Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όλα κυλούσαν ομαλά στην καταλανική πρωτεύουσα όπως και στη ζωή του Πάμπλο του ωρολογοποιού. Ξαφνικά όμως, μία ημέρα του Σωτηρίου έτους 1778 και ενώ βρισκόταν στο μαγαζί του, ένα περίεργο και επικίνδυνο συναίσθημα άρχισε να τον κυκλώνει. Κάτι δεν πήγαινε καλά και αυτό το ένιωθε σε κάθε κύτταρο του κορμιού του. Έπρεπε να γυρίσει σπίτι του επειγόντως. Οι επιλογές εκείνης της ημέρας θα σφράγιζαν τη μοίρα του και θα στοίχειωναν τη ζωή του για πάντα... Ο "Ωρολογοποιός" είναι ένα μεταφυσικό μυθιστόρημα, ένα σπονδυλωτό δράμα, που ξετυλίγεται μεταξύ δύο διαφορετικών, χρονολογικά,...

Καθημερινοί ήρωες, όμορφοι, άσχημοι, λογικοί, παράλογοι, λογοδοτούν στην απώλεια, στη ζωή, στον χρόνο, στον έρωτα, στη φαντασία, στον θάνατο. Κινούνται σε τοπία αστικά, επαρχιακά, ουτοπικά και αλλόκοτα. Όνειρα παιδικά που γίνονται μνήμες Μάνες χωρίς μητρικό ένστικτο Νέοι χαμένοι σε πεδία παραίσθησης Κυνήγι του παρελθόντος χρόνου Φόνοι χωρίς καταδίκη Ζωντανοί και νεκροί σε αλισβερίσι

Στις σελίδες της συλλογής "Ψάρι", ταξιδεύουμε με τον Μιφσούντ ενώ εκείνος εξερευνά το μυαλό μας μέσα από τα κανάλια του κόσμου - από τις μεγάλες θάλασσες μέχρι τα πλημμυρισμένα λούκια. Από την Ευρώπη και τη Μεσόγειο μέχρι την Αμερική. Στην πορεία αυτού του ταξιδιού - που εμείς επιλέξαμε - συναντάμε εκείνους για τους οποίους μια τέτοια διαδρομή δεν ήταν επιλογή. Κάποιοι έχασαν τη βάση τους και γλίστρησαν σε αυτά τα νερά. Άλλους τους έσπρωξαν εκεί. Κι έμειναν χωρίς πυξίδα, χωρίς χάρτη, χωρίς αξιόπιστους οδηγούς. Να τα καταφέρνουν με το ζόρι, μέρα τη μέρα. Να διατηρούν με τον...

Στο πλαίσιο του αφιερώματος 35 χρόνια in libris για τον ποιητή Σωτήρη Κακίση, στο τεύχος 26 του περιοδικού Vakxikon.gr, επανεκδίδεται η ποιητική συλλογή του "Χρυσάφι στον αέρα!", αποκλειστικά σε έντυπο. Το βιβλίο, που είναι για καιρό εξαντλημένο, κυκλοφόρησε πριν 26 ακριβώς χρόνια (τον Ιούνιο του 1988) από τις εκδόσεις Ίκαρος.

Ακόμη κι αν έχουμε διανύσει μίλια μακριά από τις αφετηρίες μας, από τις ρίζες μας. Ακόμη κι όταν δεν υπάρχει απτός γυρισμός, κάποια πράγματα πάντα θα κατοικούν μέσα μας. Πάντα κάτι από σένα θα μένει, ακόμη και πέρα από σένα, εκεί που συνοδοιπόρος πορεύτηκες με τα χνάρια σφραγίδες να κρατούν τα "περάσματά" μας. Πώς οι στιγμές γίνονται παρελθόν; Πώς γίνονται χτες; Πριν από λίγο; Και το παρόν ανίσχυρο μπροστά στη νοσταλγία, μισό. Μισώ ότι δεν κατάφερα να κρατήσω στο τώρα. Σε παρακείμενο χρόνο οι ιστορίες μας, οι εικόνες μας, τα λόγια μας. Αυτό είναι το αντίτιμο της χαράς τη...

Ακόμη κι αν έχουμε διανύσει μίλια μακριά από τις αφετηρίες μας, από τις ρίζες μας. Ακόμη κι όταν δεν υπάρχει απτός γυρισμός, κάποια πράγματα πάντα θα κατοικούν μέσα μας. Πάντα κάτι από σένα θα μένει, ακόμη και πέρα από σένα, εκεί που συνοδοιπόρος πορεύτηκες με τα χνάρια σφραγίδες να κρατούν τα "περάσματά" μας. Πώς οι στιγμές γίνονται παρελθόν; Πώς γίνονται χτες; Πριν από λίγο; Και το παρόν ανίσχυρο μπροστά στη νοσταλγία, μισό. Μισώ ότι δεν κατάφερα να κρατήσω στο τώρα. Σε παρακείμενο χρόνο οι ιστορίες μας, οι εικόνες μας, τα λόγια μας. Αυτό είναι το αντίτιμο της χαράς τη...

Το κείμενο της αρχαίας τραγωδίας δεν αποτελεί ένα σταθερό σώμα, που περιμένει απλώς να μεταφραστεί, αλλά κουβαλά πίσω του μια μεγάλη ιστορία από αρχαίους σχολιαστές, εκδότες της Αναγέννησης και νεότερους ερευνητές. Μάλιστα, σε αρκετά σημεία ο στίχος έχει χαθεί εντελώς και η αποκατάσταση βασίζεται σε ελάχιστες ενδείξεις. Η επαφή με αυτόν τον εκδοτικό λαβύρινθο δίνει τη δυνατότητα στον μεταφραστή να αποφύγει την απλή λυρική απόδοση των στίχων, η οποία καταλήγει να θυσιάσει το περιεχόμενο των λεγομένων στο πλαίσιο μιας συγκεχυμένης αισθητικής κατασκευής. Του επιτρέπει επίσης ν...

Κι όσο ο χρόνος φίδι γύρω Απ’ το λαιμό σου τυλίγεται Τόσο βουλιάζεις στον ουρανό πιότερο Και το σώμα σου στη γη λιγοστεύει Ωσότου στον ουρανό μόνιμα Εγκαθίσταται Κι άκρη δε βρίσκει με τα μυστήρια Των μηχανών του... Και χίλια χρόνια μετά θα διηγούμαστε -Όνειρα σαν του προφήτη Ιεζεκιήλ- Τις ίδιες ανέστιες ιστορίες...

Δαίμονες τριγυρίζουν στο μυαλό μου κι εχθροί αόρατοι. Mια συνουσία σκέψεων τετραπληγικής ψυχής.

Τα καλύτερα διηγήματα του συγγραφέα, από τα πιο συγκλονιστικά που έχουν γραφτεί για τη δεύτερη μεγάλη συμφορά που έπληξε τον ελληνισμό, δηλαδή την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ένα αντιπολεμικό παραλήρημα ενός βαριά τραυματισμένου του ’74. Η μάνα του αγνοούμενου που χάνει τα λογικά της και "γυρίζει" στο χωριό της με έναν συγκλονιστικό τρόπο, και σε άλλο ο ορισμός της εσχάτης προδοσίας, μέσα από τα κλειδιά ενός σταυρόλεξου. Ένας γέρο-γητευτής προσπαθεί με γητειές να σβήσει την τούρκικη σημαία στον Πενταδάκτυλο. Ένα σπαρακτικό διήγημα για τις 37 ημέρες που πέρασε ο πατέρας του...

Τόσα λάθη! Τόσα πάθη! Τόσοι χοροί! Πόσοι θάνατοι..! Ποιος είναι ο πιο μεγάλος; Ο πρώτος! Ύστερα, βίαια, βυθίζω το μαχαίρι... Παντού, ανοιγμένες σάρκες, σκονισμένες φλέβες, σπασμένο το κρανίο... Διαμελίζομαι. Δεν τρέμω. Θυμωμένος άνεμος κοντράρεται μαζί μου. "Ποιος είσαι εσύ;" μου λέει, "Που θα ρημάξεις το βλέμμα των προγόνων σου; Τόσες ζωές..!" "Είμαι ο πρώτος!" απαντώ "κι ο τελευταίος! Εγώ τεντώνομαι! Εγώ σπάζω! Δε με μαχαιρώνουν. Μαχαιρώνομαι. Να κυλήσει το αίμα. Ν' ακουστούν οι βοές!" "Δεν έχεις το δικαίωμα! Απελπίζεσαι." "Δεν απελπίζομαι. Φωλιάζω στη Ζωή μου!...

Τόσα λάθη! Τόσα πάθη! Τόσοι χοροί! Πόσοι θάνατοι..! Ποιος είναι ο πιο μεγάλος; Ο πρώτος! Ύστερα, βίαια, βυθίζω το μαχαίρι... Παντού, ανοιγμένες σάρκες, σκονισμένες φλέβες, σπασμένο το κρανίο... Διαμελίζομαι. Δεν τρέμω. Θυμωμένος άνεμος κοντράρεται μαζί μου. "Ποιος είσαι εσύ;" μου λέει, "Που θα ρημάξεις το βλέμμα των προγόνων σου; Τόσες ζωές..!" "Είμαι ο πρώτος!" απαντώ "κι ο τελευταίος! Εγώ τεντώνομαι! Εγώ σπάζω! Δε με μαχαιρώνουν. Μαχαιρώνομαι. Να κυλήσει το αίμα. Ν' ακουστούν οι βοές!" "Δεν έχεις το δικαίωμα! Απελπίζεσαι." "Δεν απελπίζομαι. Φωλιάζω στη Ζωή μου!...

Κάποιοι μύθοι είναι καλό να παραμένουν ως έχουν απαρασάλευτοι στο μεγαλείο της αυταπάρνησής τους. Ο Χριστός να μη γίνει ποτέ μεγαλέμπορος στην Ιερουσαλήμ συνδαιτημόνας χιλίαρχων και του Ποντίου Πιλάτου. Ο Καρλ Μαρξ να μη γίνει ποτέ εργοστασιάρχης σε μονάδα επεξεργασίας χάλυβα στο βόρειο Λονδίνο. Ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι να μη γίνει ποτέ γηραιός καθεστωτικός ποιητής στην μπρεζνιεφική εποχή της στασιμότητας. Ο Τσε Γκεβάρα να μη γίνει ποτέ κοιλαράς μεγαλογιατρός στις αστικές συνοικίες του Μπουένος Άιρες. Οι μύθοι δελεάζουνε τα πλήθη οι απομυθοποιήσε...

Ένας πλανήτης σαν μπαλόνι. Ένας παιχνιδιάρης βασιλιάς. Kι ένα μοιραίο λάθος... Μια παγωμένη λίμνη με τόσα φυλακισμένα παιχνίδια! Μια χειμωνιάτικη νύχτα με τόσες φυλακισμένες ανοιξιάτικες στιγμές! Μια λαχτάρα... Χιλιάδες αρμαντίλλο αποφασισμένα. Χιλιάδες προσπάθειες. Μέχρι το τέλος. Μέχρι να πάρουν πίσω το δικαίωμα στο παιχνίδι. Μέχρι να φέρουν την Άνοιξη!

Θα φυσήξεις και δε θα πέσω· Συνεχίζεις να βλέπεις κάτω από σένα γυμνά τα γόνατά σου. Γιατί η απορία που φυτρώνει πάντα σκοτάδι γίνεται τη μέρα αγκαλιά με παίρνει τη νύχτα. Κι αυτό που ξέρω είναι αυτό που δεν ξέρω κι αν κάποια στιγμή το ξέρω θα συνεχίσω· θα συνεχίσω σαν να μην το ξέρω. Αέρα φυσούσαν τα κύματα αίμα έσταζαν οι άκρες τους ήρθε η ώρα του να φύγει από μένα πίσω σε σένα. Έρημο το όνομά μου. Έρημο και το δικό σου.

Μία πλασματική διάβαση αγνών συναισθημάτων η οποία οδηγεί σε αυτό που αποκαλούν "έξοδος από τη συνήθεια". Μία εναλλακτική λύση στο κοινό πρόβλημα που μπορεί να διεγείρει τους αρχαίους νεκρούς και να ξυπνήσει επιθυμίες που είχες ξεχάσει. Μια γέφυρα ανάμεσα στο απολύτως άγνωστο και στο κοινώς άγνωστο. Μια μαθηματική λύση, ένα "κόλπο", μια ανάλυση, μια διέγερση. Η λύση ενός γρίφου που ψάχνεται εδώ και αιώνες. Η έξοδος από έναν λαβύρινθο φτιαγμένο από τις μεγαλύτερες ιδιοφυΐες. Η αποσυμπίεση, η απλοποίηση, ο εναγκαλισμός και η ομαδική μοναδικότητα.

Ξαπλώνω στο κρεβάτι μου, ανάσκελα, διαβάζω (χαλαρώνω) (σε μια πνευματική πειθαρχία). Ο σταυρός είναι κάτι το οδυνηρό. Όπως έχω παρατηρήσει, αψίδες σχηματίζονται μπροστά μου ψηλές αψίδες από γέφυρες. Τώρα γιατί το σκέφτομαι αυτό; - Στον σταυρό μου δίνω την ανάσα μου... Έχουμε μια όχθη από κάτω μας... Νερό... Υποψία Ποίησης

Ερωτεύομαι θα πει κινδυνεύω. Μην ψάχνεις για διαβήτες και μοιρογνωμόνια. Αυθαίρετα θα χτίσουμε και φέτος.

Το πτώμα μιας διάσημης Ρουμάνας δημοσιογράφου βρίσκεται σ’ ένα δάσος. H δολοφoνία της συνοδεύεται από μυστηριώδη ξεκαθαρίσματα λογαριασμών. Η υπόθεση ανατίθεται σε τρεις αστυνομικούς, οι οποίοι, κατά τη διάρκεια της έρευνάς τους, θα ξεσκεπάσουν περιστατικά διαφθοράς και θα βρεθούν αντιμέτωποι με περίεργα παιχνίδια επιρροής στους κύκλους των ισχυρών της χώρας. Το μυθιστόρημα "Τύποι σχεδόν εντάξει" είναι ένας συνδυασμός αστυνομικού και πολιτικού θρίλερ. Είναι μια ιστορία για όσα συμβαίνουν στα σκοτεινά παρασκήνια μιας κοινωνίας που διέπεται από τους κανόνες της μαφίας. Ένα...

To 1991 τρεις, νέοι τότε, ποιητές, ο Ηλίας Λάγιος, ο Διονύσης Καψάλης και ο Γιώργος Κοροπούλης εξέδωσαν τη συλλογή Tριώδιο από τις Εκδόσεις Άγρα. Επρόκειτο για ένα βιβλιαράκι 11 μόλις σελίδων, με ένα ποίημα (μια μπαλάντα) του καθενός. Η κίνησή τους ήταν καθαρά συμβολική, για να δείξουν πως η έμμετρη-ομοιοκατάληκτη ποίηση δεν σταμάτησε ποτέ να γράφεται, παρά την επικράτηση του ελεύθερου στίχου. Σήμερα, μετά από είκοσι και πλέον έτη και αφού με την ποιητική ανθολογία Νέοι ήχοι στο Παμπάλαιοι Νερό (ανθολόγοι: Κώστας Κουτσουρέλης και Σοφία Κολοτούρου) αποδείξαμε περίτρανα ότ...