Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κάπως έτσι σου λέω, τέλειωσε αυτή η νύχτα. Κάποιος έφυγε πριν, κάποιος μετά. Πού να θυμάμαι; Μέχρι που τα θυμήθηκα όλα, καθώς ένα άσχημο όνειρο με ξύπνησε. Ένα όνειρο παράξενο που μου ξανασυναρμολόγησε τη μνήμη. Γιατί ήμουν ατάραχος και προχωρούσα μέχρι που έναν πολύ μυστήριο άνθρωπο είδα στο βάθος του δρόμου. Δεν τον αναγνώρισα γιατί ήταν μακριά. Ένας σκοτεινός άνθρωπος, που βρισκότανε σε παραλήρημα, ενώ χανόταν στη βουή του κόσμου που φώναζε "Προσοχή Τρελός". Ενώ αυτός απεγνωσμένα ζητούσε βοήθεια. Και όλο χανόταν σαν γρήγορος άνεμος ανάμεσα στους περαστικούς, φωνάζοντας "Δεν είναι η αγάπη τίποτε άλλο παρά ένα ψέμα". Κι εγώ που στα γράφω όλα αυτά, νόμισα πως είναι τρελός. Ενώ τον έβλεπα να χάνεται μες στη βουή του κόσμου που φώναζε πανικόβλητος "Βοήθεια Ένας Τρελός", ενώ από πάντα και για πάντα φώναζε ο κόσμος. "Βοήθεια, Βοήθεια. Ένας Τρελός. Ένας Τρελός Με Ένα Μαχαίρι Στο Δέρμα."