Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο ελληνικός κινηματογράφος είναι από τις ζωντανότερες εκφράσεις της πνευματικής ζωής της Ελλάδας. Είναι κοινός τόπος ότι ο πλούτος και η ποικιλία των ταινιών της κάθε χρονιάς είναι μοναδική στον κόσμο, όμως ο πόλεμος είναι άνισος. Ο κινηματογραφικός "ιμπεριαλισμός" μερικών ανεπτυγμένων χωρών και το περίφημο "κοινό" είναι αντίπαλοι πάνοπλοι όσο και απρόβλεπτοι. Μια ελληνική ταινία πολλές φορές στοιχίζει όσο ένα καρέ της ταινίας του Hollywood, το δε πλατύ κοινό, από της εμφανίσεως της έννοιας τέχνη στον κόσμο, πότε αδιαφορεί και πότε περιφρονεί κατά κανόνα κάθε προσπάθεια γι...

Ο ελληνικός κινηματογράφος είναι από τις ζωντανότερες εκφράσεις της πνευματικής ζωής της Ελλάδας. Είναι κοινός τόπος ότι ο πλούτος και η ποικιλία των ταινιών της κάθε χρονιάς είναι μοναδική στον κόσμο, όμως ο πόλεμος είναι άνισος. Ο κινηματογραφικός "ιμπεριαλισμός" μερικών ανεπτυγμένων χωρών και το περίφημο "κοινό" είναι αντίπαλοι πάνοπλοι όσο και απρόβλεπτοι. Μια ελληνική ταινία πολλές φορές στοιχίζει όσο ένα καρέ της ταινίας του Hollywood, το δε πλατύ κοινό, από της εμφανίσεως της έννοιας τέχνη στον κόσμο, πότε αδιαφορεί και πότε περιφρονεί κατά κανόνα κάθε προσπάθεια γι...

Ο ελληνικός κινηματογράφος είναι από τις ζωντανότερες εκφράσεις της πνευματικής ζωής της Ελλάδας. Είναι κοινός τόπος ότι ο πλούτος και η ποικιλία των ταινιών της κάθε χρονιάς είναι μοναδική στον κόσμο, όμως ο πόλεμος είναι άνισος. Ο κινηματογραφικός "ιμπεριαλισμός" μερικών ανεπτυγμένων χωρών και το περίφημο "κοινό" είναι αντίπαλοι πάνοπλοι όσο και απρόβλεπτοι. Μια ελληνική ταινία πολλές φορές στοιχίζει όσο ένα καρέ της ταινίας του Hollywood, το δε πλατύ κοινό, από της εμφανίσεως της έννοιας τέχνη στον κόσμο, πότε αδιαφορεί και πότε περιφρονεί κατά κανόνα κάθε προσπάθεια γι...

Ο ελληνικός κινηματογράφος είναι από τις ζωντανότερες εκφράσεις της πνευματικής ζωής της Ελλάδας. Είναι κοινός τόπος ότι ο πλούτος και η ποικιλία των ταινιών της κάθε χρονιάς είναι μοναδική στον κόσμο, όμως ο πόλεμος είναι άνισος. Ο κινηματογραφικός "ιμπεριαλισμός" μερικών ανεπτυγμένων χωρών και το περίφημο "κοινό" είναι αντίπαλοι πάνοπλοι όσο και απρόβλεπτοι. Μια ελληνική ταινία πολλές φορές στοιχίζει όσο ένα καρέ της ταινίας του Hollywood, το δε πλατύ κοινό, από της εμφανίσεως της έννοιας τέχνη στον κόσμο, πότε αδιαφορεί και πότε περιφρονεί κατά κανόνα κάθε προσπάθεια γι...

Ξαναβλέποντας τον Παλιό Ελληνικό Κινηματογράφο (ΠΕΚ) συνειδητοποιούμε για μια ακόμη φορά τη ραγδαία αλλαγή της ελληνικής κοινωνίας τα τελευταία χρόνια, αλλά συγχρόνως και την εξέλιξη μέσα στο ίδιο χρονικό διάστημα της αισθητικής και, ειδικότερα, της κινηματογραφικής θεωρίας. Κατά την άποψή μας, η ελληνική κοινωνία πέρασε με "συνοπτικές διαδικασίες" από μια σχεδόν προνεοτερική κατάσταση σε μια sui generis μετανεοτερική, χωρίς στο μεταξύ να προλάβει να αφομοιώσει πλήρως τους χυμούς της νεοτερικότητας. Ο πολιτικός και πολιτισμικός συντηρητισμός της περιόδου 1950-1974 αντικα...

Η ταυτότητα του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου είναι πολύ πιο περίπλοκη και αντιφατική απ' όσο συνήθως φαίνεται. Αν θέλουμε να την κατανοήσουμε πληρέστερα, θα πρέπει να διερευνήσουμε το πλαίσιο των περιορισμών και των προταγμάτων μέσα στο οποίο δημιουργήθηκε. Όψεις, λοιπόν, του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, με την έννοια αφενός των επάλληλων θεματικών του πλευρών και αφετέρου των διαφορετικών οπτικών θεώρησής του. Μια πρώτη συλλογή μελετών-αναστοχασμών για έναν κινηματογράφο που σημάδεψε τη μεταπολιτευτική καλλιτεχνική μας κουλτούρα. Ένα καλλιτεχνικό κινηματογραφικ...

Με τον τόμο αυτό ολοκληρώνεται μια τριλογία για τον ελληνικό κινηματογράφο (παλιό, νέο, σύγχρονο). Αν ο λεγόμενος Νέος Ελληνικός Κινηματογράφος, όπως είδαμε στον προηγούμενο τόμο, υπήρξε σε γενικές γραμμές νεοτερικός, καλλιτεχνικός, αντισυμβατικός, πολιτικοποιημένος και "κινηματογράφος του δημιουργού", ο Σύγχρονος θα πρέπει να θεωρηθεί μάλλον ως μετανεοτερικός (κυρίως στη λαϊκή έκδοση του όρου), εμπορικότερος, καλλιτεχνικά συμβατικότερος και σίγουρα απολιτικός. Σε πολλές από τις ταινίες του τελευταίου η σοβαρότητα των θεμάτων τους εξανεμίζεται σε μια ελαφρότητα που δι...

Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε με την ευκαιρία του αφιερώματος στην Τώνια Μαρκετάκη στο πλαίσιο του 35ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, με τη συνεργασία της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών (Νοέμβριος 1994). "Η Τώνια Μαρκετάκη άφησε ένα κινηματογραφικό έργο που μπορεί μεν να είναι μικρό από πλευράς ποσότητας -τρεις μόνο ταινίες μεγάλου μήκους και μία μικρού-, αποτελεί όμως μια πλούσια κατάθεση αισθημάτων, συγκινήσεων και εικόνων. Κατά κάποιο τρόπο, η Μαρκετάκη εκπροσωπεί την τραγωδία και την ανάταση του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, τη δύσκολη και ανιδιοτελή πορεία του....

[...] Αυτό το βιβλίο, έχει σαν στόχο, να δώσει λιτά, με προσπάθεια σφαιρικότητας και κατανοητά, όλα όσα δεν μπορούσαν να κοινοποιηθούν με άλλο τρόπο. Κάποιες σκέψεις μου, που δεν έχουν το χαρακτήρα της "ορθοδοξίας" και που αναφέρονται σε ζητήματα αισθητικής, καθώς και θεωρίας του μοντάζ, ως και η πρακτική που εφάρμοσα, είναι απόρροιες μακρόχρονης μελέτης, έρευνας και πειραματισμού στο μοντάζ και μαζί με τα παραδεγμένα, αποτελούν την ύλη τούτου του κειμένου. Δεν υπάρχει καμιά φιλοδοξία επιπλέον, όπως π.χ. να αυτοπαρουσιαστώ και αυτοπροβληθώ σαν "αισθητικός" ή "θεωρητικός"...

Ο ελληνικός κινηματογράφος, έχει παρελθόν που αριθμεί ογδόντα χρόνια και δύο χιλιάδες ταινίες. Παρά τις διάφορες προσπάθειες που έγιναν κατά καιρούς, για την τακτοποίηση αυτού του τεράστιου υλικού, δυστυχώς μέχρι σήμερα, στην ελληνική βιβλιογραφία, δεν υπήρξε κανένα πλήρες λεξικό, ούτε των ανθρώπων του ούτε των ταινιών τους. Μ' αυτή την έννοια, η φιλμογραφία που κρατάτε στα χέρια σας, έρχεται να καλύψει ένα κενό. Αλλά για να το κάνει αποτελεσματικά, πρέπει να επιτευχθούν δύο στόχοι, που είναι "καίριοι" για το λόγο ύπαρξης κάθε λεξικού. Αυτοί οι δύο "προς κατάκτηση" στόχοι...

Η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών αποφάσισε την έκδοση αυτού του μικρού αφιερώματος στον Λάμπρο Λιαρόπουλο με την ευκαιρία των τιμητικών εκδηλώσεων που θα γίνουν στη μνήμη του, στα πλαίσια του 24ου Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου. Πιστεύουμε ότι το τεύχος αυτό είναι μια ελάχιστη ανταπόδοση, στα όσα ο αξέχαστος συνάδελφος και φίλος πρόσφερε στον Ελληνικό κινηματογράφο, αλλά και στο συνδικαλιστικό κίνημα των σκηνοθετών, που το υπηρέτησε με συνέπεια από τις θέσεις του προέδρου και του Γεν. Γραμματέα του σωματείου μας. Ευχόμαστε οι σελίδες αυτές να αποτελέσουν την αφετηρία για μι...