Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με τον Δημήτρη Παλάζη γνωριστήκαμε το 2008 στην ποιητική ανθολογία "Μονοδιάλογοι", που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Ash in Art, εκείνος ανθολογούμενος και ο υπογράφων επιμελητής της έκδοσης. Ήρθα σε επαφή με την ολιγόστιχη αλλά πάντοτε δυναμική και στοχευμένη ποίηση του και αποφάσισα έκτοτε να ακολουθήσω τα ποιητικά χνάρια του, πρώτα με τα βιβλία του στις Εκδόσεις Αλεξάνδρεια και εν συνεχεία με την παρουσία και συνεργασία του στο περιοδικό Vakxikon.gr. Πόση είναι η χαρά μου, λοιπόν, που αυτή η επαφή συνεχίζεται με τούτο το ψηφιακό βιβλίο. Ο Δημήτρης είναι από τους πρώτου...

Τα κόκκινα παπούτσια αποτελούν την καταγραφή μιας πρωτόγνωρης εμπειρίας. Βρέθηκα στην πρώτη θέση κολλητά στο πάλκο όπου χόρευε φλαμένγκο η διάσημη χορεύτρια Eliezer Truco. Ήταν στη Μαδρίτη σε "φλαμεγκάδικο" για Ισπανούς και όχι για τουρίστες. Η Ελιέζερ κάλεσε αυθόρμητα τους δασκάλους της που βρίσκονταν εκεί, να χορέψουν. Στη σκηνή ανέβηκε αρχικά η δασκάλα, μια υπέρβαρη, πολύ παχιά κυρία που φορούσε γόβες με ψηλό τακούνι. Ξαφνιάστηκα στην εικόνα. Αναρωτήθηκα πώς θα μπορούσε να χορέψει αυτή η κυρία. Δεύτερο ξάφνιασμα, όταν η κυρία αυτή μεταμορφώθηκε μέσα στην κίνηση και τ...

Σωτήριον έτος 2003. Τρεις φίλοι, φοιτητές στο σύνολό τους, συναντιούνται σ’ ένα προάστιο της Αθήνας και προσπαθούν να αποφασίσουν πώς να περάσουν τη βραδιά τους. Ένας από αυτούς, τακτικός θαμώνας των strip clubs της πρωτεύουσας, προτείνει στους άλλους δύο να πάνε σ’ ένα τέτοιο μαγαζί στην παραλιακή. Ο ένας διστάζει καθώς δεν έχει ξαναβρεθεί ποτέ σε τέτοιο χώρο, ενώ ο άλλος είναι πιο ενθουσιώδης. Τελικά, ο πιο διστακτικός εκ των τριών κάμπτεται από τις πιέσεις των φίλων του και αποφασίζει να τους ακολουθήσει. Καθ’ οδόν προς το μαγαζί ακούει τις διηγήσεις του πιο έμπειρου της...

Σωτήριον έτος 2003. Τρεις φίλοι, φοιτητές στο σύνολό τους, συναντιούνται σ' ένα προάστιο της Αθήνας και προσπαθούν να αποφασίσουν πώς να περάσουν τη βραδιά τους. Ένας από αυτούς, τακτικός θαμώνας των strip clubs της πρωτεύουσας, προτείνει στους άλλους δύο να πάνε σ' ένα τέτοιο μαγαζί στην παραλιακή. Ο ένας διστάζει καθώς δεν έχει ξαναβρεθεί ποτέ σε τέτοιο χώρο, ενώ ο άλλος είναι πιο ενθουσιώδης. Τελικά, ο πιο διστακτικός εκ των τριών κάμπτεται από τις πιέσεις των φίλων του και αποφασίζει να τους ακολουθήσει. Καθ' οδόν προς το μαγαζί ακούει τις διηγήσεις του πιο έμπειρου της...

Η γραφή που διεκδικεί αισθητική διάσταση, η καλλιτεχνική γραφή, οφείλει μεταξύ άλλων να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα μέσα στην οποία θα πρέπει να προωθηθεί και τελικά να φτάσει στο κοινό της. Είναι φανερό ότι το διαδίκτυο προσφέρει αυξημένες δυνατότητες επικοινωνίας. Εξετάζοντας τη σχέση που θα μπορούσε να έχει με τη λογοτεχνική παραγωγή, προκύπτουν αναπόφευκτα νέοι τρόποι διάθεσης της, όπως τα ηλεκτρονικά περιοδικά και κατ’ επέκταση οι ηλεκτρονικές εκδόσεις. Σε μια εποχή οικονομικής σπάνης το βιβλίο με την παραδοσιακή του μορφή, το οποίο κοστίζει αρκετά κατά κανόνα...

Aυτή δεν είναι μια μονοδιάστατη ποιητική συλλογή αλλά ένα ολοκληρωμένο και πολυπρισματικό πρότζεκτ που εκκίνησε 1,5 χρόνο πίσω και δημοσιευόταν σε συνέχειες στο VakxikonBlog. Από τότε, άλλοτε οι στίχοι του Ε. Προύσαλη γεμίζουν διαδικτυακούς "τοίχους". Άλλοτε οι φωτογραφίες του alter ego του, Στράτου Π., κοσμούν εξώφυλλα περιοδικών τευχών αλλά και εκδόσεων του οίκου μας. Πλέον, διατίθεται στο κοινό συμπληρωμένο, άρτιο και διακοσμημένο και φυσικά δωρεάν. Ένα κλικ (η φωτογραφία) και ζω (με το ποίημα), ισχυρίζεται ο Ε. Προύσαλης, ο οποίος μέσα από τα ολιγόστιχα ποιήματα του...

Mία από τις διεισδυτικότερες, εντελώς κοφτερές και σαφώς σκληρές ποιητικές συλλογές που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό είναι τα Κομμάτια δικά μου του Στέλιου Ροΐδη. Γι' αυτό και όταν πρωτοδιάβασα το χειρόγραφο, την περασμένη άνοιξη, συμφώνησα αμέσως να συμπεριληφθεί αυτός ο τίτλος στον κατάλογο των Εκδόσεων Vakxikon.gr. Με τoν Στέλιο Ροΐδη γνωριστήκαμε στον πολυχώρο Ash in Art, όταν το περιοδικό Vakxikon.gr παρουσιαζόταν στο κοινό για πρώτη φορά. Πάνε από τότε πέντε χρόνια. Τόσο κείμενα για τις συλλογές του όσο και ποιήματα του έχουν δημοσιευθεί στην ύλη του περιοδικού...

Aυτή δεν είναι μια μονοδιάστατη ποιητική συλλογή αλλά ένα ολοκληρωμένο και πολυπρισματικό πρότζεκτ που εκκίνησε 1,5 χρόνο πίσω και δημοσιευόταν σε συνέχειες στο VakxikonBlog. Από τότε, άλλοτε οι στίχοι του Ε. Προύσαλη γεμίζουν διαδικτυακούς "τοίχους". Άλλοτε οι φωτογραφίες του alter ego του, Στράτου Π., κοσμούν εξώφυλλα περιοδικών τευχών αλλά και εκδόσεων του οίκου μας. Πλέον, διατίθεται στο κοινό συμπληρωμένο, άρτιο και διακοσμημένο και φυσικά δωρεάν. Ένα κλικ (η φωτογραφία) και ζω (με το ποίημα), ισχυρίζεται ο Ε. Προύσαλης, ο οποίος μέσα από τα ολιγόστιχα ποιήματα του...

Αντι-προ-λογικά Τούτο το πόνημα εδώ που έχετ’ ανά χείρας ή στην οθόνη ανοιχτό, αντίβαρο της μοίρας είναι, με τις λαλιές ανθρώπων του λαού μας και "τροϊκάνων" τις ξυλιές, γιατί του κεφαλιού μας κάνουμε, λένε, μια ζωή! Έτσι λοιπόν, αγανακτών κάθισα με την πένα κι έδωσα βήμα των μικρών να πούνε ένα-ένα κείνα που βλέπουν τα στραβά και πώς θα διορθωθούνε της γης μας όλα τα ζαβά! Πως πρέπει να ριχτούμε όλοι αμέσως στη δουλειά ε, μυστικό δεν είναι! Ούτε πως πρέπει τα λεφτά να επιστραφούν κι "ευθύναι πάραυτα να αποδοθούν"! Όσοι να τους ακούσουν τούτους τους τύπους το μπορο...

Αντι-προ-λογικά Τούτο το πόνημα εδώ που έχετ' ανά χείρας ή στην οθόνη ανοιχτό, αντίβαρο της μοίρας είναι, με τις λαλιές ανθρώπων του λαού μας και "τροϊκάνων" τις ξυλιές, γιατί του κεφαλιού μας κάνουμε, λένε, μια ζωή! Έτσι λοιπόν, αγανακτών κάθισα με την πένα κι έδωσα βήμα των μικρών να πούνε ένα-ένα κείνα που βλέπουν τα στραβά και πώς θα διορθωθούνε της γης μας όλα τα ζαβά! Πως πρέπει να ριχτούμε όλοι αμέσως στη δουλειά ε, μυστικό δεν είναι! Ούτε πως πρέπει τα λεφτά να επιστραφούν κι "ευθύναι πάραυτα να αποδοθούν"! Όσοι να τους ακούσουν τούτους τους τύπους το μπορο...

Επίμετρο του Εκδότη Η παρούσα συλλογή ιστοριών είναι μια έκδοση αναπόφευκτη, μιας και οι συνθήκες γύρω ερεθίζουν ώστε να ασχοληθεί κανείς δημιουργικά με αυτό το νέο πολιτικό, οικονομικό και, κυρίως, κοινωνικό τοπίο, που ολοένα και αναδιαμορφώνεται. Συνάμα αποτελεί και έναν αναπόφευκτο τίτλο για τις Εκδόσεις Vakxikon.gr, οι οποίες ακολουθούν τη συνθήκη που έχει διαμορφώσει και συνάδουν με την ταυτότητα που έχει σχηματίσει σε κοινωνικό επίπεδο το περιοδικό Vakxikon.gr όλα αυτά τα χρόνια. Το πρότζεκτ προέκυψε από μια ιδέα και έπειτα από μεγάλη συζήτηση που είχαμε τον περ...

Το έργο αυτό μπόρεσε και πήρε την τελική του μορφή χάρη στους ανθρώπους από τους οποίους εμπνεύστηκα. Θα ήθελα με τη σειρά μου να τους ευχαριστήσω για την αντοχή, την ανοχή, την υπομονή, μα πάνω από όλα για την συμπαράστασή τους μέχρι το έργο αυτό να βρει το Μονοπάτι του. Από τη συγγραφή του μέχρι την δημιουργία του σε Θεατρικό Έργο η συμβολή τους ήταν καθοριστική. Η καθοδήγηση του καθηγητή – δασκάλου Θοδωρή Γράμψα με έκανε να πιστεύω πως όλα είναι θέμα πίστης. Το έργο αυτό δεν θα ήταν ποτέ ίδιο χωρίς τον Βασίλη Κόντη. Η υπομονή του, οι συμβουλές του και η γενναιοδωρία τ...