Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο "Τελευταίος γενίτσαρος" είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα του τούρκου ιστορικού και συγγραφέα Ρεχά Τσαμούρογλου που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το ελληνικό αναγνωστικό κοινό καθώς μας δίνει πλήθος πληροφοριών γι' αυτό το δυναμικό σώμα στρατού. Μέσα από μια ιστορία αιχμαλωσίας θα βρεθούμε στην Πόλη του τέλους του 18ου και αρχών του 19ου αιώνα, θα γνωρίσουμε τα ήθη και έθιμα των Οθωμανών, τα πιστεύω και τον τρόπο ζωής των γενιτσάρων καθώς και τις εκστρατείες τους, από τις οποίες δεν λείπουν οι αναφορές στην ελληνική Επανάσταση, ενώ θα παρακολουθήσουμε την ηθική τους...

Πρωτότυπες καλλιτεχνικές φωτογραφίες από τον "μικρόκοσμο" των φυτών είναι το δεύτερο λεύκωμα του δημοσιογράφου Πλάτωνα Τσούλου που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ολκός μετά από τα "Ρόπτρα" που εκδόθηκε το 2002. Το έναυσμα δόθηκε το 1993 στη Μονεμβασιά και η επιλογή έγινε από σύνολο 500 φωτογραφιών κοντινής λήψης από αναλογική μηχανή χωρίς ηλεκτρονική επεξεργασία. Οι φωτογραφίες χαρακτηρίζονται από ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, έντονες χρωματικές αντιθέσεις και ενίοτε αποτυπώνουν "υποφωτισμένα" τοπία, δημιουργώντας την εντύπωση ότι το θέμα κινείται σε διαφορετικό χώρο, τόπο ή χρόνο....

Ο Κλάους και η Έρικα Μαν, τα τρομερά παιδιά του διάσημου συγγραφέα, περιγράφουν με νεανική χάρη αλλά και με πολύ κριτικό μάτι τις εμπειρίες τους από ένα ταξίδι γύρω από τη γη, τις εντυπώσεις τους από τα ήθη και τα έθιμα της Αμερικής και της Ασίας, τις συναντήσεις τους με προσωπικότητες των γραμμάτων και των τεχνών, όπως ο Έμιλ Λούντβιχ και ο Άπτον Σινκλαίρ, και ειδικά της 7ης Τέχνης. Η Γκρέτα Γκάρμπο, ο Ραμόν Νοβάρο, ο Αντόλφ Μανζού, η Πόλα Νέγκρι, ο Κόνραντ Φάιτ, η Κλάρα Μπόου, ο σκηνοθέτης Μούρναου και πολλά άλλα μυθικά πρόσωπα παρελαύνουν μέσα από ένα λογοτεχνικό Σάνσετ...

Στη μελέτη αυτή ο γάλλος ελληνιστής Pierre Vidal-Naquet θέτει ορισμένα ερωτήματα για τη σχέση τραγωδίας και πολιτικής στην αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία κάνοντας ταυτόχρονα αναφορά στους τρεις "πειρασμούς" που απειλούν την ερμηνεία της: στην αναζήτηση του "ρεαλιστικού στοιχείου", στην ανάλυσή της σε σχέση με τα πολιτικά γεγονότα της εποχής και τέλος στην τάση να την προσαρμόζουμε στα σημερινά δεδομένα, τάση ικανή να μας ξεγελάσει αφού "ο διάλογος με το παρελθόν προϋποθέτει πάντα μια αφετηρία από το παρόν". Ένα κείμενο εργαλείο για την ουσιαστική κατανόηση του ρόλου της αρχαία...

Ο Κλάους Μαν παρουσιάζει με ευαισθησία και χιούμορ μια άγνωστη και παρεξηγημένη πλευρά της γερμανικής νεολαίας του μεσοπολέμου, που δεν υπήρξε διαφορετική από τη νεολαία της υπόλοιπης κεντρικής Ευρώπης. Οι περιγραφές του θυμίζουν εξπρεσιονιστικά σκίτσα, γκροτέσκα και ταυτόχρονα λυρικά, και αποτελούν πολύτιμο τεκμήριο για την περίοδο που προηγήθηκε του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Φρανκ Βέντεκιντ (1864-1918), ο γερμανός θεατρικός συγγραφέας γνωστός από τα δράματα της Λούλου ("Το πνεύμα της Γης" και "Το κουτί της Πανδώρας"), υπήρξε επίσης σημαντικός ποιητής και πεζογράφος. Η βαθιά γνώση του της γυναικείας ψυχής αποκαλύπτεται στα πέντε αυτά διηγήματα, κομψά και ειρωνικά σκίτσα της κοινωνίας της εποχής του όπου γίνεται λόγος για την απελευθέρωση του έρωτα και την απομυθοποίησή του ενώ ξεσκεπάζεται η σεμνοτυφία και η ανάπηρη ηθική της αυτοκρατορικής Γερμανίας των αρχών του 20ού αιώνα. "Μπορεί οι αναγνώστες να σταυροκοπιούνται μπροστά στον αφηγητή" λέει...

Χωρισμένη στα δύο από το 1974, η Κύπρος συνεχίζει ακόμη και σήμερα να γεννά πολλά ερωτήματα: Ποια είναι η θέση των Ελληνοκυπρίων και ποια των Τουρκοκυπρίων ως προς την προοπτική επανένωσης του νησιού; Ποια είναι η ταυτότητα των Κυπρίων; Ποιο παιχνίδι παίζει η Τουρκία κατέχοντας τη βόρεια ζώνη της Κύπρου, κατά παράβαση των αποφάσεων του ΟΗΕ; Κύπριοι, Κούρδοι, Αρμένιοι, Έλληνες, μήπως μια αντιτουρκική συμμαχία; Μπορεί άραγε η Ευρωπαϊκή Ένωση να δράσει ως καταλύτης στην επανένωση του νησιού; Μήπως το Ηνωμένο Βασίλειο, ως πρώην αποικιακή δύναμη, ενεργεί παρασκηνιακά; Μήπως οι Η...

"Στον αναγνώστη που θα ανοίξει αυτό το βιβλίο, το πρόσωπο του Δαιδάλου θυμίζει ίσως πάνω απ' όλα τον φυλακισμένο της Κνωσού ο οποίος, συντροφιά με το γιο του Ίκαρο, επιχείρησε να εγκαταλείψει το Λαβύρινθο που εξελίχθηκε σε φυλακή. Ο Δαίδαλος επέτυχε αυτή τη γαμήλια πτήση του ανθρώπου, ελεύθερου επιτέλους από τη γνώση και ελεύθερου να πεθάνει σαν πουλί, για την οποία μιλάει ο Ρενέ Σαρ." Ο Δαίδαλος, εφευρέτης της αγαλματοποιίας, είναι συγχρόνως και ο ήρωας απίθανων ιστοριών, όπου το φανταστικό συμβαδίζει με το μελόδραμα. Σ' αυτό το συναρπαστικό βιβλίο -που έγινε κλασικό από...

Το λεύκωμα αυτό εκδόθηκε με την ευκαιρία των εκθέσεων των φωτογραφιών στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης (Δεκέμβριος 1997-Ιανουάριος 1998) και στο Μουσείο Αλμπέρ Καν της Βουλώνης (Φεβρουάριος-Σεπτέμβριος 1998). Επιμελητές της έκθεσης ήσαν ο Ιερομόναχος Ιουστίνος της Σιμωνόπετρας και η κ. Jeanne Beausoleil, διευθύντρια του Μουσείου Αλμπέρ Καν. Ο τόμος, εκτός από τις φωτογραφίες, περιλαμβάνει, ως εισαγωγή, τα κείμενα: Patrick Landre, "Συναντήσεις", Jeanne Beausoleil, "Οι αυτοχρωμίες στην υπηρεσία μιας ουτοπίας", Αντώνιος-Αιμίλιος Ν. Ταχιάος, "Το Άγιον Όρος στη σύγχρονη Ευ...

Ο γάλλος συγγραφέας, καθηγητής της μεσαιωνικής ιστορίας, Συλβαίν Γκουγκενέμ αμφισβητεί την αντίληψη ότι η Δύση ανακάλυψε την ελληνική γνώση κατά τον Μεσαίωνα χάρη στις αραβικές μεταφράσεις. Αποδεικνύει ότι η Ευρώπη διατηρούσε πάντα επαφή με τον ελληνικό κόσμο. Το αββαείο του Μον-Σαιν-Μισέλ, ιδιαίτερα, αποτελούσε ένα δραστήριο κέντρο μετάφρασης των έργων του Αριστοτέλη ήδη από τον 12ο αιώνα, ενώ οι πρώτες μεταφράσεις των ευρωπαίων λογίων προηγήθηκαν αρκετές δεκαετίες των αραβικών, οι οποίες ήταν κυρίως έργο των χριστιανών Αράβων. Ακόμα και ο τομέας της ισλαμικής φιλοσοφίας (...

Πρωτοεκδιδόμενα στην Ελλάδα διηγήματα του Σαντ που μας αποκαλύπτουν μια εντελώς διαφορετική γραφή από εκείνη στην οποία μας έχει συνηθίσει ο τολμηρός μαρκήσιος. Στον "Απατημένο πρόεδρο", ο συγγραφέας περιγράφει, με το γνωστό σαρκαστικό του πνεύμα, τις περιπέτειες του Προέδρου του Δικαστηρίου του Αιξ, ο οποίος τόλμησε να παντρευτεί τη νεαρότατη, "ξεβγαλμένη" ωστόσο, δεσποινίδα ντε Τερόζ.

Ο Νίκος Γεωργιάδης ήταν ένας από τους σπουδαιότερους σκηνογράφους του 20ού αιώνα και επηρέασε ιδιαίτερα τη νεότερη γενιά ως καθηγητής σκηνογραφίας στη Slade School of Art, όπου δίδαξε για πολλά χρόνια. Σπούδασε ζωγραφική και αρχιτεκτονική και ποτέ δεν έχασε την επιθυμία να ζωγραφίζει. Ζωγράφιζε με κάθε ευκαιρία. Έκανε συχνά εκθέσεις στο Λονδίνο και στην Αθήνα, καθώς και στην Μπιεννάλε της Βενετίας το 1966. Όμως για τους περισσότερους, η κύρια προσφορά του ήταν στο θέατρο. Εκεί, το ζωγραφικό του ένστικτο και οι ιστορικές του γνώσεις συνδυάστηκαν θαυμάσια με την αίσθησή του...