Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στη μεσοπολεμική Ρωσία το διήγημα αναπτυσσόταν παράλληλα με τη νουβέλα και το μυθιστόρημα, όμως, λόγω της μικρής έκτασής του είχε μεγαλύτερη πολυμορφία, οξύτητα θεμάτων και προβληματισμού. Μέσα από τα διηγήματα της δεκαετίας του '20 και της δεκαετίας του '30 παρουσιάζεται ένα πανόραμα της χώρας, με τις αλλαγές στην κοινωνική δομή και τις συμπεριφορές, με τους ηρωισμούς, τα λάθη, την ευτυχία και τη δυστυχία της. Αν δεν υπήρχαν τα διηγήματα αυτά θα είχαμε πολύ πιο φτωχή αντίληψη για εκείνη την ηρωική, όσο και τραγική εποχή, που τη σημάδεψαν οι απώλειες κι οι δυσκολίες, αλλά...

Ο φιλόσοφος της επιστήμης Paul Feyerabend έγινε γνωστός για την αποκαλούμενη "αναρχική" του θεώρηση της νεωτερικής επιστήμης, λόγω της απόρριψης εκ μέρους του της αξίας καθολικών μεθοδολογικών κανόνων και της θέσης του ότι η επιστήμη πρέπει να διαχωρίζεται αυστηρά από το κράτος. Στο δοκίμιό του "Ανορθολογικότητα ή ποιος φοβάται τον αράπη;" ο Feyerabend υποστηρίζει προκλητικά ότι στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες, σε αντίθεση με το χειραφετητικό πρόταγμα του Διαφωτισμού που ήθελε τους ανθρώπους να κατακτούν την έξοδό τους από μια κατάσταση κηδεμονίας του νου τους, οι άνθρωποι...

Η πόλη άρχιζε να ξυπνάει, μια πόλη άρχιζε να ξυπνάει. Πλήθος ανθρώπινες φυσιογνωμίες, φιγούρες, προχωρούσαν μ' ένα ρυθμό. Φαινόντουσαν μόνο τα πρόσωπά τους, γιατί ήταν πλήθος οι άνθρωποι, πρόσωπα που κυλούσαν, πρόσωπα που ακολουθούσαν τη ροή, πρόσωπα που τα έχανες γιατί τα κοίταζες και η ροή τα έπαιρνε κι ακολουθούσες και σύ, σε πιάνανε γέλια και τα πρόσωπα γυρνούσαν και σε κοιτούσαν και γελούσαν επειδή γελούσες και συ και τα βλέμματα διασταρώνονταν και χάνονταν μέσα στο πλήθος μιας πόλης που άρχιζε να κινείται.

"Οι αλλαγές που συντελούνται στον κόσμο είναι πολλές, πολύπλοκες και βαθύτατες. Η γνώση ως κοινωνικό αγαθό και ως προϋπόθεση της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης είναι στην ημερήσια διάταξη. Η αναδιοργάνωση και η ποιοτική αναβάθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα μας, η σύγκλιση και η προσαρμογή της με τα ευρωπαϊκά και διεθνή δεδομένα, αποτελεί αίτημα της εκπαιδευτικής κοινότητας και έχει αναδειχτεί πλέον σε προτεραιότητα της κοινωνίας και των πολιτικών φορέων που την εκφράζουν. Αλλά ο διάλογος κινδυνεύει να παγιδευτεί σε θέσφατα και αδράνειες του παρελθόντος, να περ...

Σε μια πρώτη ματιά τα διηγήματα τού Άντρες χωρίς Γυναίκες είναι μια συλλογή σκληρών σύντομων ιστοριών που αναφέρονται σε ταυρομάχους, απατεώνες, πυγμάχους που λαδώνονται, πρεζάκηδες, στρατιώτες σε νοσοκομεία. Ό,τι όμως τις κάνει να ξεχωρίζουν δεν είναι τα θέματά τους, αλλά ο τρόπος με τον οποίο είναι γραμμένες και που θα αποβεί καθοριστικός για όλο το κατοπινό έργο του Έρνεστ Χέμινγουαίη. Γιατί εδώ ακούγεται αυτός ο αξιοθαύμαστος οργανωμένος από τον συγγραφέα διάλογος των ανθρώπων του δρόμου, της γειτονιάς, των ανθρώπων που ζουν στα όρια μεταξύ νόμου και παρανομίας και που...

Ο σλοβένος φιλόσοφος Slavoj Zizek χρησιμοποιώντας εργαλεία και αντλώντας έμπνευση από ποικίλα πεδία της θεωρίας και της πράξης -από τη μαρξιστική θεωρία και τη λακανική ψυχανάλυση μέχρι τον κινηματογράφο, τη μουσική και τα προϊόντα καθημερινής κατανάλωσης- έχει κατορθώσει να προσφέρει όχι μόνο μία σύγχρονη κριτική ματιά απέναντι στην εκμεταλλευτική λειτουργία και στα αποτελέσματα κυριαρχίας του ύστερου καπιταλισμού, αλλά και μία αυτοκριτική ματιά στην κυρίαρχη αριστερή κριτική και στα κινήματα διαμαρτυρίας. Στο δοκίμιό του "Απαντήσεις δίχως ερωτήματα", ο Zizek γράφει λίγο μ...

1934-2002. Από την κοινότητα Νέων Κυδωνιών στο Δήμο Αιγάλεω. Μια βασανιστική αλλά ταυτόχρονα υπέροχη διαδρομή στο χρόνο αλλά και στον ιστορικό αυτό από τα πανάρχαια χρόνια τόπο. Εβδομήντα χρόνια "επίσημης" ζωής στα δυτικά του Ελαιώνα, αλλά 2,5 χιλιετίες πορείας του πολιτισμού μας στην Ιερά Οδό, την αρχαιότερη του κόσμου. Η συγγραφή της Ιστορίας του Αιγάλεω δεν υπήρξε μόνο δική μας σκέψη, αλλά και άλλων στο παρελθόν. Ούτε φυσικά είναι εύκολη υπόθεση, καθόσον ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος της αποδυνάμωσης της πραγματικής χροιάς των γεγονότων αλλά και της υπερβολής λόγω των έντ...

Ο Κανγκιλέμ και ο Φουκώ ήταν εκπρόσωποι μιας μεγάλης εποχής της σύγχρονης σκέψης, από την οποία εξακολουθούμε ακόμη και σήμερα να εξαρτιόμαστε, παρά τις μόδες και τους εφήμερους ενθουσιασμούς. Εύχομαι να συνέβαλα, έστω και λίγο, να διατηρηθεί ένα ενδιαφέρον για τα δύο αυτά εγχειρήματα που διασταυρώνονται και για τα οποία είμαι πεπεισμένος ότι παραμένουν απαραίτητα τόσο για τη θεωρητική κατανόηση του παρόντος μας όσο και για τον έμπρακτο μετασχηματισμό του, σε μια στιγμή όπου, περισσότερο από ποτέ, έχουμε ανάγκη ισχυρές έννοιες για να προσανατολιστούμε στον κόσμο και στη σκέ...

(...) Στην πραγματικότητα [ο Barthes], επειδή δεν ήθελε να αποδώσει στην καθημερινή χειρονομία ένα οριστικό νόημα, την επεξεργαζόταν μέσω ερμηνειών, σαν να επρόκειτο για μία μεταφορά. Εργαζόταν με βάση την καθημερινή σημασιοδότηση, προσπαθώντας να μην την ακινητοποιήσει, και γι' αυτό την πραγματευόταν με λεπτότητα, όπως θα έκανε κάποιος που, από σεβασμό προς όλες τις μορφές της ζωής, θα χάιδευε μια περιπλανώμενη γάτα με την χάρη και την αγάπη (και τον σεβασμό) που θα έδειχνε αν χάιδευε μια γάτα Αγκύρας. "Τα πάντα εμποτίζονται από νόημα", έλεγε, "σας αποκαλύπτω αρκετό, αλλά...

Η φιλοσοφία του Martin Heidegger προσέφερε τη θεωρητική βάση για μια ριζική αναθεώρηση της μοντέρνας αρχιτεκτονικής σε μια εποχή που αυτή άρχισε να καταγράφεται στην κοινή συνείδηση ως "ανεδαφική", "ανοίκεια", από τη σύστασή της "ουτοπική", αφού εμφανιζόταν να αγνοεί τον άνθρωπο ως ιστορική οντότητα και να απευθύνεται σ' αυτόν αποκλειστικά ως έμφρονο ον. Ο Heidegger εντόπισε ως βασικό πρόβλημα του σύγχρονου ανθρώπου την έλλειψη "εστίας" και διέκρινε το ζήτημα της "κατοικίας" από την "κατοίκηση", την οποία θεώρησε ως "τρόπο ύπαρξης" του ανθρώπου στον κόσμο. Επιπλέον, ανέ...

Ρόδο, μόσχος, λιβάνι, μύρο -οι οσμές ανέκαθεν συνδέονταν με τη μαγεία, τη θεραπεία και τη σεξουαλική δύναμη. Όμως το τι θεωρείται αρωματικό διαφέρει πολύ από πολιτισμό σε πολιτισμό και από τη μία ιστορική περίοδο στην άλλη. Το "Άρωμα" αποκαλύπτει τη μυστική ιστορία των οσμών: από τα αρωματικά συμπόσια της Αρχαίας Ελλάδας έως το "καλύτερο τεχνητό άρωμα βατόμουρου" που έγινε ποτέ, από τη γλυκιά "ευωδιά της αγιότητας" έως τα σύγχρονα επώνυμα αρώματα του εμπορίου. Πρόκειται για ένα ταξίδι που μας οδηγεί να ανακαλύψουμε τα αρωματικά φίλτρα του Ειρηνικού και των Άνδεων, να αποτ...

Η αχαλίνωτη ανάπτυξη των πόλεων σε ολόκληρο τον κόσμο δημιουργεί ένα περιβάλλον ριζικά διαφορετικό από αυτό στο οποίο ζούσαμε μέχρι χθες. Ο σύγχρονος άνθρωπος κινείται μέσα σε μια απέραντη θάλασσα τεχνικών έργων, η οποία δεν έχει σαφή συγκρότηση. Ολόγυρά του απλώνεται ένα συνονθύλευμα κτιρίων και δρόμων, βιομηχανικών εγκαταστάσεων και διαφημιστικών πινακίδων, που κατά τόπους μόνον θυμίζει την πόλη που μας ήταν γνωστή μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα.

[...] Με βάση όλα αυτά, μπορούμε να αντιληφθούμε την τελευταία εκδοχή του Μαγκρίτ, στο "Αυτό δεν είναι πίπα". Τοποθετώντας το σχέδιο της πίπας και τη διατύπωση που του χρησιμεύει ως λεζάντα στην καλά οριοθετημένη επιφάνεια ενός πίνακα (στο μέτρο που πρόκειται για έναν ζωγραφικό πίνακα τα γράμματα δεν είναι παρά μόνο η εικόνα των γραμμάτων, στο μέτρο που πρόκειται για έναν μαυροπίνακα το σχέδιο δεν είναι παρά μόνο η διδακτική προέκταση ενός λόγου). Τοποθετώντας αυτόν τον πίνακα σε ένα ξύλινο τρίεδρο, χοντρό και στέρεο, ο Μαγκρίτ κάνει ό,τι χρειάζεται για να ανασυστήσει (είτε...