Πλέθρον

Πλέθρον

Μασσαλίας 20Α 106 80 Αθήνα

210 3645057

Το πάρκο των ελαφιών

Πλέθρον (1988)

Στην ερημιά των κάκτων της Νότιας Καλιφόρνιας βρίσκεται μια όαση ανηθικότητας και αισθησιασμού. Εδώ, στο εξωτερικό, παρακμιακό καταφύγιο της Χρυσής Ειρήμου, συγκεντρώνεται η απαστράπτουσα αφρόκρεμα του Χόλιγουντ για να αποδράσει από τους ρόλους στους οποίους έχει τυποποιηθεί από καιρό. Μακριά όμως από την εύθραστη βιτρίνα της πρωτεύουσας, τα απονευρωμένα πάθη και οι διαψευσμένες φιλοδοξιές, οι λαγνείες και οι αβυσσαλέες απελπισίες που συνοδεύουν τις ζωές αυτού του εκμαυλισμένου πλήθους, υψώνοται γυμνά ως την επιφάνεια -λαμπρά εστιασμένα από την αδυσώπητη αλλά και συμπονετικ...

Το παράδειγμα της σύγχρονης τέχνης

Πλέθρον (2015)

Στο "Παράδειγμα της σύγχρονης τέχνης" η Nathalie Heinich περιγράφει το εσωτερικό του κόσμου της σύγχρονης τέχνης. Με πλούσιο υλικό από τις απαρχές έως τις πλέον πρόσφατες εξελίξεις της σύγχρονης τέχνης στον 21ο αιώνα, αναδεικνύει τις χαρακτηριστικές πρακτικές και νοοτροπίες που σπανίως γίνονται αντιληπτές αν και οριοθετούν αυτόν τον κόσμο. Τα ερωτήματα που τίθενται είναι ποικίλα: πώς γίνεται κάποιος καλλιτέχνης της σύγχρονης τέχνης, ποια προβλήματα αντιμετωπίζουν τα σημερινά μουσεία, ποια είναι η δύναμη της αγοράς της τέχνης, ποιες είναι και πώς εφαρμόζονται οι κρατικές πολ...

Το ναρκοπέδιο

Πλέθρον (1986)

Το μέτωπο

Πλέθρον (1992)

[Δείγμα γραφής: ΕΑΡΙΝΟ Την άνοιξη φοβάμαι τα μάτια, τα πουλιά. Η γιαγιά μου μετέστη κι ο παπούς ανθοφορών ιερεύς ενενηκοντούτης μια στα μάτια μιλάει των πετεινών μια τ' ουρανού διακονεί την προσωδία και "Υπέρ της Ανοίξεως του Κυρίου δεηθώμεν..." Μάρτιος 1989]

Το ληστρικό μυθιστόρημα στην Ελλάδα

Πλέθρον (1997)

Το κυβερνητικό ασυνείδητο

Πλέθρον (2018)

Η Lydia H. Liu, καθηγήτρια στη Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, επιχειρεί μέσα από μια ιστορική έρευνα των μεταπολεμικών θεωρητικών ανταλλαγών ανάμεσα στις δύο πλευρές του Ατλαντικού να καταρρίψει μια σειρά από διαδεδομένους μύθους που ακόμη κατατρύχουν τη συζήτηση περί "γαλλικής θεωρίας" και "μεταδομισμού". Οι μύθοι αυτοί διαδραματίζουν τον ρόλο του κλεμμένου γράμματος του Edgar Alan Poe, καθώς κρύβονται στο πλέον εμφανές σημείο και παραμένουν κρυμμένοι, μόνο για όσο αρνείται κανείς να αναμετρηθεί με το ιστορικό συμβάν της συνάντησης...

Το κορίτσι του Αϊνστάιν

Πλέθρον (2011)

Δύο μήνες πριν να ανέβει ο Χίτλερ στην εξουσία, μια όμορφη γυναίκα βρίσκεται ημίγυμνη και αναίσθητη στα δάση γύρω από το Βερολίνο. Όταν επιτέλους καταφέρνει να ξυπνήσει από το κώμα, δεν θυμάται ούτε το όνομά της. Το μόνο στοιχείο που πιθανόν συνδέεται με την ταυτότητά της είναι μια μπροσούρα που βρέθηκε στο σημείο εκείνο του δάσους, που διαφήμιζε κάποια ομιλία του Άλμπερτ Αϊνστάιν, γι' αυτό και οι εφημερίδες την ονόμασαν "Το κορίτσι του Αϊνστάιν". Ο Μάρτιν Κιρς, ο ψυχίατρος που την αναλαμβάνει, δεν φαντάζεται πως αυτό πρόκειται να είναι το τελευταίο περιστατικό του. Αναζ...

Το καλοκαίρι

Πλέθρον (1983)

Το θέατρο της Κίνας

Πλέθρον (2006)

Στο βιβλίο αυτό ο Τάκης Μουζενίδης λειτουργεί ως "ξεναγός" των αναγνωστών του στο "άγνωστο" κόσμο του κινέζικου θεάτρου, παραδοσιακού και σύγχρονου. Πρόκειται για ένα βιβλίο "αγάπης, εκτίμησης και θαυμασμού" προς έναν κόσμο ομότεχνό του, μια μαρτυρία ενός "λάτρη", ενός σεμνού υπηρέτη του θεάτρου. Η επίδραση του ανατολικού θεάτρου στη δυτική τέχνη είναι γνωστή και ομολογημένη. Η Ευρώπη κατά περιόδους ξεχνάει και ανακαλύπτει πάλι τις παλιές φόρμες του πολιτισμού της Κίνας, της Ιαπωνίας, της Ινδίας, παρόλο που οι τεχνικές τους μοιάζουν τελείως διαφορετικές από τις δικές μας....

Το ζωντανό νόμισμα

Πλέθρον (2020)

Δοκιμιογράφος, μυθιστοριογράφος, ζωγράφος, μεταφραστής, πρώην δομινικανός δόκιμος μοναχός, κάποιες φορές φοιτητής θεολογίας, ο Πιέρ Κλοσσοφσκί είναι ένας από τους αυθεντικότερους και τους επινοητικότερους καλλιτέχνες του 20ού αιώνα. Το "Ζωντανό νόμισμα" είναι ένα από τα πλέον ερεθιστικά του βιβλία, καθώς συνενώνει ιδέες από τον Σαντ, τον Φουριέ, τον Μαρξ, τον Νίτσε, τον Κέυνς και τον Φρόυντ, με σκοπό να ανακαλύψει πώς οι βιομηχανικές και μεταβιομηχανικές κοινωνίες βασίστηκαν όχι στην κατανομή των αγαθών αλλά στην κυκλοφορία των επιθυμιών και των φαντασιώσεων, και πώς τα σώμ...

Το ζήτημα της ανάλυσης από μη γιατρούς

Πλέθρον (2008)

Εμείς οι αναλυτές θέτουμε ως στόχο την κατά το δυνατόν πλήρη και σε βάθος ανάλυση του ασθενή, δεν θέλουμε να τον ανακουφίσουμε με τη συμμετοχή του στην καθολική, την προτεσταντική ή τη σοσιαλιστική κοινότητα, αλλά να τον κάνουμε πλουσιότερο με αυτά που ο ίδιος διαθέτει, επαναφέροντας στο Εγώ τις ποσότητες ενέργειας που έχει απωθήσει και δεσμεύσει στο Α-συνείδητο και όσες το Εγώ εξαναγκάζεται να αναλώνει άκαρπα, προκειμένου να συντηρεί αυτές τις απωθήσεις... Μήπως θέσαμε έτσι στον εαυτό μας έναν υπερβολικά υψηλό στόχο; Αξίζει η πλειοψηφία των ασθενών μας τον κόπο που η δου...

Το ευφυολόγηµα και η σχέση του µε το ασυνείδητο. Το χιούµορ

Πλέθρον (2009)

Ο Φρόυντ πιστεύει ότι το ευφυολόγηµα µας προσφέρει την ευφορία του αυθόρµητου γέλιου που απωλέσαµε µε την ενηλικίωση, ενώ ως παιδιά "αγνοούσαµε το κωµικό, ήµασταν ανίκανοι να παράγουµε ευφυολογήµατα και δεν είχαµε ανάγκη το χιούµορ για να νιώθουµε ευτυχισµένοι στη ζωή". "Το ευφυολόγηµα και η σχέση του µε το ασυνείδητο" είναι ένα από τα πιο πυκνά και πολυδιάστατα κείµενα του Φρόυντ, χαρακτηριστικό παράδειγµα της αριστοτεχνικής του γραφής. Ο Φρόυντ άντλησε το υλικό του από ευφυολογήµατα "Εβραίων για Εβραίους". Επίσης, χρησιµοποιεί πολλά παραδείγµατα από τη γερµανόφωνη κ...

Το έργο της αναπαράστασης

Πλέθρον (2017)

Η αναπαράσταση, η παραγωγή δηλαδή νοήματος μέσω της γλώσσας, του Λόγου και της εικόνας, κατέχει κεντρική θέση στις πολιτισμικές σπουδές. Στο εισαγωγικό αυτό κείμενο ο Stuart Hall παρουσιάζει κατανοητά και συγκροτημένα τον τρόπο που οι εικόνες, η γλώσσα και ο Λόγος λειτουργούν ως συστήματα αναπαράστασης. Ο Hall αναλύει την αναπαράσταση ως σημασιοδοτική πρακτική σε διαφορετικά κοινωνικά και θεσμικά συγκείμενα, θέτοντας ερωτήματα που αφορούν τη σχέση της αναπαράστασης με το νόημα, τη γνώση και την εξουσία. Συνδυάζοντας εικονογραφημένα παραδείγματα με δραστηριότητες και επιλεγ...

Το Εγώ και το Αυτό

Πλέθρον (2008)

Αλλά και το απωθημένο κυλάει μαζί με το Αυτό, και είναι μόνο ένα κομμάτι του. Το απωθημένο χωρίζεται αυστηρά από το Εγώ μέσω των αντιστάσεών του, αλλά μπορεί να επικοινωνεί με το Εγώ μέσω του Αυτό. Αναγνωρίζουμε αμέσως ότι όλες οι ειδικές καταστάσεις που μέχρι τώρα έχουμε περιγράψει υποκινούμενοι από την παθολογία συνδέονται μόνο με το επιφανειακό επίπεδο -το μοναδικό που μας είναι γνωστό- της ψυχικής συσκευής. Από αυτές τις σχέσεις θα μπορούσαμε να σχηματίσουμε ένα σχέδιο, οι γραμμές του οποίου εξυπηρετούν απλώς μια αναπαράσταση, δεν αξιώνουν κάποια συγκεκριμένη ερμηνεία.....

Το διασκεδαστικό άπειρο

Πλέθρον (2017)

Οι παραστάσεις, οι πληροφορίες και τα αντικείμενα που συνθέτουν την ευρύτερη σφαίρα του πολιτισμού έχουν διογκωθεί τόσο πολύ, ώστε φαίνεται να τείνουν στο άπειρο. Η τεχνολογία δεν οδηγεί στην εξομοίωση και την ισοπέδωση των πολιτισμικών διαφορών αλλά ανασυντάσσει την αφομοίωση και εσωτερικευσή τους κατά την ψηφιακή τους αλληλεπίδραση. Σ’ αυτό το περιβάλλον, απαιτείται μία ατομική και συλλογική προσπάθεια προκειμένου να ιχνηλατηθεί και να χαρτογραφηθεί ο αχανής πολιτισμικός χωροχρόνος. Το παρόν βιβλίο εκκινεί από την υπόθεση ότι αυτή η κατάσταση έχει πλέον καταστεί πρωτεύον...

Το βέλτιστο επιχείρημα

Πλέθρον (1992)

Το απάνθρωπο

Πλέθρον (2019)

Ανακοινώσεις, διαλέξεις, κείμενα σε καταλόγους έκθεσης, με τη σφραγίδα του φιλοσόφου της "λιβιδινικής οικονομίας". Σκέψη στοχαστικής ωριμότητας που επιζητεί να ακουστεί από ένα ευρύτερο, όχι όμως ανυποψίαστο, κοινό. Ο χρόνος ως οντολογικό αίνιγμα, οι χρονικότητες, μέσα στον ύστερο καπιταλισμό, μέσα στη μετανεωτερικότητα, αποτελούν εδώ βασικό άξονα. Είτε πρόκειται για τον χρόνο-προθεσμία μέχρι την ηλιακή έκρηξη, που θα σημάνει το τέλος της επίγειας ζωής, είτε πρόκειται για το «τώρα», την ακαριαία διάλειψη του χρόνου που απαιτείται στην αισθητική πρόσληψη της παρουσίας, πριν...

Το ανοίκειο

Πλέθρον (2009)

Οι ψυχαναλυτές σπανίως αισθάνονται την ανάγκη να επιδοθούν σε αισθητικές αναδιφήσεις, και τούτο ακόμα κι αν δεν περιορίσουμε την αισθητική στη θεωρία για το ωραίο, αλλά την ορίσουμε ως θεωρία για τις ιδιότητες του αισθάνεσθαι. Ο ψυχαναλυτής ασχολείται με άλλες περιοχές του ψυχικού βίου κι ελάχιστα τον απασχολούν οι απροσδιόριστες και εξατμισμένες συναισθηματικές αντιδράσεις, οι οποίες ως επί το πλείστον αποτελούν το αντικείμενο της αισθητικής. Ωστόσο, υπάρχουν περιστάσεις που του επιβάλλουν να στρέψει το ενδιαφέρον του σε ένα συγκεκριμένο πεδίο της αισθητικής, ξεκομμένο κάπ...

Συνολικά Βιβλία 440
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου