Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην αρχαιότητα είχαμε πολύ πιο άνετες γυναίκες από τις σημερινές, με πληθώρα ευκαιριών και ίσων καθηκόντων, με ενεργό δράση σε όλους τους τομείς και αξιόλογες επιδόσεις. Στην τέχνη, στην πολιτική, στην οικονομία, στην θρησκευτική ζωή. Γυναίκες τρομεροί στρατηγοί, κυβερνήτες με μεγαλόπνοα σχέδια, μουσικοί, ποιήτριες, συνθέτριες, ζωγράφοι, φιλόσοφοι, γιατροί, μαθηματικοί, αστρονόμοι, ιέρειες, προφήτιδες, ρήτορες, βασιλείς, αρχηγοί αποίκων, διευθύντριες Σχολών, έμποροι. Χιλιάδες εκπρόσωποι των γυναικών, παντού δρούσαν και εκινούντο μέσα σε ένα πράγματι ασφυκτικά ανδροκρ...

Στον παρόντα τόμο περιλαμβάνονται όλα τα σωζόμενα αποσπάσματα από τα Στ', Ζ', Η', Θ', Ι' βιβλία του Διοδώρου Σικελιώτου. Η γένεσις των θεών, η αργοναυτική εκστρατεία, ο Τρωικός πόλεμος αλλά και η επάνοδος των Ηρακλειδών, οι νόμοι της Σπάρτης, ο Σόλων, ο Πεισίστρατος και ο Κλεισθένης είναι μόνο μερικά από τα θέματα που αναλύονται στον τόμο αυτό με κατάληξη το 480 π.Χ. και τους Μηδικούς Πολέμους.

Το βιβλίο αυτό υπόσχεται ένα συναρπαστικό ταξίδι στα κυριότερα προϊστορικά κέντρα του πολιτισμού. Με το μαγικό κλειδί που προσφέρει η Ελληνίδα Αργώ, θα ανοίξουν οι πόρτες της βαθιάς αρχαιότητας και θα φωτιστούν οι ναοί, οι λαβύρινθοι και οι πλούσιες παραδόσεις των κέντρων αυτών. Ο αναγνώστης θα γίνει μάρτυρας του εκπολιτιστικού έργου των Ελλήνων, που αρχίζει από τον Παρθενώνα και με τα φτερά της Αργούς φτάνει στο άστρο της Αυγής.

Ποιος ο σκοπός της ζωής του ανθρώπου; Πως επιτυγχάνουμε την ευδαιμονία; Οι σωματικές ηδονές είναι κατακριτέες; Υπάρχει απόλυτη έννοια της δικαιοσύνης; Ο Αριστοτέλης (384-322 π.Χ.) και ο Επίκουρος (341-270 π.Χ.), ο καθένας από την σκοπιά του, δίνουν συγκεκριμένες απαντήσεις στα ανωτέρω ερωτήματα και αναπτύσσουν τις απόψεις τους για τα θέματα τα οποία πάντα απασχολούσαν τον άνθρωπο. Η ψυχή είναι άυλη και ένα τμήμα αυτής αθάνατο. Η ψυχή είναι κάτι το υλικό και θνητή. Ο θάνατος είναι το χειρότερο κακό, το οποίο μπορεί να συμβεί στον άνθρωπο. Ο θάνατος είναι κάτι που...

Ελληνικός Δια-λογισμός είναι η δια του λογισμού είσοδος της ψυχής εις τα Δελφικά της Ανάκτορα. Παραμένουσα "εις εαυτόν" αναπτύσσει την διαλεκτικήν τέχνην, σταθμίζει, απορρίπτει, επιλέγει και, μετά γνώσεως, ελευθέρως αποφασίζει το "τα της εαυτής πράττειν". Το πρώτον βιβλίον του ελληνικού δια-λογισμού ήτο η εισαγωγή, η προ του ανοίγματος της διανοίας, απαραίτητος γνώσις. Το δεύτερον, ανεξάρτητον του πρώτου, είναι αφιερωμένον εις την ψυχονοητικήν ισορροπίαν. Είναι η μεθόδευσις του συστήματος με αρχήν την διπλήν άγνοιαν: Από την διπλήν άγνοιαν, εις την απλήν. Από την απλήν...