Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Συχνά η οικογένεια, οι εκπαιδευτικοί και οι φίλο αγανακτούν με ένα παιδί που εμφανίζει μια συχνή, ολική και έντονη υπερδραστηριότητα σημαντικά μεγαλύτερη απ' ότι ο μέσος όρος των παιδιών της ηλικίας του, χαμηλή αντοχή σε αποτυχία, μικρή διάρκεια προσοχής, αντικοινωνική συμπεριφορά, συναισθηματική διέγερση, διάσπαση προσοχής και παρορμητικότητα. Αντίστοιχα τα ίδια αυτά παιδιά πιέζονται, αποθαρρύνονται και θυμώνουν με τους εαυτούς τους. Νιώθουν ότι διαφέρουν από τους άλλους και υποφέρουν από χαμηλή αυτοεκτίμηση και έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό τους. Αυτά τα παιδιά βρίσκο...

Είναι ένα σημαντικό κομμάτι της τοπικής μας ιστορίας, το οποίο ουδέποτε μέχρι σήμερα είχε καταγραφεί. Αφορά στην προσπάθεια των προγόνων μας, που πριν 100 και πλέον χρόνια θέλησαν να βρουν ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και τις οικογένειές τους, ακολουθώντας το μαζικό ρεύμα της εποχής εκείνης προς την Αμερικανική 'Ήπειρο. Ακολουθήσαμε τα βήματά τους. Με τη "μαγική" μηχανή του χρόνου, ήμασταν παρόντες σε όλες τις φάσεις του ταξιδιού τους. Νιώσαμε τη φτώχια του χωριού τους. 'Ήμασταν εκεί, όταν μετρούσαν τον πενιχρό απολογισμό της ετήσιας σοδιάς τους. Καταγράψαμε την α...

Όραμά μας: Η κοινωνία των διαφορετικών αλλά ίσων. "Αθλητισμός, πολιτισμός, ήθη και έθιμα και χρήση πολυμέσων για την άρση των κοινωνικών ανισοτήτων και των φυλετικών διακρίσεων"

Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα "Ω γλυκύ μου έαρ" είναι ένας ανοιχτός φάκελος, μια πρόταση διεπιστημονικής πρσέγγισης με την οποία μπορεί να αναπτυχθεί μια θεματική ενότητα. Είναι ένα σχέδιο εργασίας "project", κονωνικού περιεχομένου, καθώς το θέμα του αναδύεται από τις γιορτές στον κύκλο του χρόνου, και τον κύκλο της ζωής στη φύση. Η ανάπτυξη ενός τέτοιου προγράμματος θεωρείται απαραίτητη, γιατί το θέμα του έχει τις πηγές του σε θρησκευτικές, κοινωνικές, λαογραφικές και φυσιολατρικές εκδηλώσεις του λαού μας. Είναι δηλαδή μέρος του πολιτισμού μας και ως τέτοιο, καλό είναι να αν...

Ο Σάγκοθ είναι ένας ξεχωριστός ήρωας. Με έντονα χαρακτηριστικά, αποφασιστικότητα κια απαράμιλλο θάρρος ξεκινάει για περιπέτειες... Η δράση του δεν περιορίζεται στη γη μα κάτω και πέρα απ' αυτή, σε άλλες διαστάσεις. Οι αντίπαλοι διαθέτουν όπλα μυστικά και άγνωστα στους μη μυημένους... Η σύγκρουση είναι σκληρή και ανελέητη. Η βία φτάνει σε ακραία και ανεξέλεγκτα όρια. Ο Σάγκοθ, σαν άλλος Ηρακλής φέρνει σε πέρας την αποστολή του υπακούοντας στο νόμο του καθήκοντος που δεν είναι άλλος από τη νίκη του καλού ενάντια στο κακό. Στο τέλος όλα γίνονται ήρεμα και γλυκά. Είναι ο ήλι...

Βρήκα ένα μέρος ανάμεσα σε δύο χοντρές ρίζες και έκατσα αναπαυτικά. Ακούμπισα στον κορμό. Όλα έρχονται σε 'μένα. Οι φραγμοί από το μικροσκοπικό μου εγώ έχουν κατά κάποιον τρόπο ξεπεραστεί, έχουν πέσει, και το άπειρο διάστημα, η πολύμορφη δημιουργία με τις μυριάδες εκφράσεις της περνάει ανεμπόδιστα και με πλημμυρίζει. Είμαι ένα αδεινό κοχύλι που δέχεται παθητικά όλα τα κύμματα στην άκρη μιας θάλασσας. Είμαι η φάλαινα κι αισθάνομαι μ' αγαλίαση όλον τον υδάτινο όγκο. Είμαι το πουλί που χύνεται στον αέρα και φτεροκοπάει στον τετραδιάστατο χώρο-χρόνο. Είμαι το σαρκοβόρο που τινά...

Η έκδοση ετούτη είναι καταληκτικό προϊόν μιας γενικότερα παραγωγικής συνεργασίας δύο ετών, κατά την οποία έγινε ανταλλαγή μύθων και παραμυθιών - παραδοσιακών και σύγχρονων, ερευνήθηκαν τάσεις της εποχής μας, δόθηκε η δυνατότητα στους μαθήτες να εμβαθύνουν, μα και να διαπραγματευθούν με ποικίλους τρόπους - χειροπιαστά - τη θεματολογία του προγράμματος, να αλληλογραφήσουν και να γνωριστούν με παιδιά της Ευρωπαϊκής κοινότητας. Η δραστηριοποίηση των τριών σχολείων, τόσο ανάμεσα στα παιδιά, όσο και μεταξύ των εκπαιδευτικών, θα μπορούσε θεωρητικά να παραταθεί, να μη βρίσκει τέλο...

Όθομαι τον εγωϊσμό / Κι υπεραξία δεν αναζητώ. / Το εχθρό μου όμως / έχω δικαίωμα να τον γνωρίζω / ως και το φίλο τον αγαπητό.

Το φεγγάρι κάνει κύκλους στης πατρίδας μου τον κήπο... Σ' έναν κήπο με τα ομορφότερα λουλούδια του λόγου και του τραγουδιού! Δημιουργήματα ανεκτίμητα του λαού μας! Αυτά που τον συνόδευαν σε κάθε φάση της ζωής. Από το γλυκό νανούρισμα της μάνας μέχρι το πικρό μοιρολόι του παντοτινού χωρισμού. Κληρονομιά πολύτιμη, θησαυρός ανυπολόγιστος, που φύλαξε στο νου και ζέστανε στην καρδιά του ο Έλληνας, από χρόνους πανάρχαιους. Σήμερα που τα σύνορα σιγά, σιγά υποχωρούν, τα πολιτιστικά αγαθά διεθνοποιούνται, χρειάζεται να δυναμώσει και να λαγαρίσει η φωνή μας, αν θέλουμε να πάρουμ...

Αόρατα χέρια κρατούν τα νήματά μας / Η ζωή παιχνίδι στα χέρια της μοίρας. / Η καρδιά εξιλαστήριο θύμα· / πότε σκλάβα στο παλάτι της λογικής, / πότε οδαλίσκη στο χαρέμι των παθών της.

Αγάπες, όνειρα, έρωτες, κρυφοί καημοί, ανεκπλήρωτοι πόθοι, αγαπημένα πρόσωπα, ξυπόλητα νιάτα, φλύαρες γειτονιές και ξεθωριασμένα χαμόγελα, μας κοιτάνε από τις κορνίζες, μαρτυρίες για όσα άλλαξαν, για όσα πέρασαν κι αποξεχάστηκαν και όσα ρήμαξε ο χρόνος. Φωτογραφίες σε άσπρο και μαύρο φόντο. Η Αργυρούλα τη μέρα του γάμου της μεσ' στ' άσπρα, τα μοναδικά στη μαύρη ζωή της... Το βελουδένιο πρόσωπο της Κρινιώς με δύο λαχταριστά λακάκια στα μάγουλα, λίγο πριν τ' αφανίσει το βιτριόλι... Η Πολυξένη στα δεκάξι της με δύο πλεξούδες ν' αγγίζουν το χώμα. Μετά μεγάλωσε ξαφνικά και...

Έξι διηγήματα της Ζωής Σπυροπούλου που χαρακτηρίζονται από ρέουσα γραφή, ακριβή περιγραφή προσώπων και καταστάσεων και -το κυριότερο- από τη θέση της απέναντι στα πολιτικά - κοινωνικά φαινόμενα. "Ο μελανοχίτωνας" είναι μια δυνατή εικόνα της τραγικότητας που γέννησε ο Εμφύλιος. Στο "Χαμένο καλοκαίρι" αποδίδει με δυνατή περιγραφή τα αισθήματα των απλών ανθρώπων για το βαθύτερο νόημα του προοδευτικού κινήματος. "Το χτήμα", "Το χρέος", "Η διαπόμπευση", απεικονίζουν τον δεσμώτη κοινωνικά Έλληνα που χάνεται στο τέλμα αντιανθρώπινων τρόπων ζωής. Ο "Επιτάφιος για έναν Περικλή" δ...

Με μεγάλη ευαισθησία η συγγραφέας πονά για τη φύση που καταστρέφουμε, χωρίς να 'χουμε πάρει την άδεια από κανέναν. Τη φύση που δανειστήκαμε και που έχουμε υποχρέωση να την παραδώσουμε στα παιδιά μας. Άπληστα και ανόητα πολλές φορές, φτάσαμε σήμερα σ' οριακό σημείο. Ο Σπάρτακος είναι ένα ροζ τριαντάφυλλο που αποφασίζει να δράσει... Είναι το συλλογικό παράπονο της φύσης που πεθαίνει χωρίς να κάνουμε τίποτα γι' αυτήν;

Η σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και τα κατοικίδια ζώα, ιδιαίτερα το σκύλο και τη γάτα, έρχεται από το μακρινό παρελθόν. Η γάτα έχει λατρευθεί ως θεότητα και ο σκύλος αναφέρεται παντού ως ο πιο πιστός φίλος του ανθρώπου. Όμως με το πέρασμα των χρόνων και καθώς ο άνθρωπος εκπολιτιζόταν, η σχέση αυτή άλλαξε προς το χειρότερο. Σήμερα είμαστε γεμάτοι αδέσποτα. Η προκατάληψη "αδέσποτο" ισχύει γενικά και δυστυχώς μεταμορφώνει ένα αθώο πλασματάκι σ' ένα "πράγμα", που δεν έχει δικαιώματα. Είναι αδέσποτο, άρα είναι "επικίνδυνο", "άρρωστο", "βρώμικο", "λυσσασμένο". Κι' όμως δεν είναι...

Ο Ασπ και ο Καφ ήταν δύο αγαπημένα αρκουδάκια που ζούσαν ευτυχισμένα στο δάσος. Κάποια στιγμή ο Καφ άρχισε να μικραίνει... Η σοφή κουκουβάγια είπε, πως του λείπει η Δακρυόνη, μια ορμόνη που χρειάζεται για να μεγαλώσουμε. Ο Ασπ στάθηκε δίπλα του αληθινός φίλος. Βρήκε τρόπο να ζήσουν μαζί και να περάσουν στιγμές αλησμόνητες! Ο Δενδρουλάκος ήθελε να ξεφύγει από τη μοίρα του. Με το πρώτο φύσημα του ανέμου τράβηξε υπ δρόμο του. Περιπλανήθηκε πολύ, γνώρισε πολλά. Είδε και έμαθε για τη ζωή και προπάντος για το αληθινό νόημα της ζωής... Ο Κουνουπάκος ήταν πολύ περίεργος. Πετούσ...

Γνήσια λαϊκά παραμύθια, που ξεθάφτηκαν από τις παιδικές μνήμες της συγγραφέα από μιαν άλλη εποχή, τότε που τα παιδιά δεν άκουγαν παραμύθια σε κασέτες... Από μέσα τους αναδίνεται η γλαφυρότητα και η ζεστασιά της νεοελληνικής γλώσσας. Κύριο χαρακτηριστικό η αισώπια δομή και η σκωπτική διάθεσή τους. Το πιο σημαντικό σε τούτα τα παραμύθια, είναι η επικαιρότητα της νοηματικής δομής. Αξίες και αισθήματα προσιτά και κατανοητά για την ηλικία των παιδιών που απευθύνονται, ανοίγουν δρόμους στην καρδιά και τη γνώση...

Για καθ' αστέρι / μικρό αγέρι / υπάρχει θέση στον ουρανό, / κάθε λουλούδι / κάθε τραγούδι / βρίσκεται και στον παράδεισο. / Και για καθέναν / άνθρωπος ένας / στη γη υπάρχει, ναι, ταιριαστός, / αχ, και για μένα / υπάρχεις τέρμα / εσύ και μόνο και σ' αγαπώ.

Τα παιδιά όταν παίζουν δημιουργούν. Στο παιχνίδι κρύβεται η έκπληξη για την καινούργια συνέχεια... Αυτή τη συνέχεια την προσφέρει με τον καλύτερο τρόπο, ο πηλός. Το υλικό, μας το προσφέρει άφθονο η γη. Η χρήση χάνεται στο χρόνο πίσω μας. Η χρησιμότητα είναι τεράστια στην πορεία του ανθρώπου. Η τέχνη μας χαρίζει αριστουργήματα. Ο πηλός και η κεραμεική τέχνη όταν εντάσεται στην εκπαιδευτική διαδικάσία προσφέρει γνώση, χαρά, λύτρωση, δημιουργία. Τα παιδικά δάκτυλα ανακαλύπτουν την αλήθεια του μύθου της ζωής που είναι κρυμένη στον πηλό.

Εκείνη χάιδευε τις νύχτες τ' αστέρια και του χάρισε το χρυσό κλειδί για ν' ανοίγει την πόρτα της αγάπης, μα τα ονειροπόλα της μάτια σκίαζε μια ακαθόριστη θλίψη... Εκείνος έντυνε την αγάπη με τα ομορφότερα χρώματα, με τη νοσταλγία των παιδικών εικόνων και την αθωότητα του εφηβικού έρωτα... Αιχμάλωτοι της πρώτης ματιάς μιας απρόσμενης συνάντησης! Σε κάθε κρυφό φιλί παραμόνευε το οριστικό τέλος. Αγαπήθηκαν με το πάθος των παράνομων και τη δύναμη των απελπισμένων, νιώθοντας όλο το σπαραχτικό βάθος του ανικανοποίητου. Η ευτυχία απαιτούσε από εκείνη την μεγάλη απόφαση. Ήταν...