Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πρόλογος στην ελληνική έκδοση H ιστορία του Ιώβ χρησιμοποιείται συχνά ως παράδειγμα της τραγικής αναπαράστασης του ανθρώπινου πεπρωμένου, μολονότι η έννοια της τραγωδίας απουσιάζει από τη βιβλική θεώρηση του κόσμου. Ο αρχαίος θρύλος του Ιώβ θα μπορούσε να μείνει στα όρια της παραβολής, όπου οι αξίες της δικαιοσύνης και της ανταμοιβής ορίζουν τη βάση του αποκλειστικά λογικού σχήματος της ανθρώπινης ύπαρξης. "Ο δε κύριος ευλόγησεν τα έσχατα Ιώβ ή τα έμπροσθεν ην δε τα κτήνη αυτού πρόβατα μύρια τετρακισχίλια, κάμηλοι εξακισχίλιαι, ζεύγη βοών χίλια, όνοι θήλεοι νομάδες...

[...] Η ένταξη του κλινικού αυτού δοκιμίου στην πρωτοπορία της ψυχανάλυσης, πέρα από την ευρύτητα και τη γονιμότητα των ιδεών που αναδεικνύει -από ψυχολογική, επιστημολογική, μεθοδολογική αλλά και τεχνική άποψη- ρίχνει φως μέσω της ιστορικής ανασυγκρότησης, στα θεμέλια του ψυχαναλυτικού κινήματος, στο πρόσωπο του ίδιου του Φρόυντ, στην πρωτοτυπία και επικαιρότητα του έργου του [...] από την Εισαγωγή στην ελληνική έκδοση

Πρόλογος του συγγραφέα στην ελληνική έκδοση Το παρόν βιβλίο διερευνά το πώς η εμπειρία του συγκινησιακού τραύματος αποκαλύπτει δύο ουσιαστικά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης ύπαρξης - την εμβάπτισή της σε ένα πλαίσιο και την περατότητά της. Όπως έδειξε ο Heidegger (1927), η ανάλυση της ανθρώπινης ύπαρξης αποτελεί μια μορφή οντολογίας - μελέτη του Είναι ή της κατανόησης, δηλαδή του πώς τα όντα ή οι οντότητες, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπινων όντων, μας γίνονται κατανοητά. Οι ρίζες της Δυτικής οντολογίας μπορούν να εντοπιστούν στους προσωκρατικούς Έλληνες φιλοσόφους, συγκε...

[...] Fiat ars - pereat mundus ("τέχνη ας γίνει, και γαία πυρί μιχθήτω") λέει ο φασισμός και περιμένει, όπως διακηρύσσει ο Marinetti, ότι ο πόλεμος θα ικανοποιήσει καλλιτεχνικά την αλλαγμένη από την τεχνολογία αισθητηριακή αντίληψη. Αυτή είναι προφανώς η τελείωση του δόγματος l’art pour l’art ("η τέχνη για την τέχνη"). Η ανθρωπότητα που κάποτε ήταν, κατά τον Όμηρο, θέαμα για τους θεούς του Ολύμπου, τώρα έχει γίνει θέαμα για τον εαυτό της. Η αλλοτρίωσή της έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, που την οδηγεί να βιώνει την ίδια της την καταστροφή σαν αισθητηριακή απόλαυση πρώτου μεγέ...

Περιεχόμενα: Ασελήνοις νυξί Γ. Βιζυηνός Το φάσμα της παντοδυναμίας του θήλεος Μ. Καραπάνου Η μυθο-ποιητική λειτουργία του πάθους Γ. Χειμωνάς Aπό τον ενικό στον πληθυντικό ή η απουσία δυϊκού Βιβλιογραφία

Ο αναγνώστης θα μπορούσε να αναρωτηθεί γιατί μεταφράζουμε ένα έλασσον έργο ενός άγνωστου στο ελληνικό κοινό και γενικότερα μάλλον λησμονημένου Αμερικανού φιλοσόφου, τη στιγμή που κλασικά έργα του φιλοσοφικού στοχασμού παραμένουν ακόμα αμετάφραστα. Ο πρώτος λόγος είναι ότι πρόκειται για ένα ιδιαίτερα ρηξικέλευθο, απολαυστικό και ταυτόχρονα προκλητικό κείμενο, από αυτά που σπάνια συναντάμε στο χώρο της ακαδημαϊκής φιλοσοφίας. Ο Blanshard αναλαμβάνει να εκθέσει δημόσια, χωρίς να του λείπει το χιούμορ, η τεκμηρίωση και το κατάλληλο υπόβαθρο, θέσεις που οι παροικούντες στη φιλοσ...

Είναι γεγραμμένες στις συνειδήσεις όλων των ασχολούμενων με την ιστορία της ψυχανάλυσης οι έντονες διαφωνίες και αμφισβητήσεις που είχε ο Σαντόρ Φερέντσι (Sandor Ferenczi) και στη συνέχεια ο Όττο Ρανκ (Otto Rank) με τον Σίγκμουντ Φροϋντ (Sigmund Freud). Σ’ αυτό τον Τόμο, όπου αυτοί οι δύο σημαντικοί πυλώνες της ψυχαναλυτικής σκέψης έγραψαν από κοινού, δεν υπάρχει καμία άμεση αναφορά αυτών των διαφορών τους. Παρουσιάζοντας την συνεργασία τους στο ψυχαναλυτικό συνέδριο του Βερολίνου το 1922 θέτουν ορισμένα θεμελιώδη ερωτήματα για την ψυχανάλυση, την σχέση θεωρίας και πράξης κ...

Η προσέγγιση της Βιβής Θεοδοσάτου θυμίζει ακριβώς αυτή την "αγνή" ματιά του ψυχαναλυτικού πληροφορημένου αναγνώστη, που βήμα με βήμα αναγνωρίζει κάτω από τα λεγόμενα και γραφόμενα τις υπόγειες δυνάμεις που διατρέχουν το δημιουργό κατά τη διάρκεια της δουλειάς του. Όσο και αν φαίνεται κάπως δύσκολο, η Βιβή Θεοδοσάτου κατάφερε να διατρέξει με σεβασμό το σύνολο έργο του γνωστού λογοτέχνη, όπως άλλωστε το έκανε και για το έργο της Ρέας Γαλανάκη, Γιώργου Χειμωνά, Γεωργίου Βιζυηνού και Μαργαρίτας Καραπάνου... Η δύναμη της ματιάς της και η ήρεμη προσέγγιση, χωρίς ιδεοληπτικούς προ...

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Πρόλογος Εισαγωγή 1. Προκαταρκτικό 1.1 Ο πόνος ως συναίσθημα 1.2 Ο πόνος ως οριακό συναίσθημα 1.3 Τρεις κατηγορίες του πόνου α. Ο πόνος ως έσχατο συναίσθημα β. Ο πόνος ως σύμπτωμα γ. Ο πόνος ως αντικείμενο και σκοπός της ευχαρίστησης 2. Ψυχαναλυτική θεωρία του σωματικού πόνου 2.1 Τραυματισμός 2.2 Αναστάτωση 2.3 Αντίδραση 3. Ο ψυχικός πόνος 3.1 Η διαδικασία 3.2 Ο αγαπημένος άλλος 3.3 Εν είδει συμπεράσματος Βιβλιογραφία