Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ό,τι και όποιος μας προειδοποίησε έχει θαφτεί βαθιά μες στη γη, πάνω στο ίδιο βουνό, με το ίδιο κυπαρίσσι να τα νεκροστολίζει. Πόσος, μα πόσος πόλεμος! Δεκάρα δεν δίνουμε, σπιθαμή δεν υποχωρούμε· στεκόμαστε ακίνητοι, μήτε ένα βήμα. Όλο τραγουδώντας θα μένουμε εδώ - στην αρχή πυροβολούμε και βουρκώνουμε, έπειτα, ήρεμοι πια, πυροβολούμε και η ζωή μάς πάει εμπρός.

Ανθολογούνται οι: Eda Ahi (Έντα Άχι), Andrus Kasemaa (Άντρους Κάσεμαα), Igor Kotjuh (Ίγκορ Κοτγιούχ), Kaupo Meiel (Κάουπο Μέγιελ), Krista Ojasaar (Κρίστα Όγιασααρ), Wimberg (Jaak Urmet) (Ουίμπεργκ (Ιάακ Ούρμετ)), Maarja Partna (Μάαρια Παέρτνα), Carolina Pihelgas (Καρολίνα Πίχελγκας), Kaur Riismaa (Κάουρ Ρίισμαα), Jurgen Rooste (Ιούργκεν Ρόοστε)

Οι ήρωες αυτού του βιβλίου -κυνικοί, ονειροπόλοι, απελπισμένοι, γαλήνιοι- επιπλέουν χωρίς να ταξιδεύουν, εναλλάσσοντας διαρκώς προσωπεία. Οι τροχιές τους καθορίζονται από όρια συμφωνημένα με βάση τις μικρότερες δυνατές απώλειες και τη μεγαλύτερη δυνατή κανονικότητα. Ώσπου φτάνει ένα σημείο όπου η ισορροπία ανατρέπεται, γίνεται δυσβάσταχτη ή αμφισβητείται. Τι θα επιλέξουν είναι τελικά το διακύβευμα: έναν νέο συμβιβασμό, να ανακατέψουν εντελώς την τράπουλα ή να τα τινάξουν όλα στον αέρα;

Η ιστορία, με ήρωες έναν άντρα και τις γυναίκες που ερωτεύεται, περιστρέφεται γύρω από το μοτίβο του ανεκπλήρωτου πόθου: Άγονοι έρωτες, αδυναμία πραγμάτωσης κι ενσάρκωσης της σεξουαλικής επιθυμίας, ερωτική αποστέρηση, πίκρα του ατελέσφορου έρωτα. Αλλά και συγκρούσεις ανάμεσα στα δύο φύλα, ανάμεσα στον έρωτα και τον σεξισμό, τον ρομαντισμό και τη φαλλοκρατία, το συναίσθημα και τον κυνισμό, το πάθος και τη ματαίωση· αντιθέσεις μεταξύ των τάσεων των ανθρώπων για άμεσο, πρωτογενές σεξ και για διάλογο με το άλλο φύλο. Γύρω από τον Φάνη περιφέρονται λικνιζόμενες, δελεαστικές γ...

"Καθώς έφευγε, σκέφτηκε κατά πόσο και ο ίδιος θεωρείτο συνεργάτης τους και αν το συνεργάτης σήμαινε συνένοχος". Η οικουμενικότητα που διατρέχει το βιβλίο και η βαθιά ουμανιστική ανθρωπογεωγραφία έχουν τη ρίζα τους σε χρόνια βαθιά παρατήρηση, μελέτη και σε πρώτο χρόνο σκανάρισμα των βασικών, στην αβυσσαλέα μέγγενη που απαρτίζει την καθημερινότητα. Ταυτόχρονα, είναι και ένα βαθύ-στεγνό ξεκαθάρισμα λογαριασμών, για να επανέλθουν τα πράγματα στην αρχή από το τίποτα, κι από κει πίσω στην εκρηκτική ανάκαμψη στο καινούργιο, άλλοτε συστημικά άλλοτε όχι και πάντως μοιραία στην...

Ο Ουμπέρτο Σάμπα παραμένει μέχρι τις μέρες μας πολύ δημοφιλής: είναι ένας κλασικός, πλέον, της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας ποίησης. Το αίτημα, λοιπόν, του ποιητή για ειλικρίνεια δεν φαίνεται να έχει πέσει στο κενό, έναν αιώνα μετά τη δημόσια εκδήλωσή του. Με το πέρασμα του χρόνου, τα μικρά και ασήμαντα που θίγει ο Σάμπα στα -κατά κανόνα σύντομα- ποιήματά του φαίνονται να γίνονται ανεξίτηλα σημάδια της ανθρώπινης περιπέτειας, φέρνοντας επίμονα στον νου τη φράση του Τερέντιου, του μακρινού εκείνου πνευματικού προγόνου του Σάμπα: "Άνθρωπος είμαι, και τίποτα το ανθρώπινο δεν...

Ανθολογούνται οι: Tamara Andres (Ταμάρα Αντρές), Jesus Castro Yanez (Χεσούς Κάστρο Γιάνιεθ), Gonzalo Hermo (Γκονθάλο Έρμο), Alba Cid (Άλμπα Θιντ), Francisco Cortegoso (Φρανθίσκο Κορτεγόσο), Anton Blanco (Αντόν Μπλάνκο), Arancha Nogueira (Αράντσα Νογκέιρα), Rosalia Fernandez Rial (Ροσαλία Φερνάντεθ Ριάλ), Lara Dopazo Ruibal (Λάρα Ντοπάθο Ρουιμπάλ), Xabier Xil Xardon (Σαβιέρ Σιλ Σαρδόν)

Ανθολογούνται οι: Mario Keszner (Μάριο Κέσζνερ), Wolfgang Millendorfer (Βόλφγκανγκ Μίλλενντορφερ), Michael Beisteiner (Μίχαελ Μπάισταϊνερ), Sophie Reyer (Σοφί Ράιερ), Christian Teissl (Κρίστιαν Τάισσλ), Katharina Tiwald (Κατερίνα Τίβαλντ), Marlies Thuswald (Μαρλίς Τούσβαλντ), Cornelia Travnicek (Κορνηλία Τράβνισεκ)

Η φαντασία αγγίζει την πραγματικότητα, το νέο βιβλίο της Δήμητρας Σπ. Τσαλαμά, είναι μία νουβέλα που εξιστορεί τη γνωριμία της Μαυρικίας με τον Πατρίκιο. Συτή η σχέση εξελίσσεται σε μια δυνατή, έμπιστη φιλία με πολλές προεκτάσεις, και διαδραματίζεται στην ιστορική πόλη της Μονεμβασιάς.

Αθήνα, 1960 - 1998. Μια κλεφτή ματιά στην τότε ζωή της πόλης, μέσα από την καθημερινότητα μιας οικογένειας. Τα συμβάντα και τα ευτράπελα σε μικρά κείμενα, γραμμένα με πολύ χιούμορ που αφήνουν στον αναγνώστη μια μικρή αίσθηση νοσταλγίας.

Ο Έρωτας χορεύει με την ανάσα του θανάτου στο σταυροδρόμι των ανθρώπων, μέσα από συμπτώσεις και μοιραία συναπαντήματα. Δεκατέσσερα διηγήματα επιχειρούν να προσεγγίσουν τα βήματα στο κενό των ηρώων, που κυλούν τη ζωή τους σε σύγχρονες και παλαιότερες εποχές. Άνθρωποι που ξέμειναν ή επέλεξαν την τετράγωνη φυλακή του περιθωρίου, του βίου που η κοινωνία προσπέρασε ως μη αποδεκτού, ενίοτε και απορριπτέου. Κι από την άλλη, άνθρωποι συνήθεις και οικείοι, που έζησαν το αναπάντεχο βλέμμα του έρωτα και πήραν παράταση ζωής. Άντρες και γυναίκες, παιδιά και έφηβοι, ήρωες που έχουν τη...

Καθημερινοί ήρωες, όμορφοι, άσχημοι, λογικοί, παράλογοι, λογοδοτούν στην απώλεια, στη ζωή, στον χρόνο, στον έρωτα, στη φαντασία, στον θάνατο. Κινούνται σε τοπία αστικά, επαρχιακά, ουτοπικά και αλλόκοτα. Όνειρα παιδικά που γίνονται μνήμες Μάνες χωρίς μητρικό ένστικτο Νέοι χαμένοι σε πεδία παραίσθησης Κυνήγι του παρελθόντος χρόνου Φόνοι χωρίς καταδίκη Ζωντανοί και νεκροί σε αλισβερίσι

Η ποίηση της Νεσιέ Γιασίν είναι ένα δώρο εικόνων, συναισθημάτων και ταυτόχρονα μια πολιτική πράξη. Λειτουργεί από τα μέσα προς τα έξω· ξεκινώντας δηλαδή με την αποτύπωση του εσωτερικού της εγώ, κατορθώνει να εκφράσει μια ολόκληρη γενιά Τουρκοκυπρίων που αγωνίζονται για μια πατρίδα που θέλουν να τους ανήκει. Η Νεσιέ δεν αισθηματολογεί, όμως η ποίησή της είναι αισθηματική, δεν συνθηματολογεί, όμως οι στίχοι της γίνονται συνθήματα. Μονάχα αγαπάει. Τον άνθρωπο, τη φύση, τον γιο της, τη γυναικεία της υπόσταση, την πατρίδα της. Μέσα από την αγάπη, υφαίνει ένα οικουμενικό σύμπαν π...

Απλώς ήρθαν από τα δάση. Όλο το κοπάδι αργά ξεκινά για την πόλη. Οι οπλές τους χτυπούν στην άσφαλτο: τα αυτοκίνητα κάνουν στην άκρη, εκείνα ξεχύνονται στους δρόμους. Το αρσενικό ζαρκάδι και το θηλυκό ελάφι έχουν ήδη πάει προς τα σπίτια, γονατίζουν μπροστά από τις πόρτες, διπλώνουν τα σώματά τους στα γρασίδια, στα πεζοδρόμια, στις λεωφόρους, στις διασταυρώσεις. Μουρμουρίζουν μονότονα, όμως στρέφουν αλλού τα κεφάλια τους, αν κάποιος θέλει να τα χτυπήσει. Κάθε μέρα το νεαρό και το νέο είδος χάνουν τη συστολή τους. Μας πλησιάζουν, μας κοιτούν στα μάτια...

Συμμετέχουν οι ποιητές: Ντίρεν Νι Γκρίφα, Ίνγκριντ Κέισι, Άλις Κίνσελα, Ρομπ Μπουκάναν, Ντίλαν Μπρέναν, Κόλιν Ντάρντις, Στίβεν Σέξτον, Τζέσικα Τρέινορ, Ελέιν Φίνι, Σαν Χιούιτ, Ανμαρί Νι Χόρον

Αν η μουσική είναι η μόνη μορφή τέχνης με την οποία μπορεί κανείς τόσο καθαρά και βαθιά να προχωρήσει πέρα από το μανδύα των φαινομένων, τότε τι θα έκανε ένας μοναχικός στην ουσία του εφευρέτης για εκείνη; Θα γινόταν ένας άνθρωπος που ορίζει τη μοίρα του ή θιασώτης ενός τραγικού πεπρωμένου, σημαδεμένου από μια ανείπωτη κατάρα; Για τον Ζακ Ντιεντονέ μοιάζει να μην υπάρχει κάποιο όνειρο ζωής, παρά μόνο ένα σκοτεινό όραμα που οδηγεί το χέρι του στο εργαστήριό του και στους δρόμους του πολυσύχναστου, γεμάτου από λαμπερές μουσικές Παρισιού. Εκείνο το σκοτεινό όραμα της...

Τα ποιήματα της συλλογής χωρίζονται σε τέσσερα μέρη: Το Πρωί, το Μεσημέρι, το Βράδυ και τη Νύχτα. Ο Μπρας, εξασκούμενος στον ρόλο του παρατηρητή, διαθέτει μεγίστη οξυδέρκεια, εξαιρετικούς αισθητήρες, μάλλον εκ φύσεως, έναν κυνισμό που πλαγιάζει με μια αόρατη ευαισθησία και το πρωί ξυπνάει συμπαθής, έναν απόλυτα λογικό τρόπο έκφρασης. Ό,τι έχω δεν θέλω να χάσω, αλλά όπου είμαι δεν θέλω να μείνω, αλλά όσους αγαπώ δεν θέλω να αφήσω, αλλά όσους γνωρίζω δεν θέλω πια να δω, αλλά όπου ζω δεν θέλω να πεθάνω, αλλά εκεί που θα πεθάνω δεν θέλω να πάω. Να μείνω θέλω εκεί π...

Καθώς θα ανηφορίζουμε σε αντίθετες κατευθύνσεις θα βρεθούμε τυχαία στης ελπίδας τον δρόμο τη μέρα που το φεγγάρι θα γεμίζει.