Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο τόμος αυτός διερευνά ζητήματα τόσο της παραγωγής όσο και της κατανάλωσης του "μινωικού" παρελθόντος. Εξετάζονται η πρόσληψη και διαχείριση των "Μινωιτών" σήμερα σε διάφορα πεδία (από τη δόμηση τοπικών ταυτοτήτων μέχρι τη φροϋδική ψυχανάλυση, από τις εικαστικές τέχνες και τη λογοτεχνία μέχρι την παιδαγωγική). Συμβάλλοντας στις τρέχουσες συζητήσεις σχετικά με την αρχαιολογία και την ευρωπαϊκή νεωτερικότητα, ο παρών τόμος θέτει ερωτήματα όπως: - Πώς το "μινωικό" παρελθόν διαμορφώθηκε από την ευρωπαϊκή νεωτερικότητα και από τις δεδομένες ιστορικές, κοινωνικές και πολιτ...

Από τον 19ο αιώνα, οι επαναστάσεις είχαν πάντα και μια μνημονική διάσταση: ήθελαν να διασώσουν την ανάμνηση των εμπειριών του παρελθόντος για να τις κληροδοτήσουν στο μέλλον. Ήταν μια στρατηγική μνήμη, θρεμμένη με ελπίδες. Στην αυγή του 21ου αιώνα, αυτή η διαλεκτική μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος έχει πια ραγίσει κι ο κόσμος βρίσκεται εγκλωβισμένος στο παρόν. Η πτώση του κομμουνισμού δεν έθαψε μόνο, μια για πάντα, την απλοϊκή τελεολογία της εξασφαλισμένης προόδου, αλλά σκίασε, για ένα μεγάλο διάστημα, τις επαγγελίες της χειραφέτησης που συνδέονταν μαζί του. Ωστόσο αυτ...

"Σήμερα, [..] θεωρείται ότι η κοινωνική διαδικασία κυριαρχείται από ένα ανώνυμο Πεπρωμένο επέκεινα του κοινωνικού ελέγχου. Η ανάδυση του παγκοσμιοηοιημένου καπιταλισμού μάς παρουσιάζεται σαν ένα τέτοιο Πεπρωμένο, ενάντια στο οποίο κανείς δεν μπορεί να πολεμήσει -μπορεί είτε να προσαρμοστεί σε αυτό είτε να ξεστρατίσει απ' την ιστορία και να συντριβεί. Το μόνο πράγμα που μπορεί να κάνει κανείς είναι να κάνει τον παγκόσμιο καπιταλισμό όσο το δυνατό πιο ανθρώπινο, να πολεμήσει υπέρ του "παγκόσμιου καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο" (σε αυτό συνίσταται, σε τελική ανάλυση, ο Τρίτ...

"Δημοσιογραφικά" και όχι "επιστημονικά", από τη μια, "ερασιτεχνικά κείμενα θρησκολογίας" ή "κείμενα για το μουσουλμανισμό", από την άλλη: έτσι αυτοπροσδιορίζονται τα κείμενα του βιβλίου αυτού, που δεν ευτύχησε να το δει τυπωμένο ο συγγραφέας του. Πράγματι, το είδος της δημοσιογραφίας αλλά και της ερασιτεχνίας που θεράπευε ο Β. Ραφαηλίδης, είναι εδώ στην καλύτερή τους ώρα. Παρόλο που το βιβλίο έχει κυρίαρχο άξονα τη θρησκεία, εξακτινώνεται και αγκαλιάζει οτιδήποτε ουσιαστικό αφορά τους Άραβες: από την εθνογένεση και την ιστορική εξελικτική τους πορεία, έως την κουλτούρα, τη...

Αρχές της δεκαετίας του 1990. Μια επιχειρησιακή ομάδα Βάσκων αυτονομιστών ανατινάζει ένα υπό ανέγερση ξενοδοχείο στη νοτιοδυτική Γαλλία. Επεμβαίνει η χωροφυλακή και κατά την ανταλλαγή πυροβολισμών ένας από τους αυτονομιστές τραυματίζεται και φυγαδεύεται στο Μπορντό από τη συντρόφισσά του Εμίλια. Εκεί τους βοηθάει ο Πιέρ, πρώην αριστεριστής και πρώην εραστής της κοπέλας, ο οποίος αποφασίζει να τους μεταφέρει στη Χώρα των Βάσκων για την περίθαλψη του τραυματία. Αγνοούν ότι ο Άνχελ Ματάνθας, ένας ψυχοπαθής εκτελεστής πληρωμένος από τις ισπανικές υπηρεσίες, τους ακολουθεί κατά...

Πρώτα, η μουσική. Μια θεσπέσια μουσική που κατέβαινε μαζί με το ρεύμα και σκορπιζόταν στο πιο πράσινο και το πιο γιγάντιο δάσος του κόσμου. Μετά, ο μεγάλος ποταμός. Κόκκινος. Πάνω στο ποτάμι, μια σχεδία. Πάνω στη σχεδία, ένα πιάνο. Λευκό. Και, μπροστά στο πιάνο, καθισμένος σε σκαμνί, ένας μουσικός. Μαύρος. Όταν οι σκληροτράχηλοι τυχοδιώχτες ενός απομονωμένου οικισμού στα βάθη της Αμαζονίας βλέπουν να υλοποιείται μπροστά στα μάτια τους η παραπάνω οπτασία, καταλαβαίνουν ασυνείδητα ότι ένα ρήγμα άνοιξε στον κόσμο τους. Στην ωμή πραγματικότητα της ανελέητης πάλης με τη φύση κα...

Έπειτα από μερικούς μήνες διαλείμματος, η ζωή με έκανε μάρ-τυρα δύο γεγονότων που με τρομάζουν όσο τίποτα στον κόσμο: τον θάνατο ενός μικρού παιδιού και τον θάνατο μιας νέας γυ-ναίκας με μικρά παιδιά και σύζυγο. Κάποιος μου είπε τότε: είσαι συγγραφέας, γιατί δεν γράφεις την ιστορία μας; Ήταν εντολή, την αποδέχτηκα. Κι έτσι βρέθηκα να αφηγούμαι τη φιλία ανάμεσα σ' έναν άντρα και μια γυναίκα, ανάπηροι και οι δύο, δικαστές και οι δύο σε υποθέσεις υπερχρέωσης στο ειρηνοδικείο της Βιέν, στην Ισέρ. Σ' αυτό το βιβλίο γίνεται λόγος για ζωή και θάνατο, για αρρώστια, για μεγάλη...

Το λιμάνι της Χάβρης παίρνει το λόγο σε τούτη την ποιητική αφήγηση που συνοψίζει πέντε αιώνες αναχωρήσεων, ταξιδιών, θανάτων, εκμετάλλευσης, εμπορίου, εργασίας, αγώνων, αποχαιρετισμών και ελπίδων. Ένα ποίημα-ποταμός, γραμμένο καταρχήν για να ξεστομιστεί, να προφερθεί, να απαγγελθεί ρυθμικά, να ραπαριστεί.

"Δεν είναι σίγουρο ότι οι ιστορίες που ακολουθούν είναι εντελώς αληθινές. Θα μπορούσαν να είναι αληθινές". Η φιλοσοφία είναι μια πρόκληση όπου η σκέψη ξεκινάει από την απλότητα των καθημερινών πραγμάτων και δείχνει τη θαυμαστή περιπλοκότητά τους, που μερικές φορές μοιάζει ακατανίκητη. Σε 39 κεραυνοβόλες, κινηματογραφικές σχεδόν, ιστορίες οι Roberto Casati και Achille Varzi μας προσκαλούν να ανακαλύψουμε ένα διαφορετικό τρόπο, διασκεδαστικό και εμπνευσμένο, για να φιλοσοφούμε.

Οι "Άγιοι έρωτες" μέσα από ιστορικά γεγονότα ακολουθούν την πορεία τριών οικογενειών από το 1890 έως το 1915 που, ενώ έρχονται από διαφορετικά μέρη και διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, οι Βαλκανικοί πόλεμοι διασταυρώνουν τις ζωές τους και διαμορφώνουν αμείλικτα τη μοίρα τους. Η Φωτεινή και ο Γεράσιμος Λένης, παιδιά κτηνοτρόφου από τα Τζουμέρκα, ο Περικλής Ζυγομαλάς, υπίατρος στον Ελληνικό στρατό, τέκνο του πλουσιότερου τραπεζίτη της εποχής από την Κωνσταντινούπολη, η Αριστέα Στράγγελ, ο Ανδρέας Σταφυλοπάτης, περατής από την Ήπειρο, οινοπαραγωγός και έμπορος στην Οδησσό,...

1914-1922. Τα χρόνια της οργής! Η Ιστορία σαν καταιγίδα θα παρασύρει τους ήρωές μας, θα παρασύρει τον τόπο μας, θα ανατρέψει τα πάντα και θα χρειαστεί τιτάνια προσπάθεια για να σταθεί όρθιος ο Ελληνισμός και να συνεχίσει την πορεία του μέσα σ' αυτά τα δίσεκτα χρόνια. Μέσα από τους καπνούς του πολέμου, μέσα από τα ερείπια της καταστροφής, ο Περικλής Ζυγομαλάς, η αγαπημένη του Αριστέα, ο Ανδρέας Σταφυλοπάτης και η αγαπημένη του Φωτεινή, ο Δήμος Κρανιάς και ένα κορίτσι, η "Αθηναία" από την Παλαιά Φώκαια της Μικράς Ασίας, η Ελλάδα και ο Γεράσιμος, θα βιώσουν τη φρίκη, το θάν...

Παγωμένη και μουντή, η Αλβανία του Ισμαήλ Κανταρέ μοιάζει όσο ποτέ άλλοτε με τα τοπία του Μακμπέθ και τις γερμανικές μπαλάντες. Ο αναγνώστης, αιχμάλωτος αυτού του τυραννικού κόσμου, τριγυρνάει ανάμεσα στις παγίδες, τις ραδιουργίες και τα πολλαπλά προσωπεία. Καθημερινές χειρονομίες καταλήγουν σε αρχαίες τραγωδίες, γνωστά χαρακτηριστικά γίνονται γκριμάτσες. Επινόηση μάγου, αλλά και τέχνη ενός συγγραφέα που υφαίνει δίχως νήματα, με τις ζωντανές ίνες απ' τη σάρκα του, για να δημιουργήσει ένα ολοκληρωμένο σύμπαν, απ' το οποίο μπορείς να ξεφύγεις μόνο με το πέταγμα του γλάρου ή τ...

Στη δεύτερη δεκαετία του 20ού αιώνα, με φόντο την έκρηξη της μοντέρνας τέχνης και τη φρίκη του Μεγάλου Πολέμου, συναντήθηκαν οι τροχιές τριών αξιοσημείωτων ανθρώπων. Ο Αρτύρ Κραβάν, ποιητής και μποξέρ, λιποτάχτης δεκαεφτά εθνών, ασυνήθιστος τεχνοκριτικός και βιρτουόζος πλαστογράφος, καλλιτέχνης της ζωής, έγινε θρύλος που τον επικαλέστηκαν όλα σχεδόν τα πρωτοποριακά κινήματα που ακολούθησαν. Η Μίνα Λόι, ποιήτρια, ζωγράφος και nouvelle femme, έλαμψε στο Παρίσι, στην Ιταλία των φουτουριστών και τη νεοϋρκέζικη αβάν-γκαρντ, πριν ακολουθήσει τον Κραβάν στο Μεξικό και γίνει γυναίκ...

Ο τόμος περιλαμβάνει σημειώματα που συντάχτηκαν για την παρουσίαση ελληνικών εκδόσεων. Σχολιάζουν από ιστορική σκοπιά πρωτότυπα και μεταφρασμένα βιβλία, που αναφέρονται στην κλασική και ύστερη αρχαιότητα αλλά και πιο σύγχρονες περιόδους. Τα περισσότερα προέκυψαν με την ευκαιρία μιας συγκεκριμένης έκδοσης με την οποία συνομιλούν στο πλαίσιο της γενικότερης ελληνόγλωσσης παραγωγής. Συγκεντρωμένα μαζί δίνουν μια συνολικότερη εικόνα του ενδιαφέροντος που υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα για την κοινωνική, την πολιτική και την οικονομική ιστορία της αρχαιότητας, την ιστοριογραφία, την...

Επανέκδοση-ανατύπωση της θρυλικής έκδοσης του Princeton University Press, που εξαντλήθηκε προ πολλού, παρά τις επανειλημμένες επανεκδόσεις μέχρι τη δεκαετία του ’70. Ο Γ.Μυλωνάς όταν έγραψε αυτό το βιβλίο ήταν καθηγητής Προϊστορικής Ελληνικής Αρχαιολογίας, Κλασικής Ελληνικής και Ελληνιστικής Τέχνης και Αρχαιολογίας στο Washington University.

Historical Notice Tradition records that the first name given to Eleusis was Saisaria; it received the name of Eleusis, signifying "Advent", as an indication of the end of the wanderings of Demeter. Who were the first inhabitants of Eleusis? According to the most ancient traditions, Greece must have been inhabited first by Pelasgians, an agricultural people, who migrated, we are told, from a country to the north of Greece, in the heart of the Balkans. [...]