Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ο γηραιός άνδρας πίεσε τον εαυτό του για να μην ξεσπάσει. Κατέβασε το κεφάλι, μην έχοντας το κουράγιο να την κοιτάξει, και έμεινε σιωπηλός. Μόνο τα χέρια της έβλεπε πάνω στο τραπέζι, τα αγαπημένα χεράκια: ανέμελα, μανικιουρισμένα, έπαιζαν σαν δυο κακομαθημένα λαγωνικά πάνω στο λευκό γρασίδι του τραπεζομάντιλου. Ένιωσε το σώμα του να τρέμει. Ντροπαλά σκαρφάλωσε το βλέμμα του στα τρυφερά νεανικά μπράτσα, τα παιδικά, που τυλίγονταν παλιότερα... πριν πόσο καιρό αλήθεια;... τόσο συχνά γύρω από το λαιμό του πριν τον ύπνο... Κοίταξε τις φίνες καμπύλες του στήθους, που ανάσαιναν τ...

Το βιβλίο αυτό επιχειρεί μια συστηματική εισαγωγή στον γερμανικό ιδεαλισμό, ένα φιλοσοφικό κίνημα αντάξιο της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας, το οποίο στη χώρα μας παραμένει ελάχιστα γνωστό. Ο συγγραφέας επιχειρεί να καταδείξει ότι ο γερμανικός ιδεαλισμός αποτέλεσε την ολοκλήρωση της νεότερης φιλοσοφίας συνολικά, ωθώντας την αρχή της βεβαιότητας του γιγνώσκοντος υποκειμένου στα όριά της και στη γνώση του Θεού ως του Απολύτου. Περαιτέρω, ότι η φιλοσοφία του Απολύτου μπορεί και σήμερα να οδηγήσει τη νόηση στις συστηματικές της επιδιώξεις. Η μελέτη αυτού του φιλοσοφικού στοχασμο...

"Δεν μου αρέσει να είμαι ιδιοκτήτης μισών πραγμάτων, προτιμώ να ανήκω στους εντελώς απόκληρους, ώστε να μου ανήκει τουλάχιστον η ψυχή μου... Δεν θέλω να έχω μέλλον, θέλω να έχω παρόν. Μου φαίνεται πιο αξιόλογο. Μέλλον έχει εκείνος που δεν έχει παρόν, κι αν έχει κανείς παρόν, τότε ξεχνά ακόμα και να σκεφτεί το μέλλον... Στέκομαι ακόμα έξω από την πόρτα της ζωής, χτυπώ και ξαναχτυπώ, αν και όχι με μεγάλο ζήλο, και αφουγκράζομαι γεμάτος αγωνία μήπως έρχεται κανείς να σηκώσει το μάνταλο." Σ' αυτό το μυθιστόρημα μαθητείας και ενηλικίωσης, ο εικοσάχρονος Σίμον Τάννερ, διχασμέν...

Οι νεαρές γιατροί Βάλερι και Γκλάντυς "μια λευκή και μια μαύρη" βρίσκονται στην Αφρική ως μέλη μιας ανθρωπιστικής, μη κυβερνητικής οργάνωσης. Η αποστολή τους εξελίσσεται σε περιπέτεια καθώς η μια από τις δυο ψάχνει παράλληλα να βρει τις ρίζες της και την άγνωστή της οικογένεια, και η άλλη να γνωρίσει σε βάθος τον τόπο και την ιστορία του. Ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή με την καθημερινότητα των παραγκουπόλεων της Κένυας, τη φτώχεια και το Έιτζ, αλλά, συγχρόνως, και με τον πλούτο των παραδόσεων και τη ζωική δύναμη της ψυχής της χώρας. Η σαΐτα της γραφής, περνώντας μι...

Ο Εμμανουήλ Ροϊδης (1836-1904) συγκαταλέγεται στους αφορισμένους της νεοελληνικής πνευματικής ζωής. Σαρδόνιος και εικονοκλάστης, θέσει απροσάρμοστος, μοιάζει να διακατέχεται από ένα τέτοιο αίσθημα ασφυξίας μέσα στο ελλαδικό τοπίο, ώστε βάλλει με σφοδρότητα κατά πάντων -όλων όσων συγκροτούν τη σύγχρονη, Ελληνική Μικρότητα... Δεν χαρίζεται ούτε στους πολιτικούς ούτε στους πιστούς, ούτε στους προγονόπληκτους ούτε στους ευρωπιθηκίζοντες. Τα άπαντα των "σκαλαθυρμάτων" του -σύντομα άρθρα, αφορισμοί, αποφθέγματα- εδράζονται σε μια θεμέλια διαπίστωση: Η πληγή της Ελλάδας είναι οι Έ...

Με "Τα αρραβωνιάσματα της Ντάσα", ένα διήγημα για τη ζωή στη δεκαετία του 1860, ο Βαλέρι Μπριούσωφ -αντλώντας το υλικό του από τις αναμνήσεις των παιδικών του χρόνων- αναπαριστά με περισσή τέχνη το χώρο των εμπόρων της Μόσχας και περιγράφει τον στενόμυαλο τρόπο ζωής τους. Κεντρικά πρόσωπα του διηγήματος -πλαισιωμένα φυσικά και από άλλους, αρτιότατα δοσμένους χαρακτήρες- είναι δύο ξαδέρφια, ο Κουζμά και η Ντάσα που, ο καθένας με τον τρόπο του, κάνουν τη νεανική επανάστασή τους.Ο Κουζμά, υποψήφιος έμπορος που θα παραλάβει μελλοντικά τα ηνία της επιχείρησης του πατέρα του, πασ...

Ένα ευφυώς κατακερματισμένο παζλ της γερμανικής ιστορίας, μια εκρηκτική αφήγηση, ένας συνειρμικός χειμαρρώδης μονόλογος, που κρατάει τον αναγνώστη με κομμένη την ανάσα μέχρι τη μία και μοναδική τελεία στην τελευταία σελίδα. Μια μπαλάντα του ποιητή Φοντάνε έκανε το χωριό Ρίμπεκ και την αχλαδιά του διάσημα σ' όλο τον κόσμο. Μετά την πτώση του Τείχους, Δυτικοβερολινέζοι έρχονται στο χωριό της πρώην Ανατολικής Γερμανίας για να φυτέψουν συμβολικά μια αχλαδιά για τη νέα γερμανική ενότητα. Έρχονται αγνοώντας την ιστορία και τα προβλήματα του τόπου, ώσπου ένας αγρότης αρχίζει, δια...

"Τα διηγήματα της Σεβαστούπολης" είναι κείμενα κατ' αρχάς αυτοβιογραφικά. Ο εικοσιεπτάχρονος Τολστόι, που υπηρέτησε ως αξιωματικός στην πολιορκημένη Σεβαστούπολη, καταγράφει εικόνες από τις μάχες, τα χαρακώματα και την καθημερινή ζωή. Πλάθει με ζωντάνια και ρεαλισμό τους ήρωές του, εμπειροπόλεμους στρατιώτες, αμούστακους νεαρούς με στολή, γέρους, γυναίκες, παιδιά, που ζουν αγκαλιά με το θάνατο και βιώνουν με αξιοπρέπεια την οδύνη του πολέμου. Καταδύεται στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και φέρνει στο φως, με κριτικό πνεύμα αλλά και αγάπη, τη σχέση των ηρώων του με την αυτοθυσί...

Στη μεγάλη ψυχή όλα είναι μεγάλα. Η καθαρότητα του πνεύματος συνεπάγεται και την καθαρότητα του πάθους. Μόνος, ο άνθρωπος είναι ατελής· πρέπει να βρει ένα ταίρι για να 'ναι ευτυχής. Ας μην αποκλείουμε τη λογική απ' τον έρωτα - αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του. Είχαν άδικο οι ποιητές που περιέγραψαν τον έρωτά τυφλό. Η αλήθεια των παθών δεν μεταμφιέζεται τόσο εύκολα όσο οι σοβαρές αλήθειες. Ένας σιωπηλός έρωτας είναι άλλωστε πιο διαπεραστικός από τα όποια λόγια. (Blaise Pascal)

Στο ημίφως, στο βαθύ νερό, στις παρυφές του σεληνόφωτος, όπου ανοίγεται ή πεδιάδα της στάχτης. Στις μητροπόλεις κάτω από τα πυρπολημένα λάβαρα, στα τσιμεντένια ρήγματα του ουρανού και τα καμένα φώτα. Στο ατσάλι του χρόνου και στα κόκκινα σύννεφα πάνω από το ποτάμι των νεκρών. Στο ρίγος των πρώτων αναμνήσεων και στην αύρα των αρχαίων φαντασμάτων. Στο τραγούδι της νύμφης και στο θρήνο της μάγισσας, στα μικρά όνειρα και τα μεγάλα ψέματα. Εκεί ανθίζουν Τα ρόδα της Αχερουσίας.

Τον Φερνάντο Πεσσόα (1888-1935) απασχόλησαν ιδιαίτερα τα μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα του ανθρώπου. Τα συγκεκριμένα θέματα κυριαρχούν στα έργα που περιλαμβάνονται σ' αυτή την έκδοση, με κοινό χαρακτηριστικό -σπάνιο στα κείμενα του Πορτογάλου συγγραφέα- το στοιχείο του διαλόγου. Το "Ταξίδι στην άβυσσο" είναι μια σύνθεση από προπλάσματα δραματικών έργων του Πεσσόα, ένα πνευματικό ταξίδι στο άγνωστο, που οδηγεί σε "πολλές αλήθειες, μα όλες αντιφατικές μεταξύ τους". Η "Ώρα του διαβόλου" είναι ένα φιλοσοφικό αφήγημα με ιδιαίτερα ποιητικό χαρακτήρα, στο οποίο ο προσωποποιημένος Δι...

"Ο Πούσκιν, ο μεγαλύτερος ποιητής της Ρωσίας, μάς ταξιδεύει στην άγνωστη ενδοχώρα του Καυκάσου, της Γεωργίας, της Αρμενίας και της Ανατολικής Τουρκίας, καθώς πηγαίνει να συναντήσει το ρωσικό στρατό για να τον ακολουθήσει στη νικηφόρα προέλασή του στο Ερζερούμ, το 1829. Περιγράφει με γλαφυρότητα τις μαγευτικές εναλλαγές του τοπίου, τα απρόσμενα και άγρια καιρικά φαινόμενα, τις ταλαιπωρίες και τους κινδύνους ενός τέτοιου ταξιδιού, καθώς και τη ζωή, τις συνήθειες και την ιδιοσυγκρασία των διαφόρων φυλών του Καυκάσου. Παρουσιάζει συγκλονιστικές εικόνες απ' τη ζωή στο στρατό και...

Μπορεί να επιβιώσει ένας έρωτας που έρχεται αντιμέτωπος με την απόσταση, το χρόνο, την προδοσία, τη σκιά ενός παγκόσμιου πολέμου; Μήπως τελικά το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι αυτό που φαινομενικά τον κρατάει ζωντανό - η ανεκπλήρωτη φύση του, το πέρασμά του στη σφαίρα του ονείρου; Ο Στέφαν Τσβάιχ μας αφηγείται την ιστορία ενός έρωτα που για χρόνια μοιάζει ανέφικτος, σε τούτη την ψυχολογική αλλά και έντονα αισθησιακή νουβέλα, η οποία ανακαλύφθηκε μετά το θάνατό του κι ενέπνευσε τον Πατρίς Λεκόντ να τη μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη.

Με φόντο τη βιεννέζικη κοινωνία, που βρίσκεται σε παρακμή μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Άρτουρ Σνίτσλερ διηγείται την ιστορία της Τερέζας, μιας νεαρής, όμορφης γυναίκας αριστοκρατικής καταγωγής, που εργάζεται ως παιδαγωγός σε διάφορες μεγαλοαστικές οικογένειες. Αλλάζει συχνά εραστές και, μετά από μια εφήμερη περιπέτεια, φέρνει στον κόσμο ένα νόθο παιδί. Σε αυτό το έργο ο συγγραφέας της "Ονειρικής νουβέλας" αποκαλύπτει τις αρετές του ως μυθιστοριογράφος. Η "Τερέζα" ανήκει στην ώριμη περίοδο της ζωής του, που χαρακτηρίζεται κυρίως από σκεπτικισμό, ενώ δε λείπει και η γνώ...

Τα διηγήματα των "Τερπινοήσεων" άλλοτε απλώς "φλερτάρουν" με τη λογοτεχνία του φανταστικού και άλλοτε εντάσσονται στο cult αυτό είδος - το οποίο, στη συγκεκριμένη περίπτωση, προσλαμβάνει κυρίως τη μορφή της επιστημονικής φαντασίας: της ουτοπίας ή, ενίοτε, και της δυστοπίας (η ερμηνεία, όπως συχνά συμβαίνει στα έργα τού Ουμπίδια, κορυφαίου πεζογράφου από τον Ισημερινό, εναπόκειται στον αναγνώστη). Πρόκειται για αφηγήματα που εκπλήσσουν με την ευφάνταστη πλοκή τους, καθώς μιλούν για εικονικές ψυχές, συσκευές που αναπαράγουν τις αναμνήσεις, έναν οίκο που κατασκευάζει αλήθειες,...

"Ταλέντο: κανένα· ποιητικότητα: ίχνος· ικανότητα εργασίας: ανύπαρκτη· μνήμη: καταπληκτική... Όμως δόξα το Θεό, καμία απ' αυτές τις αξίες δεν συγκαταλέγεται σ' εκείνες που αρέσουν στις γυναίκες! Αυτός, δεν έχει γοητεία, δεν έχει χάρη, όπως εσύ κι εγώ." Έτσι αποτιμά ο γλύπτης Παβέλ Σούμπιν, ένας από τους πιο αφοπλιστικούς χαρακτήρες του Τουργκένιεφ, το νεαρό Βούλγαρο επαναστάτη, Ινσαρώφ. Ο ένας, είναι καλλιτέχνης· ο άλλος άνθρωπος της δράσης: και οι δύο ερωτεύονται με πάθος την αυθόρμητη και ευαίσθητη Έλενα Νικολάγιεβνα. Το ίδιο και ο "φιλόσοφος" Αντρέι Μπερσιένεφ. "Την παρ...

Το έθνος είναι μια μεγάλη αλληλεγγύη, αποτελούμενη από το αίσθημα των θυσιών που έχουν γίνει κι εκείνων που είναι ακόμα διατεθειμένοι να κάνουν όσοι ανήκουν σ' αυτή την κοινότητα. Προϋποθέτει κάποιο παρελθόν, αλλά συνοψίζεται και στο παρόν χάρη σ' ένα χειροπιαστό γεγονός: τη συγκατάθεση, την καθαρά εκφρασμένη επιθυμία συνέχισης της κοινής ζωής. Η ύπαρξη ενός έθνους είναι ένα καθημερινό δημοψήφισμα...

Στο βιβλίο αυτό συναντιούνται δύο τραπεζίτες - πολιτικοί: ο Μάρκος Ρενιέρης (1815-1897) και ο Π. Ν. Γεννηματάς, αντιπρόεδρος σήμερα στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Μιλούν για την εθνική ταυτότητα, την ελληνική ιστορία, τον εθνικό εκουγχρονιομό. Τους δύο συνομιλητές χωρίζουν 100 ολόκληρα χρόνια νεοελληνικής ιστορίας. Τα κείμενά τους, ωστόοο, συναπαρτίζουν ένα και το αυτό εγκόλπιο εθνικής αγωνίας. Αγωνίας για ένα έθνος που αναπαράγει την ιστορική του ενότητα διά μέσου όχι της επίλυσης, αλλά της διαιώνισης των προβλημάτων...

Προσδοκώ μιαν εποχή όπου ο άνθρωπος θα προκόβει σε κάτι πιο αξιόλογο και υψηλό απ' το στομάχι του, όπου θα υπάρχει ένα ευγενέστερο κίνητρο να τον παρακινεί απ' το κίνητρό της καθημερινότητας, που είναι το κίνητρο του στομαχιού. Διατηρώ την πίστη μου στην ευγένεια και την ανωτερότητα του ανθρώπου. Jack London