Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

H πόζα είναι μια πράξη εσωτερικής αναμονής. Μέσα από την πόζα μπορώ να παρατηρώ το υποκείμενο και να θέτω τα ερωτήματα μου! Είναι σαν ένας νοητός καθρέφτης που όλοι νομίζουν πως κοιτάς μέσα του, ενώ εσύ κοιτάς κατευθείαν στη ψυχή του υποκειμένου. Αυτό έκανα κι εγώ! Κοιτούσα μέσα στην ψυχή σας, τη στιγμή που νομίζατε ότι κοιτάω στον καθρέφτη... Κι έτσι δημιούργησα ένα πορτραίτο. Το πορτραίτο της Δικής σας Ψυχής!

Ένα έργο χαριτωμένο, ξεκαρδιστικό, μια αναρχική σάτιρα. Και πίσω απ' όλ' αυτά ένας προβληματισμός πάνω στο μυστήριο του συμπαντικού Κακού. Αντάρτες άγγελοι κατεβαίνουν στη γη, παίρνουν ανθρώπινη μορφή και συνωμοτούν πώς να ρίξουν από το θρόνο του το Θεό και να βάλουν στη θέση του τον Εωσφόρο. Μερικοί άγγελοι βλέποντας πως πάνω στη γη τα πράγματα είναι τα ίδια και χειρότερα ξεχνούν την απελευθέρωση των ουρανών και ρίχνονται με ζήλο στους κοινωνικούς αγώνες. [...] Όμως ο υπέρτατος αρχηγός όλων, ο πρώτος εξεγερμένος, δεν είναι καθόλου κωμικός ήρωας. Ο Εωσφόρος, πρόσωπο κ...

Ένα αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Η πικρά χιουμοριστική ιστορία του "γιου της φλόγας" είναι ένα αλληγορικό παραμύθι, μια "εξουθενωτική γελοιογράφηση της εξουσίας και του όχλου".

Πώς είναι δυνατόν η ανθρωπότητα να γεννήθηκε από δυο άντρες, τον Κάιν και τον Αβελ; Εντάξει, τα Σόδομα την άξιζαν την τιμωρία, αλλά ο Θεός γιατί κατέστρεψε και τα Γόμορρα; Σ' αυτές και σε άλλες χίλιες δυο άλλες απορίες, που μας βασάνισαν από τα πρώτα κιόλας μαθήματα στο κατηχητικό, απαντά με μια ξεκαρδιστική παρωδία της Βίβλου ο συγγραφέας, ένας κωμικός που, κυριολεκτικά, δεν έχει το Θεό του.

Όταν το 1999 κατά τη θητεία μου ως αγροτικός ιατρός πέρασα το κατωφλι ενός άγνωστου, αλλά ενδιαφέροντος πεδίου της φαρμακοδιέγερσης, δεν ήξερα τι αντίκτυπο θα είχε στη μετέπειτα ζωή μου. Η γνωριμία μου με το μέντορα μου ήταν καταλυτική και αποτέλεσε σταθμό, που άλλαξε τη μοίρα μου για τα επόμενα χρόνια. Αφού μυήθηκα τα μυστικά του doping και των ΑΑΣ, τα εφάρμοσα στον εαυτό μου και με τη συνδρομή της ιατρικής μου παιδείας, κατάφερα να αποκομίσω χρήσιμα συμπεράσματα και γνώσεις ανεκτίμητες, βασισμένες και στην προσωπική εμπειρία στον αγωνιστικό στίβο, αλλά και το πειραματι...

Η γης του Σημαδεμένου είναι μια συγκινητική σάγκα όπου παρακολουθούμε τη ζωή μιας ελληνικής οικογένειας από τα χρόνια του Εμφυλίου μέχρι σήμερα. Ταυτόχρονα, είναι κι ένα μυθιστόρημα «μαθητείας», με κεντρικό ήρωα τον Γανυμήδη, το «Σημαδεμένο», ένα πλάσμα που ξεφεύγει από τα κοινά μέτρα και σταθμά. Ο Εμφύλιος, η Χούντα, ο Ανένδοτος, η Μεταπολίτευση και παράλληλα οι χαρές, οι θλίψεις, οι αγάπες και τα όνειρα της σκληροτράχηλης Γιαννάκαινας, της παθιασμένης Φροσύνης, του βασανισμένου Αντρέα, του παρορμητικού Νικήτα, του πιστού Βούτη, της γλυκιάς Φανής, του ξεφρενιασμένου Διονύ...

"Η έρημος των Ταρτάρων" είναι ένα έργο που έχει διαβαστεί κι αγαπηθεί πολύ σ' όλη την Ευρώπη. Μόνο στην Ιταλία, από το 1975 έχει συμπληρώσει δέκα επτά εκδόσεις. Τα θέματα της ζωής και του θανάτου, της αναμονής και της ουτοπίας, της καθημερινότητας και του ονείρου, της νιότης και των γερατειών διαπερνούν το έργο μ' ένα ύφος που ισορροπεί διαρκώς ανάμεσα στην περιγραφή των καθημερινών πραγμάτων της ζωής και την αλληγορική τους έκφραση. Ο βασικός του ήρωας, ο Τζιοβάνι Ντρόγκο, είναι ο αιώνιος άνθρωπος, είναι ο καθένας από μας και η "περιπέτειά" του, η αιώνια ανθρώπινη πε...

O συνθέτης Στέφανος Κόκκαλης ανήκει στην κατηγορία των δημιουργικών ανθρώπων που δεν αρκούνται μόνο στην τέχνη που γνωρίζουν πολύ καλά. Είναι ένας διφυής καλλιτέχνης, όπως και αρκετοί άλλοι, που ασκεί παράλληλες δραστηριότητες, εξίσου δημιουργικές. Το δεύτερο βιβλίο του, "Η ζωή τόσα πολλά", περιλαμβάνει κείμενα του 2016 από την αρθογραφία του, κάνοντας focus σε θέματα της τρέχουσας καθημερινότητας από την οπτίκη ενός καλλιτέχνη. Ανήκω στη γενιά που μύρισε πασχαλιά και το θυμάμαι... Ανήκω στη γενιά που έπαιξε στην αλάνα και στα χώματα μέχρι αργά το βράδυ, το καλοκαίρι.....

"Αυτό που προέχει δεν είναι να βγούμε από τον καπιταλισμό αλλά από τον οικονομισμό. Από τη θεοποίηση -εκ μέρους όλων των στρατοπέδων- ενός επιστημονικού κλάδου που θέλει να διευθύνει ολόκληρη την κοινωνία, να μας μεταμορφώσει σε φιλόπονα χάμστερ, περιορισμένα στον απλό ρόλο του παραγωγού, του καταναλωτή ή του μετόχου. Πρέπει να επαναφέρουμε τις εμπορικές δραστηριότητες εκεί όπου ανήκουν, να ξαναδημιουργήσουμε χώρο για αυτό που δεν είναι εμπορικό: πρόκειται απλούστατα για το ίδιο το νόημα της ζωής μας".