαβάζονται σαν ένα αυτοτελές λογοτεχνικό κείμενο. Η παρούσα έκδοση πλαισιώνεται από ένα κατατοπιστικό κείμενο της μεταφράστριας καθώς και ένα εκτενές χρονολόγιο της ζωής του Rilke, στο...

Όλα στον κόσμο ανάγονται τελικά στις δύο μεγάλες πράξεις - στον έρωτα και τον θάνατο. ...Η ars armatoria, η τέχνη των ερωτικών απολαύσεων, είναι και αυτή τέχνη και μάλιστα όχι λιγότερο συναρπαστική από την ars gladitioria, την τέχνη των μονομάχων. Μεταξύ αυτών των δύο τεχνών υπάρχουν πράγματι πολλά κοινά. Και οι δυο τους εξάπτουν ιδιαίτερα τη φαντασία μας, και οι δύο τους έχουν έντονη τάση προς εφευρετικές διαστρεβλώσεις, και οι δυο τους είναι εξαιρετικά επιδεικτικές -για το ευρύτερο κοινό ή σε τελείως προσωπικό επίπεδο, αυτό είναι άλλο ζήτημα-, και οι δυο τους περιέχουν ο...

Η πραγματεία "Επιστολή για τον Ανθρωπισμό" είναι ένα από τα γνωστότερα και σημαντικότερα κείμενα του γερμανού φιλοσόφου Martin Heidegger. Με αφετηρία το ερώτημα για την ουσία του ανθρώπου και σε αντιπαράθεση με την παραδοσιακή, μεταφυσική αντίληψη ο Heidegger αναπτύσσει, με τρόπο βατό και κατανοητό, τις θεμελιώδεις αρχές της σκέψης του. Η παρούσα δίγλωσση έκδοση του κειμένου Επιστολή για τον Ανθρωπισμό είναι εμπλουτισμένη με μία εκτενή εισαγωγή του μεταφραστή στο έργο του Heidegger, το χρονικό της γραφής του κειμένου, σύντομα ερμηνευτικά σχόλια και πλούσια βιβλιογραφική ενη...

Τα τραγούδια της Ελένης Ζιώγα είναι γνωστά, αγαπημένα και πολυτραγουδημένα. Και, όλα, ερωτικά. Τα ποιήματά της είναι λιγότερο γνωστά, πιο κρυφά, πιο μυστικοπαθή (και, γι' αυτό, βαθύτερα ερωτικά...) Στα τραγούδια ιστορούνται "των ερώτων τα θαύματα" σ' όλες τις εκδηλώσεις τους: οι στίχοι μιλούν για την προσδοκία, την αναζήτηση ή τη χαρά της αγάπης, αλλά και για τη λύπη, τη συντριβή και την προδοσία. Τα ποιήματα εστιάζουν κι αυτά σε ανθρώπινες σχέσεις, πιο απλές ή πιο πολύπλοκες, ιστορούν εικόνες της καθημερινότητας ή τοπία της ψυχής και της μνήμης. Χαρακτηριστικό και κ...

Στα χρόνια της τσαρικής Ρωσίας, ένας νεαρός ιδεαλιστής επαναστάτης, νιώθοντας τον κλοιό των χαφιέδων και της αστυνομίας να σφίγγει γύρω του, βρίσκει καταφύγιο σε ένα πορνείο... ... και άξαφνα, με θλίψη, με φρίκη, με πόνο ανείπωτο, ένιωσε ότι η ζωή γι' αυτόν είχε τελειώσει μια για πάντα, ότι δεν μπορούσε πια να είναι καλός. Εκείνος ζούσε γι' αυτό και μόνο το πράγμα, για να είναι καλός, αυτό μονάχα τον έκανε να χαίρεται, αυτό μονάχα είχε να αντιπαραθέσει και στη ζωή και στο θάνατο, κι αυτό δεν υπάρχει, δεν υπάρχει τίποτα πια. Έρεβος.

Ο Φρήντριχ Ντύρρενματτ υπήρξε γνωστός για το κριτικό, ανήσυχο, συχνά δηκτικό πνεύμα του - κάτι που επιβεβαιώνει το μικρό δείγμα στοχασμών του που προσφέρει το εν λόγω τομίδιο. Η επιλογή αυτή απόψεων, κρίσεων, ρήσεων του Ντύρρενματτ έγινε από τον Daniel Keel, ο οποίος άντλησε υλικό από το σύνολο του έργου του συγγραφέα (τα άπαντα του οποίου έχουν εκδοθεί σε 37 τόμους). Ο ανθολογούμενος Ντύρρενματτ αποφαίνεται, απαντά, στοχάζεται σχετικά με μια ποικιλία θεμάτων: τον Θεό και τον κόσμο, το χρήμα και το πνεύμα, την πολιτική και τη φιλοσοφία, τις διεθνείς σχέσεις, τον Ψυχρό Π...

Εάν βέβαια ο έρως ήταν μια κατάσταση γραμμική, λογική και αναμενόμενη, σαφώς δεν θα είχε αυτό το "ε" που προκαλεί έκπληξη, ούτε το "ρ" με την υγρασία -πόσω μάλλον το "ω" που θυμίζει ποθητές, επιθετικές ή δεκτικές καμπύλες. Η λέξη αυτή, που διασώθηκε αναλλοίωτη επί χιλιετίες, έχει τη δύναμη να μας παραπλανά και να μας εξουσιάζει· το υπενθυμίζει άλλωστε ο όφις του τελικού σίγμα. Ίσως να μην είναι καν λέξη, ίσως είναι ξόρκι, ένας χορός γραμμάτων που προκαλεί ανατροπή. Διονυσιακά, δαιμονικά φωνήεντα και στοιχειωμένα σύμφωνα που με τους ελιγμούς τους φτιάχνουν θηλιά, μια θηλιά...

Μια νεαρή ποιητική φωνή, γήινη αλλά και φευγάτη, που ξεδιπλώνεται, αναπτύσσεται κι απογειώνεται σαν χορός, σαρκώνοντας την αόρατη μουσική, και που, ταυτόχρονα, μιλά τη γλώσσα της απλής καθημερινότητας. Η Στέλλα Καρτάκη, με οξυμένη περιέργεια, σαν παιδί, και άγρυπνες αισθήσεις βλέπει, ακούει, οσφραίνεται, αγγίζει, γεύεται το παραμικρό με πολλαπλάσια δύναμη. Και μεταφράζει τα συναισθήματά της σε ποιήματα ζωντανά και παλλόμενα που ακκίζονται λίγο, σκιάζονται, τραγουδούν, ψιθυρίζουν, πεισμώνουν, ξεφεύγουν, πάσχουν, συμπονούν, παθιάζονται, διεκδικούν, απαιτούν, απελπίζονται, ευ...

Μια "σωκρατική" συζήτηση, από τα πιο ζωντανά έργα του μεγάλου ηθικοφιλόσοφου της μετακλασικής περιόδου (50-125 π. Χ.), για τα πλεονεκτήματα του Έρωτα μεταξύ των δύο φύλων σε σύγκριση με τον ομοφυλοφιλικό έρωτα. Πρόκειται στην ουσία για μια αναίρεση του πλατωνικού προτύπου, παρότι και ο Πλούταρχος δέχεται τον Έρωτα ως μία δύναμη που μπορεί να μας οδηγήσει από τον αισθητό κόσμο σε υψηλότερες σφαίρες.

Στη Μόσχα του 1850, ο νεαρός Σεργκέι Ίβιν, ένα όμορφο παλικάρι με αγνή ψυχή, ανέγγιχτη ακόμα από τύψεις για λανθασμένες επιλογές, ζει γεμάτος όνειρα και ευγενή αισθήματα, μέσα στους κόλπους της υψηλής κοινωνίας. Ο μέντοράς του, ο πρίγκιπας Κορνακώφ, δεν παύει ούτε στιγμή να διακωμωδεί την αγνότητα του προστατευόμενού του. Από την πρώτη στιγμή της γέννησης του έρωτα μέχρι το τέλος, ο Τολστόι περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τα πάθη της ψυχής που προσαράζουν στ' αβαθή της καθημερινότητας.

Στα τρία διηγήματα της συλλογής αυτής, θίγονται θέματα που για τους λογοτέχνες της εποχής του θεωρούνταν καταραμένα και σκανδαλώδη, όπως αυτό της σεξουαλικότητας στην "Άβυσσο" (ένας νεαρός ανακαλύπτει μετά το βιασμό της αγαπημένης του την άβυσσο της ίδιας του της σεξουαλικότητας), το ζήτημα της πορνείας στο διήγημα "Μέσα στην καταχνιά" (ένας γόνος καλής οικογένειας μολύνεται από σύφιλη και οδηγείται στο έγκλημα), η αποξένωση μεταξύ των ανθρώπων των μεγαλουπόλεων, στην "Κατάρα του Θεού". Οι ήρωές του κινούνται στο μεταίχμιο μεταξύ λογικής και παραλογισμού, ολομόναχοι μέσα σ...

Η Αγωγή του Στωικού είναι αναπόφευκτο να φέρει στη μνήμη του αναγνώστη το Βιβλίο της Ανησυχίας, όπως και ο συγγραφέας της "βαρόνος ντε Τέιβε" τον αντίστοιχο "ετερώνυνο" του Φερνάντο Πεσσόα "Μπερνάρντο Σοάρες". Τα δύο "πρόσωπα" όντως έχουν παρόμοια στάση απέναντι στον κόσμο, όμως ο λαβύρινθος της ενδοσκόπησης του "Σοάρες" δεν μοιάζει σε τίποτα με το ευθύ και αμείλικτο ύφος του "Τέιβε". Αντίθετα με το "λογιστή της Λισαβόνας", ο "ευγενής της Μασιέιρα" ακολουθεί έναν ειρμό σκέψης που δείχνει να μην έχει άλλη κατάληξη από την "αυτοανακήρυξη του νικημένου μονομάχου σε νικητή", δη...

"Ζούμε σε εποχή επιστήμης και αφθονίας. Η φροντίδα και ο σεβασμός για τα βιβλία καθαυτά [...] είναι φανερό πως δεν ταιριάζουν πια "στις ανάγκες της κοινωνίας" ή στη διατήρηση της γνώσης. Για να κρατήσουμε τον Κήπο των Μουσών σαν κήπο, μας χρειάζεται πάνω απ' όλα το σκαλιστήρι. Η σωστή μέθοδος για τη μελέτη της ποίησης και της λογοτεχνίας γενικότερα είναι η μέθοδος των σημερινών βιολόγων: μια προσεκτική δηλαδή, και από πρώτο χέρι, εξέταση του υλικού και μια αδιάκοπη σύγκριση". Έτσι ξεκινάει το πρώτο κεφάλαιο της "Αλφαβήτας της Ανάγνωσης", βιβλίο το οποίο -επίκαιρο όσο ποτέ-...

Μεγάλος έρωτας του Νίτσε, ερωμένη του Ράινερ Μαρία Ρίλκε, μαθήτρια του Φρόυντ, η Λου Αντρέας - Σαλομέ (1861-1937) υπήρξε μια πραγματική γυναίκα... του καιρού μας. Η ευαισθησία, η εξυπνάδα, η αμεσότητα, το πάθος της, την καθιστούσαν ακαταμάχητη όσο ζούσε, και διαποτίζουν όλα τα κείμενά της. "Η ανθρώπινη φύση της γυναίκας" (1899) αποτελεί μια παθιασμένη εξομολόγηση και ταυτόχρονα μια θερμή συνηγορία υπέρ του έρωτα, ιδωμένου από τη σκοπιά της γυναίκας.