Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Mια σφαιρική, μοναδική μελέτη, με προσεκτική τεκμηρίωση, με ασπρόμαυρες 280 φωτογραφίες, και 10 έγχρωμες, που εκτείνεται από τις ιστορικές καταγραφές και τους μύθους, μέχρι τα σύγχρονα μυστήρια ενός θρυλικού όρους της Αττικής. Ένα έργο που συγκεντρώνει, εξετάζει και αναλύει με εξαιρετικό σεβασμό τόσο το θέμα "Πεντέλη" όσο και τον αναγνώστη.

Μια πολυετής έρευνα-ντοκουμέντο 35 και πλέον χρόνων σ’ ένα παράξενο αίνιγμα που συνεχίζεται ακόμη, και μια άκρως απόρρητη υπόθεση που απασχόλησε πολλές ελληνικές και ξένες μυστικές υπηρεσίες και που έφτασε να συζητηθεί τουλάχιστον τρεις φορές στην ελληνική Βουλή. Με πρωτότυπο φωτογραφικό υλικό. Συμπεριλαμβάνει το αρχικό "Αίνιγμα της Πεντέλης" και 300 σελίδες νέας έρευνας. Επιστρέφοντας με άλλα μάτια στα Αινίγματα της Πεντέλης. Οι μύθοι και η πραγματικότητα για έναν τόπο όπου οι μυστηριακές ροές του χωροχρόνου και της ανθρώπινης συνείδησης μπορεί να συνυφαίνονται και να...

"Καταφέραμε να μην μας συλλαμβάνουν, όμως ακόμα δεν καταφέραμε να δραπετεύσουμε". Ένα βιβλίο από δέρμα σε δέρμα, μέσα από χέρια χαραμάδες. Το βιβλίο αυτό χωρίζεται σε πέντε ενότητες. Στην πρώτη ενότητα βρίσκεται το εσωτερικό "εγώ", το οποίο σιγά - σιγά εξωτερικεύεται κι έτσι στη δεύτερη ενότητα απλώνει το χέρι του σε όλους, για μια βόλτα στην εποχή που ζούμε και σ’ αυτά που χάνονται σε γρήγορο πλέον ρυθμό. Επειδή όταν όλα φαίνονται να χάνονται, νιώθουμε την ανάγκη για αφήγηση και αναζήτηση κάποιου μέρους που θα αισθανόμαστε ασφαλείς, η βόλτα συνεχίζεται με μια τρίτη ενό...

Αυτό το βιβλίο είναι μια αίθουσα χορού. Ο κάθε δημιουργός είναι κι ένας διαφορετικός συνθέτης με τη δική του μελωδία από λέξεις. Σε μια εποχή που διψά για ευγένεια και ήθος, προσπάθειες σαν κι αυτή είναι λιγοστές και δυσεύρετες. Μα όλοι εμείς που γράφουμε και πλάθουμε λέξεις, έχουμε σκοπό μας το όνειρο και την ελπίδα. Έργο δύσκολο και ψυχοφθόρο να φωτίζεις με ελπίδα την ψυχή των συνανθρώπων σου. Μα επιλέξαμε, φίλοι μου, το δύσκολο μετερίζι της δημιουργίας. Σας καλωσορίζω, λοιπόν, στο "σαλόνι" μας και σας προτρέπω να αφεθείτε στο ρυθμό της ορχήστρας μας. Χορέψτε με τις μ...

"Στην ερώτηση, "ποια ήταν η έμπνευσή σου", θ' απαντήσω ότι ήταν, είναι και θα είναι η αγνή γη που αναδύεται απ' τα χρώματα μιας θεϊκής παλέτας και οι περίεργοι και δύσκολοι άνθρωποι που σ' αγαπάνε και σε χτυπάνε πνιγμένοι στο ίδιο αίσθημα και στην ίδια ανάγκη, την ανάγκη του άλλου. Kάποιος κάπου έχει τη δυνατότητα να εμπνευστεί, να διδαχτεί, να ταυτιστεί, να βοηθηθεί από το δικό μου αίσθημα εκφρασμένο σε ορισμένες λέξεις. Αν καταλάβουμε ότι όλοι είμαστε αδύναμοι σ' αυτό τον κόσμο, ότι όλοι πάσχουμε με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο κι ότι όλοι μοιραζόμαστε την ίδια ζωή, τότε...

Κάποτε οι πόλεις ήταν απλοί τόποι σύναξης και αμοιβαίας προστασίας - αλλά και τα ιδανικά θερμοκήπια μιας αγελαίας ανθρωπότητας, ενός άβουλου κοπαδιού ανθρώπινων προβάτων. Σ’ αυτές μάθαμε να σκύβουμε το κεφάλι, και σκύβοντας το κεφάλι πάψαμε να βλέπουμε τ’ αστέρια. Και με το χρόνο οι πόλεις εξελίχτηκαν σε μαντριά και σε φυλακές - ως τη στιγμή που ο άνθρωπος ωρίμασε αρκετά για ν’ απαλλαγεί από τα δεσμά του και να ξεφύγει από τα μαντριά-πόλεις. Τόσο ώριμος ώστε ν’ απαλλαγεί ακόμη κι από τα δεσμά των κοινωνικών, θρησκευτικών και πολιτικών ιδεολογιών! Αλλά μήπως ήταν πλέον αργά...

Αφήναμε τις λέξεις να γίνονται ιστορίες, να γίνονται όνειρα, να γίνονται προσδοκίες, δεν σταματήσαμε στης βεβαιότητας τη λόγχη που τη σωστή στιγμή ξέρα να διαπερνά τα στήθη. Άλλη πάλι φορά θελήσαμε να πιστέψουμε το στολισμό τους που φούσκωνε τη ματαιοδοξία μας, που νέρωνε το βέβαιο καθολικισμό μας, γιατί γνωρίζαμε την όψη της συντριβής τις πτώσεις και μεταπτώσεις, μα είναι ωραίο πού και πού να πιστεύεις. Μοιάζει με νανούρισμα, με απαλό χάδι, άλλωστε είναι κουραστικό να ξέρεις πως όλα με μια εκπνοή θα χαθούν, είναι ωραία να κανακεύεις πού και πού τις αυταπ...

"Τούτη η ανθολογία αφορά μερικά από τα πιο σκοτεινά πάθη μας -και δεν είναι διόλου αστεία. Κι όλοι εμείς -υποθέτω- δεν είμαστε πια παιδιά για να ζητήσουμε διέξοδο στην κουβέρτα μας ή το σφύριγμα. Τι κάνουμε τώρα που ωριμάσαμε; Α τα φέρνουμε στην επιφάνεια, μιας και τίποτα δε μας τρομάζει τόσο όσο κάτι που βρίσκεται στο σκοτάδι και επιτρέπει στη φαντασία μας να φανταστεί το χειρότερο δυνατό. Τα φέρνουμε στο φως για να τα εξορκίσουμε, για να τα δούμε όπως στ’ αλήθεια είναι. Και όταν τα δούμε; Α εξαρτάται. Αν είμαστε σπίτι χωνόμαστε κάτω από την κουβέρτα μας, κι αν ήμαστε στο...

Η παρούσα σπονδυλωτή ποιητική συλλογή ξετυλίγεται σαν ταινία μικρού μήκους και ακολουθεί το χρονικό μιας σχέσης. Αν την μελετήσεις διεξοδικά θ’ αντιληφθείς πως και η ίδια η ζωή είναι φιλμάκι. Αψεγάδιαστο έργο τοπίων, ερμηνειών και ονειρικών συναισθημάτων.

Αυτοβιογραφική ιστορία χωρίς καμία προκατάληψη. Ένας αγώνας μοναχικός και σκληρός. Προλογίζει ο καθηγητής Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργος Χριστοδούλου. Την έπνιγαν όλα. Τα πάντα. Ακόμα και τα ρούχα που φορούσε... Αν μπορούσε, θα τα πετούσε από πάνω της όλα. Να αισθανθεί ελεύθερη. Όλα της έφερναν "πνιγμό" που δυνάμωνε στο λαιμό της. Στο κεφάλι της. Ο θόρυβος που ακουγόταν δίπλα της από τα αυτοκίνητα της έφερνε πόνο στο κεφάλι... Με το ένα χέρι στον τοίχο, το άλλο να βγάζει το παλτό. Έμεινε εκεί καρφωμένη για αρκετή ώρα, κοιτάζοντας γύρω της απελπισμέ...

"Αν δεν καταφέρουμε να τους μεταπείσουμε από το εγχείρημα, θα φτάσουν στην ίδια την καρδιά της Ανταρκτικής κι εκεί θ’ αρχίσουν το λιώσιμο και τις γεωτρήσεις στους πάγους, μέχρι να φέρουν στην επιφάνεια κάτι που ξέρουμε ότι μπορεί να σημάνει το τέλος του κόσμου μας. Έτσι, τελικό, είμαι αναγκασμένος τώρα ν’ αφήσω κατά μέρος κάθε επιφύλαξη και ν’ αποκαλύψω τα πάντα -ακόμη κι εκείνη την έσχατη, ακατονόμαστη φρίκη που καραδοκεί πέρα από τα βουνά της τρέλας." Ο Χ. Φ. Λάβκραφτ σε όλο το αποτρόπαιο μεγαλείο του!

Όταν ο στόχος είναι η κορυφή, κανένας δεν έχει μάτια για να δει το βουνό σαν κάτι παραπάνω από ένα απλό δρόμο για το στόχο. Και όμως, η κορυφή, με όλη τη μεγαλειώδη αίσθηση της κατάκτησης και με το θαυμαστό πανόραμα του κόσμου που προσφέρει από εκεί ψηλά, δεν είναι παρά η τελική άκρη της πελώριας και φοβερής μάζας του βουνού που απλώνεται από κάτω. Ακόμη και όταν λέμε ότι ο δρόμος προς τις κορυφές αξίζει περισσότερο κι από την κατάκτησή τους -πράγμα που είναι αλήθεια- ναι, ακόμη και τότε, αφήνουμε στο περιθώριο της σκέψης μας αυτό το ίδιο το βουνό. Αλλά το βουνό είναι σχεδό...

Τη σύγχρονη "Έσχατη Θούλη", δε θα τη βρούμε ποτέ, γιατί είναι πάντοτε πιο πέρα. Φυσικά, τόσο η επιστήμη όσο και η επιστημονική φαντασία δεν κολλάνε σε κάτι τέτοια. Bλέπετε, το φιλοσοφικό σύμπαν μπορεί να μην έχει όρια, αλλά το φυσικό σύμπαν μπορεί και να έχει. Ή μήπως ούτε και αυτό έχει; Ποιος ξέρει; Ίσως μόνον όσοι έφτασαν στην "Έσχατη Θούλη"-και, φυσικά, κατάφεραν και να γυρίσουν από εκεί. Αλλά υπάρχει κι ένα ακόμη πιο ζωτικό ερώτημα εδώ: Αν υποθέσουμε ότι κάποιοι έφτασαν πράγματι ως τα έσχατα όρια, και πέρα από αυτά άραγε, θα ήταν σε θέση μετά να μας περιγράψουν με καταν...

Τι συμβαίνει όταν γνωστοί και καταξιωμένοι βετεράνοι από το χώρο του Φανταστικού ενώνουν τις δυνάμεις τους με ταλαντούχους νέους συγγραφείς για να τιμήσουν το περιοδικό που πριν είκοσι χρόνια είχε ταράξει τα νερά της ελληνικής Ε.Φ.; Η απάντηση είναι τούτο το βιβλίο. Οι Πλειάδες κυκλοφορούσαν την περίοδο 1995-1997 και ο σκοπός τους ήταν η προώθηση Ελλήνων λογοτεχνών του Φανταστικού. Το περιοδικό δεν εκδίδεται πια αλλά οι τέσσερις συγγραφείς που αποτελούσαν την συντακτική ομάδα, συναντιούνται και πάλι κάτω απ’ το εξώφυλλο αυτής της ολοκαίνουργιας συλλογής. Μαζί τους φέρνου...

Ο αποκρυφισμός δεν είναι μαγεία. Είναι σχετικά εύκολο να μάθει κανείς τις μαγικές τεχνικές και τις μεθόδους, να χρησιμοποιεί τις λεπτότερες, αλλά παρ’ όλα αυτά υλικές δυνάμεις της υλικής φύσης. Οι δυνάμεις της ζωικής ψυχής στον άνθρωπο ξυπνούν γρήγορα οι δυνάμεις που η αγάπη, το μίσος και το πάθος μπορούν να θέσουν σε λειτουργία αναπτύσσονται εύκολα. Αλλά αυτό είναι Μαύρη Μαγεία είναι Μαγγανεία. Γιατί είναι το κίνητρο, και μόνο το κίνητρο, εκείνο που κρίνει κατά πόσο η οποιαδήποτε χρήση της δύναμης είναι μαύρη και κακή Μαγεία ή λευκή και καλή.

Τελικά, ας δούμε κι εκείνο το αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Εκείνος που επέζησε πρόλαβε να μας αποκαλύψει την αιτία του πριν πεθάνει. Είπε ότι ο οδηγός έχασε τον έλεγχο ενώ πήγαιναν με μεγάλη ταχύτητα, στην προσπάθειά του να διώξει μια σφήκα που είχε μπει από το παράθυρο κι έκοβε βόλτες βουίζοντας γύρω από το κεφάλι του. Παρά λίγο να είχε συμβεί και σε μένα αυτό κάποτε. Αγνοώντας το σχόλιο, ο Γουλφ συνέχισε: Το βάρος μιας σφήκας είναι κάτι λίγα γραμμάρια. Σε σύγκριση μ’ ένα ανθρώπινο πλάσμα, το μέγεθος μιας σφήκας είναι ελάχιστο, η δύναμή της αμελητέα. Ο μοναδικός της οπλισμός...

Αυτό το βιβλίο ανήκει στη σπάνια κατηγορία εκείνων που δεν σου δίνουν τη δημιουργική ευκαιρία να το γράψεις για δεύτερη φορά. Ξεχειλίζει από αγάπη και λεβεντιά, αξιοπρέπεια και αγαθότητα ανθρώπων που φόρεσαν το πεπρωμένο τους σαν τη μοναδική ασπίδα και μανδύα σωτηρίας. Αγνοί άνθρωποι μιας άλλης, σχεδόν άγνωστης, ξεχασμένης και παραμελημένης Ελλάδας. Ρινίσματα και εικόνες μακελεμένου βίου και ιστορίας. Με όλες τις καταιγίδες των καιρών, τις καταδιώξεις και τη συμπαντική απομόνωση, αυτή σημαδεύτηκε ανεπανόρθωτα. Την σημάδεψε ο θάνατος, αλλά άντεξε. Είναι βαθύρριζη η ιερά φηγό...

Ποτέ δεν αμφέβαλα ότι ζούμε σ’ έναν τρελό κόσμο, τα όρια του οποίου κανένα ανθρώπινο μυαλό δεν μπορεί να οριοθετήσει στ’ αλήθεια. Και σ’ έναν τρελό κόσμο η απλή, καθημερινή λογική δεν επαρκεί αλλά η αληθινή νοημοσύνη δε στηρίχτηκε ποτέ στη λογική όσο στη διαίσθηση και τη φαντασία. Τα "Ζωντόβολα του Διαστήματος" μιλούν ακριβώς γι’ αυτό: Για το πώς ένα σχετικά εύστροφο άτομο, που ξέρει έστω κι εμπειρικά την ανθρώπινη ψυχολογία και μπορεί να σκέφτεται για λογαριασμό του, μπορεί να τα βάλει με το σύμπαν ολόκληρο και να νικήσει.

Η ιστορία του περίφημου δρα Τζων Ντη (1527-1608) και του βοηθού του Έντουαρντ Κέλλυ, καθώς και τα μυστηριώδη μηνύματα που έλαβαν από κάποιες ξένες οντότητες. Κλειδιά για άλλους χώρους και για το Κάλεσμα άλλων δυνάμεων. Δοσμένα με τρεις μορφές: στην αρχική τους απόδοση όπως ελήφθησαν, με την ενωχιανή προφορά στα ελληνικά, και σε κανονική μετάφραση του περιεχομένου τους. Σε ολόκληρο τον ήδη μυστηριώδη, θολερό και δαιδαλώδη χώρο του σοβαρού αποκρυφισμού και της υψηλής μαγείας ίσως δεν υπάρχουν περισσότερο αινιγματικά και πολυσυζητημένα κείμενα από εκείνα που είναι γραμμένα...

Ένα βιβλίο έρευνας αναφορικά με μια παράξενη ιστορία, πέρα για πέρα αληθινή, που επηρέασε την κουλτούρα του 20ού και του 21ου αιώνα. Μια έρευνα σε παράξενα και μαγικά βασίλεια με τους ξωτικούς κατοίκους τους. Μια φορά και έναν καιρό, στις αρχές του 20 αιώνα, συνέβη κάτι παράξενο: Στη Μητρόπολη της πανίσχυρης Βρετανικής Αυτοκρατορίας, κάποιοι ασυνήθιστοι άνθρωποι αποφάσισαν να ιδρύσουν μια εξίσου ασυνήθιστη Λέσχη. Η ιστορία τους καθώς και κάποια απ’ τα μυστικά τους, ξεδιπλώνονται σε τούτο το βιβλίο. Οι δραστηριότητες τους επηρέασαν την εξέλιξη του παγκόσμιου πολιτισμού μ...