Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ Ο Θεός είναι μία απάντηση χοντροκομμένη, μία έλλειψη λεπτότητας για μας που σκεπτόμαστε. Ουσιαστικά, δεν είναι παρά μια απαγόρευση. Θα μπορούσα να πω, πως είναι μία άτεχνη απαγόρευση. Είναι σαν να μας λένε να μη σκεφτόμαστε καθόλου! ΧΡΙΣΤΟΣ Επτά είναι τα θαύματα του κόσμου. Βλέπω, Ακούω, Αγγίζω, Γεύομαι, Αισθάνομαι, Γελάω και Αγαπώ! ΧΕΝΤΡΙΞ Και επτά είναι οι δυστυχίες του κόσμου. Δεν βλέπω, δεν ακούω, δεν αγγίζω, δεν γεύομαι, δεν αισθάνομαι, δεν γελάω και δεν αγαπώ! ΧΡΙΣΤΟΣ Ζωή είναι ο δρόμος προς την αθανασία! Ανάσταση είναι η δοκιμασία της λογικ...

Το ψυχογράφημα "Η αρρώστια της νιότης" είναι γραμμένο το 1926 και παρακολουθεί μια ομάδα νέων φοιτητών Ιατρικής στη Βιέννη που, μέσα στην υπεροψία και την απόγνωσή τους, προετοιμάζουν άθελά τους το έδαφος για τα κηρύγματα της εθνικοσοσιαλιστικής ναζιστικής ιδέας. Οι χαρακτήρες, ακροβατώντας ανάμεσα στην ιδιοφυΐα και την παράνοια, στις σπουδές και τα πειράματα, ανακαλύπτουν τα όριά τους, φωτίζοντας σκοτεινές πτυχές του υποσυνείδητου που θα θέλαμε να ξεχάσουμε. "Η αρρώστια της νιότης", το πιο γνωστό θεατρικό έργο του Φέρντιναντ Μπρούκνερ, ανεβαίνει κάθε χρόνο στη χώρα μ...

Ο Φαζίλ Χιουσνού Νταγλάρτζα θεωρείται από τους πιο παραγωγικούς ποιητές της τουρκικής λογοτεχνίας κατά τη δημοκρατική περίοδο. Ένα από ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του είναι ότι αφιέρωσε όλη τη ζωή του αποκλειστικά στην ποίηση. Αξίζει να προστεθεί εδώ, ότι η πλούσια ποιητική παραγωγή του προέρχεται από την έμφυτη χαρισματική του ικανότητα να γράφει ποιήματα. Οι επισημάνσεις του Τζεμάλ Σουρεγιά για τον ποιητή είναι σημαντικές: "Στην ποίηση του Φαζίλ Χιουσνού παρατηρούνται δύο περίοδοι. Η πρώτη είναι εκείνη της διαίσθησης, ενώ η δεύτερη της διανοίας". Είμαι πόθος Σε μένα αν...

Επειδή γεννήθηκα στο άχρονο μιας Ζωής που βάλτωσε τη ζωή μου, ανταρτεύω στο βάλτο και κρατώ μόνο το άχρονο - σαν αντίσταση στις επιβολές των ηγετών που κατευθύνουν τους ρυθμούς μας. Θα πεθάνω, επίσης στο άχρονο. Άτιτλος είμαι. Με ρόλο Άστεγου Πολίτη των Αξιών - φταίει που στον ύπνο μου βλέπω πάντα φωτιές. Κι αν γουστάρεις, πυροβόλησέ με! Δεν φοράω αλεξίσφαιρο... μόνο αρβυλάκια φοράω χειμώνα - καλοκαίρι. Άχρονα επίσης, κι ανεκδιήγητα, λαξεύω τις δονήσεις στη δίνη των ημερών, με μοιρασιά απλόχερη σε ό,τι με νιώθει. Αποφεύγοντας, όσο μπορώ, την παγίδα-χρήμα, που μας επέβ...

Ένα ζευγάρι Αμερικανών επιδίδεται σε ένα σχεδόν βαμπιρικό και εν τέλει καταστροφικό πάθος με φόντο τη Βιέννη. Αυτό που φαντάζει ως μια πολυιδωμένη και κοινότυπη ιστορία μεταμορφώνεται σε έναν αξέχαστο αφηγηματικό λαβύρινθο. Χρησιμοποιώντας απανωτά φλας μπακ, ο συγγραφέας πηγαινοέρχεται σε παρελθόν και παρόν με τρόπο που αφήνει τα συμβάντα του χθες να ρίχνουν τη σκιά τους στα γεγονότα του τώρα και φαινομενικά ασήμαντα συμβάντα να αποκτούν απρόσμενες συνδέσεις μεταξύ τους. Μέσω αυτού του δεξιοτεχνικού παζλ, "H δύναμη της σάρκας" γίνεται ένα συγκλονιστικό δράμα πάνω στη...

O Πέτερ Χούχελ είναι μια κομβική φυσιογνωμία της μεταπολεμικής γερμανόφωνης ποίησης. Διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο στα πολιτιστικά ζητήματα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας και, έπειτα από τη φυγή του προς τη Δύση, στην πνευματική ζωή της Δυτικής Γερμανίας. "Η Ένατη ώρα" θεωρείται το αριστούργημά του Χούχελ, καθώς αποτελεί μια ώριμη σύνθεση όλων των πλευρών της ποιητικής του διαδρομής. Η βιωματική, μαγική επαφή του ποιητή με τη Φύση μεταστοιχειώνεται -έπειτα από επίμονη παρατήρηση ενός κόσμου σε σήψη- σε πικρή συνειδητοποίηση. Η ανθρώπινη κατάσταση, στην ιστορική της εξ...

"Αν ένα πράγμα έχω καταλάβει καλά μέχρι σήμερα, κύριοι, είναι ότι εδώ που έφτασα, το χρωστάω στους αντιπάλους μου" είπε ο Ρον και όλοι στο κεντρικό τραπέζι της λέσχης Βίκτορι σήκωσαν τα ποτήρια τους. Μαζί τους και ο Μορίς, ο προστατευόμενός του, που ήταν στη δούλεψή του από μικρός, και τώρα, μετά τον θάνατο των γονιών του, προσπαθεί να επιβιώσει σε έναν αστραφτερό κόσμο επιχειρήσεων, ακριβών ουίσκι και ίντριγκας. Σε έναν κόσμο που οι φιλίες είναι μετρημένες, οι συνεργασίες αβέβαιες και το παρελθόν πιο άγνωστο και από το μέλλον. Το παρελθόν αυτό οδηγεί τον Μορίς, εκεί, στα έ...

Άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου και βγήκε εκείνη. Γύρισε προς τον οδηγό και του ένευσε να μην κινηθεί από τη θέση του. Κινήθηκε η ίδια στη δέσμη των φωτεινών δέκα μέτρων, αφαιρώντας στη διαδρομή τα ρούχα της. Στο όριο ανάμεσα στο λιγοστό φως και στο έρεβος η Βασιλεία δεν φορούσε τίποτε και μπήκε στην περιοχή του ερέβους. Ο Γραβάνης είχε βγάλει το μπουφάν του και περίμενε να την τυλίξει, όταν εκείνη θα γύριζε, στο αναμμένο κλιματιστικό του αυτοκινήτου. Πέρασαν μερικά λεπτά και η Βασιλεία δεν γύρισε. [...] Στη στροφή και στην άκρη από τη δέσμη των φωτεινών δέκα μέτρων, είδε...

Δέκα συνεδρίες και μια τηλεφωνική επικοινωνία ίσον έντεκα μονόλογοι. Θα μπορούσαν να είναι έντεκα ξεχωριστοί, αυτόνομοι μονόλογοι, αν δεν υπήρχαν κάποια κοινά χαρακτηριστικά στοιχεία που να τους διατρέχουν. Μια γυναίκα επισκέπτεται την/τον ψυχολόγο της και μονολογεί. Αναπολεί τη ζωή της, κάνει την αυτοκριτική της, εκφράζει τις αμφιβολίες της, δηλώνει τις επιθυμίες της. Η συγγραφέας αφήνει εντέχνως ανοιχτά κάποια σημεία, έτσι που οι αναγνώστες, ακροατές ή θεατές να μη μένουν απαθείς κατά τη διάρκεια του έργου, αλλά να μπορούν να υποδυθούν ακόμα και το ρόλο της/του ψ...

Η σχεδόν σιωπηλή βροχή θα με θεραπεύσει καθώς πέφτει, λες και ο ήχος της είναι ένα κρεβάτι στο οποίο μπορώ να ξαπλώσω στην αγκαλιά σου αφήνοντας το ποτάμι της ζωής να περνάει εύκολα και χωρίς βιασύνη, έτσι όπως όταν ήμουν μαζί σου όταν ήθελα οι ώρες να αργοπορήσουν και ο ουρανός να θρυμματιστεί και όλα τα νερά αυτού του θεσπέσιου κόσμου να κυλήσουν μέσα μου όπως η ανάμνησή σου κυλάει μέσα στο ξύπνιο κορμί μου [...]

Η ψυχή μας είναι ο ήλιος που διώχνει τη θλίψη από τα ρόδα που μάρανε το σκληρό βλέμμα του χειμώνα. Το παιδί που τρέχει στα χωράφια της ελευθερίας κάτω από τα γεμάτα αγάπη μάτια του Θεού. Η ψυχή μας είναι το βάλσαμο στους πόνους που άφησε πίσω του ο χρόνoς. Στο διάβα του η φωνή της ενώνεται μ’ άλλες φωνές αδούλωτων ψυχών που δεν λύγισαν στις αντάρες των καιρών χαράζοντας μονοπάτια για να περάσει αλώβητο το φως. Στους κόρφους της ψυχής μας ζεσταίνεται η ελπίδα πως οι άνθρωποι θα ανακαλύψουν ξανά την αγάπη για να συνεχίσουν να λέγονται άνθρωποι.

Στη δοξασμένη των αλιέων γενιά Ρακένδυτοι, μα με τσάκιση στο παντελόνι. Στις λίμνες του καναδά και της αμέρικα Νερό όσο να ζεις τρεις φορές την εβδομάδα. Αξίζει μια πεντάρα των γραφειοκρατών της μουσικής η φάρα; Και ο μπρέγκελ χρησιμοποίησε την αμβέρσα για τη βαβέλ του. Να μάθεις το μυστικό του πετάγματος. Αγαπάς βλέποντας τον χρόνο Και τον χώρο. Δεν ονειρεύομαι την εργασία Εργάζομαι στο όνειρο. Μόνο η ελευθερία μπορεί να με υποχρεώσει να κάνω κάτι. Σου παραχωρείται όσος χώρος παραχωρείς στους άλλους; Η πίκρα μέσα σου είναι γιατί Το επειδή, πιθανόν δεν επαρκεί...

Ο Λιουκ Σορτ θεωρείται ένας από τους καλύτερους Αμερικανούς συγγραφείς έργων δράσης. Οι νουβέλες του αποτελούν την επιτομή του κλασσικού γουέστερν, αναγνωρισμένες για την ιστορική τους πιστότητα και τη γνήσια απεικόνιση της ωμής βίας που αποτελούσε τυπικό γνώρισμα των κατακτήσεων της Αμερικανικής Δύσης. "Η κοιλάδα της εκδίκησης" γνώρισε μεγάλη επιτυχία με πρωταγωνιστή τον Μπαρτ Λάνκαστερ. Τα αδέρφια Φάσκεν είχαν έρθει να σκοτώσουν τον Όουεν Ντέιμπραϊτ. Επειδή ατίμασε την ανύπαντρη αδερφή τους... επειδή ήταν αλαζονικός όπως κάθε γελαδάρης με διασυνδέσεις... επειδή τους εί...

Το κρύο είναι τσουχτερό απόψε. Σε διαπερνά όπως ο κάθε Λαύκος, όπως ο κάθε θάνατος. Η πλατεία σε αποχαιρέτησε στροβιλίζοντας τα πλατανόφυλλά της. Στρώμα υπόκωφων ήχων στο πέρασμά μου. Κάνει κρύο μέσα στην εκκλησία. Είμαστε παγωμένες, Κατίνα. Η καμπάνα ηχεί πένθιμα. Ποια από τις δυο μας πεθαίνει; Το χώμα μυρίζει μούχλα. Καιρό είχε να αεριστεί. Να που ήρθε η ώρα. Για όλα έρχεται η γαμημένη η ώρα. Τα κοράκια δεν βλέπουν την ώρα να αποδημήσουν. Το Πήλιο φόρεσε τα γιορτινά του.

Τα ποιήματα της συλλογής χωρίζονται σε τέσσερα μέρη: Το Πρωί, το Μεσημέρι, το Βράδυ και τη Νύχτα. Ο Μπρας, εξασκούμενος στον ρόλο του παρατηρητή, διαθέτει μεγίστη οξυδέρκεια, εξαιρετικούς αισθητήρες, μάλλον εκ φύσεως, έναν κυνισμό που πλαγιάζει με μια αόρατη ευαισθησία και το πρωί ξυπνάει συμπαθής, έναν απόλυτα λογικό τρόπο έκφρασης. Ό,τι έχω δεν θέλω να χάσω, αλλά όπου είμαι δεν θέλω να μείνω, αλλά όσους αγαπώ δεν θέλω να αφήσω, αλλά όσους γνωρίζω δεν θέλω πια να δω, αλλά όπου ζω δεν θέλω να πεθάνω, αλλά εκεί που θα πεθάνω δεν θέλω να πάω. Να μείνω θέλω εκεί π...

Τα ποιήματα της Μπεατρίζ Χάουσνερ είναι παγκόσμια, όμως αποτίουν φόρο τιμής σε έναν μεγάλο Καναδό ήρωα: τον Λουί Ριέλ, τον μεσσιανικό ηγέτη της επανάστασης των αυτοχθόνων ενάντια στο κράτος, ο οποίος καταδικάστηκε για "έσχατη προδοσία" και κρεμάστηκε το 1885. Για την Μπεατρίζ, εκείνος βρίσκεται πάντα "Στη γειτονιά", ψάχνοντας για "οδοδείκτες προς τη Νέα Ιερουσαλήμ", βλέποντας δύσκολα όνειρα με το σκοινί γύρω απ’ τον λαιμό του κάθε μέρα. Όμως δεν είναι η επανάσταση και η ποίηση, το όνειρο και η δράση αιώνιες αδελφές, όπως προφήτευσε ο Μπωντλαίρ; Κάποτε η καρδιά έχασε τον...

Ο Μπεσίκ Καραναούλι είναι ο σπουδαιότερος εν ζωή ποιητής στη Γεωργία. Η ποιητική του συλλογή "Η σακατεμένη κούκλα" θεωρείται ένα εμβληματικό έργο, που πρωτοκυκλοφόρησε το 1973 στην τότε Σοβιετική Ένωση, και για το οποίο οι Γεωργιανοί είναι πολύ περήφανοι. Ήταν το πρώτο ποιητικό έργο σε ελεύθερο στίχο στη Γεωργία, τοποθετώντας τον Καραναούλι στη νέα γενιά ποιητών που εμφανίστηκε εκείνη την εποχή κι "έσπαγε" τη σοβιετική ποιητική παράδοση. Με το ποίημα αυτό, ο Καραναούλι δεν ρομαντικοποιεί τον πόλεμο, δεν γράφει για ήρωες και δεν δοξάζει το σοβιετικό σύστημα. Αντ' αυτού, γ...

Η Θώμη και η Χρύσα. Δυο καθημερινές γυναίκες από τη Θεσσαλονίκη. Πλαισιωμένες από οικογένεια, φίλους, συναδέλφους και εραστές. Αγωνίζονται -η καθεμία στο δικό της μικρόκοσμο, η καθεμία με τον τρόπο της. Παλεύουν με τους άλλους, τις συνθήκες, τα προβλήματα και τους εαυτούς τους -με την κούραση, τα τραύματα, τις αναμνήσεις. Μέχρι που η πανσέληνος θα οδηγήσει στη γιατρειά... Έπαινος Νουβέλας Ομίλου για την UNESCO ΤΛΕ Ελλάδας 2017