Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο αυθορμητισμός και το αυτοσχεδιαστικό του πνεύμα δίδαξαν σχεδόν όλους τους σύγχρονους του δημιουργούς (από τους Μπιτ μέχρι τη δεύτερη γενιά των μεταμοντέρνων ποιητών της Αμερικής), και εξασφάλισαν τα εχέγγυα της τότε πρωτόγνωρης ανακαίνισης που υπέστη η νεότερη ποίηση, ειδικά με τη δική του συμβολή. Μιλάμε βεβαίως για τον ποιητή Τζακ Κέρουακ. Ο Τζακ Κέρουακ ήταν η προσωποποίηση του πνεύματος της Τζαζ, και απόλυτος εκφραστής της από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 ως τον θάνατο του το 1969. Ο Κέρουακ ήταν ο μόνος δημιουργός στην ευρύτερη ιστορία της νεότερης λογοτεχνίας...

[...] Στα ποιήματα του Προυστ συναντάμε τη θεματολογία και τη σημειωτική του μεγάλου συγγραφέα, άλλωστε, όπως έχει ειπωθεί, "η ποίηση ήταν για τον Προυστ η εφηβική ηλικία της λογοτεχνίας του". Το μεγαλύτερο όμως ενδιαφέρον τους πιθανόν να βρίσκεται στο ότι μας συστήνουν και μας βάζουν σε μια οικειότητα με τον ίδιο τον Μαρσέλ Προυστ, με όσα αγαπούσε, όσα τον συγκινούσαν, όσα τον ενοχλούσαν, όσα τον θύμωναν. Μας συστήνουν τους φίλους του, τους συνδαιτυμόνες μελαγχολικών βραδιών, χαμένους έρωτες, νοσταλγίες και αναμνήσεις, ζωγράφους και συνθέτες που αγαπούσε, εμμονές, εικόνες...

[...] Στην παρούσα συλλογή παρουσιάζονται με χρονολογική σειρά 15 ποιήματα που εκτείνονται χρονικά από το 1827 έως το 1889. Στόχος του βιβλίου δεν είναι η αποκλειστική παρουσίαση ποιημάτων που ανέδειξαν και καθιέρωσαν τον Τέννυσον όχι μόνο στην εποχή του αλλά και σε μεταγενέστερες εποχές μέχρι σήμερα, καθώς και η παράθεση λιγότερο γνωστών ποιημάτων του, σε μια προσπάθεια να δοθεί το στίγμα της συγγραφικής πορείας του ποιητή από την πρώιμη νιότη του μέχρι και τρία χρόνια πριν το θάνατό του.

[...] Επιτάσσοντας εδώ τους "Ελεγειακούς", σημειώναμε το ενδιαφέρον που έδειξε ο Πλάτων για ένα είδος συγγενές στιχουργικά χάρη στην ζευγαρωτή εναλλαγή έξαμέτρου-πενταμέτρου, που ως φόρμα ακολουθεί και το επίγραμμα. Ένα ενδιαφέρον που εστιάζεται στο νόημα, φυσικά, των σχετικών ελεγειών (λ.χ., του Τυρταίου και του Σόλωνος και του φιλοσόφου-ποιητή ακόμη Ξενοφάνη)· που αγκαλιάζει, εξαιρετικά, ως είδος και το επίγραμμα, όταν σχολιάζει παρεμβατικά δύο από αυτά, του 9ου βιβλίου της "Παλατινής Ανθολογίας", το Π.Α. 16 του Μελεάγρου και το Π.Α. 506 με τη σχετική απόδοση του έκτοτε σ...

Μετά την ποιητική συλλογή "Romancero Gitano", ο Λόρκα τελειώνει (1929) το έργο "Έρωτας του δον Περλιμπλίν και της Μπελίσα στον κήπο", όπου ξαναδουλεύει το αγαπημένο του θέμα: τον ανεκπλήρωτο έρωτα. Έναν έρωτα όχι λιγότερο έντονο σε πάθος, όμως καταδικασμένον να οδηγηθεί στην αυτοκαταστροφή.

Ο Πλάτων για την αλήθεια Ο πρυτανικός λόγος 27-5-1933 Το θεμελιώδες ερώτημα της φιλοσοφίας Το ερώτημα για την τεχνική Από το εννοιολόγιο της σκέψης Η φιλοσοφία του για το Πολιτικό δεν αρχίζει και δεν τελειώνει στον πρυτανικό του Λόγο του 1933 ή σε άλλα κείμενά του, δοξαστικά ή μη για τον Φύρερ. Πολύ περισσότερο δεν εξαντλείται σε απολογητικές εξηγήσεις, εκ των υστέρων, του ίδιου του φιλοσόφου ότι μέχρι την ανάληψη της πρυτανείας του δεν ανήκε σε κανένα κόμμα και ποτέ δεν είχε προσωπικές ή υπηρεσιακές σχέσεις με το ναζιστικό κόμμα και με την κυβέρνηση. Γενικώς ειπείν,...

Είναι η κατεύθυνση "προς έτερον" που κάνει την αγάπη και το μίσος, μαζί με τα παρεπόμενα και τα όμοιά τους παθήματα, να αποκτούν κομβική θέση σε ένα εγχείρημα μετάβασης από τη θεωρία της γνώσης στην ηθική θεωρία. Και παρ όλο που ο εαυτός πάντοτε προηγείται στη χιουμιανή -και ευρύτερα στη διαφωτιστική- λογική, χωρίς την προβολή του στους άλλους, χωρίς αυτή την "ενσυναίσθηση" που γίνεται η λυδία λίθος όλης της ψυχολογίας και της ηθικής του Χιουμ (όπως και του Άνταμ Σμιθ λίγο αργότερα), όλη η ιδιάζουσα θέρμη της ζωής εν κοινωνία αποστραγγίζεται από το φιλοσοφείν, μετατρέποντάς...

Όταν η κατανόηση του κόσμου στον οποίο ζούμε γίνεται τόσο δύσκολη όσο σήμερα, έργα όπως αυτό του ινδού συγγραφέα και πολιτικά στρατευμένου διανοητή Aijaz Ahmad είναι μια μικρή ευεργεσία. Μέσα στην κόπωση και στη σύγχυση που έχει εξουθενώσει προ πολλού τη δυτική διανόηση, χρειάζεται μερικές φορές ένα μάτι "ξένο" για να υποδείξει δυο-τρία αυτονόητα πράγματα. Παρότι το βιβλίο μοιάζει να έχει χτιστεί πάνω σε δύο κριτικές που είχαν γραφτεί ανεξάρτητα, στον Frederic Jameson και κυρίως στον Edward Said, οι περιπτώσεις αυτές λειτουργούν για τον Ahmad ως παραδείγματα εκείνου το οποί...

Το "Πέρα απ' τον ορίζοντα" είναι η πρώτη γηγενής αμερικανική τραγωδία, η οποία έγινε σήμα κατατεθέν πολλών δραμάτων του 20ού αιώνα στην Αμερική και σηματοδότησε μια σημαντική αλλαγή στο αμερικανικό δράμα. Αναφέρεται στην ιστορία δύο αδελφών, του Άντριου (ενός γεωργού) και του Ρόμπερτ (ενός ποιητή). Ενώ ο Άντριου προορίζεται να κληρονομήσει την οικογενειακή φάρμα και να μείνει στη στεριά, ο Ρόμπερτ σκοπεύει να σαλπάρει στη θάλασσα, για να γνωρίσει τα "θαύματα" του κόσμου. Προτού φύγει ο Ρόμπερτ ανακαλύπτει πως είναι ερωτευμένη μαζί του η Ρουθ Άτκινς, η γυναίκα που οι οικογέ...

Τα έργα του Γκυ ντε Μωπασσάν (1850-1893) έχουν αποτελέσει πολλές φορές αφορμή για τη δημιουργία μιας ταινίας ή ενός θεατρικού έργου. Μεγάλοι σκηνοθέτες και ηθοποιοί έχουν συνδέσει κορυφαίες στιγμές της καριέρας τους με έναν ήρωα ή ένα διήγημά του. Ποια είναι η γοητεία που ασκεί πάνω τους αυτός ο συγγραφέας και τι τους οδηγεί να μεταφέρουν σ' ένα άλλο είδος τέχνης τον άρτιο, πεζό λόγο του;

"Ο βασιλιάς βάτραχος": Μια φορά κι έναν καιρό, όταν ακόμα έκαναν ευχές, ζούσε ένας βασιλιάς που όλες οι κόρες του ήταν όμορφες, μα η πιο μικρή του ήταν η ομορφότερη. Αφού κι ο ήλιος, που είδε τόσες και τόσες, στεκόταν από πάνω της και θαύμαζε την ομορφιά της. Κοντά στον πύργο του βασιλιά ήταν ένα μεγάλο και σκοτεινό δάσος, κι εκεί, κάτω από μια γέρικη φλαμουριά, βρισκόταν ένα πηγάδι. Όταν έκανε πολλή ζέστη, η κόρη του βασιλιά έμπαινε στο δάσος και καθόταν στην άκρη του δροσερού πηγαδιού. Κι όταν βαριόταν που δεν περνούσε η ώρα έπαιρνε ένα χρυσό τόπι, το πετούσε ψηλά και...

Το πρόσφατο ενδιαφέρον για τις παραισθησιογόνες ουσίες στον πολιτισμό μας αρχίζει να συμβάλλει σε μια σημαντικά ενισχυμένη ευαισθησία της ανθρωπολογίας αναφορικά με τον ρόλο τέτοιων ουσιών σε άλλες κοινωνίες. Η χρήση παραισθησιογόνων ουσιών για την επίτευξη καταστάσεων καταληψίας στις οποίες κάποιος έρχεται σε επαφή με τον υπερφυσικό κόσμο είναι προφανώς μια αρχαία και ευρύτατα διαδεδομένη ανθρώπινη πρακτική. Στις μη εγγράμματες κοινωνίες, οι ειδικοί που έρχονται άμεσα αντιμέτωποι με το υπερφυσικό ονομάζονται από τους ανθρωπολόγους "σαμάνοι". Μία από τις πιο χαρακτηριστικές...

Ο Νικολάι Γκόγκολ, γνωστός από τον "Επιθεωρητή", το "Ημερολόγιο ενός τρελού" και τον "Τάρας Μπούλμπα" είναι ο συγγραφέας που θαυμάζει πολύ ο Τσέχωφ και τον θεωρεί τον οξυδερκέστερο κοινωνικό συγγραφέα στη Ρωσία των αρχών του 19ου αιώνα. Τα "Παντρολογήματα" είναι μια ευφυής, γρήγορη και ξεκαρδιστική κωμωδία με έντονα ηθογραφικά στοιχεία, που ο συγγραφέας δεν τόλμησε να παρουσιάσει φοβούμενος τη λογοκρισία. Μερικοί μικροαστοί καταφεύγουν στα προξενιά για να βρουν συντρόφους και, κατά έναν απίστευτο τρόπο, βρίσκονται όλοι χαμένοι.

Μπορεί κανείς να αγγίξει την απόλυτη ευτυχία; Όταν τα σώματα δύο ανθρώπων θέλουν να πιάσουν κουβέντα, αρχίζει ίσως αυτό που ονομάζεται σχέση; Κι όταν μια σχέση δεν λειτουργεί, λογικά προχωράς στην επόμενη; Κι όταν αρχίζεις να επαναλαμβάνεις το ίδιο μοτίβο, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κλειστείς σπίτι για κάποιο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ή να κλειστείς σπίτι για κάποιο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα; Τι είναι αυτό που συνδέει δύο ανθρώπους; Πως γνωρίζονται και για ποιους λόγους μένουν μαζί; Κι όταν αποφασίζουν να χωρίσουν, τι τους ορίζει ακόμα τη ζωή και τους κρατά κοντά, παρά...

[...] Οι δυο ενότητες ποιημάτων που παρουσιάζουμε εδώ, πρωτοεμφανίστηκαν μαζί στην έκδοση του 1860, την οποία ο μανιώδης τυπογράφος Ουίτμαν επιμελήθηκε προσωπικά, όπως και όλες τις εκδόσεις που είδαν το φως κατά τη διάρκεια της ζωής του. Τον 19ο αιώνα, τα ερωτικά "Παιδιά του Αδάμ" καταδικάστηκαν από την πουριτανική αμερικανική κοινωνία, ενώ οι συνθέσεις του "Κάλαμου" (που οφείλουν τον τίτλο τους στο ομώνυμο υδρόβιο φυτό με τον φαλλικό βλαστό), θεωρήθηκαν από τους περισσότερους ως αθώοι ύμνοι στη αντρική συντροφικότητα. Τον 20ο αιώνα, οι ρόλοι αντιστράφηκαν: τα "τολμηρά", φε...

Αν αρκεστούμε στο συμπέρασμα πως το "Ουρλιαχτό" είναι απλά και μόνο το ποιητικό μανιφέστο της Μπιτ Γενιάς, τότε έχουμε χάσει αυτόματα την πραγματική εμπειρία ενός εκ των σπουδαιότερων δειγμάτων της μεταμοντέρνας ποίησης. Το ποίημα διαθέτει μια πρωτόγνωρη για την εποχή του (κι όχι μόνο) ελευθερία στο λόγο και μια ασυνήθιστη ρητορική φόρμα, ξεχωρίζοντας από την κυρίαρχη γραμμή της αμερικάνικης ποίησης που από την εποχή του Whitman μέχρι σήμερα, λίγοι ήταν οι ποιητές που κατάφεραν να την κρατήσουν στη ζωή (όπως ο Pound, ο Williams, ο Cummings, ο Berryman, ο Norse, ο Bukows...

ΧΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟΥΔΙΑ Ένα μικρούτσικο νησάκι είν' η νιότη. Ολημερίς το δέρνουνε τα κύματα Τυλίγοντάς το τις νυχτιές Μ' οσμές από ιώδιο. Σ' είδα που άνοιξες τα χέρια σου φτερούγες Σα να καλούσες το θεό στο ψωμοτύρι μας. Τα πόδια σου, ίδιες σαγίτες, Βιγλίσαν το νερό που τα εχάϊδευε. Κι άρχισες να λικνίζεις το κορμί σου Με το ρυθμό που σου 'διναν Οι νότες των κυμάτων. Αγνώριστη η μορφή σου Διυλίστηκε στη μουσική της θάλασσας. Μπροστά μου εσύ, πίσω μου ο ήλιος. Πόσο μπορούσε η έκσταση ν' απέχει; Κι εγώ στο βράχο Τυλιγμένος την αρμύρα Ρουφούσα με τα μ...

Η αλληγορική νουβέλα "Ορφέας Ανέδυσε" ολοκληρώθηκε το 1945 όταν νεαρός ο Κέρουακ υπέγραφε ακόμη σαν "Τζων Κέρουακ" και πάσχιζε να βρει τη φωνή που θα εξέφραζε το πνεύμα της γενιάς του. Το βιβλίο περιγράφει τα πάθη, τις εμμονές, τις συγκρούσεις και τα όνειρα ενός κύκλου ανθρώπων που βίωναν αδέξια τα πρώτα αμυδρά σημάδια ενός πρωτόγνωρου, για την Αμερική, μποεμισμού. Όλα συμβαίνουν αμέσως μετά την γνωριμία του Τζακ Κέρουακ με τον Άλλεν Γκίνσμπεργκ, τον Λούσιεν Καρ, τον Χέρμπερτ Χάνκε και άλλους, οι οποίοι στη συνέχεια θα απάρτιζαν την Μπιτ Γενιά. Στον πυρήνα του όμως, το "Ορφ...

Απ' όλους τους μεγάλους Βρετανούς ποιητές, ο Μπλέηκ είναι ο πιο δυσπρόσιτος και δύσβατος. Κι αυτό οφείλεται, εν μέρει, στο ότι συνδέεται μ' ένα εξαιρετικά λεπτό νήμα με την ίδια του την εποχή. Μια εποχή που γενικά τον παρανόησε και τον κατηγόρησε καθώς η προσπάθειά του να αναζωογονήσει τη φθίνουσα παράδοση των μεσαιωνικών ραψωδών, θεωρήθηκε άστοχη και άχρηστη. [...] Παρόλο που σήμερα έχει πια καθιερωθεί σαν μεγάλος ποιητής από τους μέντορες της σύγχρονης αισθητικής, τα προφητικά έργα του συνεχίζουν να αντιμετωπίζονται ως σκοτεινά και εκκεντρικά, αλλά, ίσως ακριβώς γι' αυτό,...