Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αναφέρεται σε τέσσερις στρατηγικές ήττες που όχι μόνο συρρίκνωσαν τον ελληνισμό αλλά και στιγμάτισαν την ελληνική ψυχή, την ψυχολογία και τη νοοτροπία μας έως σήμερα. Οι στρατιωτικές αυτές ήττες επέφεραν την γεωγραφική, οικονομική και πολιτική συρρίκνωση του ελληνισμού, την απογοήτευση, την αλλοτρίωση, την αποσύνθεση, την υποχώρηση, την υποτακτική νοοτροπία και τελικά την υποδούλωση τους έθνους. Είμαστε όμως, είτε το θέλουμε είτε όχι και παρόλες τις αντιξοότητες και τις ακρότητες μας, απόγονοι ενός μεγάλου λαού, με τεράστια ιστορία, που δημιούργησε τρεις αν όχι τ...

Η Φλώρινα πρωτοπορεί... Ήταν Οκτώβριος του 1986 όταν στην ακριτική Φλώρινα γεννήθηκε μία μοναδική ιδέα. Ποια ήταν αυτή; Μα να μάθουν τα παιδιά τα μυστικά της ενημέρωσης... Στο 1ο τότε Πειραματικό Δημοτικό, ένα σχολείο με μεγάλη ιστορία, ο διευθυντής, κ. Απόστολος Τσιουμήτας αποφάσισε να εφαρμόσει μία καινοτόμα μέθοδο, να δώσει στους μαθητές του τη δυνατότητα να έχουν τη δική τους σχολική εφημερίδα, όπου θα έγραφαν τα κείμενά τους, θα ασκούσαν τα ταλέντα τους, θα ενημέρωναν για τις δράσεις του σχολείου και γενικά θα είχαν τη δυνατότητα να γίνουν μικροί δημοσιογράφοι, σκιτ...

Λέσβος, Αϊβαλί, Πέργαμος.... Η Λέσβος με ιστορία εκατονταετιών, σωστή κιβωτός του πολιτισμού και της ελληνικότητας του Αιγαίου, συναρπάζει με τα όμορφα τοπία, τους παραδοσιακούς οικισμούς, τα μνημεία, το μοναδικό απολιθωμένο δάσος, τη λαϊκή παράδοση, τις γεύσεις και τους φιλόξενους κατοίκους. Πρόκειται για ένα τόπο που τραγούδησε τον έρωτα και τη ζωή με όλους τους τρόπους. Είναι στα ακρογιάλια της που φέρνουν οι ζέφυροι και τα κύματα του Αιγαίου το κεφάλι και τη λύρα του αοιδού Ορφέα. Η περιήγηση μετά τους ελαιώνες, τα πευκοδάση, τα μοναστήρια, τα κάστρα και τις κρυστά...

Στον Ανατολικό Πόντο είναι η γη των Χαλύβων και το Ιασώνειο Άκρο των Αργοναυτών, τα Κοτύωρα της Υπαπαντής και του Αγίου Γεωργίου, η Κερασούντα με το Κάστρο και τον Άγιο Νικόλαο, η Τρίπολη, τα Πλάτανα και η αυτοκρατορική Τραπεζούντα, των Κομνηνών, των Κάστρων, των αυτοκρατορικών εκκλησιών, της Σουμελά, του Βαζελώνα και του Περιστερεώτα... Το ταξίδι κλείνει στην Αργυρούπολη των Αρχιμεταλλουργών, την Άρδασσα και τη Χερίανα του Διγενή Ακρίτα, στη Ριζούντα και την Αθήνα του Πόντου, στις κορυφές των Ποντικών Άλπεων, στο Τσάγιελι των Λαζών και στο Χεμσίν των αρμενόφωνων, στο Άρ...

Ο Αριστοφάνης ήταν σατιρικός ποιητής της αρχαίας αθηναϊκής κωμωδίας και ίσως ο σημαντικότερος εκπρόσωπός της. Ήταν ελεύθερος άνθρωπος και είχε μεγάλη τόλμη και θάρρος. Η πολιτική του σκέψη δεν έμεινε ποτέ στάσιμη και δεν είχε ποτέ κομματική δέσμευση. Γεννήθηκε στην Αθήνα· άλλοι τον τοποθετούν το 453 π.Χ., άλλοι στο 452 και άλλοι στο 445 π.Χ.. Πέθανε 60 ετών. Έζησε όλη του τη ζωή στην Αίγινα, γι' αυτό τον έλεγαν Αιγινήτη πολίτη και του αμφισβητούσαν τα δικαιώματα του Αθηναίου πολίτη. Στην ψυχή ήταν γνήσιος Αθηναίος πολίτης σύμφωνα με τις πεποιθήσεις του. Οι Αθηναίοι πή...

Σε κάθε έναν από εμάς συνέβησαν κατά τη διάρκεια της ζωής μας μερικά χαρακτηριστικά γεγονότα, τα οποία ούτε και εμείς οι ίδιοι μπορούμε να τα εξηγήσουμε. Για να δώσουν μερικοί κάποια ικανο-ποιητική λύση, για τον εαυτό τους τουλάχιστον, κατά-φεύγουν στη μαγεία, στην παραψυχολογία, ή, όχι σπάνια, και στην αναζήτηση βοήθειας από τη θρησκεία. "Έβαλε ο Θεός το χέρι του", "είχα Άγιο", "βρέθηκα κάτω από τη σκέπη της Παναγίας", είναι μερικές από τις εκφράσεις που χρησιμοποιούν. Τα φαινόμενα αυτά δεν ερμηνεύονται και επιστημονικά, διότι δεν εφαρμόζονται οι δύο σπουδαιότεροι όροι της...

"Γυρνάς, με αφορμή μια πρόσκληση σε γάμο, μετά από μια ζωή αθέλητης ξενιτιάς, στο χωριό που γεννήθηκες κι ανδρώθηκαν οι δικοί σου και νιώθεις να βγαίνουν στην επιφάνεια και να σε πλημμυρίζουν άγνωστα συναισθήματα, που ως εκείνη τη στιγμή ήταν θαμμένα στο πίσω κομμάτι του μυαλού σου. Η εκκλησίτσα, εκείνο το κοιμητήριο, γεμάτο με άγνωστα ονόματα μα κι ορισμένα που ξεπροβάλλουν αχνά από τις παιδικές αποθήκες, το σπίτι αυτό που δεν το έζησες αλλά που νιώθεις πως ξέρεις την κάθε σπιθαμή του, οπωσδήποτε επηρεασμένος από τη δράση των γονιδίων των δικών σου, αλλά προπαντός η ζεστα...

"...κι ένας ψίθυρος ανεπαίσθητος πλανιέται μες στο πηχτό σκοτάδι πάνω σ' ερείπια ναών και είδωλα πέτρινα θαμμένα όνειρα σε ξεχαμένα δάση..." Μια ποιητική συλλογή γεμάτη απόηχους. Είναι οι απόηχοι των ανεκπλήρωτων ελπίδων μας. Οι απόηχοι όσων χάθηκαν ή όσων δεν έχουμε ζήσει ακόμα.

Είναι πολύ πιθανόν να αναρωτηθεί κάποιος, που θα πέσει στα χέρια του αυτό το έργο, "γιατί ένα ακόμα βιβλίο για την Μακεδονία"; Απαντώ τηλεγραφικά: 1. Για να υπάρχει ένα εύχρηστο και συνοπτικό βιβλίο με όλα τα νεώτερα στοιχεία και πληροφορίες που διαθέτουμε σήμερα, που θα μπορεί να αγοράσει ο καθένας, σε αντίθεση με τα αξιόπιστα και λεπτομερειακά μεν, αλλά δυστυχώς ογκώδη, πολυσέλιδα και ακριβά έργα τα οποία κυκλοφορούν. 2. Επειδή στην πραγματικότητα πολύ λίγα πράγματα γνωρίζουμε, ιδιαίτερα μάλιστα οι νεώτερες γενιές. Το σημερινό αποτυχημένο εκπαιδευτικό σύστημα μεταδίδε...

Η έκδοση του λευκώματος αυτού περιλαμβάνει την εργασία του Αιμίλιου Γάσπαρη που αποτελείται από στοιχεία που συγκεντρώθηκαν στο Ατσιπόπουλο Ρεθύμνης στις αρχές της δεκαετίας του 1970 και αποδίδουν τις συνθήκες ζωής και τα έθιμα που διατηρούνταν μέχρι τότε. Με την αστικοποίηση που έγινε με γοργό ρυθμό αυτά έχουν πια χαθεί οριστικά. Η εργασία έγινε για το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στη Φιλοσοφική Σχολή, στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών και για το μάθημα της Λαογραφίας. Στην παρούσα έκδοση προστέθηκαν στοιχεία που κρίθηκαν απαραίτητα, σε γενικές...

Η Ιστορία καλύπτει σοβαρά και μεγάλα γεγονότα και συμβάντα, που επηρέασαν την πορεία μιας χώρας και ενός έθνους. Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχει και η τοπική ιστορία, η οποία, όταν καταγράφεται, συμπληρώνει και καθιστά πιο πλήρη, πιο ευσταθή και πιο ισχυρή την Ιστορία μιας χώρας και ενός έθνους. Με βάση την αρχή αυτή, αποφασίσαμε να εκδώσουμε το μνημειώδες έργο του δάσκαλου Τάσου Σταμπουλίδη "Βατόλακκος - Οι ρίζες μας". Και το ονομάζουμε ενσυνείδητα και όχι καθ' υπερβολήν μνημειώδες, γιατί στις 625 σελίδες του ο συγγραφέας, κατόρθωσε να συμπεριλάβει τα πάντα που αφ...

Η ιστορία του Βησσαρίωνα, ενός Έλληνα κληρικού και λογίου από την Τραπεζούντα, συμβαδίζει με την τελευταία περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η απειλή του τουρκικού κινδύνου, που πλησιάζει ολοένα, ωθεί τους τελευταίους Αυτοκράτορες να στραφούν προς τη Δύνη για αναζήτηση συμμαχιών. Σε μια τέτοια προσπάθεια συγκαταλέγεται η συμφωνία για τη Σύνοδο της Φερράρας-Φλωρεντίας το 1438 μ.Χ., όπου θα συναντηθούν οι εκπρόσωποι της Ορθόδοξης και της Καθολικής Εκκλησίας, για να εξετάσουν τις διαφορές τους που είχαν προκύψει από το Σχίσμα. Η ιστορική αυτή συγκυρία θα αποτελέσει το έν...

Περνώντας τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, ότι και να έχει διαβάσει ή ακούσει ο ταξιδιώτης, περιδιαβαίνοντας τη χώρα ανακαλύπτει αλλεπάλληλες εκπλήξεις. Τα καταπράσινα βουνά, κατάσκεπα με χιόνια το χειμώνα, με τα περίφημα χιονοδρομικά κέντρα του Παμπόροβο, του Μπάνσκο και της Βίτοσα, οι κοιλάδες που διαρέουν ο Στρυμώνας, ο Νέστος, ο Έβρος και ο βασιλιάς των ποταμών, ο Δούναβης, με σημαντικότερη τη μοναδική στον κόσμο Κοιλάδα των Ρόδων. Τα ιαματικά λουτρά του Σαντάνσκι, της Μπάνκια και του Κιουστενδήλ, οι παραλίες της Μεσημβρίας, της Αγχιάλου και της Βάρνας, τα πάρκα και οι πλατ...

Το ανά χείρας πόνημα "Γεννηθείς εις Καύκασον Ρωσίας" των Ανδρέα Αθανασιάδη και Χρήστου Μιχαηλίδη είναι ένα φιλόδοξο συγγραφικό και εκδοτικό εγχείρημα, αφού μέσα από τις 384 σελίδες του επιχειρείται η συνολική ιστορική πλαισίωση της περιπετειώδους πορείας μιας ομάδας ανθρώπων, που ξεκίνησαν από τον Πόντο, το 1878, εγκαταλείποντας την προπατορική τους πατρίδα, τον μαρτυρικό Πόντο, για να εγκατασταθούν στο Κυβερνείο Καρς του Καυκάσου, με μοναδικό αντάλλαγμα την Ελευθερία που τους υποσχόταν η ομόδοξη Ρωσία. Εκεί ανέπτυξαν σε αξιοθαύμαστο βαθμό τον κοινοτισμό και την αλληλεγγ...

"Μονολογώ για έρωτες που δεν μου ανήκουν και παρηγοριά ζητώ σε πρόσωπα που ποτέ δεν ήταν εκεί, απλά για να απασχολώ το μυαλό μου τώρα που δεν υπάρχεις. Πέρασαν τα χρόνια! Δεν δικαιολο-γεί πλέον το ανώριμο της ηλικίας μου τα λάθη και σαν τον κλέφτη η ματιά μου ψάχνει τα λάθη του παρελθόντος. Φεύγουν σε λάθη οι μέρες και τα χρόνια ακρωτηρίασαν τα όνειρά μου. Ήταν πολλοί οι κομπογιαννίτες γιατροί που θέλησαν να ράψουν τις πληγές τους. Έραβαν κι εγώ ξήλωνα τη ζωή μου. Όταν διαπίστωσα ότι δεν είχα άλλη ζωή να ξηλώσω, άρχισα να πιστεύω στα θαύματα. Το θαύμα, έφερε μαζί του τόσα κ...

Kατά τον Δημόκριτο, "Παιδεία εστί ου την υδρίαν πληρώσαι, αλλά ανάψαι αυτήν". Δηλαδή Παιδεία είναι όχι το γέμισμα ενός άδειου δοχείου (που στην προκειμένη είναι ο εγκέφαλος του παιδιού), αλλά άναμμα ψυχής, είναι φως. Σήμερα τι κάνουμε στα σχολεία; Εγκαταλείψαμε, σβήσαμε την ψυχή του παιδιού και στραφήκαμε στον εγκέφαλό του, γεμίζοντάς τον με περιττές, άχρηστες, πολλές φορές, πληροφορίες. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του έθνους μας, η Γλώσσα, η Ιστορία, η Ορθόδοξη Πίστη (τα Θρησκευτικά), πλήττονται εδώ και πολλά χρόνια συστηματικά και συνειδητά από φανερούς και κυρίως "αόρ...

Σε ολόκληρη την ιστορία της, η χώρα μας φαίνεται να είναι συνυφασμένη με την ιδέα της Δημοκρατίας. Οι Έλληνες είτε πολεμούσαν για Δημοκρατία είτε ζούσαν με αυτήν απολαμβάνοντας τα αγαθά και τις ελευθερίες της. Σήμερα, όμως, η Ελλάδα έχει γυρίσει την πλάτη της στην ιστορία, και οι Έλληνες ούτε ζουν σε Δημοκρατία ούτε πολεμούν για αυτής. Η σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα, το Σύνταγμα και η πολιτική επιστήμη αποκαλύπτουν μια μεγάλη αλήθεια: Το πολίτευμα της Ελλάδος δεν είναι Δημοκρατικό. Το ανά χείρας βιβλίο συντάχτηκε μετά από επιστημονική έρευνα και μελέτη σύγχρονων και...

Τη στιγμή που ξεκινούσαμε το "δέλτα - πολιτική επανάσταση" γνωρίζαμε πως ίσως κάποιος να ήταν σκεπτικός με την υπερκομματική και υπεριδεολογική του φύση. Πώς είναι δυνατόν, σε μια χώρα που τα κόμματα και οι απαρχαιωμένες τους ιδεολογίες συνεχίζουν να μαστίζουν την κοινωνία, να υπάρχει κάτι που τα αγνοεί και τα προσπερνάει; Πώς γίνεται το δ, όντας αμιγώς πολιτικός φορέας, να απαρνείται τις ταμπέλες και να επιθυμεί πραγματικά να ενώσει τους πολίτες και όχι να τους κατατάξει σε κομματικά και ιδεολογικά στρατόπεδα; Το δ δεν έχει ανάγκη τις έννοιες δεξιά, αριστερά, φιλελευθερ...