Τόπος και εικόνα
χ.ό.
Ολκός (1985)
Επτά τόμοι, με πλούσια εικονογράφηση από χαρακτικά των ξένων περιηγητών που επισκέφθηκαν την Ελλάδα από τον 15ο αι. έως και την ελληνική επανάσταση. Ο κάθε τόμος έχει αυτοτέλεια και εξετάζει μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
Τρεις Γάλλοι ρομαντικοί στην Ελλάδα
Συλλογικό έργο
Ολκός (1990)
Λαμαρτίνος, Νερβάλ, Γκωτιέ. Τρεις Γάλλοι ταξιδιώτες στην Ελλάδα της εικοσαετίας 1832-1852. Προσθέτω επίσης: τρεις ποιητές της ίδιας περίπου εποχής. Και ακόμα: τρεις ρομαντικοί (με ό,τι σχηματικό, απλουστευτικό, ίσως και αδόκιμο, περιέχει η λέξη στην περίπτωσή μας). Μιλούμε, πάντως, για πορείες όπου τα ζητούμενα είναι πολλαπλά: οι γέφυρες, οι σταθμοί, οι αποστάσεις. (...) Κοινός τόπος προορισμού, η Ανατολή, διατηρεί τα θέλγητρα μιας αναντικατάστατης γης της επαγγελίας. Είναι ταυτόχρονα η κιβωτός της γνώσης, το προπύργιο της πίστης, το σταυροδρόμι της λογής λογής ατομικ...
Ο ευλαβικός χορός
Mann Klaus 1906-1949
Ολκός (1992)
Ο Κλάους Μαν παρουσιάζει με ευαισθησία και χιούμορ μια άγνωστη και παρεξηγημένη πλευρά της γερμανικής νεολαίας του μεσοπολέμου, που δεν υπήρξε διαφορετική από τη νεολαία της υπόλοιπης κεντρικής Ευρώπης. Οι περιγραφές του θυμίζουν εξπρεσιονιστικά σκίτσα, γκροτέσκα και ταυτόχρονα λυρικά, και αποτελούν πολύτιμο τεκμήριο για την περίοδο που προηγήθηκε του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η γλώσσα της Μακεδονίας
Ολκός (1993)
Αλέξανδρος Ίσαρης
Ολκός (1993)
Ανταποκρίσεις από την Ελλάδα 1879-1897
Reinach Joseph
Ολκός (1993)
Τρεις ανταποκρίσεις από την Ελλάδα στο τέλος του 19ου αιώνα, δημοσιολογικά κείμενα από σημαντικές προσωπικότητες της γαλλικής διανόησης της εποχής και συγχρόνως αναλύσεις της νέας ελληνικής κοινωνίας και των αντιδράσεων της, συλλογικών ή ατομικών, μπροστά σε καίρια ζητήματα που σημάδεψαν τον νεότερο ελληνικό βίο: Οι εθνικές διεκδικήσεις, όπως αυτές διαμορφώθηκαν μετά το Συνέδριο του Βερολίνου, η λαμπρή προβολή του τόπου τη στιγμή όπου η Ελλάδα αποκτούσε τη "σκιά ενός ρόλου", με τη διεξαγωγή των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα του 1896 και η καταστροφή με τον ελληνοτουρκ...
Παιχνίδι τα χαράματα
Schnitzler Arthur
Ολκός (1993)
Ένα ολονύχτιο χαρτοπαίγνιο έχει απροσδόκητη εξέλιξη καθώς μετατρέπεται σε παιχνίδι συναισθημάτων, για να καταλήξει στο ριψοκίνδυνο παιχνίδι του έρωτα με μια γυναίκα. Τώρα μοναδικός παίχτης είναι πλέον το πεπρωμένο. Ο Σνίτσλερ, με ακρίβεια ιατρικής διάγνωσης και παρατηρητικότητα έμπειρου ψυχαναλυτή, περιγράφει αυτή τη συναλλαγή του κεντρικού ήρωα με τη μοίρα του.