Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Από την Τζέντα και την έρημο της Αραβίας, οι ήρωες του βιβλίου επιστρέφουν στη γενέθλια πόλη, την Αλεξάνδρεια, όπου ο ελληνισμός συρρικνώνεται και τίποτα δεν είναι όπως παλιά. Κι ενώ η ζωή τους μοιάζει να ξαναβρίσκει τον καθημερινό ρυθμό, ένα ταξίδι στην Αθήνα γίνεται η αφορμή για μια νέα ανατροπή. Ο επαναπατρισμός τους φαντάζει αναπόφευκτος. Όμως, κανένας γυρισμός δεν είναι εύκολος. Άλλωστε, στην Αθήνα της δεκαετίας του '60 καραδοκούν πολλές εκπλήξεις για όσους προσπαθούν να ενσωματωθούν ανώδυνα, για όποιους θέλουν να δημιουργήσουν, σε έναν τόπο που αλλάζει και εξελίσσ...

Πορτρέτα, εξομολογήσεις, ανεπίδοτα γράμματα, συζητήσεις και ανταλλαγές συναισθημάτων με τα πρόσωπα της τέχνης, και κυρίως της μουσικής, καταγράφει ο δημοσιογράφος Παύλος Ηλ. Αγιαννίδης σε τούτο το βιβλίο. Από τον Μάνο Χατζιδάκι της ευαισθησίας ως τον Νικόλα Πιοβάνι των Όσκαρ. Από το ταμπού που λέγεται γυναίκες μαέστροι έως τους φόβους και τα άγνωστα στοιχεία για την ελληνική ρίζα του Χέρμπερτ φον Κάραγιαν. Από τα λίντερ του Βασίλη Τσιτσάνη ως τον ηρωισμό του Τζουζέπε Βέρντι. Και από το αληθινό παραμύθι της ζωής του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και τον λόγο-καρφί της Λίνας Νικ...

"Είμαι μυθιστοριογράφος, άρα είμαι κι εγώ ψεύτης και επινοώ απ' ό,τι ξέρω κι απ' ό,τι έχω ακούσει. Είμαι ένας ψεύτης και η δικαιολογία μου είναι ότι, επινοώντας την αλήθεια, την κάνω πιο αληθινή απ' όσο θα ήταν. Αυτό κάνει ένα συγγραφέα καλό ή κακό. Αν γράψω στο πρώτο πρόσωπο, δηλώνοντας ότι είναι μυθιστορία, οι κριτικοί θα εξακολουθήσουν εντούτοις να προσπαθούν να αποδείξουν ότι αυτά τα πράγματα ποτέ δεν μου συνέβησαν. Είναι τόσο ανόητο όσο το να προσπαθείς να αποδείξεις ότι ο Ντεφόε δεν ήταν ο Ροβινσώνας Κρούσος, κι επομένως το βιβλίο είναι κακό". Το "Αληθινό με το πρώ...

"Μαζεύαμε λοιπόν τα σταφύλια, τα βάζαμε στα κοφίνια και τα μεταφέραμε στο σπίτι. Και το πρωί της επόμενης μέρας, ή μάλλον καθόλου το πρωί, αλλά νωρίς το προηγούμενο βράδυ, γύρω στις δώδεκα, ξυπνούσαμε και ξεκινούσαμε για τη Λευκωσία. Περπατούσαμε όλη τη νύχτα για να διανύσουμε τα είκοσι χιλιόμετρα που ήταν η απόσταση ανάμεσα στην Αγία Βαρβάρα και τη Λευκωσία. Φτάναμε στα περίχωρα τα ξημερώματα, γύρω στις έξι, τόσος ήταν άντα ο χρόνος που χρειαζόμασταν, έξι ώρες. Πηγαίναμε πολλοί μαζί συγχωριανοί, παρέες παρέες, συνήθως πήγαινε μαζί με τον πατέρα μου κι ο παππούς μου ο Μάρκο...

Στο "Αλλάζουμε;" δοκιμάζεται ένας μοντέρνος τρόπος κατάτμησης της συγγραφικής ύλης σε έξι ιστορίες που συνθέτουν, με ισάριθμες παραλλαγές, το απαράλλαχτο εσωτερικά πρόσωπο της ηρωίδας. Η Μελένια, κυλώντας από ιστορία σε ιστορία την πρωταρχική Αθωότητα και την πρωταρχική Ενοχή της, μας οδηγεί στην επώδυνη γνώση ότι αυτό που μας μάχεται και μας χωρίζει απ' τον Άλλον είναι το εσώτατο στοιχείο του εαυτού μας. Η Τατιάνα Γκρίτση-Μιλλιέξ εξυφαίνει, με τις λεπτότατες αποχρώσεις αυτών των παραλλαγών πάνω στον ίδιο πυρήνα, την αδιόρατη τερατώδη πραγματικότητα που εγκυμονεί την απ...

Η "Αλληγορική Κασσάνδρα", με την "Ωδή στην οδύνη" και την "Περιπλάνηση", αποτελούν μια τριλογία ποιημάτων μεγάλου μήκους με συγγενική στιχουργία, με δίστιχα, που κατάγονται από τα δημοτικά, και την "ηρωική" και δραματική τους μετάπλαση στον "Ερωτόκριτο" και στο Κρητικό Θέατρο, όμως χωρίς ομοιοκαταληξία, με σπάνιες εξαιρέσεις. Το αφοριστικό ύφος των δίστιχων ευνοεί μια διακοπτόμενη ροή ψευδο-αφηγηματικού τύπου, που συγγενεύει με τη μεγάλη μας ιαμβική παράδοση από τον Αρχίλοχο ίσαμε τον Καβάφη. Όμως ο διδακτικός τόνος έχει περάσει από τα κόσκινα του Υπερρεαλισμού και του Μοντ...

Συχνά στις κλασικές ελληνικές τραγωδίες η συντριβή του ήρωα προκαλείται από τη δύναμη και την υπεροχή του. Εκείνο στο οποίο είναι ικανότατος τον οδηγεί με τρόπο αμείλικτο στην καταστροφή. Ο προβληματισμός για την παρόμοια «τραγική μοίρα» της εποχής μας διατρέχει το, συγκρατημένα αισιόδοξο κατά τα άλλα, δοκίμιο του Άγγλου πολιτειολόγου Τζεφ Μάλγκαν, ιδρυτικού στελέχους του δραστήριου ομίλου πολιτικού και κοινωνικού διαλόγου Demos. Διαπρέψαμε όντως στη διεκδίκηση όλο και περισσότερων ελευθεριών. Η ελευθερία ως αξία, αλλά και ως καθημερινό βίωμα πλέον, είναι το στοιχείο που αν...

Ο "αναρχικός πρίγκιπας" Πιοτρ Αλεξέγιεβιτς Κροπότκιν, ταγμένος εδώ εξ ολοκλήρου στην υπεράσπιση της δαρβίνειας εξελικτικής πρότασης. Με το ίδιο πάθος αλλά και με την ίδια συνέπεια με την οποία υπερασπίστηκε σε μια σειρά από αναγνωρισμένα επιστημονικά δοκίμια και φλογερά προπαγανδιστικά φυλλάδια τη λαϊκή εξέγερση, τον αναρχοσοσιαλισμό και τα μαζικά κινήματα. Θα επιμείνει ωστόσο στο κλασικό αυτό έργο του στο ειδικό βάρος που έχει στην εξελικτική ζυγαριά η συμβιωτική-συνεργατική έφεση απέναντι στην καταχρηστική προβολή του συγκρουσιακού στοιχείου. Ήταν αυτή η τελευταία, για...

Η παρούσα έκδοση περιλαμβάνει εβδομήντα επιστολές, οι οποίες καλύπτουν σαράντα πέντε χρόνια συνεχούς αλληλογραφίας του Τόμας Μαν και του Έρμαν Έσσε, αποκαλύπτοντας την αμοιβαία εκτίμηση και τη βαθύτατη φιλία που με το πέρασμα του χρόνου αναπτύσσεται μεταξύ τους. Παράλληλα, οι επιστολές αυτές αποτελούν ένα σημαντικό ντοκουμέντο για την ιστορία της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας, φωτίζοντας άλλοτε τα έργα τους και άλλοτε την πολιτικοκοινωνική τους στάση σε μια Γερμανία όπου ναζισμός αλλάζει την ίδια τη ζωή.

Κάθε άνθρωπος, έστω και μια φορά στη ζωή του, υπήρξε ή ένιωσε ποιητής. "Υπάρχει ποίηση στο κάθετι κι αυτό είναι το πιο ισχυρό επιχείρημα κατά της ποίησης", έγραψε ο Χόλουμπ. Αν την ποίηση την οδηγεί η συγκίνηση σε εξαιρετικές στιγμές, ψάχνεις να βρεις τα "όμορφα λόγια", τα "ποιητικά λόγια". Τέτοια δεν υπάρχουν, "υπάρχει μόνο η καλή ή κακή χρήση τους", γράφει ο Μπαρτ. Η Καρίν Μπόγε όμως, μια Σουηδή ποιήτρια από το Γκέτεμποργκ, σε ηλικία σαράντα ετών αυτοκτόνησε τον Απρίλη του 1941, όταν τα γερμανικά στρατεύματα προέλαυναν στις Θερμοπύλες. "Μετά το Άουσβιτς δεν μπορούν να γρά...