Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Η Ευρώπη υπήρξε για πέντε αιώνες η εστία μιας βάρβαρης κυριαρχίας πάνω στον κόσμο. Την ίδια στιγμή, υπήρξε επίσης η εστία των χειραφετικών ιδεών που υπονόμευσαν την κυριαρχία αυτή. Για να μπορέσουμε να αντισταθούμε καλύτερα στη βαρβαρότητα, καλά θα κάνουμε να κατανοήσουμε την πολύπλοκη, ανταγωνιστική και συμπληρωματική σχέση ανάμεσα στον πολιτισμό και τη βαρβαρότητα. Οι τραγικές εμπειρίες του 20ού αιώνα είναι αναγκαίο να οδηγήσουν σε μια νέα ανθρωπιστική συνείδηση. Το σημαντικό δεν είναι η μετάνοια, είναι η αναγνώριση. Μια αναγνώριση που πρέπει να αφορά όλα τα θύματα: Εβρ...

Σε πολεμική με τη θεωρία της "Σύγκρουσης των Πολιτισμών", ο Bulliet προτείνει μια νέα ανάγνωση της ιστορίας που γεφυρώνει το χάσμα Ισλάμ-Δύσης, υποστηρίζοντας πως και οι δύο πλευρές μπορούν να κατανοηθούν καλύτερα μέσα στο πλαίσιο ενός ενιαίου ισλαμοχριστιανικού πολιτισμού. Πέρα από τις κοινές κειμενικές ρίζες κι ένα κοινό πολιτισμικό υπόβαθρο, οι δίδυμες κοινωνίες διέγραψαν παράλληλες τροχιές σε γεωγραφικά γειτονικές περιοχές, πέρασαν από ανάλογα στάδια εξέλιξης και αντιμετώπισαν παρόμοια εσωτερικά προβλήματα, στα οποία απάντησαν με όχι ασύμβατους τρόπους. Από το 1500 και...

Η πραγματολογία αφορά τη μελέτη της γλωσσικής παραγωγής σε συγκεκριμένες περιστάσεις. Αυτό σημαίνει ότι η γλώσσα εξετάζεται στο συμφραστικό της πλαίσιο, δηλαδή σε σχέση με τους συμμετέχοντες, το χρόνο, τον τόπο, κλπ. 'Ετσι, δίνεται έμφαση στο διαδραστικό χαρακτήρα της γλώσσας και επισημαίνεται η εξάρτησή της από τις ανάγκες και τους στόχους που εξυπηρετεί στις καθημερινές μας συνομιλίες. Η πραγματολογία έχει φιλοσοφικές καταβολές και αρχικά εντάχθηκε στη γλωσσολογία για να καλύψει τα κενά των τυπικών (φορμαλιστικών) προσεγγίσεων του γλωσσικού φαινομένου. Ωστόσο, σύντομα αυτ...

Το βιβλίο αυτό περιέχει κείμενα για τη γλώσσα, που γράφτηκαν τα τελευταία χρόνια από έναν επαγγελματία γραφιά με αγωνία για τη γλώσσα. Όχι αγωνία για τον κίνδυνο της εξαφάνισής της· τέτοιο κίνδυνο ο συγγραφέας δεν διακρίνει· αντίθετα, στις χιλιάδες ιστολόγια (τα μπλογκ δηλαδή) που έχουν κατακλύσει το Διαδίκτυο βλέπει την πιο κατηγορηματική διάψευση του μύθου για τη λεξιπενία των νέων. Όμως αγωνία για τα εμπόδια, τις λακκούβες και τις επικίνδυνες στροφές στο δρόμο, εμπόδια στο δρόμο της γλώσσας της ίδιας και τα εμπόδια στον καθημερινό αγώνα του καθενός μας να κατακτήσει τη γ...

Στο "Στρατηγό της νεκρής στρατιάς" εξιστορείται η παραμονή στην Αλβανία δύο Ιταλών, ενός στρατιωτικού κι ενός ιερέα, που πηγαίνουν 15 χρόνια μετά τη λήξη του Β' Παγκόσμιου Πολέμου για να βρουν και να ξεθάψουν τα οστά των σκοτωμένων ιταλών στρατιωτών. Οι δύο άντρες που παρουσιάζονται στο ξενοδοχείο "Ντάιτι" των Τιράνων εκπροσωπούν αφενός τη στρατιωτική κι αφετέρου τη θρησκευτική αντίληψη του κόσμου. Ένας στρατιωτικός κι ένας ιερωμένος, λοιπόν, που τόσο με τη δική τους ευαίσθητη και εύθραυστη σχέση όσο και με τους καυστικούς τους διαλόγους σχετικά με τους Αλβανούς, ιδωμένο...

Τραπεζικοί υπάλληλοι που οδηγούν νταλίκες, μποέμ τύποι που χορεύουν με μεθυσμένες γαλοπούλες, καταξιωμένοι συγγραφείς που δεν έχουν εκδώσει ποτέ τους τίποτα, σταθμάρχες σε γραμμές που εδώ και καιρό έχουν πάψει να περνούν τρένα... Οι (αντι)ήρωες των ιστοριών του Χούλιο Γιαμαθάρες είναι τύποι περιθωριακοί και παθιασμένοι για την ελευθερία τους που αγωνίζονται, συνήθως μάταια, να διατηρήσουν την αξιοπρέπειά τους και το δικαίωμα να είναι διαφορετικοί. Ίσως δεν αποτελούν παραδείγματα για μίμηση, δεν είναι όμως και "μέσοι" άνθρωποι· έχουν πάθη, αγαπούν τις αδυναμίες τους και κ...

H κατάσταση των εβραίων στην ιστορία της νεωτερικότητας απαιτείται να εξεταστεί σε όλη της την πολυπλοκότητα και συνεπώς σε όλη της τη δυσκολία. Αφιερώθηκα σ' αυτό το καθήκον, τόσο για να κατανοήσω τους μοντέρνους καιρούς, από τους οποίους δεν μπορεί κανείς να αφαιρέσει την εβραϊκή σύσταση, όσο και για να κατανοήσω το ίδιο το εβραϊκό ζήτημα, από το οποίο δεν μπορεί κανείς να απαλείψει το ζήτημα των μοντέρνων καιρών. Παρόλο που πριν απ' όλα θέλω να καταλάβω και να κάνω να καταλάβουν, ξέρω ότι η κατανόηση συχνά παρανοείται και δεν μπορώ να αντιμετωπίσω αυτή την εργασία χωρίς...

Historical Notice Tradition records that the first name given to Eleusis was Saisaria; it received the name of Eleusis, signifying "Advent", as an indication of the end of the wanderings of Demeter. Who were the first inhabitants of Eleusis? According to the most ancient traditions, Greece must have been inhabited first by Pelasgians, an agricultural people, who migrated, we are told, from a country to the north of Greece, in the heart of the Balkans. [...]

Preface The visitor who arrives at Eleusis, either passing through or for remaining a few hours, is amazed and has a strange look when facing the remaining ruins of the ancient religious glory of Eleusis and is, so to speak, unable to conceive the ancient splendour by relying on the present day ruins lying before him. [...]

Τοπογραφία Η θέσις επί του λόφου της Ελευσίνος, όπου σήμερον υπάρχουσι τα ερείπια του Ιερού ήτο κατοικημένη, ως απέδειξαν αι ανασκαφαί, ήδη από των προϊστορικών χρόνων, τουλάχιστον από των αρχών της 2ας π.Χ. χιλιετηρίδος και κατά τους Μυκηναϊκούς δε και κατά τους Γεωμετρικούς χρόνους, και καθ' όλην σχεδόν την αρχαιότητα επί της ιδίας θέσεως, και υπό τον λόφον εξηκολούθησε να είνε η Ελευσίς. [...]

Οι παλαιοί οδηγοί της Ελευσίνος, το βιβλιάριον του αειμνήστου Φιλίου ("Ελευσίς" 1905), και του Κουρουνιώτη ("Οδηγός της Ελευσίνος", 1912) εξηντλήθηκαν προ πολλού, ούτω δεν υπάρχει σήμερον κανέν μικρόν βιβλίον, όπου να είνε δυνατόν ο επισκεπτόμενος την Ελευσίνα, έχον τούτο ανά χείρας να κατατοπίζεται εύκολα και να αναγνωρίζη και να εξηγή τα ερείπια χωρίς να κοπιάση προηγουμένως υπερβολικά αναδιφών τα μεγάλα και σοφά περί Ελευσίνος συγγράμματα. Ο μικρός οδηγός μας έχει τον σκοπόν να θεραπεύση αυτήν την έλλειψιν. Περιλαμβάνονται εις αυτόν και αι σπουδαιότεραι των ανακαλύψεων...

Τα 500 χρόνια που ακολουθούν την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται ευρέως ως οι "Σκοτεινοί Χρόνοι" της Ευρώπης, μια εποχή όπου κυριαρχούν βάρβαροι εισβολείς, προλήψεις και ο αγώνας για επιβίωση. Η Julia Smith καταρρίπτει αυτή την άποψη αποκαλύπτοντας ότι, αντίθετα, πρόκειται για μια περίοδο μεγάλης ενεργητικότητας και πολιτισμικής ποικιλομορφίας. Η συγγραφέας μας παρουσιάζει άνδρες και γυναίκες από όλα τα κοινωνικά επίπεδα, από τους σκλάβους μέχρι τους αυτοκράτορες, και αξιοποιώντας ένα ευρύτατο φάσμα πρωτότυπων πηγών μας επιτρέπει να "συνομι...

"Σήμερα, [..] θεωρείται ότι η κοινωνική διαδικασία κυριαρχείται από ένα ανώνυμο Πεπρωμένο επέκεινα του κοινωνικού ελέγχου. Η ανάδυση του παγκοσμιοηοιημένου καπιταλισμού μάς παρουσιάζεται σαν ένα τέτοιο Πεπρωμένο, ενάντια στο οποίο κανείς δεν μπορεί να πολεμήσει -μπορεί είτε να προσαρμοστεί σε αυτό είτε να ξεστρατίσει απ' την ιστορία και να συντριβεί. Το μόνο πράγμα που μπορεί να κάνει κανείς είναι να κάνει τον παγκόσμιο καπιταλισμό όσο το δυνατό πιο ανθρώπινο, να πολεμήσει υπέρ του "παγκόσμιου καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο" (σε αυτό συνίσταται, σε τελική ανάλυση, ο Τρίτ...

Χρωστάμε το "Μονταγιού", καταρχήν, σ' ένα ιστορικό ατύχημα, στη συγκέντρωση των κατάλοιπων της αλβιγηνής αίρεσης στην περιοχή ενός απρόσιτου χωριού, σε κάποια βουνοκορφή των Πυρηναίων. Χρωστάμε το "Μονταγιού" στη σχολαστικότητα ενός ιεροεξεταστή, του επισκόπου Ζακ Φουρνιέ (μετέπειτα πάπα Βενέδικτου ΙΒ΄), που είχε τη διάθεση να ανακρίνει σε βάθος τα θύματά του -και την επιμέλεια να καταγράψει τα πάντα. Χρωστάμε όμως, τελικά, το "Μονταγιού" στον οίστρο του Le Roy Ladurie, που θέλησε ν' αναζητήσει ανάμεσα στις αράδες του ιεροεξεταστικού κατάστιχου τη "χωρίς διαμεσολάβηση μαρτυ...

Η εξελικτική ψυχολογία, εξειδικευμένο και κάπως μονόπλευρο παρακλάδι της κοινωνιοβιολογίας, έχει κατορθώσει να επιβάλλει την παρουσία της, αν όχι και τόσο στον ακαδημαϊκό χώρο γενικά, τουλάχιστον στον τομέα της εκλαϊκευμένης επιστήμης. Καθώς βρίσκει εύκολη πρόσβαση και πρόθυμη αντανάκλαση στα ΜΜΕ, ακούμε κάθε τόσο ότι βρέθηκε π.χ. το "γονίδιο της απιστίας" ή το "γονίδιο του αλτρουισμού" και διαβάζουμε βαθυστόχαστα άρθρα που εξηγούν "γιατί αρέσει στις γυναίκες το ροζ χρώμα". Όμως, αν τέτοιες θεωρήσεις φαντάζουν εύλογες σε μια μερίδα του κοινού, είναι επειδή ήδη διαθέτουν ισχ...

"Ο δρόμος για την Ελευσίνα" αποτελεί προϊόν συνεργασίας τριών ερευνητών. Αφετηρία υπήρξαν οι ενορατικές απόψεις του R. Gordon Wasson περί του πραγματικού χαρακτήρα της αρχαιοελληνικής θρησκευτικής τελετής των Ελευσίνιων Μυστηρίων. Η συνεργασία του με τον παγκοσμίου φήμης χημικό Albert Hofmann και τον Carl Ruck, καθηγητή Κλασικών Σπουδών με ειδίκευση στην εθνοβοτανολογία, παρείχε θεωρητική θεμελίωση σε αυτό που ο Wasson θεωρεί ως την ουσία των Μυστηρίων. Οι τρεις συγγραφείς παρουσιάζουν τα ευρήματά τους και τα στοιχεία τους, χρησιμοποιώντας τις γνώσεις τους και από τα τρία ε...

"Τα μυστικά της αρχαίας Ελευσίνας: τα ιερά μανιτάρια της θεάς" είναι μία κατάδυση στις μυθικές απαρχές της ευρωπαϊκής πνευματικότητας. Μέσω των Μυστηρίων, οι αρχαίοι βίωναν την εμπειρία της κοινωνίας με το θείο και έρχονταν σε επαφή με πρακτικές και νοήματα που αλλιώς έμεναν κρυφά. Η αποκάλυψη αυτών των μυστικών επέσυρε την ποινή του θανάτου. Όλα τα Μυστήρια περιλάμβαναν μία ιερή ευχαριστία· την πόση ενός ιερού ποτού, που περιείχε ψυοχοενεργές χημικές ουσίες, οι οποίες προέρχονταν από ένα παρασιτικό μύκητα που αναπτύσσεται στο εργότιο της σίκαλης. Αυτό συνέβαινε και σ...

Η σύνθεση των τριών "μικρομυθιστορημάτων" απλώνεται σε τέσσερις δεκαετίες. Οι "Μέρες καφενείων" είναι το πρώτο σημαντικό έργο του Ισμαήλ Κανταρέ και χρονολογείται στις αρχές της δεκαετίας του '60, ενώ οι "Ιστορίες τρέλας" γράφτηκαν προς το τέλος του 2004. Ο Κανταρέ ήταν φοιτητής στη Μόσχα όταν άρχισε να γράφει τις "Μέρες καφενείων", έργο που τελείωσε στα Τίρανα και εξέδωσε το 1962 σε μια εφημερίδα για τη νεολαία. Το έργο απαγορεύτηκε γιατί χαρακτηρίσθηκε "παρακμιακό", ξένο προς τη σοσιαλιστική πραγματικότητα. Οι "Μέρες καφενείων" περιγράφουν την αναζήτηση ενός χειρογρά...

Η τρέλα και ο τρόμος έχουν στοιχειώσει τη ζωή μου. Όλα τα βιβλία μου δεν μιλούν για τίποτε άλλο. Μετά τον Εχθρό, δεν άντεχα πια. Ήθελα να ξεφύγω. Πίστεψα ότι θα ξέφευγα αγαπώντας μια γυναίκα και κάνοντας μια έρευνα. Η έρευνα αφορούσε τον παππού μου από την πλευρά της μητέρας μου, ο οποίος αφού έζησε μια δραματική ζωή εξαφανίστηκε το φθινόπωρο του 1944 και εκτελέστηκε, κατά πάσα πιθανότητα, ως συνεργάτης των Γερμανών. Αυτό είναι το μυστικό της μητέρας μου, το φάντασμα που καταδιώκει την οικογένειά μας. Για να ξορκίσω αυτό το φάντασμα, πήρα ριψοκίνδυνους δρόμους. Κατέληξα...

Το βιβλίο της γερμανίδας ιστορικού Σουράγια Φαρόκι "Η Οθωμανική Αυτοκρατορία και ο κόσμος γύρω της" παρουσιάζει σε συνθετική μορφή τα πορίσματα πρόσφατων ερευνών. Πραγματεύεται τις σχέσεις του οθωμανικού κράτους με τους κοντινούς και μακρινούς του γείτονες, αλλά και τις επαφές ανάμεσα σε οθωμανούς υπηκόους και ξένους, τόσο εντός όσο και εκτός της οθωμανικής επικράτειας, από τη δεκαετία του 1540 μέχρι τον ρωσο-οθωμανικό πόλεμο του 1768-74. Όπως εξηγεί η συγγραφέας, πρόκειται για μια εποχή που τα οθωμανικά σύνορα είχαν σε μεγάλο βαθμό σταθεροποιηθεί, παρά τις κατά καιρούς κατ...