Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο τίτλος της ποιητικής συλλογής είναι σαφέστατα με πρόθεση! Εμπεριέχει μιαν αρνητικότητα, ως κυρίαρχο θέση, η οποία πολλές φορές λειτουργεί λυτρωτικά ως αντί-θεση, αποκαλύπτοντας παράλληλα τη διττή και ατελή φύση του σημαίνοντος. Με ή Χωρίς, Χωρίς με. Η ειδοποιός όμως διαφορά -εκ του περιεχομένου εκπορευόμενη- δεν βρίσκεται απλά και μόνο στις καλές προθέσεις -έστω και με μεταθέσεις- αλλά στις δημιουργικά επωφελείς και επικερδείς καταθέσεις! Στην κατάθεση ζωής, πιο συγκεκριμένα, για μια ριζική αλλαγή στάσης-θέσης και επαναπροσδιορισμού μιας εσωτερικής διαδρομής, μιας...

[...] Κλείνοντας τον πρόλογο μας, πρέπει να τονίσουμε ότι όσα αναφέρονται στο πόνημα μας αυτό, είναι τεκμηριωμένα. Και αποφεύγεται η διατύπωση συμπερασμάτων, διότι θα υπήρχε ο κίνδυνος να κατηγορηθούν τα συμπεράσματα αυτά ως φορείς υποκειμενισμού του γράφοντος. Παρατίθενται μόνον γεγονότα, πληροφοριακά δελτία και εξαγόμενα. Αφήνονται δε ο μεν αναγνώστης να βγάλει μόνος του τα συμπεράσματα του, ο δε ιστορικός του μέλλοντος, αφού ακούσει και ερευνήσει και την "άλλη πλευρά", να γράψει την αληθινή Ιστορία εκείνης της περιόδου. Για να συμβεί αυτό, νομίζουμε ότι αποτελεί υποχ...

"... Ολόκληρο το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από το πρωί της 25ης Νοεμβρίου 1973, οπότε έφθασε σ' εμένα το πρώτο υπόμνημα Καραμανλή, μέχρι και το πρωινό της 30ης Νοεμβρίου, που ήρθε το δεύτερο - επί επτά δηλαδή ημέρες - με βασάνιζε το πελώριο δίλημμα που είχε ορθωθεί μπροστά μου: Έπρεπε, άραγε, να εμπλακώ σε συνεργασία με τον Κ. Καραμανλή, που η μέχρι τη στιγμή εκείνη ιστορία του και η "ποικιλότροπη" δράση του ως πολιτικού - με είχαν απογοητεύσει; Μου ήταν επιτρεπτό να αποδυθώ στην (προσωπικώς δυσάρεστη) προσπάθεια που θα προωθούσε τη "λύση Καραμανλή";..." "... Ο "Ατ...

[...] Σήμερα, λίγα χρόνια μετά την είσοδο στον εικοστό πρώτο αιώνα, τα πλανόδια επαγγέλματα έχουν σχεδόν εξαφανιστεί. Κάποιο τελευταίοι Καστανάδες, Τυροπιτάδες, Σαλεπιτζήδες και Κουλουρτζήδες συνήθως έχουν στέκια, με τη μορφή ενοικίου. Οι παλιότεροι που πρόλαβαν να γνωρίσουν τους γραφικούς γυρολόγους, όλο και κάτι έχουν να θυμηθούν από τις όμορφες γραφικές στιγμές τους. Αντιθέτως, οι νεώτεροι μέσα στον πυρετό του καταναλωτισμού, ούτε που μπορούν να φανταστούν τον ρόλο και τη σημασία τους. Σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχει κανένας μάρτυρας της ιστορίας τους. Αυτή την αγωνία να μη...

Αυτή τη στιγμή, κρατάς στα χέρια σου ένα παράνομο βιβλίο, ίσως το παράνομο βιβλίο της χρονιάς! Σαν πιθανός αναγνώστης πρέπει να γνωρίζεις πως αν ψάχνεις για ένα ξέγνοιαστο και συμβατικό μυθιστόρημα "επιπέδου" καλύτερα να προσπεράσεις το συγκεκριμένο βιβλίο. Υπάρχει λύση όμως. Γύρνα στο σπιτάκι σου άνοιξε το σκλαβοκούτι σου και κει θα δεις αρκετές διαφημίσεις φρεσκοτυπωμένων, γλυκανάλατων, μυθιστορημάτων γραμμένα στα μέτρα σου ακριβώς. Διάλεξαν κάποιοι άλλοι για σένα θα μου πεις και σου απαντώ, δεν το συνήθισες ακόμα υπνοβάτη της πορείας που σου χάραξαν. Αν πάλι είσαι απ'...

Σ' αυτό ακριβώς το σημείο της υπέρβασης, στο σημείο που ξεκινά από μιαν αφήγηση για να προδιαθέσει σε μιαν άλλη, εκεί όπου οι ανθρώπινοι πόθοι μεταμορφώνονται σε ιστορικές πράξεις και όπου το ιστόρημα προσεγγίζει το μυθιστόρημα, κινείται το βιβλίο "Φεγγίτης στην ομίχλη", του Λουκά Χόνδρου. Σε συνέχεια με το προηγούμενο βιβλίο του, με τίτλο "Μέχρι το τρένο", και στην ίδια με εκείνο ατμόσφαιρα, όπου η σκληρή αμεσότητα συνδέεται με το άλγος τησ μνήμης, ο συγγραφέας αναφέρεται στα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου Σπαραγμού. Προχωρεί, όμως, πέρα από εκείνο. Με ύφος...

Μια έμμεση συγκριτική θρησκειολογία, υπό το βλέμμα μιας φιλοσοφικής ματιάς για τον κόσμο και το Θείο, στην αναζήτηση του ενός Θεού, με ποιητικό λόγο και ανοιχτή σκέψη. Το έργο αποτελείται από δύο ενότητες : "Εν πνεύματι", "και αληθεία", φράση δανεισμένη από εκκλησιαστικούς ψαλμούς, που στη μεν πρώτη ενότητα γίνεται αναφορά στην Ορφική Θεολογία και στην Πυθαγόρεια Φιλοσοφία, ενώ στη δεύτερη αιωρείται, όπως παράλληλα αιωρείται και μια πιο ευρεία ψυχαναλυτική προσέγγιση του "Εγώ" και του "Είναι". Γενικά θα μπορούσε να πει κανείς, πως σε όλο το έργο ενυπάρχει μια δυναμική· αυ...

...Σ' εμένα εκείνο που θυμάμαι είναι ένα ψάθινο καπέλο κι ένα καλαθάκι. Ένα μικρό ψάθινο καλαθάκι με σκόρπιες πράσινες και κόκκινες πλέκεις με γυριστό καπάκι. Και τι δεν είχε το μικρό μου καλάθι. Χιλιόχρωμα κοχύλια, βότσαλα, μικρές ταλκόπετρες που τρίβοντάς τες τους έδινα ότι σχήμα ήθελα, ίσως κομματάκια από ύφασμα... Μικρούς θησαυρούς που τους πηγαινοέφερνα και τους έκρυβα καλά μήπως και μου τους πάρουν. Την άλλη μέρα πάλι από την αρχή. Κάποιος καινούργιος θησαυρός θα έμπαινε στο καλάθι καινούργιο κοχύλι, καμιά φαγωμένη πεταλίδα, το μισοσπασμένο καβούκι ενός αχινού, ένα άδ...

"Οι ωραίοι των Αθηνών" κάποτε αποτελούσαν το άλας της καθημερινότητας. Με την πρωτοτυπία της σκέψης, την ιδιαίτερη ενδυμασία και τις μοναδικές ατάκες τους, προσέδιδαν ένα ξεχωριστό χρώμα από κλεινό άστυ! Τύποι σαν τον Διπλαράκη το στρατηγό, τον Μιχάλη τον αρχαίο, τον Τζίμυ Αρμάου, τον Σαμψών τον μασίστα, τη Φτερού, τον Ματσεντάλε τον φιστικά, τον Γιάννη τον τροχονόμο και τον Σίμο τον υπαρξιστή άφησαν εποχή! Με την ανάγνωση των ιστοριών τους οι παλαιότεροι θα συγκινηθείτε ενθυμούμενοι τη ζωντανή παρουσία τους. Όσο για τους νεότερους θα νοιώσετε πως τους έχετε γνωρίσει κιόλ...

Πολύ συχνά έχω την εντύπωση πως ο Θοδωρής Αθερίδης δεν είναι ένας ηθοποιός που γράφει, αλλά ένας παραμυθάς γραφιάς, που χειρονομεί και αρθρώνει κείμενα. Θέλω να πω πως κατάγεται από τη γραφή που είναι σύστημα, κώδικας συμβόλων και όχι, όπως η υποκριτική μιμητικός κώδικας. Αν και τα δύο χρειάζονται ως προϋπόθεση μια έντονη κοινωνικότητα και μια έμφυτη περιέργεια. Ούτε συγγραφέας ούτε καλλιτέχνης δεν γίνεσαι, αν δεν έχεις την όρεξη του ειδέναι κι αν δεν ναρκώνει το άλγος του ζην με δοκιμές εν φαντασία και λόγο, όπως με οδύνη ορίζει την ποιητική ζωή ο Καβάφης. Ο Αθερίδης καλλ...

Στους Στοχασμούς... "Η ζωή ως κινούμενο βλέφαρο μάχεται να χαράξει το Μηδέν και το Άπειρο στη διχοτόμο των άστρων ......... "Ως εκεί που ο Ζέφυρος και το Έρεβος θα δώσουν το πρώτο φιλί τους" .