Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Την πιο ζεστή μέρα του καλοκαιριού του 1935, η δεκατριάχρονη Βριώνη Τάλλις βλέπει την αδερφή της Σεσίλια να πετάει τα ρούχα της και να βουτάει στη στέρνα του κήπου, κάτω από το βλέμμα του παιδικού της φίλου Ρόμπι Τέρνερ, ο οποίος, όπως και η Σεσίλια, έχει πρόσφατα επιστρέψει από το Καίμπριτζ. Το περιστατικό θα αλλάξει για πάντα τη ζωή και των τριών. Ο Ρόμπι και η Σεσίλια θα έχουν υπερβεί ένα όριο με τρόπο που δεν θα μπορούσαν ούτε να φανταστούν και θα έχουν γίνει θύματα της παιδικής φαντασίας της Βριώνη. Κι εκείνη θα γίνει μάρτυρας ανομολόγητων μυστηρίων και θα διαπράξει έν...

Λουκάς: (Σκεφτικός, στον Μπουμπνόφ.) Μας λες για την αλήθεια... Μα η αλήθεια δεν είναι πάντα καλή για τον άνθρωπο... δεν θεραπεύει πάντα την ψυχή η αλήθεια... Να σου πω ένα παράδειγμα: Είχα κάποτε έναν γνωστό που πίστευε στη χώρα της δικαιοσύνης... Μπουμπνόφ: Σε τι πράγμα; Λουκάς: Στη χώρα της δικαιοσύνης. Πρέπει να υπάρχει, έλεγε, κάπου στη γη η χώρα της δικαιοσύνης... Και σ' αυτή τη χώρα, έλεγε, πρέπει να κατοικούν ξεχωριστοί άνθρωποι, καλοί άνθρωποι! Που σέβονται ο ένας τον άλλον, που βοηθάνε ο ένας τον άλλον και όλα στη ζωή τους είναι μέλι γάλα! Και ο άνθρωπος...

"Θα γυρίσεις. Χρειάζομαι λίγο χρόνο. Ζαλίζομαι και χρειάζομαι χρόνο. Θα σου φτιάχνω τα αγαπημένα σου φαγητά. Το κρεβάτι θα 'ναι πάντα στρωμένο. Θα κοιμάμαι στην άκρη. Μέχρι να γυρίσεις. Θα σε αναστήσω. Θα κάνω το θαύμα. Εγώ θα κάνω το θαύμα. Γιατί θέλω να γυρίσεις. Γιατί η αγάπη μου είναι πιο δυνατή, πιο δυνατή απ' την τυφλή ζωή που δεν έχει ιδέα που κατευθύνεται. Εγώ ξέρω. Κατευθύνομαι σ' εσένα. Θα διώξω την ομίχλη και θα σε ξαναφέρω. Δεν θα συνθηκολογήσω ποτέ. Ας έχεις γίνει και σκόνη. Θα ενώσω τους κόκκους της σκόνης και θα σε φτιάξω από την αρχή."

Ουστίνια: Μήπως είναι εκείνη αριστοκράτισσα; Σιγά να μην είναι, διαμάντι μου! Αλλά έτσι γίνεται στις μέρες μας· κάθε χωριάτα θέλει να γίνει αριστοκράτισσα. Τώρα, παρ' όλο που αυτή η Ολιμπιάντα Σαμσόνοβνα -ο Θεός να την έχει γερή- κάνει δώρα σαν πριγκίπισσα, η καταγωγή της δεν είναι καλύτερη από τη δική μας. Ο πατέρας της πουλούσε δερμάτινα γάντια στο Μπαλτσούγκ. Οι καθωσπρέπει άνθρωποι τον φώναζαν Σάμι και τον φόρτωναν καρπαζιές. Και η μάνα της δεν ήταν καλύτερη. Την πήρε αυτός, μάζεψαν μαζί κάποιο κεφάλαιο και αναρριχήθηκαν στην εμπορική τάξη -και τώρα η κόρη θέλει να γί...

"...το μυαλό είναι σπουδαία επένδυση! Να είσαι έξυπνος! Μόνο έτσι μπορώ να καταλάβω τη ζωή. Μπορείς να ζήσεις τη ζωή σου σαν Βλάκας... δεν είναι δύσκολο. Το θέμα είναι να ζήσεις με κομψότητα, με τέχνη, να εξαπατήσεις τους πάντες και να μην εξαπατηθείς! Αξίζει τον κόπο να ζεις έτσι τη ζωή σου!" Σ' ένα φτηνό ξενοδοχείο μιας μικρής επαρχιακής πόλης, εμφανίζεται ένας έμπειρος χαρτοπαίχτης, ο οποίος έχει αναγάγει τη χαρτοπαιξία σε υψηλή τέχνη απάτης. Η άφιξη και η συνάντησή του με τρεις επίσης σεσημασμένους χαρτοκλέφτες, σηματοδοτεί την έναρξη ενός παιχνιδιού, γεμάτου αντα...

Η "Τρικυμία", ένα από τα τέσσερα "προβληματικά" έργα του Σαίξπηρ, περιβλήθηκε τον μύθο της "αποχαιρετιστήριας υποθήκης" του συγγραφέα της, ως το τελευταίο πλήρες έργο του. Πρωτοπαρουσιάστηκε μάλλον στη βασιλική αυλή, και σηματοδοτεί την εποχή μετάβασης από τα ανοιχτά στα κλειστά θέατρα. Αργότερα αγαπήθηκε πολύ ως μουσικοχορευτικό υπερθέαμα, με εξωφρενικές επεμβάσεις και προσθήκες· μόλις στα τέλη του 19ου αιώνα επανεμφανίστηκε "καθαρό" το κείμενο του έργου, θεωρούμενο ως αλληγορία, περισσότερο από τα άλλα σαιξπηρικά έργα, είχε ποικίλες σκηνικές αναννώσεις: ως ονειρική φαντ...

Τα κείμενα του βιβλίου τα επέλεξα από τις συνεργασίες μου με εφημερίδες ("Νέα", "24 Ώρες", "Ριζοσπάστης", "Ελευθεροτυπία", "Έθνος", "ΦΛΥΑρία του Χαλανδρίου"), από ραδιόφωνα ("ΕΡΤ", "902 Αριστερά στα FΜ", "Σκάι", "9,84"), από εισηγήσεις μου σε συνέδρια, από συνεντεύξεις, από δισκογραφικά ένθετα και από ό,τι άλλο συμπληρώνει ένα "πορτρέτο" προσωπικό, που με τοποθετεί μπροστά στον αναγνώστη, τόσο ώστε να γνωρίσει τις διάφορες πλευρές των σκέψεων και των απόψεών μου. Έτσι, ίσως γλιτώσω από την εικόνα του μοναχικού κιθαριστή και του τραγουδοποιού μελωδικών μπαλάντων... από τη (μ...

Το βιβλίο αυτό είναι καρπός μακρόχρονης ασχολίας με τη μελέτη και τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας γενικά και, ιδιαίτερα, της (κοινής) νεοελληνικής. Δεν είναι μια συστηματική γραμματική της "Κοινής Νέας Ελληνικής" (ΚΝΕ), αλλά ασχολείται επιλεκτικά με ζητήματα κάθε γλωσσικού επι πέδου της, για τα οποία, τις περισσότερες φορές, κάτι διαφορετικό έχει να εκθέσει, κάτι να προσθέσει, να υπογραμμίσει ή να αντιμετωπίσει με διαφορετικό τρόπο. Για να βοηθήσει τη μελέτη της γραμματικής της ΚΝΕ, ανατρέχει σε παλαιότερες φάσεις της Ελληνικής και, συχνά, επικαλείται τη συνδρομή των...

Λογοκρισία υπάρχει. Νησίδες παραδοσιακών μορφών καταστολής της ελευθερίας της τέχνης, της έκφρασης ή του τύπου από δημόσιες αρχές επιβιώνουν ακόμη και σήμερα. Ωστόσο, αυτό που περισσότερο από ποτέ χαρακτηρίζει τη σύγχρονη συγκυρία είναι οι λιγότερο ορατές, αλλά ενίοτε πιο δραστικές, εκδοχές αυτοπεριορισμού του ανθρώπινου λόγου, στο όνομα ετερόκλητων σκοπιμοτήτων. Τα κείμενα του βιβλίου ασχολούνται και με τις δύο αυτές εκδοχές, προτάσσοντας έναν διεπιστημονικό συνδυασμό του βιωματικού με τον αναλυτικό λόγο και τεκμηριώνοντας την επικαιρότητα και τη σημασία της προβληματικής...

Όλα σχεδόν τα κείμενα που συγκεντρώνονται σ' αυτόν τον τόμο πρωτοεμφανίστηκαν στη φιλόξενη ομήγυρι των "Νέων Εποχών" του κυριακάτικου "Βήματος". Καθώς οι αφορμές και οι θεματικές εμφάσεις τους ποικίλλουν, συντάχθηκαν σε πέντε ξεχωριστές ενότητες. Η πρώτη περιλαμβάνει διαδρομές "χωρίς σύνορα" ανάμεσα σε συγκαιρινούς μύθους, ιδεοληψίες, μελλοντολογικές προβολές και εν εξελίξει "δράματα"· η δεύτερη απαρτίζεται από δόσεις "ηθογραφικής", ας πούμε, φλυαρίας με γνήσια ρωμέικες αφορμές· η τρίτη δεν περιέχει άλλο πάρεξ γλώσσα και παιδεία· η στίξη της τέταρτης ενότητας περιέχει θαυμα...

Ο "Δούρειος Άνεμος" είναι ένα βιβλίο για την ανθρώπινη ψυχή για τις εσωτερικές συγκρούσεις, τον έρωτα, τους συμβιβασμούς, τις διαψεύσεις, το ασυνείδητο. Είναι ένα βιβλίο για την καθημερινή ζωή συνηθισμένων ανθρώπων που προσπαθούν να δουν τον εαυτό τους και τους άλλους με μάτια που "δεν έχουν συνηθίσει σε πραγματικές ορατότητες". Μπερδεμένοι ανάμεσα σε αυτό που νομίζουν ότι βλέπουν και σε αυτό που συμβαίνει πραγματικά, εγκλωβισμένοι στις αυταπάτες τους, άλλοι κατορθώνουν να βρουν τελικά ένα δρόμο κι άλλοι συντρίβονται σ' ένα τέρμα που μοιάζει προκαθορισμένο. Με τη Θεσσαλ...

Η φωτιά με τα θλιμμένα μάτια που ακούει σιωπηλή τον συγγραφέα, ο γιος του ζαχαροπλάστη που θα άλλαζε τον κόσμο με ζωγραφιές, τα ποιήματα και η θέα απ' την εξέδρα της μικρής πόλης. Εκείνος που έχει ξεχάσει εντελώς τα ουσιώδη αλλά θυμάται καθαρά τις λεπτομέρειες, οι επευφημίες και τα χειροκροτήματα, πράγματα κοινά που ξάφνου γίνονται σπουδαία και σημαντικά. Ο άντρας που ήταν κάποτε βαρύς κι ασήκωτος και το αδέσποτο θηλυκό σκυλί που υιοθέτησε έναν γάτο. Κι ακόμη, τα υψίπεδα της νοημοσύνης και η ανταμοιβή της, τα πολιτιστικά σωματεία που έγιναν γραφείο ταξιδιών και κομμωτήρι...

Στο Α΄ Συνέδριο των Ελλήνων Ιστορικών Τέχνης, ο Νίκος Χατζηνικολάου είχε θέσει ένα ερώτημα -οντολογικού όσο και ακαδημαϊκού/θεσµικού χαρακτήρα- το οποίο είχε εύλογα συνδέσει με το πρόβλημα "ταυτότητας" των ελλήνων ιστορικών της τέχνης. Όπως ο ίδιος αναφέρει, εκ των υστέρων διεπίστωσε ότι το ερώτημα "Ποιοι είµαστε, πού βρισκόμαστε και ποια προοπτική έχουμε" αποτελούσε (όλως τυχαίως) παράφραση του γνωστού έργου του Gauguin Από πού ερχόμαστε; Τι είμαστε; Πού πηγαίνουµε; και κατά συνέπεια η σύνθεση αυτή θα μπορούσε, τουλάχιστον εν μέρει, να προταθεί για έµβληµα του Α΄ Συνεδρίου...

Μέσα από ποιες διαδικασίες συγκροτήθηκε το ελληνικό κράτος αλλά και ποιες κεντρικές πολιτικές εξελίξεις, δυνάµεις και θεσµούς ανέδειξε κατά τον δέκατο ένατο αιώνα; Αυτό είναι το βασικό ερώτηµα του παρόντος τόµου, ο οποίος περιλαµβάνει πέντε δοκίµια γραµµένα από ειδικούς επιστήµονες. Εξετάζονται οι διαδικασίες δηµιουργίας των εθνικών κρατών κατά την προϊούσα κρίση της Οθωµανικής Αυτοκρατορίας. Διερευνάται γιατί έγινε και γιατί πέτυχε η Ελληνική Επανάσταση του 1821. Αναλύονται οι πολιτικές εξελίξεις της πρώτης περιόδου του ελληνικού κράτους µε ιδιαίτερη έµφαση στις σχέσεις εξ...

Σέφλερ: Κοιτάξτε, εγώ είμαι κάτι σαν γλύπτης που κοιτάζει μια πέτρα και διακρίνει το δυναμικό που κρύβεται στην πέτρα. Και ύστερα απελευθερώνει την ιδανική μορφή με τη σμίλη του. Αυτό ακριβώς κάνω κι εγώ με τα πρόσωπα. Αλλά στην περίπτωση σας - Λέττε: Στην περίπτωση μου; Σέφλερ: Στην περίπτωσή σας δεν διακρίνω κανένα δυναμικό. Δεν μπορώ να πω, καλά, τα μάγουλα είναι εντάξει, θα διορθώσω την αποτυχημένη μύτη, για να ταιριάζει με τα μάγουλα και να επαναφέρω την ισορροπία στο εκτροχιασμένο πρόσωπο. Ή η μύτη είναι υποφερτή, και χαράζω πάλι τα χείλη σύμφωνα μ' αυτήν και...

Ένας κόσμος όπου οι λέξεις δεν αξίζουν πια τίποτα, δεν αξίζουν πια ούτε το ελάχιστο ανθρώπινο σάλιο που τις κουβαλάει, ένας κόσμος όπου δεν μπορούμε να αποκτήσουμε τίποτα λέγοντας "Σας δίνω τον λόγο μου", ένας κόσμος όπου κυριαρχεί η εμμονή του ψεύδους είναι ένας κόσμος τρελών. Οι λέξεις έχουν αξία μόνο σε σιωπηρή σύμπνοια, αδιατύπωτη, παράλογη, ας την ονομάσουμε αγάπη, όλες οι λέξεις είναι λέξεις αγάπης, από την αγάπη οι λέξεις βρίσκουν τη θαυματουργική δύναμή τους. Αλλά ένας κόσμος στον οποίο οι λέξεις δεν έχουν πια αξία, έχει όνομα, ναι, ονομάζεται κόλαση.

Βασική θέση του συγγραφέα είναι ότι οι εφαρμογές των κοινωνικών επιστημών δεν περιορίζονται μόνο στη στήριξη θεωριών για ιδεολογική χρήση, κοσμοθεωριών με βάση την οργάνωση της γενικής συναίνεσης του πληθυσμού. Αντίθετα ζητείται από τις κοινωνικές επιστήμες να στηρίξουν επιστημονικά και τεχνικά, και όχι μόνο ιδεολογικά, πολιτικές σε επιμέρους τομείς. Με αυτή την έννοια καλούνται να στηρίξουν "πρακτικά" καθημερινές αποφάσεις παρέχοντας τις απαιτούμενες πληροφορίες για τα χαρακτηριστικά και την πορεία εξέλιξης των κοινωνικών φαινομένων, αλλά και τους τρόπους ανάλυσης αυτών τω...

Γκιγιώμ Απολλιναίρ, Πωλ Βερλαίν, κόμης ντε Λωτρεαμόν, Στεφάν Μαλλαρμέ, Αλοΰσιους Μπερτράν, Σαρλ Μπωντλαίρ, Ζεράρ ντε Νερβάλ και Μαρσέλ Προυστ: οκτώ Γάλλοι θεράποντες και δημιουργοί μαζί της τέχνης του λόγου, του ποιητικού αλλά και του πεζού, κινούνται στις σκιές του μυστικού, του φανταστικού, του τρομακτικού, του συμβολικού, του σουρεαλιστικού και φέρνουν στο φως εικόνες, αισθήσεις, στοχασμούς, ακούσματα και αγγίγματα μέσα από τα πεζά ποιήματά τους ή την ποιητική πρόζα τους. Το βιβλίο είναι ο καρπός ενός συνδυασμού ατομικής και συλλογικής προσπάθειας που κατέβαλαν οι σπο...

"... Ο καπνός εσκόρπισε παντού κι έπνιξε τη Σμύρνη. Κι έτσι, καθώς κείνοι πο 'χαν έβρει καταφύι στην καρδιά τσι πόλης, αναγκαστήκανε με τις φλόες να 'βγουν από τις τρύπες των, ετρέξαν όπως-όπως στην παραλία, φορτώνουντας όλο και πιότερο την προκυμαία και σπρώχνουντας προς τη θάλασσα τσ' άλλοι πο 'χαν πιάσει θέση στην άκρια και θεωρούσαν τσ' εαυτοί των τυχεροί που θα 'νουσαν οι πρώτοι για τα παπόρια. Τρέχανε οι κυνηημένοι απ' τις φλόες προς την παραλία και στοιβαζούντουσταν σ' τσι κυνηημένοι απ' τσι σφαείς, δεν αντέχανε πολλοί την πίεση στην άκρια, χάνανε την ισορροπία των...