Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Πρόλογος Εισαγωγή 1. Προκαταρκτικό 1.1 Ο πόνος ως συναίσθημα 1.2 Ο πόνος ως οριακό συναίσθημα 1.3 Τρεις κατηγορίες του πόνου α. Ο πόνος ως έσχατο συναίσθημα β. Ο πόνος ως σύμπτωμα γ. Ο πόνος ως αντικείμενο και σκοπός της ευχαρίστησης 2. Ψυχαναλυτική θεωρία του σωματικού πόνου 2.1 Τραυματισμός 2.2 Αναστάτωση 2.3 Αντίδραση 3. Ο ψυχικός πόνος 3.1 Η διαδικασία 3.2 Ο αγαπημένος άλλος 3.3 Εν είδει συμπεράσματος Βιβλιογραφία

Η προσέγγιση της Βιβής Θεοδοσάτου θυμίζει ακριβώς αυτή την "αγνή" ματιά του ψυχαναλυτικού πληροφορημένου αναγνώστη, που βήμα με βήμα αναγνωρίζει κάτω από τα λεγόμενα και γραφόμενα τις υπόγειες δυνάμεις που διατρέχουν το δημιουργό κατά τη διάρκεια της δουλειάς του. Όσο και αν φαίνεται κάπως δύσκολο, η Βιβή Θεοδοσάτου κατάφερε να διατρέξει με σεβασμό το σύνολο έργο του γνωστού λογοτέχνη, όπως άλλωστε το έκανε και για το έργο της Ρέας Γαλανάκη, Γιώργου Χειμωνά, Γεωργίου Βιζυηνού και Μαργαρίτας Καραπάνου... Η δύναμη της ματιάς της και η ήρεμη προσέγγιση, χωρίς ιδεοληπτικούς προ...

Ο αναγνώστης θα μπορούσε να αναρωτηθεί γιατί μεταφράζουμε ένα έλασσον έργο ενός άγνωστου στο ελληνικό κοινό και γενικότερα μάλλον λησμονημένου Αμερικανού φιλοσόφου, τη στιγμή που κλασικά έργα του φιλοσοφικού στοχασμού παραμένουν ακόμα αμετάφραστα. Ο πρώτος λόγος είναι ότι πρόκειται για ένα ιδιαίτερα ρηξικέλευθο, απολαυστικό και ταυτόχρονα προκλητικό κείμενο, από αυτά που σπάνια συναντάμε στο χώρο της ακαδημαϊκής φιλοσοφίας. Ο Blanshard αναλαμβάνει να εκθέσει δημόσια, χωρίς να του λείπει το χιούμορ, η τεκμηρίωση και το κατάλληλο υπόβαθρο, θέσεις που οι παροικούντες στη φιλοσ...

Είναι γεγραμμένες στις συνειδήσεις όλων των ασχολούμενων με την ιστορία της ψυχανάλυσης οι έντονες διαφωνίες και αμφισβητήσεις που είχε ο Σαντόρ Φερέντσι (Sandor Ferenczi) και στη συνέχεια ο Όττο Ρανκ (Otto Rank) με τον Σίγκμουντ Φροϋντ (Sigmund Freud). Σ’ αυτό τον Τόμο, όπου αυτοί οι δύο σημαντικοί πυλώνες της ψυχαναλυτικής σκέψης έγραψαν από κοινού, δεν υπάρχει καμία άμεση αναφορά αυτών των διαφορών τους. Παρουσιάζοντας την συνεργασία τους στο ψυχαναλυτικό συνέδριο του Βερολίνου το 1922 θέτουν ορισμένα θεμελιώδη ερωτήματα για την ψυχανάλυση, την σχέση θεωρίας και πράξης κ...

Περιεχόμενα: Ασελήνοις νυξί Γ. Βιζυηνός Το φάσμα της παντοδυναμίας του θήλεος Μ. Καραπάνου Η μυθο-ποιητική λειτουργία του πάθους Γ. Χειμωνάς Aπό τον ενικό στον πληθυντικό ή η απουσία δυϊκού Βιβλιογραφία

[...] Fiat ars - pereat mundus ("τέχνη ας γίνει, και γαία πυρί μιχθήτω") λέει ο φασισμός και περιμένει, όπως διακηρύσσει ο Marinetti, ότι ο πόλεμος θα ικανοποιήσει καλλιτεχνικά την αλλαγμένη από την τεχνολογία αισθητηριακή αντίληψη. Αυτή είναι προφανώς η τελείωση του δόγματος l’art pour l’art ("η τέχνη για την τέχνη"). Η ανθρωπότητα που κάποτε ήταν, κατά τον Όμηρο, θέαμα για τους θεούς του Ολύμπου, τώρα έχει γίνει θέαμα για τον εαυτό της. Η αλλοτρίωσή της έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, που την οδηγεί να βιώνει την ίδια της την καταστροφή σαν αισθητηριακή απόλαυση πρώτου μεγέ...

Πρόλογος του συγγραφέα στην ελληνική έκδοση Το παρόν βιβλίο διερευνά το πώς η εμπειρία του συγκινησιακού τραύματος αποκαλύπτει δύο ουσιαστικά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης ύπαρξης - την εμβάπτισή της σε ένα πλαίσιο και την περατότητά της. Όπως έδειξε ο Heidegger (1927), η ανάλυση της ανθρώπινης ύπαρξης αποτελεί μια μορφή οντολογίας - μελέτη του Είναι ή της κατανόησης, δηλαδή του πώς τα όντα ή οι οντότητες, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπινων όντων, μας γίνονται κατανοητά. Οι ρίζες της Δυτικής οντολογίας μπορούν να εντοπιστούν στους προσωκρατικούς Έλληνες φιλοσόφους, συγκε...

[...] Η ένταξη του κλινικού αυτού δοκιμίου στην πρωτοπορία της ψυχανάλυσης, πέρα από την ευρύτητα και τη γονιμότητα των ιδεών που αναδεικνύει -από ψυχολογική, επιστημολογική, μεθοδολογική αλλά και τεχνική άποψη- ρίχνει φως μέσω της ιστορικής ανασυγκρότησης, στα θεμέλια του ψυχαναλυτικού κινήματος, στο πρόσωπο του ίδιου του Φρόυντ, στην πρωτοτυπία και επικαιρότητα του έργου του [...] από την Εισαγωγή στην ελληνική έκδοση

Πρόλογος στην ελληνική έκδοση H ιστορία του Ιώβ χρησιμοποιείται συχνά ως παράδειγμα της τραγικής αναπαράστασης του ανθρώπινου πεπρωμένου, μολονότι η έννοια της τραγωδίας απουσιάζει από τη βιβλική θεώρηση του κόσμου. Ο αρχαίος θρύλος του Ιώβ θα μπορούσε να μείνει στα όρια της παραβολής, όπου οι αξίες της δικαιοσύνης και της ανταμοιβής ορίζουν τη βάση του αποκλειστικά λογικού σχήματος της ανθρώπινης ύπαρξης. "Ο δε κύριος ευλόγησεν τα έσχατα Ιώβ ή τα έμπροσθεν ην δε τα κτήνη αυτού πρόβατα μύρια τετρακισχίλια, κάμηλοι εξακισχίλιαι, ζεύγη βοών χίλια, όνοι θήλεοι νομάδες...

Η εισαγωγική αυτή προσέγγιση του Barthes, επικεντρωμένη στον γλωσσολογικό ορισμό της γλώσσας και της ομιλίας, αποκτά ιδιαίτερη σημασία στο πέρασμα στις σημειολογικές -ή μάλλον, ορθότερα, σημειωτικές- προοπτικές. Όπως ο ίδιος αναφέρει, παραπέμποντας εξάλλου στην κοινωνιολογική προσέγγιση των συστημάτων επικοινωνίας, υπάρχουν συστήματα αντικειμένων, εικόνων και συμπεριφορών που δεν έχουν ακόμη (δηλαδή, στην εποχή του) μελετηθεί υπό σημειολογική μεθοδολογία. Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι κάνει την πρόβλεψη, πως το σημειολογικό πέρασμα θα επιφέρει αναγκαστικά τροποπο...

Τα θεραπευτικά μοντέλα που μια κοινωνία χρησιμοποιεί είναι πιστός της καθρέφτης. Η κρίση του ιατρικού θεραπευτικού μοντέλου στον εικοστό αιώνα -που ξεκίνησε ίσως με την ψυχανάλυση και οδηγήθηκε από το αντιψυχιατρικό κίνημα στις απώτατες συνέπειές της- πρέπει να διαβάζεται ως ομόλογη με τις ανανεούμενες κρίσεις του καπιταλισμού και τη συνεχή αναγέννηση των μεγάλων επαναστατικών κινημάτων σε όλη τη διάρκεια του αιώνα. Αυτό που μας έκανε να δούμε δεν είναι μια νέα εκδοχή της παλαιάς αντιμαχίας σώμα-ψυχή, αλλά η αναπαραγωγή της αντιμαχίας τεχνική-πολιτική μέσα στις ίδιες τις θε...

Το βιβλίο του Bolognini διατηρεί ατόφια την κλινική του επικαιρότητα και αποτελεί μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες θεωρητικές αναλύσεις της έννοιας της ενσυναίσθησης. Θα συμβουλεύαμε τους αναγνώστες να το διαβάσουν έχοντας υπόψη τους δύο άξονες οι οποίοι αποτελούν, κατά τη γνώμη μας, βασικό υπόστρωμα των απόψεων του συγγραφέα: α) Αυτό που αισθάνεται ο ασθενής δεν είναι καθ’ εαυτό τεκμήριο αυθεντικότητας της εμπειρίας του: τα συναισθήματα απατούν, δεν είναι ελεύθερα και πολλές φορές επικαλύπτουν το αληθινό βίωμα. Η ενσυναισθητική γνώση είναι, συνακόλουθα, διαδικασία πολύπλοκη...

Πολλοί σήμερα μιλούν για το τέλος της ψυχανάλυσης, με την ίδια ευκολία που μιλούσαν κάποιοι για το τέλος της ιστορίας, του πραγματικού ή της πολιτικής. Διαψεύστηκαν. Και τα τρία επανέρχονται δριμύτερα. Ο Lacan το ήξερε: "Το έχω αναγγείλει", υποστήριζε σε μία από τις τελευταίες του συνεντεύξεις, "το πραγματικό θα αποκτήσει και πάλι το πλεονέκτημα. Και θα είμαστε όπως πάντα χαμένοι". Στον ορίζοντα αυτής της πίστης θα εγγράψει και την εμπειρία της ψυχανάλυσης. Μια εμπειρία, που μέσα απ’ το μετεωρισμό του σημείου της, θα κλονίσει συθέμελα όλο το σύμπαν των σημαινόντων, αυτόν...

Ο Μαρκ Μπλοκ γράφει αυτό το ιδιόμορφο και ίσως εκτός της ειδικότητάς του άρθρο με την καρδιά του και το υποστηρίζει με όλες τις συμβάσεις που εγγυώνται την επιστημονική του θεμελίωση: με το σύστημα των σημειώσεων, με την προσπάθειά του να εξαντλήσει όλα τα σχετικά αναγνώσματα, με την αναφορά στη λόγια βιβλιογραφία που δεν κατόρθωσε να διαβάσει και να κρίνει. Οι υποσημειώσεις μετατρέπουν τον μονόλογό του σε διάλογο με τους άλλους επιστήμονες ενώ γενικότερα ο επιστημονικός εξοπλισμός του άρθρου φανερώνει την επιθυμία του Μπλοκ να υπερβεί τον ρόλο του μάρτυρα και να γράψει ως...

Τα κείμενα του Εμίλ Ντυρκάιμ που συγκεντρώθηκαν σε αυτό το βιβλίο αναπτύσσουν και εν μέρει στηρίζουν την ιδέα ότι οι συλλογικές αναπαραστάσεις αποτελούν τον πυρήνα του ανθρώπινου πολιτισμού. Πράγματι, οι συλλογικές αναπαραστάσεις περιέχουν τα -γνωστικά, ηθικά και αισθητικά- νοητικά σχήματα που είναι συνυφασμένα στους "τρόπους ενέργειας" μιας κοινωνίας. Στα πέντε κείμενα του βιβλίου φαίνονται τόσο οι όροι με τους οποίους τίθεται προγραμματικά το ερευνητικό έργο του συγγραφέα γύρω από τη συλλογική σκέψη, όσο και η πορεία του [...] Ποιητικά μιλώντας, αυτό το έργο, το οποίο είδ...

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Εισαγωγή - Προς συζήτηση: Με ποιόν τρόπο μπορεί κανείς να εκφράζει σήμερα κρίσεις για τον Παράκελσο; - Ο Παράκελσος και η σύγχρονη ιατρική - Διερευνώντας τον ιδιαίτερο τρόπο της επιστημονικής σκέψης του Παράκελσου (και των Παρακελσιανών) - Παρατηρήσεις για την έννοια και το ρόλο της εμπειρίας στον Παράκελσο: Μέρος Α. Η "όραση", η θεωρία και ο τρόπος της εμπειρίας Μέρος Β. Οι "βαθμίδες" της εμπειρίας και το αόρατο - Η έννοια της αρρώστιας στον Παράκελσο. Η καινοτομία της και η επίδρασή της στους μεταγενέστερους - Ο Παράκελσος, το "ετοιμόρροπο" του ανθρ...