Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι σημερινές δυτικές κοινωνίες επιφανειακά μόνο βασίζονται στον πολίτη και τη δημοκρατία. Αντίθετα με την επικρατούσα άποψη ότι η δημοκρατία ενδυναμώνεται από τον καπιταλισμό, ο συγγραφέας του ανά χείρας βιβλίου ισχυρίζεται ότι στις σύγχρονες κοινωνίες κυβερνούν οι "ειδικοί" και οι "ομάδες συμφερόντων", οι οποίες υποσκάπτουν τη δημοκρατία, εξοβελίζοντας τον απλό πολίτη από τη διαδικασία λήψης των αποφάσεων. Η Δύση, μολονότι νίκησε το φασισμό και τον κομμουνισμό, παγιδεύτηκε στην ιδέα ότι μία κοινωνία διευθύνεται καλύτερα με τον ανταγωνισμό ομάδων διαφορετικών συμφερόντων π...

Ιστορίες μυστηρίου... Ιστορίες για ανθρώπους που έχουν φτάσει στο «όριο»... Ιστορίες απρόβλεπτες, που ξεκινούν ήρεμα, σαν πανιά που αργοσαλεύουν απ' τον άνεμο... ... για να εξελιχθούν, αργά, αργά, σε ιστορίες ολέθριες ανθρώπων... ... που θα σπάσουν όσα δεσμά τους συνέδεαν με την, ως τώρα, ήσυχη συνηθισμένη ζωή τους... Ιστορίες ασυνήθιστες, που, ίσως, συμβαίνουν, πάντα, γύρω μας... ... αλλά ποτέ δεν μαθαίνουμε γι' αυτές τίποτε... ίσως γιατί δεν πρέπει τίποτε να μάθουμε... Ιστορίες, με δυο λόγια, της Πατρίτσια Χάισμιθ.

Ο Μπρούνο χειροκρότησε με ενθουσιασμό. «Ε! Έχω μια καταπληκτική ιδέα! Να κάνουμε φόνο ο ένας για τον άλλο, τι λές; Εγώ θα σκοτώσω τη γυναίκα σου και εσύ τον πατέρα μου. Συναντηθήκαμε στο τρένο, βλέπεις, και κανένας δεν ξέρει πως γνωριζόμαστε. Τέλειο άλλοθι! Κατάλαβες;» Από τη στιγμή αυτή, σχεδόν ενάντια στη θέλησή του, ο Γκάι Χέινς παγιδεύεται σε έναν εφιάλτη αμοιβαίας ενοχής... Ξένοι στο τρένο είναι το πρώτο μυθιστόρημα της Χάισμιθ. Ήταν μόλις 29 ετών (το 1950) όταν το έργο αυτό πρωτοκυκλοφόρησε και αμέσως ανέβηκε στο βάθρο των ελίτ της αστυνομικής λογοτεχνίας.

Είναι ήσυχος, ήρεμος, ευγενής -με όποια έννοια κι αν δώσουμε στη λέξη. Κλασικός τυπογράφος, στην εποχή των διαστημικών λεωφορείων. Η γυναίκα του όμορφη, ατίθαση, απολαμβάνει τη ζωή της όσο και όπως αυτή θέλει. Εκείνος δεν αντιδρά. Όταν το αποφασίζει, όμως... Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο του βιβλίου είναι η μαεστρία με την οποία η συγγραφέας αναπτύσσει το πορτρέτο του ψυχοπαθούς... Αν σας αρέσουν τα αστυνομικά μυθιστορήματα, και ακόμη περισσότερο αν δεν σας αρέσουν, πρέπει να διαβάσετε τα Βαθιά νερά.

Τα φανταστικά διηγήματα που περιέχονται σε αυτό τον τόμο με τους τίτλους Η γοητεία ορισμένων παλιών ρούχων και Οι φίλοι των φίλων έχουν γραφτεί στα 1868 και 1869 αντίστοιχα, δηλαδή πριν και μετά το σπουδαίο Στρίψιμο της βίδας. Πρόκειται για δύο κείμενα στα οποία, παρ' όλη τη χρονική απόσταση μεταξύ τους και τη διαφορετικότητα στην υπόθεση, συνυπάρχει το ερωτικό και το φανταστικό στοιχείο. Τόσο στη "Γοητεία ορισμένων παλιών ρούχων" όσο και στο "Οι φίλοι των φίλων", υπάρχει μια πρωταγωνιστική τριάδα, αποτελούμενη από έναν άντρα και δύο γυναίκες, στην οποία η αντιζηλία, ο γυνα...

Αυτό που σκιαγράφησε ο Ντοστογιέφσκι με τόσο μεγάλη οξυδέρκεια στον Αιώνιο σύζυγο είναι η αντιπαράθεση των δύο πρωταγωνιστών: του απατημένου συζύγου και του εραστή. Μια αντιπαράθεση που γίνεται με αργό ρυθμό και με περιστροφές που αγγίζουν τα όρια του εφιάλτη. Δεν είναι απλώς δύο άνθρωποι που έρχονται αντιμέτωποι, αλλά δύο είδη ανθρώπων: ο αιώνιος σύζυγος και ο αιώνιος εραστής. Αυτός που είναι πάντα σκλάβος μιας γυναίκας αλλά με τον οποίο η γυναίκα ζει, και αυτός που σαγηνεύει τις γυναίκες, τις εμπνέει, αλλά με τον οποίο οι γυναίκες δεν ζουν ποτέ. Ο εραστής είναι πάντοτε μ...

Οι νουβέλες του Τζόζεφ Κόνραντ που περιέχονται σ' αυτόν τον τόμο γράφτηκαν στις αρχές του 20ού αιώνα, και δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά της εποχής. Στην πρώτη νουβέλα, "Το πανδοχείο των δυο μαγισσών", κυριαρχεί το στοιχείο του εξωτισμού και του μυστηρίου. Βρισκόμαστε στα 1813 και ο πιστός σύντροφος του κ. Μπερν, αξιωματικού του πολεμικού ναυτικού, εξαφανίζεται μυστηριωδώς ενώ έχει αναλάβει να εκτελέσει μια αποστολή. Ο κ. Μπερν, ανησυχώντας για την τύχη του, αποφασίζει να τον ψάξει. Ο δρόμος του τον οδηγεί στο "Πανδοχείο των δυο μαγισσών". Στον "Αναρχικό", ο αφηγητής γνωρίζει...

Ο αναγκαίος δρόμος που οδηγεί προς μια γνώση απόλυτα θεμελιωμένη ή, πράγμα που είναι το ίδιο, προς μια φιλοσοφική γνώση, είναι αυτός μιας καθολικής αυτο-γνωσίας, καταρχάς μιας αυτογνωσίας της μονάδας και στη συνέχεια της κοινότητας των μονάδων. Μπορούμε επίσης να πούμε: μια ριζική και καθολική περαιτέρω συνέχιση των καρτεσιανών στοχασμών ή, πράγμα που είναι το ίδιο, μια καθολική αυτογνωσία είναι η ίδια η φιλοσοφία και περιλαμβάνει κάθε υπεύθυνη για τον εαυτό της γνήσια επιστήμη.

Καμιά άλλη προσέγγιση στο χώρο των κοινωνικών επιστημών δεν επιχείρησε να ερμηνεύσει τόσα πολλά και ίσως καμιά άλλη δεν επηρέασε τόσο πολύ την εξωτερική πολιτική των μεγάλων δυνάμεων. Η γεωπολιτική συνεχίζει και σήμερα να γοητεύει ηγέτες, πολιτικούς αναλυτές και την ευρύτερη κοινή γνώμη. Ο βρετανός καθηγητής Geoffrey Parker παρουσιάζει την άνοδο, την πτώση και, τέλος, την αναβίωση της γεωπολιτικής, από τους αγγλοσάξονες και γερμανούς στοχαστές των αρχών του αιώνα ως τις μέρες μας. Το βιβλίο είναι ένα εκπληκτικό ταξίδι στο χώρο και το χρόνο. Από τον "κόσμο του Ατλαντικού" κ...

Αυτά τα λεπτουργήματα της ποιητικής τέχνης, απλά, πολύεδρα και διαυγή, ανοίγουν στον Δυτικό αναγνώστη μια άλλη προοπτική αντίληψη του κόσμου: Πλούσια και απέρριτη, ελεύθερη και πειθαρχημένη, χαρίεσσα και αυστηρή, συμπαντική και εστιασμένη στην αδιόρατη λεπτομέρεια του μικρόκοσμου. Πέννα βουτηγμένη σε απόσταγμα λόγου, αιχμαλωτίζει, μέσα σε ελάχιστες γραμμές, τη μοναδική στιγμή που το ακραίο συναντά το Αιώνιο.

Από τη δολοφονία που πυροδότησε τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι την εθνική σύγκρουση που συγκλόνισε τη Σερβία, τη Βοσνία και την Κροατία, τα Βαλκάνια έχουν αποτελέσει το χωνευτήρι του 20ού αιώνα, τον τόπο, όπου η τρομοκρατία και η γενοκτονία έγιναν για πρώτη φορά πολιτικά εργαλεία. Αυτή η συναρπαστική και συχνά ανατριχιαστική ταξιδιωτική περιγραφή αποκρυπτογραφεί πλήρως τα αρχαία πάθη και τα αχαλίνωτα μίση των Βαλκανίων σε όσους βρίσκονται απ' έξω.[...]

Η ιστορία δυο μεγάλων οικογενειών που πορεύονται σύρριζα στην Ιστορία, περνάνε όλα τα δεινά του τόπου και αναλώνονται σε παράλληλους, ενδοοικογενειακούς εμφύλιους. Στην εξέλιξη παρεμβάλλονται έγγραφα δημόσια και ιδιωτικά, επιστολές, ερωτικά γράμματα, δημοσιεύσεις, σημειώματα, σημειώσεις: τα γραπτά ντοκουμέντα μένουν για πάντα εμβόλιμα στο θάνατο και οι ζωντανοί εμβόλιμοι στη χάρτινη ζωή τους. [...]

Στη Μόσχα του 1850, ο νεαρός Σεργκέι Ίβιν, ένα όμορφο παλικάρι με αγνή ψυχή, ανέγγιχτη ακόμα από τύψεις για λανθασμένες επιλογές, ζει γεμάτος όνειρα και ευγενή αισθήματα, μέσα στους κόλπους της υψηλής κοινωνίας. Ο μέντοράς του, ο πρίγκιπας Κορνακώφ, δεν παύει ούτε στιγμή να διακωμωδεί την αγνότητα του προστατευόμενού του. Από την πρώτη στιγμή της γέννησης του έρωτα μέχρι το τέλος, ο Τολστόι περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τα πάθη της ψυχής που προσαράζουν στ' αβαθή της καθημερινότητας.

Ο Ρέι Γκάρετ δεν έχει στερηθεί ποτέ τίποτα στη ζωή του. Είναι νέος, πλούσιος, παντρεμένος με μια πανέμορφη κοπέλα, κι απολαμβάνει έναν παρατεταμένο μήνα του μέλιτος στην παραδεισένια Μαγιόρκα. Όμως η αυτοκτονία της γυναίκας του θα βάλει απότομα τέλος στην ξενοιασιά του. Η αστυνομία πείθεται για την αθωότητά του, όχι όμως και ο πεθερός του, ο Αμερικανός ζωγράφος Έντουαρντ Κόουλμαν, που τον πυροβολεί σχεδόν εξ επφής και το σκάει, νομίζοντάς τον νεκρό. Όμως ο Ρέι θα ζήσει, και θ' ακολουθήσει τον Κόουλμαν στη Βενετία με την ελπίδα να του δώσει τις εξηγήσεις που θα κατευνάσουν...

Τα νεαρά αυτά ποιήματα, παρ' όλο που τα θέματά τους είναι τα κοινά και διαχρονικά (ύπαρξη, θάνατος, έρωτας) διακρίνονται για τη διαφορετικότητά τους, γιατί τα παιδιά που τα έγραψαν είναι και τα ίδια διαφορετικά: Ανήκουν σ' ένα είδος ανθρώπου, το οποίο προορίζεται και ετοιμάζεται για να μεθέξει σ' ένα μέλλον που εξελίσσεται αδιάκοπα, σχεδόν ερήμην του ανθρώπινου παράγοντα. Όμως -κι αυτό είναι το άξιο προσοχής- τα παιδιά αυτά επεξεργάζονται την ψυχή τους· και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο. Γνωρίζουν ήδη πως μόνο αυτή η επεξεργασία μέσω της τέχνης -ένα είδος προσευχής για τ...

Τα τρία διηγήματα του Λεονίντ Αντρέγιεφ που περιέχονται στον τόμο αυτό, γράφτηκαν μεταξύ των ετών 1905-1908, στο απόγειο της συγγραφικής σταδιοδρομίας του δημιουργού τους. Ο Αντρέγιεφ θίγει και εδώ τα αγαπημένα του θέματα, την υποκρισία της κοινωνίας (Οι Χριστιανοί), την τρομοκρατία και τα επαναστατικά ιδεώδη (Έρεβος), την αποξένωση μεταξύ των ανθρώπων και το παράλογο της ύπαρξης (Αναμνήσεις ενός φυλακισμένου). Μέσα από τα κείμενά του, ο αναγνώστης ανακαλύπτει τη διορατική ματιά ενός συγγραφέα που πρόβλεψε τις ανησυχίες και την αταξία που θα επικρατούσαν σ' όλη τη διάρκει...

Πολλοί άνθρωποι αναγκάστηκαν, όταν ήταν παιδιά, να μάθουν να κρύβουν πολύ επιδέξια τα συναισθήματα, τις επιθυμίες και τις ανάγκες τους προκειμένου να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες των γονέων τους και να κερδίσουν την "αγάπη" τους. Ως ενήλικες μπορεί να κυνηγούν την επιτυχία, έχουν όμως ταυτόχρονα μια υποβόσκουσα αίσθηση ότι δεν αξίζουν τίποτα. Χωρίς ποτέ να τους έχει επιτραπεί να εκφράσουν τα πραγματικά τους συναισθήματα, και έχοντας χάσει την επαφή με τον αληθινό τους εαυτό, εκδραματίζουν τα καταπιεσμένα σναισθήματά τους με επεισόδια κατάθλιψης ή καταναγκαστικής συμπεριφορ...

Η Ανθολογία αυτή, που είναι κι η ίδια καρπός έρωτα προς τον αρχαίο ελληνικό λόγο, έχει κύριο κριτήριο και ζητούμενο την απόλαυση. Ο έρωτας, όπως και όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα που μετέχουν του Θείου, έχει εμπνεύσει, από την αρχή της ιστορίας της ανθρωπότητας, αθάνατους, διαχρονικούς στίχους. Στη δίγλωσση αυτή έκδοση μια νέα μετάφραση, παιχνιδιάρα από διάθεση αλλά και πιστή από αγάπη, φέρνει κοντά μας μερικά από τα ωραιότερα ποιήματα της αρχαιότητας. Και μας παρουσιάζει τον έρωτα σ' όλες τις εκφάνσεις του, όπως τον ύμνησαν οι πρόγονοί μας πριν από 3000 χρόνια, σ' αυτήν...

Σήμερα πέντε και πλέον δεκαετίες μετά την εμφάνιση της Μπιτ γενιάς στο χώρο των αμερικανικών γραμμάτων, έχουμε διανύσει τόσο τις ερήμους όσο και τις οάσεις της σύγχρονης ποίησης. Για κάποιους, το Μπιτ «φαινόμενο» παρήλθε οριστικά· για άλλους, παραμένει μια πολύτιμη παρακαταθήκη για τη δημιουργία της πολυπόθητης νέας ποίησης. Σ' αυτόν τον τόμο παρουσιάζεται, για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα, το εύρος, η ποικιλία και οι επιρροές των Μπιτ, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να προστρέχουμε συμβουλευτικά στην ποίησή τους, κάθε φορά που μας καλεί η ανάγκη για την απόλαυση της καθαρ...

Μέσα από τα διηγήματά του Λάζαρος και Ιούδας ο Ισκαριώτης, ο Λεονίντ Αντρέγιεφ μας δίνει δύο πολύ ενδιαφέροντα πορτρέτα των γνωστών βιβλικών ηρώων. Με το διήγημα Λάζαρος, ο συγγραφέας κατορθώνει να μας μεταδώσει το ρίγος που θα πρέπει να προκαλούσε στους συγχρόνους του το βλέμα κάποιου που αντίκρισε κατάματα το θάνατο και διατήρησε κάτω από τα βλέφαρά του το τρομερό αντικαθρέφτισμα του κάτω κόσμου. Στο δεύτερο διήγημα, με τίτλο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ο Αντρέγιεφ μας περιγράφει το λαβύρινθο μιας τυραννισμένης συνείδησης, το μαρτύριο ενός ανθρώπου που το πεπρωμένο τον οδήγησε...