Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Θρίλερ για γερά νεύρα που μόνον ο καλός ρεπόρτερ που είναι ταυτόχρονα και δεινός γραφιάς έχει τα φόντα να το φέρει βόλτα και να επιβιώσει", χαρακτηρίζει το ολοζώντανο χρονικό της Όλγας Σελλά η Ρούλα Γεωργακοπούλου στον πρόλογό της. Και πράγματι, σ' αυτό το ανάδρομο ταξίδι στο χρόνο, αυτήν την σπιρτόζα και μαζί στοχαστική ανάκληση γεγονότων, προσώπων, στιγμών από την εικοσάχρονη διαδρομή της συγγραφέα στον χώρο του Τύπου και δη του πολιτιστικού ρεπορτάζ, παρακολουθεί κανείς μια νέα και άπειρη, αρχικά, δημοσιογράφο να θαμπώνεται, να γοητεύεται, να δοκιμάζεται, να μοχθεί, να...

Η νεαρή Αμερικανίδα Ρέιτσελ Άντερσον τρέχει να ξεφύγει από τους άνδρες που έχουν μόλις δολοφονήσει τη φίλη της. Τρομοκρατημένη, μη ξέροντας πού να στραφεί για προστασία στην άγνωστή της Κέιπ Τάουν, φοβάται ότι δεν θα καταφέρει να γλιτώσει από τους διώκτες της. Ο ντετέκτιβ Γκρίσελ, σε μια κούρσα ενάντια στον χρόνο, παλεύει, μέσα σε δεκατρείς ώρες της ίδιας μέρας, να σώσει την Ρέιτσελ, να εξιχνιάσει τον φόνο της φίλης της, αλλά και να διαλευκάνει ένα δεύτερο έγκλημα: τον φόνο ενός υψηλού στελέχους της μουσικής βιομηχανίας της Νότιας Αφρικής. Ο Γκρίσελ δεν έχει πιει σταγόνα 15...

Στις πρώτες δεκαετίες του εικοστού πρώτου αιώνα πολιτικοί θεωρητικοί, καλλιτέχνες και μυθιστοριογράφοι βεβαιώνουν ότι η φιλελεύθερη δημοκρατία βρίσκεται σε αποσύνθεση. Παλιές ενστάσεις για τον ρηχό και αδύναμο χαρακτήρα αυτής της δημοκρατίας επιστρέφουν δριμύτερες σε συνδυασμό με μια σοβαρή κρίση ταυτότητας του δυτικού παραδείγματος. Στο καινούριο του δοκίμιο ο Νικόλας Σεβαστάκης επανέρχεται στο θέμα της κριτικής του πολιτισμού και στο πώς αυτή τέμνεται με τις απαιτήσεις της πολιτικής σκέψης. Περνώντας από τους αφορισμούς του Μισέλ Ουελμπέκ και τις αφηγήσεις για την παρ...

Ποιος είναι ο Βερνόν Σουμπουτέξ; Ένας μύθος της πόλης. Ένας πεπτωκώς άγγελος. Ο καθρέφτης όλων μας. Ο Βερνόν Σουμπουτέξ ήταν άλλοτε ο ιδιοκτήτης του θρυλικού δισκάδικου Revolver, στην παρισινή συνοικία της Βαστίλης. Για τους παθιασμένους ροκάδες, το Revolver ήταν ο ναός, ο χώρος της μυσταγωγίας τους. Τη δεκαετία του 2000, με την εξάπλωση του διαδικτύου και την παρακμή των CD και τoυ βινυλίου, έρχεται η οικονομική κατάρρευση. Το μαγαζί κλείνει, το επίδομα ανεργίας κόβεται και ο φίλος που τον βοηθούσε, ο διάσημος μαύρος τραγουδιστής Άλεξ Μπλιτς, πεθαίνει από υπερβολι...

Με την απαράμιλλη πένα της, η Αμελί Νοτόμπ δίνει φωνή και σώμα στον Ιησού, λίγες ώρες πριν από τη σταύρωσή του. Μας παροτρύνει να γνωρίσουμε έναν Χριστό απολύτως ανθρώπινο, με σάρκα και οστά, που ανεβαίνει υποταγμένος στην κορυφή του Γολγοθά. Έναν Χριστό που βασανίζεται από δίψα ενώ την ίδια στιγμή την απολαμβάνει, αφού "για να νιώσεις τη δίψα, πρέπει να είσαι ζωντανός". Έναν Χριστό που έζησε "με τόσο πάθος, ώστε πέθανε διψασμένος". Κανένας λογοτεχνικός περιορισμός δεν μπαίνει εμπόδιο στην αχαλίνωτη και τολμηρή φαντασία της Αμελί Νοτόμπ, που δίνει, μ' αυτό το βιβλίο, ένα απ...

Πόσο μακριά από το σπίτι μπορεί να πάει κανείς; Κι εκεί που θα βρεθεί, με μόνη αποσκευή μία παρόρμηση φυγής, τι θα τον περιμένει; Ένας τόπος απελευθέρωσης; Ένα περιβάλλον που εξάπτει τις επιθυμίες του; Ένας περίγυρος που δαμάζει τα πάθη του; Ένας χώρος-σύμβολο της εσωτερικής του απομόνωσης; Ένας ανοίκειος ου-τόπος που δοκιμάζει τις αντοχές του; Ο Γιώργος Παυλόπουλος δεν μας μιλάει εδώ για το ταξίδι, για τα τοπία που διατρέχει αυτός που φεύγει, για την ίδια την ανάγκη της φυγής. Διαλέγει να μιλήσει για τα ξενοδοχεία, τις ετεροτοπίες του προσωρινού. Κάθε του διήγημα είναι μι...

Τι είναι αυτό που σε συνδέει μ' έναν τόπο; Και ποια σημασία έχει ο σύνδεσμος αυτός για την εσωτερική σου συγκρότηση; Ποια είναι εκείνα που βαραίνουν περισσότερο, όσα συγκρατεί η μνήμη και μεταπλάθει η νοσταλγία, ή όσα φέρνουν οι άμεσες εμπειρίες του παρόντος, με τη ζωντάνια και τη ρευστότητά τους; Η Ευγενία, που ξεριζώθηκε παιδί από το αγαπημένο σπίτι της στην Πόλη, πασχίζει να ανασυστήσει στη Θεσσαλονίκη τη γαλήνια κι όμορφη ατμόσφαιρα του πατρικού σπιτιού της, παρά τη φτώχεια, τη μοναξιά, τα απανωτά αδιέξοδα. Δεν τα καταφέρνει πάντα. Όμως η ικανότητά της να απλώνει ένα χ...

Ο πολυβραβευμένος συγγραφέας Bernard Villiot και ο ανανεωτής της γαλλικής εικονογραφικής παράδοσης Antoine Guilloppe δημιούργησαν την βαθιά τρυφερή ιστορία ενός μαύρου γάτου που είναι απόβλητος από παντού εξαιτίας του χρώματός του. Μόνος ανάμεσα στους ανθρώπους που τον εχθρεύονται, ταυτίζοντάς τον με το κακό και γι' αυτό δίνοντάς του το όνομα "Μεφίστο", ο ανεξάρτητος κεραμιδόγατος της ιστορίας θα αναζητήσει καταφύγιο στην εξοχή, ελπίζοντας να βρει την ησυχία του ανάμεσα στα ζώα. Μα ο χειμώνας έρχεται βαρύς και ο Μεφίστο αναγκάζεται να επιστρέψει στην πόλη. Εκεί θα βρεθεί μπ...

Αύγουστος 1992. Μια κοιλάδα χαμένη κάπου στα ανατολικά, υψικάμινοι που δεν καίνε πια, μια λίμνη, ένα απόγευμα μέσα στον καύσωνα. Ο Αντονύ είναι δεκατεσσάρων χρονών και, για να διασκεδάσει την πλήξη του, κλέβει μαζί με τον ξάδελφό του ένα κανό για να πάει να δει τι συμβαίνει στην άλλη πλευρά, εκεί όπου βρίσκεται η περίφημη όχθη των γυμνιστών. Φτάνοντας, ο Αντονύ θα γνωρίσει τον πρώτο έρωτα, το πρώτο αληθινό καλοκαίρι του, αυτό που θα καθορίσει τα υπόλοιπα. Κι έτσι αρχίζει το δράμα της ζωής. Με το βιβλίο αυτό, ο Νικολά Ματιέ γράφει το μυθιστόρημα μιας κοιλάδας, μιας εποχής,...

Ποια είναι η σχέση της φωτογραφίας με την πραγματικότητα; Πόσο δραστικά μπορεί να παρέμβει στην αλήθεια μιας σκηνής το μάτι του φωτογράφου; Ισχύει πράγματι το στερεότυπο "μια εικόνα χίλιες λέξεις"; Με αφετηρία την ιστορία της Αντόνια - της έφηβης που λαχταρούσε να παγιδεύσει τη στιγμή στον φακό της μηχανής της, της νεαρής φωτορεπόρτερ που ρίχτηκε στην αγκαλιά ενός γοητευτικού Κορσικανού εθνικιστή και βίωσε τις διαμάχες στους κόλπους του κινήματος για την ανεξαρτησία του νησιού, της ώριμης φωτογράφου που έζησε την φρίκη του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας -, ο Ζερόμ Φερραρί γράφε...

Ανθρώπινες μορφές που υπνοβατούν, ανάμεσα στο όνειρο και την φαντασίωση. Τοπία έρημα, στείρα, ασφυκτικά, που απομυζούν κάθε ικμάδα και συντρίβουν την ελπίδα. Ζωές ασύμπτωτες, σχέσεις ακυρωμένες, πρόσωπα καταδικασμένα στη μοναξιά, σε συνεχή πάλη με την υπαρξιακή απόγνωση. Κι όμως, στις χαραμάδες της ανοικείωσης μπορεί ακόμη ν' ανθίζει η αγάπη. Ζυμωμένα με τα υλικά του παραμυθιού, με συχνές αναφορές στον Κάφκα και τον Μπέκετ, εμποτισμένα σε μια σχεδόν μεταφυσική αγωνία, τα αφηγήματα της Αγγελίνας Κλαυδιανού αποκαλύπτουν μια νέα φωνή που γράφει για την αλλοτρίωση, την απώλεια...

Η Βέιλ έγραψε το δοκίμιό της "Η Ιλιάδα ή το ποίημα της βίας" αμέσως μόλις ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, σε ηλικία τριάντα ετών, τέσσερα μόλις χρόνια πριν απ' το θάνατό της. Αν και το θέμα του έπους -ο πόλεμος στην Τροία- συνδέεται με την ιστορική συγκυρία στην οποία βρέθηκε η Βέιλ τη δεδομένη στιγμή, το δοκίμιο δεν συνιστά απλώς αντίδραση στα γεγονότα, αλλά συμπυκνώνει καίρια σημεία του στοχασμού της, που διένυε πλέον την ωριμότερη φάση του. Δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στις έννοιες της συμπόνιας και της γενναιοδωρίας, παρά στις έννοιες του ηρωισμού, της τιμής και της υστε...

Λονδίνο, 1939. Στις ρυπαρές παμπ του Ερλ'ς Κορτ ο Τζορτζ Χάρβεϊ Μπόουν κυνηγάει χωρίς ελπίδα το αντικείμενο του πόθου του. Η Νέττα είναι ψυχρή, περιφρονητική, σκληρή, όμως ο Τζορτζ είναι τρελά ερωτευμένος μαζί της. Αθώος σαν παιδί, τρυφερός, κοινωνικά αδέξιος, ο Τζορτζ μεθάει κάθε βράδυ, προσπαθώντας να αποσπάσει την εύνοιά της. Εκτός από τις στιγμές που κάτι κροταλίζει μέσα στο κεφάλι του και συνειδητοποιεί ότι αναμφίβολα πρέπει να την σκοτώσει. Μαύρη κωμωδία και ταυτόχρονα μητροπολιτικό δράμα, η "Πλατεία Χανγκόβερ" είναι το αριστούργημα του Πάτρικ Χάμιλτον. Ο συγγραφέα...

Μια μικρή κωμόπολη της Πολωνίας, βυθισμένη στην ακινησία της επαρχιακής ζωής. Μια μικροκοινωνία χωρίς εκπλήξεις και προοπτικές. Χιόνι, βροχή, σκοτάδι, πλήξη. Αλλιώς είχε φανταστεί τη ζωή εκεί ο Τέοντορ Σάτσκι, πολύ γνωστός εισαγγελέας της Βαρσοβίας, που μετακομίζει στην γραφική πόλη, γοητευμένος από την ομορφιά της, μετά το οδυνηρό του διαζύγιο. Ένας φόνος, ωστόσο, θα ανατρέψει τα πάντα. Μια γυναίκα βρίσκεται κατακρεουργημένη με μαχαίρι για τη σφαγή ζώων κατά την εβραϊκή παράδοση. Τι σημαίνει αυτή η τελετουργική δολοφονία, που φαίνεται να έχει ως πρότυπο έναν πίνακα ο οποίο...

Πηγή έμπνευσης για τον Μισέλ Ουελμπέκ αλλά και για τον "ποιητή της πανκ" Ρίτσαρντ Χελλ, το "Ανάστροφα" του Ζορίς-Καρλ Ουισμάνς είναι ένα κορυφαίο δείγμα της 'λογοτεχνίας της παρακμής' "ένα ταξίδι μέσα από η μνήμη, μέσα από την ανάμνηση, μέσα από την φαντασία και την φαντασίωση, μέσα από την σκηνογραφία ενός αισθητικού χώρου", όπως σημειώνει ο Νίκος Μπακουνάκης στο επίμετρό του. "Ξαναδιαβάζουμε τον Ουισμάνς, ίσως όχι για να φτιάξουμε έναν αισθητικό κόσμο, όπως το πάνκ της δεκαετίας του 1970, αλλά για να αναμετρηθούμε με την παρακμή, τους νέους φόβους μας, την άμβλυνση ή και...

Ένα παραθαλάσσιο χωριό της Βρετάνης. Σπίτια ταπεινά, κακοτράχαλη γη, ζωή σκληρή και δύσκολη. Κάθε χρόνο, την άνοιξη, οι άντρες φεύγουν για να ψαρέψουν στις αφιλόξενες θάλασσες της Ισλανδίας, αφήνοντας πίσω τους μανάδες, γυναίκες, κόρες, αγαπημένες. Πολλοί δεν ξαναγυρίζουν το φθινόπωρο· στο κοιμητήριο του χωριού προστίθενται μερικές ακόμη επιτοίχιες πλάκες που μνημονεύουν τους πνιγμένους. Σ' αυτό τον τόπο, που η θάλασσα τον τρέφει αλλά και τον αντιμάχεται, που τον μαστιγώνουν οι άνεμοι και τον γονατίζει το πένθος, γεννιέται ένας παθιασμένος έρωτας ανάμεσα στη Γκωντ, την όμορ...

Προβηγκία, καλοκαίρι του 1965. Ένα παιδί ζει σ' ένα βενζινάδικο με τους ηλικιωμένους γονείς του. Σπάνια περνούν αυτοκίνητα. Δεν πηγαίνει στο σχολείο. Είναι διαφορετικό από τους άλλους. Μια μέρα, αποφασίζει να φύγει. Να πάει στον πόλεμο για να αποδείξει πως είναι άντρας. Ανεβαίνει στο οροπέδιο που δεσπόζει πάνω από την κοιλάδα, όμως αντί για τις μάχες που προσδοκά, συναντάει την απόλυτη γαλήνη. Και τότε, ένα κορίτσι, σαν πνοή από αεράκι, εμφανίζεται μπροστά του. Μαζί της όλα είναι δυνατά. Το μόνο που κυριαρχεί είναι η επιθυμία για το απόλυτο, ανεξάρτητα από το πού μπορεί να...

Το βιβλίο αυτό, που γράφτηκε τους τελευταίους μήνες του 1981, δεν είναι παρά αναμνήσεις που έμειναν καταχωνιασμένες στη μνήμη του συγγραφέα περίπου δώδεκα χρόνια και ξάφνου βγήκαν απλά κι έτσι απλά καταγράφτηκαν, ίσως για να θυμίσουν σ' ορισμένους μια χρονική περίοδο της ζωής τους περισσότερο ή λιγότερο έντονη και ίσως για να πουν σε άλλους πως πέρα από τα στρατόπεδα των νησιών υπήρχαν κι άλλοι τρόποι σωφρονισμού των αντιφρονούντων. Τα Τάγματα Ορεινών Μεταφορών, λοιπόν, τα Τ.Ο.Μ., ακόμα και κατά την περίοδο που υπήρχαν, ήταν ουσιαστικά άγνωστα: ελάχιστοι ήξεραν την ύπαρξή...

"Επτά γυναίκες. Επτά αφηγήσεις. Επτά εξομολογήσεις ζωής. Κοινός τους άξονας το πέρασμα από τη μια πατρίδα στην άλλη. Πέρασμα που έγινε με αρκετές στερήσεις, πολλή μοναξιά, αλλά αστείρευτη αγάπη και όρεξη για ζωή. Η πατρίδα σαν μια ανάμνηση ενός τόπου στον οποίο δεν μπορείς να επιστρέψεις και το πέρασμα στη συνειδητοποίηση πως πατρίδα είναι όπου και να' σαι, πατρίδα είναι εκεί που ζεις, εκεί που όλα μοιάζουν αυτονόητα". Όταν πριν από μερικά χρόνια η Μαρία Τσιμά έχοντας φτιάξει ένα αυτοσχέδιο ερωτηματολόγιο, άρχισε να συγκεντρώνει και να καταγράφει μ΄ ένα κασετόφωνο στο...

Έξι πολύτιμες και εντυπωσιακές μινιατούρες εξαιρετικής δύναμης, γραμμένες από την ελεύθερη και πολύμορφη πένα της Λεϊλά Σλιμανί, βραβείο Goncourt 2016 για το βιβλίο της "Γλυκό τραγούδι". Δημοσιευμένα στο ανεξάρτητο, αντισυμβατικό, εβδομαδιαίο περιοδικό πολιτικού και κοινωνικού προβληματισμού 'Le 1', τα κείμενα του βιβλίου προσεγγίζουν με τόλμη το ζήτημα του διαλόγου μεταξύ των πολιτισμών. Είτε πρόκειται για διηγήματα με τον τρόπο του Τσέχωφ- "Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες"- είτε για πολιτικά κείμενα, όπως το "Φονταμενταλιστές σας μισώ", γραμμένο με το αίσθημα του επ...