Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Είναι ένα σημαντικό κομμάτι της τοπικής μας ιστορίας, το οποίο ουδέποτε μέχρι σήμερα είχε καταγραφεί. Αφορά στην προσπάθεια των προγόνων μας, που πριν 100 και πλέον χρόνια θέλησαν να βρουν ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και τις οικογένειές τους, ακολουθώντας το μαζικό ρεύμα της εποχής εκείνης προς την Αμερικανική 'Ήπειρο. Ακολουθήσαμε τα βήματά τους. Με τη "μαγική" μηχανή του χρόνου, ήμασταν παρόντες σε όλες τις φάσεις του ταξιδιού τους. Νιώσαμε τη φτώχια του χωριού τους. 'Ήμασταν εκεί, όταν μετρούσαν τον πενιχρό απολογισμό της ετήσιας σοδιάς τους. Καταγράψαμε την α...

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο Αίσωπος... Πέρασαν από τότε πολλά χρόνια και τα παιδιά κάθε ηλικίας ακόμη τον αγαπούν. Τον αγαπούν γιατί μαθαίνουν διασκεδάζοντας. Η απληστία των ζώων, η πονηριά, η πλεονεξία, ο εγωισμός, η κολακία και τόσα άλλα... ανθρώπινα ελαττώματα εμφανίζονται επί σκηνής! Οι "Γατοποντικοτρεχάλες" με τις σπαρταριστές τους περιπέτειες θα προσφέρουν σ' όλους μας χαρά και γνώση.

Συχνά η οικογένεια, οι εκπαιδευτικοί και οι φίλο αγανακτούν με ένα παιδί που εμφανίζει μια συχνή, ολική και έντονη υπερδραστηριότητα σημαντικά μεγαλύτερη απ' ότι ο μέσος όρος των παιδιών της ηλικίας του, χαμηλή αντοχή σε αποτυχία, μικρή διάρκεια προσοχής, αντικοινωνική συμπεριφορά, συναισθηματική διέγερση, διάσπαση προσοχής και παρορμητικότητα. Αντίστοιχα τα ίδια αυτά παιδιά πιέζονται, αποθαρρύνονται και θυμώνουν με τους εαυτούς τους. Νιώθουν ότι διαφέρουν από τους άλλους και υποφέρουν από χαμηλή αυτοεκτίμηση και έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό τους. Αυτά τα παιδιά βρίσκο...

Η σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και τα κατοικίδια ζώα, ιδιαίτερα το σκύλο και τη γάτα, έρχεται από το μακρινό παρελθόν. Η γάτα έχει λατρευθεί ως θεότητα και ο σκύλος αναφέρεται παντού ως ο πιο πιστός φίλος του ανθρώπου. Όμως με το πέρασμα των χρόνων και καθώς ο άνθρωπος εκπολιτιζόταν, η σχέση αυτή άλλαξε προς το χειρότερο. Σήμερα είμαστε γεμάτοι αδέσποτα. Η προκατάληψη "αδέσποτο" ισχύει γενικά και δυστυχώς μεταμορφώνει ένα αθώο πλασματάκι σ' ένα "πράγμα", που δεν έχει δικαιώματα. Είναι αδέσποτο, άρα είναι "επικίνδυνο", "άρρωστο", "βρώμικο", "λυσσασμένο". Κι' όμως δεν είναι...

Αν στο βάθος υπάρχει κάποια βαθύτερη ουσία που ορίζει και συνδέει τα ποιήματα αυτής της συλλογής σε μία ενότητα -κι αν αυτά δεν είναι αντιδράσεις σε κάποια, δυνατά έστω, εξωτερικά ερεθίσματα - αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη, παρά η αγάπη, ο έρωτας, η μοναξιά, τα πρόσωπα που λείπουν αμετάκλητα, η εναγώνια αναζήτηση της λύτρωσης και οι βαθιές, περίπλοκες και ανεξιχνιάστες μεταξύ τους σχέσεις.

Όραμά μας: Η κοινωνία των διαφορετικών αλλά ίσων. "Αθλητισμός, πολιτισμός, ήθη και έθιμα και χρήση πολυμέσων για την άρση των κοινωνικών ανισοτήτων και των φυλετικών διακρίσεων"

Εκείνη χάιδευε τις νύχτες τ' αστέρια και του χάρισε το χρυσό κλειδί για ν' ανοίγει την πόρτα της αγάπης, μα τα ονειροπόλα της μάτια σκίαζε μια ακαθόριστη θλίψη... Εκείνος έντυνε την αγάπη με τα ομορφότερα χρώματα, με τη νοσταλγία των παιδικών εικόνων και την αθωότητα του εφηβικού έρωτα... Αιχμάλωτοι της πρώτης ματιάς μιας απρόσμενης συνάντησης! Σε κάθε κρυφό φιλί παραμόνευε το οριστικό τέλος. Αγαπήθηκαν με το πάθος των παράνομων και τη δύναμη των απελπισμένων, νιώθοντας όλο το σπαραχτικό βάθος του ανικανοποίητου. Η ευτυχία απαιτούσε από εκείνη την μεγάλη απόφαση. Ήταν...

Γνήσια λαϊκά παραμύθια, που ξεθάφτηκαν από τις παιδικές μνήμες της συγγραφέα από μιαν άλλη εποχή, τότε που τα παιδιά δεν άκουγαν παραμύθια σε κασέτες... Από μέσα τους αναδίνεται η γλαφυρότητα και η ζεστασιά της νεοελληνικής γλώσσας. Κύριο χαρακτηριστικό η αισώπια δομή και η σκωπτική διάθεσή τους. Το πιο σημαντικό σε τούτα τα παραμύθια, είναι η επικαιρότητα της νοηματικής δομής. Αξίες και αισθήματα προσιτά και κατανοητά για την ηλικία των παιδιών που απευθύνονται, ανοίγουν δρόμους στην καρδιά και τη γνώση...

Για καθ' αστέρι / μικρό αγέρι / υπάρχει θέση στον ουρανό, / κάθε λουλούδι / κάθε τραγούδι / βρίσκεται και στον παράδεισο. / Και για καθέναν / άνθρωπος ένας / στη γη υπάρχει, ναι, ταιριαστός, / αχ, και για μένα / υπάρχεις τέρμα / εσύ και μόνο και σ' αγαπώ.

Όταν ο Αλέξανδρος ο Α' της Μακεδονίας, θέλησε να λάβει μέρος στους Ολυμπιακούς το 494 π.Χ., ορισμένοι συναθλητές του έκαναν ένσταση με τον ισχυρισμό πως τάχα δεν ήταν Έλληνας. Ο Αλέξανδρος τότε, υπερασπίστηκε την ελληνικότητά του, λέγοντας πως οι Μακεδόνες κατάγονται από το Άργος, από τη γενιά των Τημενιδών. Οι κριτές συμφώνησαν και ο Μακεδόνας βασιλιάς όχι μόνο έλαβε μέρος στους αγώνες, αλλά κατόρθωσε και να νικήσει! Λίγο αργότερα, κάποιος άλλος Αλέξανδρος, ο Μέγας, κυρίευσε την Ανατολή διαδίδοντας τον ελληνικό πολιτισμό. Τα χρόνια πέρασαν και η ελληνική μακεδονική ψυχή...

Ο Σάγκοθ είναι ένας ξεχωριστός ήρωας. Με έντονα χαρακτηριστικά, αποφασιστικότητα κια απαράμιλλο θάρρος ξεκινάει για περιπέτειες... Η δράση του δεν περιορίζεται στη γη μα κάτω και πέρα απ' αυτή, σε άλλες διαστάσεις. Οι αντίπαλοι διαθέτουν όπλα μυστικά και άγνωστα στους μη μυημένους... Η σύγκρουση είναι σκληρή και ανελέητη. Η βία φτάνει σε ακραία και ανεξέλεγκτα όρια. Ο Σάγκοθ, σαν άλλος Ηρακλής φέρνει σε πέρας την αποστολή του υπακούοντας στο νόμο του καθήκοντος που δεν είναι άλλος από τη νίκη του καλού ενάντια στο κακό. Στο τέλος όλα γίνονται ήρεμα και γλυκά. Είναι ο ήλι...

Παιχνίδι της φαντασίας και των χρωμάτων, όνειρα παιδικά τ' ουρανού και της γης, όνειρα που βγαίνουν αληθινά μέσα από την πραγματική ομορφιά της Ελλάδας, το φως, η θάλασσα, τα νησιά, η Αθήνα...

Εν / Σύρειο / πνευματικών γλωσσών / κρυστάλλινων παλατιών / λευκών κύκνων / που σκίζουν τρυφερά το στέμμα του αιθέρα / στα κέντρα της χρυσής πύλης / της απειροελάχιστης / σπερματικής αύρας / του μέλλοντος.

Η έκδοση ετούτη είναι καταληκτικό προϊόν μιας γενικότερα παραγωγικής συνεργασίας δύο ετών, κατά την οποία έγινε ανταλλαγή μύθων και παραμυθιών - παραδοσιακών και σύγχρονων, ερευνήθηκαν τάσεις της εποχής μας, δόθηκε η δυνατότητα στους μαθήτες να εμβαθύνουν, μα και να διαπραγματευθούν με ποικίλους τρόπους - χειροπιαστά - τη θεματολογία του προγράμματος, να αλληλογραφήσουν και να γνωριστούν με παιδιά της Ευρωπαϊκής κοινότητας. Η δραστηριοποίηση των τριών σχολείων, τόσο ανάμεσα στα παιδιά, όσο και μεταξύ των εκπαιδευτικών, θα μπορούσε θεωρητικά να παραταθεί, να μη βρίσκει τέλο...

Αόρατα χέρια κρατούν τα νήματά μας / Η ζωή παιχνίδι στα χέρια της μοίρας. / Η καρδιά εξιλαστήριο θύμα· / πότε σκλάβα στο παλάτι της λογικής, / πότε οδαλίσκη στο χαρέμι των παθών της.

Δείγμα γραφής: ΜΕΤΑΣΤΑΣΕΙΣ με κράτησαν κατεπειγόντως και με οδήγησαν, όχι δύο άντρες με σηκωμένους γιακάδες μαύρα γυαλιά αδιάβροχα μακριά και ρεπούμπλικες όπως στη Δίκη, με οδήγησαν δύο άσπρα χαμόγελα προσποιητά, βελούδινα, αθώα τάχα κι αόριστα για ορισμένο σκοπό προς εξέταση της άνω ποιητικής χώρας όλα έγιναν γρήγορα, ψηφιακά, με ηλεκτρονική ταχύτητα εξέταση πρώτος όροφος πάλι εξέταση ισόγειο τομογράφος ιατρικό συμβούλιο διάγνωση: καρκίνος με πιθανότητα μετάστασης ή χωρίς - όπως στους δόκιμους ποιητές πρώτη κι έπεται η δεύτερη έκδοση ή η πρώτη...

Βρήκα ένα μέρος ανάμεσα σε δύο χοντρές ρίζες και έκατσα αναπαυτικά. Ακούμπισα στον κορμό. Όλα έρχονται σε 'μένα. Οι φραγμοί από το μικροσκοπικό μου εγώ έχουν κατά κάποιον τρόπο ξεπεραστεί, έχουν πέσει, και το άπειρο διάστημα, η πολύμορφη δημιουργία με τις μυριάδες εκφράσεις της περνάει ανεμπόδιστα και με πλημμυρίζει. Είμαι ένα αδεινό κοχύλι που δέχεται παθητικά όλα τα κύμματα στην άκρη μιας θάλασσας. Είμαι η φάλαινα κι αισθάνομαι μ' αγαλίαση όλον τον υδάτινο όγκο. Είμαι το πουλί που χύνεται στον αέρα και φτεροκοπάει στον τετραδιάστατο χώρο-χρόνο. Είμαι το σαρκοβόρο που τινά...

Ο Ασπ και ο Καφ ήταν δύο αγαπημένα αρκουδάκια που ζούσαν ευτυχισμένα στο δάσος. Κάποια στιγμή ο Καφ άρχισε να μικραίνει... Η σοφή κουκουβάγια είπε, πως του λείπει η Δακρυόνη, μια ορμόνη που χρειάζεται για να μεγαλώσουμε. Ο Ασπ στάθηκε δίπλα του αληθινός φίλος. Βρήκε τρόπο να ζήσουν μαζί και να περάσουν στιγμές αλησμόνητες! Ο Δενδρουλάκος ήθελε να ξεφύγει από τη μοίρα του. Με το πρώτο φύσημα του ανέμου τράβηξε υπ δρόμο του. Περιπλανήθηκε πολύ, γνώρισε πολλά. Είδε και έμαθε για τη ζωή και προπάντος για το αληθινό νόημα της ζωής... Ο Κουνουπάκος ήταν πολύ περίεργος. Πετούσ...

Πρόσεχε μη! / γλιστρήσεις και πέσεις στον εαυτό σου / γιατί θα μείνεις εκεί / μέχρι που να σε ξεοβολέψει ο θάνατος.

Όθομαι τον εγωϊσμό / Κι υπεραξία δεν αναζητώ. / Το εχθρό μου όμως / έχω δικαίωμα να τον γνωρίζω / ως και το φίλο τον αγαπητό.