Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένας από τους πιο φημισμένους ζωγράφους από όλους τους Ισπανούς, πράγματι γεννημένος στην Κρήτη. Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος ονομαζόταν στην Ισπανία, "ο Έλληνας". Ο Γκρέκο (1541-1614) σπούδασε τέχνη πρώτα στην Βενετία πριν εγκατασταθεί στο Τολέδο, έδρα εκείνη την εποχή της Ισπανικής Ιερής Εξέτασης. Εκεί ήκμασε, ως τυπικός καλλιτέχνης προσωπογράφος και πάνω από όλα ως αγιογράφος, παράγοντας αριστουργήματα απαράμιλλης έντασης και πάθους, όπως Ο διαμερισμός των ιματίων του Ιησού, 1579 και Η Ανάληψη, 1613. Ο Γκρέκο ήταν απαράμιλλος στην ικανότητα, να συλλαμβάνει στον καμβά την έ...

"Είτε είμαι ελεύθερος να γράψω αυτόν τον λόγο υπέρ της ελευθερίας και κατά της αναγκαιότητας, είτε δεν είμαι ελεύθερος. Αν είμαι ελεύθερος, τότε έχω πετύχει το ζητούμενο, και δεν θα έπρεπε να πασχίζω για την αλήθεια. Αν δεν είμαι ελεύθερος, δεν θα έπρεπε ωστόσο να κατηγορηθώ γι' αυτό, καθώς δεν το κάνω από ηθελημένη επιλογή μου, αλλά από αναπόφευκτη αναγκαιότητα". (Τζον Μπράμχολ) "Το ερώτημα δεν είναι αν ένας άνθρωπος είναι ελεύθερα ενεργών, δηλαδή αν μπορεί να γράψει ή να μη γράψει, να μιλήσει ή να παραμείνει σιωπηλός, κατά τη βούλησή του, αλλά αν η βούληση να γράψει κ...

Ανθολογούνται οι: Αγαθίας Σχολαστικός, Αισχρίων, Αλέξανδρος Αιτωλός, Αντίπατρος Θεσσαλονικεύς, Αντίπατρος Σιδώνιος, Αντίφιλος Βυζάντιος, Ανύτη μελοποιός, Απολλωνίδης, Αρχίας ο νεώτερος, Ασκληπιάδης, Αυτομέδων, Βάσσος, Βιάνωρ, Γλαύκος Νικοπολίτης, Δαμάσιος φιλόσοφος, Δημόδικος, Διογένης, Διονύσιος, Διοσκορίδης, Διότιμος, Ερατοσθένης σχολαστικός, Ερύκιος Κυζικηνός, Ηγήσιππος, Ήδυλος, Ήριννα Μυτιληναία, Θεοδωρίδας, Θεόκριτος, Θυίλλος, Ιουλιανός Αιγύπτιος, Ιουλιανός Πολύαινος, Ισίδωρος Αιγεάτης, Καλλίκτηρος Μαγνήσιος, Καλλίμαχος, Κράτης, Κριναγόρας, Λεωνίδας Ταραντίνος, Λουκιαν...

Ο πατέρας, δίκαιος και ταυτόχρονα ανελέητος και σκληρός, τόσο σκληρός όσο και το τοπίο στο οποίο ζει, γίνεται ο ίδιος κριτής και δικαστής απονέμοντας δικαιοσύνη και καταδικάζοντας σε θάνατο τον άσωτο γιο του όταν εκείνος παραβαίνει τόσο τους ανθρώπινους όσο και τους θεϊκούς νόμους· ύστερα, μόνος στην ερημιά, ατενίζοντας το φουρτουνιασμένο πέλαγος, με μοναδική συντροφιά τις τύψεις και τον πόνο, προσπαθεί να εξιλεωθεί, να πληρώσει το τίμημα των πράξεών του. Στο δεύτερο διήγημα ο τυφλός οργανοπαίκτης ανοίγει την καρδιά του στο νεαρό ονειροπόλο και του αφηγείται τη ζωή και τις...

Είναι το δεύτερο έργο στην "Τριλογία του Λήνεην" του νεαρού και πολυβραβευμένου Μάρτιν ΜακΝτόνα. Γράφτηκε μετά από τη "Βασίλισσα της ομορφιάς" και πριν από τη "Μοναξιά στην άγρια Δύση" και εκτυλίσσεται κι αυτό σε μια απομονωμένη περιοχή της Ιρλανδίας, όπου οι ανθρώπινες σχέσεις, οικογενειακές και κοινωνικές διέπονται από πρωτοφανή αγριότητα. Κύριο πρόσωπο του έργου ο Μικ, που εργάζεται στο κοιμητήριο του Λήνεην κάνοντας εκταφές, και μια νύχτα πρέπει να ξεθάψει τα οστά της γυναίκας του Ούνα, που οι κακές γλώσσες λένε ότι ο ίδιος δολοφόνησε. Με βοηθό του τον νεαρό Μάρτιν, ο Μ...

[...] Ο συγγεκριμένος τόμος περιέχει σκόρπιες ιστορίες, άρθρα και δοκίμια του Τσαρλς Μπουκόβσκι, τα οποία δημοσιεύθηκαν σε διάφορα έντυπα απότο 1944 έως το 1991, και αποτελούν ένα εξαιρετικό σύνολο κειμένων τα οποία συγκροτούν το πιο πιστό και οργανωμένο πορτραίτο του ιδίου τόσο ως συγγραφέα αλλά και ως ανθρώπου. [...] (Γιάννης Λειβαδάς, από τον πρόλογο) Ένας από τους πιο απίθανους και αντισυμβατικούς λογοτέχνες του εικοστού αιώνα, ο Τσαρλς Μπουκόβσκι, ήταν σε τέτοιο βαθμό πολυγραφότατος που πολλά από τα γραπτά του άργησαν πολύ να συγκεντρωθούν και να κυκλοφορήσουν...

Το βιβλίο αυτό - εγχειρίδιο, βίβλος και μανιφέστο μαζί - προσφέρει σε κάθε καλλιτέχνη του θεάτρου, και όχι μόνο, μια ματιά εξαιρετικής οξυδέρκειας επί της δημιουργικής διαδικασίας και των προκλήσεων που αυτή εμπεριέχει. Η Μπόγκαρτ μιλά με αφοπλιστική ειλικρίνεια και απέραντη σοφία για το κουράγιο που χρειάζεται ώστε να δημιουργήσει κανείς "τέχνη εξαιρετικής παρουσίας". Κάθε κεφάλαιο ασχολείται με ένα από τα επτά βασικά πεδία που η Μπόγκαρτ ορίζει ως πιθανούς συνεργάτες ή εμπόδια στη θεατρική δημιουργία. Αυτά είναι: - Η Βία - Η Μνήμη - Ο Τρόμος - Ο Ερωτισμός - Το Στε...

Κάπως έτσι σου λέω, τέλειωσε αυτή η νύχτα. Κάποιος έφυγε πριν, κάποιος μετά. Πού να θυμάμαι; Μέχρι που τα θυμήθηκα όλα, καθώς ένα άσχημο όνειρο με ξύπνησε. Ένα όνειρο παράξενο που μου ξανασυναρμολόγησε τη μνήμη. Γιατί ήμουν ατάραχος και προχωρούσα μέχρι που έναν πολύ μυστήριο άνθρωπο είδα στο βάθος του δρόμου. Δεν τον αναγνώρισα γιατί ήταν μακριά. Ένας σκοτεινός άνθρωπος, που βρισκότανε σε παραλήρημα, ενώ χανόταν στη βουή του κόσμου που φώναζε "Προσοχή Τρελός". Ενώ αυτός απεγνωσμένα ζητούσε βοήθεια. Και όλο χανόταν σαν γρήγορος άνεμος ανάμεσα στους περαστικούς, φωνάζοντας "...

Η πιο προφανής εκδοχή του "ιψενικού τριγώνου". Σε μια κοινωνία που ζει μέσα στο συμβατικό ψεύδος, ο θεσμός της οικογένειας κλονίζεται κυρίως, χάρη στην ασυνεννοησία των ανθρώπων. Η Έντα, κόρη στρατηγού, που διάγει έναν ασφυκτικό έγγαμο βίο, συναντάει και πάλι τον παλιό και μόνο γνήσιο έρωτά της. Η αναμέτρησή της με τις αναμνήσεις αλλά και τις προοπτικές για το μέλλον, οδηγούν την Έντα σε πλήρες αδιέξοδο, από το οποίο βγαίνει με τον οδυνηρό τρόπο που επιλέγουν οι απελπισμένοι.

Το πιο διάσημο και ριζοσπαστικό έργο του Ιταλού συγγραφέα, γράφτηκε το 1921 και άνοιξε νέους δρόμους στο σύγχρονο ευρωπαϊκό δραματολόγιο. Σε ένα θέατρο ο θίασος ετοιμάζει παράσταση και ξαφνικά εμφανίζονται τα έξι μέλη μιας οικογένειας, δημιουργήματα κάποιου συγγραφέα που ξεκίνησε να γράφει ένα θεατρικό έργο αλλά δεν το τελείωσε ποτέ. Αυτά τα έξι πρόσωπα ζητάνε από τον θιασάρχη να ανεβάσει έργο με θέμα τη δική τους ζωή, οπότε να αποκτήσουν και πλήρη θεατρική υπόσταση. Ο Πιραντέλλο πραγματεύεται τις έννοιες "μάσκα" και "πρόσωπο", "σύμβαση" και "αλήθεια", "ύπαρξη" και "οντότη...

Εξαιρετικά συμπυκνωμένη ολόκληρη η εσωτερική πορεία ζωής της γυναίκας, που πολύ μεγάλη πια, την εξομολογείται στην κόρη της, η οποία έπαιζε ένα τόσο σημαντικό ρόλο στην εσωτερική της απελευθέρωση. «Σ' αυτήν έδώ τη γη έχουμε δυό ζωές: στην πρώτη δοκιμαζόμαστε για να ζήσουμε την δεύτερη εάν έχουμε επιζήσει...» είχε γράψει πολύ παλιότερα σε ένα βιβλίο της.

Μην κοιτάτε εμένα Των ρωγμών μου την πύρινη λόξα. Ναι Εμένα Ακόμη το λέει η περδικούλα μου.

Το πρόβλημα της Αλλαγής, μου φαινόταν και μου φαίνεται και σήμερα ακόμα πάρα πολύ απλό. Αυτό που θέλουν οι νέοι σήμερα είναι μια κοινωνία χωρίς πολέμους και εκμετάλλευση, χωρίς καταπίεση, χωρίς φτώχεια και σπατάλη. Λοιπόν, η ανεπτυγμένη βιομηχανική κοινωνία διαθέτει σήμερα όλα τα τεχνικά, επιστημονικά και φυσικά αποθέματα, που είναι απαραίτητα για την οικοδόμηση μιας τέτοιας κοινωνίας. Εκείνο όμως που εμποδίζει την απελευθέρωση αυτή είναι απλούστατα το υπάρχον σύστημα και τα συμφέροντα. Και αυτοί που δουλεύουν μέρα-νύχτα για την υπεράσπιση του συστήματος καταφεύγουν όλο και...

Η ιστορία μεταξύ ενός straight ζευγαριού και ενός gay, όπουν υπάρχουν υπόνοιες πως η γυναίκα του πρώτου ζευγαριού είχε μια εφήμερη ερωτική περιπέτεια με τον νεώτερο του δεύτερου ζευγαριού.

Ένας πλούσιος των αρχών του εικοστού αιώνα έχει ταυτιστεί με τον αυτοκράτορα Ερρίκο τον Δ΄ της Γερμανίας, ηγεμόνα του ενδέκατου αιώνα. Ο περίγυρος του επιμένει να του συντηρεί την αυταπάτη μέχρι να έρθει το απροσδόκητο φινάλε του έργου. Ο Πιραντέλλο επιτυγχάνει να διασπάσει το ανθρώπινο άτομο πριν οι επιστήμονες καταφέρουν να διασπάσουν το άτομο της ύλης. Με οξυδέρκεια και διορατικότητα εξετάζει αυτό που ο Σοπενάουερ ονομάζει "αληθινό ψέμα", το οποίο δεν είναι παρά ένα πλάσμα της φαντασίας μας, που διαψεύδεται συνεχώς από το πολυσχιδές του ανθρώπινου χαρακτήρα.

[...] Μία συλλογή "εταιρικών" ιστοριών λοιπόν είναι η επιγραμματοποιία του Ρουφίνου. Ιστορίες διατυπωμένες απ' τον συγγραφέα τάχα ως εμπειρίες των ηρώων του. Με αντιπαράθεση στο βάθος της χαρμόσυνης νεότητας έναντι των γηρατειών ως προθαλάμου του θανάτου: Σύντομος είναι της χαράς ο βίος... Για ό,τι απόμεινε θα 'ναι φραγμός τα γηρατειά και τελειωμός ο θάνατος και δεσπόζουσα στην επιφάνεια αφενός τη θεοποίηση των ηρωίδων και αφετέρου τη γυμνή περιγραφή της σαρκικής απόλαυσής τους. Έτσι ο Ρουφίνος προωθεί στη Ρώμη τη δική του εκδοχή του "εταιρικού" ερωτισμού, πέρα και...