Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Αντουάν υποφέρει από την υπερβολική του ευφυΐα και γι' αυτό κάνει ό,τι μπορεί για να εξουδετερώσει το μυαλό του. Αφού αποτυγχάνει να γίνει αλκοολικός, μια προσπάθεια που περιγράφεται μ' έναν πραγματικά ξεκαρδιστικό τρόπο, όπως και αυτόχειρας, βρίσκει τελικά μια αποτελεσματική μέθοδο για να γίνει κρετίνος.

ANIMUS/ ΘΑΝΑΤΟΣ Κρατούσε στα χέρια του ένα φλυτζάνι καφέ. Καθόταν στο απέναντι τραπέζι, ήταν γυμνός και γεμάτος αγκάθια. Όταν γελούσε έμοιαζε με τον πατέρα μου. ΚΑΝΟΝΑΣ L΄ HOSPITAL Αυτόφωρα σκονάκια παραδείσου. Καρδιές που ολοένα τείνουν σε ένα αδιάβαστο Μηδέν. ΤΥΧΑΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ Μικραίνουν οι δρόμοι κι οι ψυχές κι οι Ικαρίες ασφυκτιούν σε πλαστικές συσκευασίες

"Ο Σάμπατο κατόρθωσε με την ευφυΐα αυτό που κατόρθωσε ο Ντάρελ με το ταλέντο". Le Nouvel Observateur (Ρ. Μπορντερί) "Φρικιαστική ομορφιά. Ένα παραλήρημα που κάνει να χλομιάζει από ζήλια ο Λοντρεαμόν" La Quinzaine Litteraire (Μ. Ναντό) "Μετά τόν Μπόρχες ο Σάμπατο επιβάλλεται μ' αυτό το αποκαλυπτικό μυθιστόρημα". Neue Zurcher Zeitung "Αριστούργημα, ένα από τα εκπληκτικά φαινόμενα της εποχής μας, ένα από τα μυθιστορήματα του αιώνα". Die Welt "Μαγικό, μπαρόκ, μνημειώδες, ένα φιλμ του Μπουνιουέλ πάνω σε σενάριο Ντοστογιέφσκι". Newsweek "Τίποτα πιο παραισθησι...

Μια σειρά από εξαίσια χρονικά που αποκαλύπτουν τον ρόλο της βροχής στον ερωτισμό, στη μουσική δημιουργία ή ακόμα και στην ιεροποίηση του κόσμου -η μικρή αυτή πραγματεία είναι τα πάντα εκτός από εγχειρίδιο μετεωρολογίας. Ο Μαρτέν Παζ μας δίνει μια φιλοσοφική και ποιητική απολογία της βροχής. Για να το πετύχει, χρησιμοποιεί τα τρομερά όπλα του μυθιστοριογράφου: τη φαντασία και την ταχυδακτυλουργία. Ο τόνος είναι σοβαρότατος, το κείμενο γεμάτο ιστορικές, καλλιτεχνικές και φιλοσοφικές αναφορές που, ακόμα κι όταν δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, είναι απόλυτα αληθοφανε...

Ο Φρανσίς, ένας ξεπεσμένος συγγραφέας, έχει δύο φιλενάδες: τη Νικόλ, τη σύζυγο του διάσημου συγγραφέα Πατρίκ Βαντερέν, με την οποία δοκιμάζει κάθε είδους σαδομαζοχιστικές εμπειρίες, και την Όλγα που ειδικεύεται στα πορνό μυθιστορήματα και που στο ερωτικό παιχνίδι δέχεται τα πάντα εκτός από τη διείσδυση. Το μυθιστόρημα αρχίζει πολύ σεμνά, ακολούθως καταγίνεται με ένα ερωτικό μαρτύριο του Ταντάλου και τέλος εκτραχηλίζεται σε ένα τρομακτικό ηδονιστικό κρεσέντο όπου ο Τζιαν επιδείχνει όλη τη δεξιοτεχνία, την τόλμη, την προκλητικότητα και το αναμφισβήτητο συγγραφικό του ταλέντο...

Αντί να διαπλεύσει πρόσω τη ζήση του, ο συγγραφέας αναπλέει τα μυθιστορήματά του, παρενθέτοντας επιλεγμένα απομνημονεύματα ενσωματωμένα στη μία και αδιαίρετη μυθοπραγματικότητα της μυθοπλασμένης και της πραγματικής ζωής του, αναζητώντας στη δεύτερη τον λόγο της πρώτης, για να την καταλάβει στο σύνολό της και όχι απλώς να την αναθυμηθεί. Για τον ίδιο λόγο, προβαίνει και σε ένα αναλογισμό για την τέχνη του μυθιστορήματος και τη σχέση του με αυτό: μία τρισκελής οπισθοπλοΐα προς τον χρόνο και τον τόπο της γέννησής του στα Χανιά, με τέλος και αφετηρία της το σπήλιο δύο ανυπότακτ...