Δύσκολος
Μένανδρος 342-292 π.Χ.
Ζήτρος (2008)
Ο Μένανδρος είναι ο μεγάλος κωμωδιογράφος της λεγόμενης "νέας κωμωδίας", του σημαντικού αυτού δραματικού είδους από το οποίο μόνο αποσπάσματα, δυστυχώς, μας έχουν σωθεί. Ο ποιητής αυτός είχε την καλή τύχη να περισωθεί έστω και με όχι αλώβητα κάποια έργα του. Έχουμε σήμερα στη διάθεσή μας τα έργα: "Δύσκολος", "Επιτρέποντες", "Σαμία", "Ασπίς". Η συνολική επεξεργασία του τόμου έγινε με την επιμέλεια του φιλολόγου Θ.Γ. Μαυροπούλου και περιλαμβάνει: πρόλογο του εκδότη Κωνσταντίνου Ζήτρου, εισαγωγή του συγγραφέα στην αρχαία ελληνική δραματική ποίηση και στον ποιητή, το αρχαί...
Εγκωμιαστικοί λόγοι
Ιουλιανός ο Παραβάτης
Ζήτρος (2009)
Ο αυτοκράτορας Ιουλιανός, συγγραφέας του 4ου μεταχριστιανικού αιώνα, είναι μια ιδιαίτερα αξιοσημείωτη περίπτωση ανθρώπου που στα ελάχιστα χρόνια της ζωής του (συνολικά τριάντα τρία) έκανε παρά πολλά και σε συνθήκες που δεν του έδιναν ψυχική άνεση να γίνει συγγραφέας μεγάλης ποσότητας έργων. Η πνευματική προπαιδεία του υπήρξε γόνιμη και οδήγησε στην παραγωγή έργων που δείχνουν ότι μελέτησε πολύ κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και ενέταξε την προσπάθειά του στο πλαίσιο της λεγόμενης "δεύτερης σοφιστικής". Από φιλοσοφική άποψη ανήκει στον χώρο του νεοπλατωνισμού. Είν...
Ειρήνη
Αριστοφάνης 445-386 π.Χ.
Ζήτρος (2008)
Ο Αριστοφάνης είναι ο μεγάλος δημιουργός της αρχαίας ελληνικής κωμωδίας, ένας άνθρωπος που με ποιητική χάρη, με εντυπωσιακή ελευθεροστομία και με κριτική διάθεση σατίρισε τα κακώς κείμενα του τόπου του και της εποχής του. Μολονότι αντλεί τα θέματά του από τα συγχρονικά του δεδομένα, έχει πιάσει τη διαχρονικότητα των ανθρώπινων προβλημάτων. Από το πλούσιο έργο του μας σώζονται έντεκα κωμωδίες: "Θεσμοφοριάζουσαι", "Αχαρνής", "Ιππής", "Νεφέλαι", "Σφήκες", "Ειρήνη", "Όρνιθες", "Λυσιστράτη", "Βάτραχοι", "Εκκλησιάζουσαι", "Πλούτος".
Εισαγωγή στον Σοφοκλή
Webster T. B. L.
Ζήτρος (2002)
Ο T.B.L. Webster υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους συγχρόνους μελετητές της αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας. Εδίδαξε στο University College London Ελληνική κλασσική φιλολογία και συνέγραψε σημαντικότατες εργασίες για όλες τις περιόδους αυτής (βλ. πίνακα στις πρώτες σελίδες του βιβλίου). Στις εργασίες του αυτές ο αείμνηστος Άγγλος Ελληνιστής αναζητεί τη σχέση λόγου και τέχνης, με την ευρύτερη εννοιολογική σημασία της, ενώ συγχρόνως τοποθετεί τα δημιουργήματα των αρχαίων που μελετά στα όρια της εποχής που γεννήθηκαν αυτά. Το βιβλίο «Εισαγωγή στον Σοφοκλή» ("An Introduction to...
Εκάβη
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Ζήτρος (2008)
Ο Ευριπίδης είναι ο τρίτος της τριάδας των μεγάλων ποιητών της δραματικής ποίησης της αρχαίας Ελλάδας. Χαρακτηρίζεται ρεαλιστής συγγραφέας, καθώς δίνει τους χαρακτήρες των προσώπων των έργων του όπως είναι περίπου στην πραγματικότητα, και "από σκηνής φιλόσοφος", επειδή αντιμετωπίζει στοχαστικά τα θέματα που επεξεργάζεται. Από το πλούσιο έργο του μας σώζονται ένα "σατυρικό δράμα", ο "Κύκλωψ", και δεκαοκτώ τραγωδίες: "Άλκηστις", "Ανδρομάχη", "Μήδεια", "Ηρακλείδαι", "Ιππόλυτος", "Εκάβη", "Ικέτιδες", "Ηρακλής μαινόμενος", "Τρωάδες", "Ιφιγένεια η εν Ταύροις", "Ηλέκτρα", "Ελένη"...
Εκκλησιάζουσαι
Αριστοφάνης 445-386 π.Χ.
Ζήτρος (2008)
Ο Αριστοφάνης είναι ο μεγάλος δημιουργός της αρχαίας ελληνικής κωμωδίας, ένας άνθρωπος που με ποιητική χάρη, με εντυπωσιακή ελευθεροστομία και με κριτική διάθεση σατίρισε τα κακώς κείμενα του τόπου του και της εποχής του. Μολονότι αντλεί τα θέματά του από τα συγχρονικά του δεδομένα, έχει πιάσει τη διαχρονικότητα των ανθρώπινων προβλημάτων. Από το πλούσιο έργο του μας σώζονται έντεκα κωμωδίες: "Θεσμοφοριάζουσαι", "Αχαρνής", "Ιππής", "Νεφέλαι", "Σφήκες", "Ειρήνη", "Όρνιθες", "Λυσιστράτη", "Βάτραχοι", "Εκκλησιάζουσαι", "Πλούτος".
Ελένη
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Ζήτρος (2008)
Ο Ευριπίδης είναι ο τρίτος της τριάδας των μεγάλων ποιητών της δραματικής ποίησης της αρχαίας Ελλάδας. Χαρακτηρίζεται ρεαλιστής συγγραφέας, καθώς δίνει τους χαρακτήρες των προσώπων των έργων του όπως είναι περίπου στην πραγματικότητα, και "από σκηνής φιλόσοφος", επειδή αντιμετωπίζει στοχαστικά τα θέματα που επεξεργάζεται. Από το πλούσιο έργο του μας σώζονται ένα "σατυρικό δράμα", ο "Κύκλωψ", και δεκαοκτώ τραγωδίες: "Άλκηστις", "Ανδρομάχη", "Μήδεια", "Ηρακλείδαι", "Ιππόλυτος", "Εκάβη", "Ικέτιδες", "Ηρακλής μαινόμενος", "Τρωάδες", "Ιφιγένεια η εν Ταύροις", "Ηλέκτρα", "Ελέν...