Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πώς να ξεφύγει κανείς από τη μονοτονία της ζωής του ζευγαριού; Ανάγοντας τον έρωτα σε ειδωλολατρία, καταφεύγοντας στα βίτσια ή καταστρέφοντας, αφανίζοντας σιγά-σιγά το σύντροφό του; Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα των ηρώων του μυθιστορήματος. Στα "Μαύρα φεγγάρια του έρωτα" έχουμε μια διπλή ιστορία: απ’ τη μια η ανελέητη καταγραφή της ερωτικής "έκπτωσης" κι απ’ την άλλη μια ιστορία "κεκλεισμένων των θυρών", μέσα στον περιορισμένο χώρο ενός καραβιού. [...] Πρωταγωνιστές είναι ένα ζευγάρι Άγγλων, έναν Αμερικανό συγγραφέα και μια νεαρή Γαλλίδα χορεύτρια. Η κατάληξη της εναλλα...

Το μόνο σκηνικό είναι μια κάμαρα σ' ένα μεγάλο ερειπωμένο σπίτι της Ταγγέρης όπου ο άνεμος φυσά αδιάκοπα. Ο μόνος πρωταγωνιστής: ένας μοναχικός, άρρωστος γέροντας που προσπαθεί ν' αποδιώξει το πρόσωπο του επικείμενου θανάτου. Ο μόνος χρόνος: ο χρόνος μια ολόκληρης ζωής, συμπτυγμένος μέσα σε μια μέρα "ανέμου και μοναξιάς", μιας ζωής που αρχίζει μαζί με τον αιώνα μας και θα τελειώσει με το συναίσθημα μιας άδικης ήττας. Εκείνο που θέλει ο γέροντας είναι να συγκρατήσει τη ζωή. Κι έτσι την ξαναζεί μέσω της μνήμης. Αναθυμάται τους χαμένους για πάντα φίλους, τα νεανικά του χρόνια...

Η Μάριαν Φορεστερ είναι το συμβολικό λουλούδι της Παλιάς Αμερικάνικης Δύσης· η προσωποποίηση της χάρης, της ομορφιάς, της ανεπιτήδευτης θηλυκότητας. Η ευφρόσυνη παρουσία της φωτίζει τη ζωή όλων των γύρω της. Ο άντρας της, ένας από τους πρωτοπόρους στην κατασκευή των σιδηροδρόμων της Δύσης και είκοσι πέντε χρόνια μεγαλύτερος της, είναι ένας «τζέντλεμαν» με όλη τη σημασία της λέξης, ένας από κείνους τους άντρες που ξέρουν να χαρίζουν την ευτυχία. Ο νεαρός Νιλ Χέρμπερτ, ο «έμμεσος» αφηγητής της ιστορίας, ζει μόνιμα κάτω από τον αστερισμό της ακατανίκητης γοητείας της Μάριαν...

"Η έρημος των Ταρτάρων" είναι ένα έργο που έχει διαβαστεί κι αγαπηθεί πολύ σ' όλη την Ευρώπη. Μόνο στην Ιταλία, από το 1975 έχει συμπληρώσει δέκα επτά εκδόσεις. Τα θέματα της ζωής και του θανάτου, της αναμονής και της ουτοπίας, της καθημερινότητας και του ονείρου, της νιότης και των γερατειών διαπερνούν το έργο μ' ένα ύφος που ισορροπεί διαρκώς ανάμεσα στην περιγραφή των καθημερινών πραγμάτων της ζωής και την αλληγορική τους έκφραση. Ο βασικός του ήρωας, ο Τζιοβάνι Ντρόγκο, είναι ο αιώνιος άνθρωπος, είναι ο καθένας από μας και η "περιπέτειά" του, η αιώνια ανθρώπινη πε...