Το γέρασμα
Svevo Italo 1861-1928
Νεφέλη (1982)
"Το γέρασμα" δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά πριν είκοσι εννέα χρόνια στις επιφυλλίδες του δοξασμένου μας Indipendent. Έπειτα, μέσα στον ίδιο χρόνο (1898), τυπώθηκε από την Domenico Oliva, σε μια έκδοση που είναι τώρα πια εντελώς εξαντλημένη. Το μυθιστόρημα αυτό δεν απόσπασε ποτέ μια λέξη επαινετική ή αποδοκιμαστική από την κριτική μας. Ίσως να συντέλεσε στην αποτυχία του και το κάπως ταπεινό ένδυμα με το οποίο παρουσιάστηκε. Αλλιώς θα ήταν δύσκολο να εξηγηθεί τέτοια σιωπή αφού μάλιστα το μυθιστόρημα "Μια ζωή", πού είχα δημοσιεύσει έξι χρόνια νωρίτερα και που έπασχε οπωσδήποτε...
Ο χρυσός γάιδαρος ή οι μεταμορφώσεις
Apuleius
Νεφέλη (1982)
"... Και στο εγγυώμαι, φίλε μου, πως δεν θα πλήξεις..." Έτσι αρχινά ο Απουλήιος της "Μεταμορφώσεις" του -που οι μεταγενέστεροι τούς πρόσθεσαν τον τίτλο "Χρυσός γάιδαρος"- ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα της δυτικής λογοτεχνίας, γραμμένο τον 2ο αιώνα μ.Χ., ένα απολαυστικό και συναρπαστικό βιβλίο που αγαπήθηκε όσο λίγα στην εποχή του... Ο Απουλήιος έζησε στην πιο κρίσιμη καμπή του αρχαίου κόσμου, όταν κι οι ίδιοι οι θεοί άρχισαν να καταβαίνουν από τα βάθρα τους, όχι για να μιλήσουν με τους ανθρώπους, αλλά για να μοιραστούν μαζί τους την περιπέτεια της πτώσης ενός πολιτισμού...
Η κηδεία της Μεγάλης Μάμα
Márquez Gabriel García 1928-2014
Νεφέλη (1982)
Το θρυλικό πια Μακόντο, το φανταστικό χωριό της μαρκεσιανής μυθολογίας, είναι το επίκεντρο των διηγημάτων της συλλογής "Η κηδεία της Μεγάλης Μάμα" που, μαζί με μερικά ακόμη έργα του κολομβιανού συγγραφέα, αποτέλεσαν το πρόπλασμα των "Εκατό χρόνων μοναξιάς". Πρόσωπα, καταστάσεις και μοτίβα των διηγημάτων αυτής της συλλογής -που γράφτηκαν όλα το 1962- φωτισμένα από το ανακλώμενο φως της κατοπινής μεγαλόπρεπης μυθιστορηματικής τοιχογραφίας, αποκτούν σήμερα μιαν άλλη δραστικότητα και μιαν άλλη προοπτική. Η γραφή του Μάρκες, κράμα πάντα ρεαλιστικών και φανταστικών στοιχείων, μάς...
Ξένα ποιήματα
Νεφέλη (1982)
Οι κυβιστές ζωγράφοι
Apollinaire Guillaume 1880-1918
Νεφέλη (1983)
Ο διπλός τίτλος δίνει νόημα και προορισμό σ' αυτό το βιβλίο, το μόνο κριτικό έργο που ο Απολλιναίρ δημοσίευσε όσο ζούσε. "Οι κυβιστές ζωγράφοι" ήταν, το 1913, έργο μαχητικό, μια γενναιόδωρη υπεράσπιση των νεαρών φίλων του ποιητή, μια πρόκληση προς το παρισινό κοινό -στα πλαίσια της μάχης που επρόκειτο ν' αναστατώσει κυριολεκτικά την τέχνη του εικοστού αιώνα. Ο υπότιτλος "Αισθητικοί στοχασμοί" από την άλλη μεριά, υπαινίσσεται μια συλλογή σκέψεων, ώριμων έπειτα από πολύχρονη αναζήτηση, ενός πνευματικού ανθρώπου που προσπαθούσε να τοποθετήσει μέσα σε μια ευρύτερη προοπτική αυτ...