Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Πώς μπορώ να φτάσω στον τόπο σου από δω Παρασκευά," τον ρώτησα. " Με μια μεγάλη βάρκα," μου απάντησε. Για μια ακόμη φορά άρχισα ν' αναρωτιέμαι αν κάποια μέρα θα μπορούσα ν' αποδράσω με τη βοήθεια του Παρασκευά, φυσικά. Έβαλα τα δυνατά μου να διδάξω στον Παρασκευά τα σχετικά με τον Θεό. "Ποιος σε δημιούργησε, Παρασκευά," τον ρώτησα μια μέρα. Δεν κατάλαβε την ερώτησή μου νομίζοντας ότι ήθελα να μάθω ποιος ήταν ο πατέρας του. Μετά τον ρώτησα ποιος δημιούργησε την θάλασσα, τη γη και τα ζώα. Μου είπε πως αυτός ήταν ο αρχαίος Μπεναμούκι, που ζούσε πέρα και πάνω απ' όλους κι όλ...

Η νεώτερη ιστορία της περιοχής του Ρουμλουκιού εξακολουθεί να παραμένει ανεξερεύνητη ακόμα και στις πιο βασικές της πτυχές. Η διαπίστωση αυτή ισχύει και για το κορυφαίο γεγονός της ιστορικής πορείας της περιοχής και τον εικοστό αιώνα: την απελευθέρωσή της από τους Τούρκους. Αυτός ήταν και ο κυριότερος λόγος που παρακίνησε το συγγραφέα αυτής της ιστορικής μελέτης να καταπιαστεί με την έρευνα και την εξιστόρηση των σχετικών με τον τόπο μας γεγονότων του Α' Βαλκανικού πολέμου.

Σ' ένα μικρό χωριό γεννήθηκαν δυο αδέλφια που ήταν δίδυμα. Έμοιαζαν τόσο πολύ μεταξύ τους, που ακόμα και η μάνα τους δυσκολευόταν να τα ξεχωρίσει. Μόνο μια διαφορά άρχισαν να παρουσιάζουν, όσο μεγάλωναν. Το ένα γινόταν πιο κινητικό, πιο δραστήριο από το άλλο. Έτσι, από τη μικρή ακόμα ηλικία, το ένα, το δραστήριο, το φώναζαν "ζορζοβίλη" και το άλλο "ακαμάτη".

Σε ένα μικρό χωριό ζούσε ένας ψαράς με τη γυναίκα του και τα δυο του παιδιά... Η γυναίκα του ψαρά, κάθε βράδυ καθόταν με τον άντρα της κοντά στο τζάκι, άλλοτε με γλυκόλογα και άλλοτε με παράπονο, προσπαθούσε να πείσει τον άντρα της να της αγοράσει μια γούνα...

Ο κυρ- Λύκος φρόντιζε, κάθε φορά που πήγαινε στις στάνες για κανένα σφαχτό, να κλέβει και καμιά κοτούλα για τη γειτόνισσά του την κυρά- Μάρω. Έτσι την φώναζε. Κι εκείνη, όταν πήγαινε στα κοτέτσια, στεκόταν έξω απ' τα παράθυρα και μάθαινε τις κινήσεις των τσοπάνηδων. Έτσι, ο κυρ- Λύκος ήταν πάντοτε ενημερωμένος και προγραμμάτιζε τις ενέδρες του ανάλογα με τις υποδείξεις της φίλης του, της κυρά- Μάρως.

Μια μέρα ένας κηπουρός που περιποιόταν τον κήπο του αρχοντικού, είδε ένα παιδάκι, ίσαμε πέντε χρονών, να περιφέρεται τρομαγμένο ανάμεσα στα λουλούδια. Το περιμάζεψε και το πήγε στην αρχόντισσα, γιατί νόμισε ότι ήταν κάποιας οικογένειας που εργαζόταν στο τσιφλίκι... Όταν γύρισε ο άρχοντας το βράδυ από τα κτήματα και είδε το πανέμορφο παιδί, που σαν αγγελούδι καθόταν στην αγκαλιά της γυναίκας του, τα έχασε...

Σε ένα μεγάλο αγρόκτημα ζούσε μια ευτυχισμένη οικογένεια. Ο πατέρας ήταν εργατικός άνθρωπος, αλλά είχε την ατυχία να χάσει τη γυναίκα του, στη γέννα του τρίτου παιδιού τους... Είχε δυο πολύ όμορφες θυγατέρες και ένα γιο, που τον φώναζε Ντον...

Στις εγκαταστάσεις μιας στάνης ζούσαν μια όμορφη γάτα και ένας ποντικός. Τόσο πολύ αγαπημένοι και αχώριστοι φίλοι ήταν, που όλα τα ζώα τους ζήλευαν. "Αλήθεια", έλεγαν οι κότες κάθε φορά που έβλεπαν τη γατούλα να παίζει με το ποντίκι, "κανένας φούρνος θα έπεσε, γι' αυτό τα πάνε καλά αυτοί οι δυο!" Εκείνος, όμως, που δεν μπορούσε να αφήσει έτσι, ατιμώρητη, αυτή τη φιλία, ήταν το μεγάλο μαντρόσκυλο.

Η εκάστοτε γενιά, που ζούσε τα γεγονότα αυτά, βλέποντάς τα να εμφανίζονται παραποιημένα στις σελίδες των εντύπων διαμαρτυρόταν βέβαια με τον τρόπο της, σπασμωδικά όμως, λόγω της μεγάλης αγραμματοσύνης που επικρατούσε στο λαό. Οι αρμόδιοι όμως και όσοι είχαν συμφέρον απ' την αποδοχή των παραποιημένων γεγονότων, για να αποσπάσουν την προσοχή και το ενδιαφέρον του κόσμου και να αμβλύνουν την δριμύτητα της φωνής των διαμαρτυρομένων, παρουσίαζαν πάντοτε έντεχνα κάποιο άλλο άσχετο γεγονός, το οποίο και απορροφούσε την προσοχή του κοινού.

Στο βιβλίο συμπλέκονται τα προσωπικά βιώματα με στοιχεία ιστορίας του Μοσχοποτάμου και της Κατερίνης, όπου ο συγγραφέας έζησε τα παιδικά και εφηβικά χρόνια του τις κρίσιμες δεκαετίες του ΄40 και του ΄50. Η συμπλοκή των βιωμάτων με την τοπική ιστορία δίνει στην αφήγηση άλλοτε προσωπικό, εξομολογητικό και άλλοτε επιστημονικό χαρακτήρα. Πάντως σε κάθε περίπτωση, σε πρώτο ή τρίτο πρόσωπο, η αφήγηση αγωνιά για την ιστορική ακρίβεια.

"Λάρισα πόλις μεσόγειος πρωτεύουσα της Πελασγιώτιδος, νυν δε μητρόπολις πάσης της Θεσσαλίας, καθέδρα Μουλά υπέρτερου του της Θεσσαλονίκης, και του Σατράπου, ήδη, και του Μητροπολίτου, πολλούς επισκόπους υφ' εαυτόν έχοντος, κειμένη επί της δεξιάς όχθης του Πηνειού, σε τοποθεσία τερνοτάτην, απέχουσα 13 ώρας από τον Βώλον προς δυσμάς, 20 από την Θεσσαλινίκην προς το νοτιοδυτικόν, 53 από τας Αθήνας προς το δυτικοβόρειον, και 114 από την Κωνσταντινούπολιν προς το δυτικονότιον. Κατοιείται υπ΄Οθωμανικών, Χριστιανών, Εβραίων και ολίγων Αρμενίων, ων οι πρώτοι εισι πλειότεροι των λ...

[...] Το βιβλίο του M. Kurz είναι πρώτα απ' όλα ένα περιπετειώδες αφήγημα εξερεύνησης του ψηλότερου βουνού της Ελλάδας, αποτελώντας ταυτόχρονα και τη θαυμάσια μονογραφία του περίφημου βουνού των θεών, που είναι γραμμένη με πολλή φροντίδα και αγάπη. Οι πρώτες εκατό σελίδες περιγράφουν περιληπτικά την αρχέγονη ιστορία του βουνού καθώς και τις πρώτες εξερευνήσεις που έγινα σ' αυτό. Στις επόμενες πενήντα ο συγγραφέας αφηγείται με τρόπο απολαυστικό την προσωπική του εμπειρία αποδεικνύοντας όχι μόνο την ικανότητά του ως τοπογράφου αλλά και την εμπειρία του ως ορειβάτη. Στη συνέχε...

Φίλε αναγνώστη Η συγγραφή αυτού του βιβλίου επιδιώκει να κεντρίσει το ενδιαφέρον σου και να σε "αναγκάσει", κατά κάποιο τρόπο, να το διαβάσεις προσεκτικά και, συγχρόνως, να ωφεληθείς από αυτό. Μελετώντας προσεκτικά τις σελίδες του, πιστεύουμε ότι θα βρείς και θα πάρεις, ανάλογα με την ιδιότητα σου, όλα εκείνα τα εφόδια και τα στοιχεία, τα οποία σχετίζονται αποκλειστικά τόσο με το επαγγελματικό, όσο και με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Για να κατανοηθεί καλύτερα και ευκολότερα η ύλη του βιβλίου παραθέτουμε κατάλληλες ασκήσεις, επιλεγμένα αγωνιστικά παιχνίδια και συγκεκριμέν...