Το πρόσωπο της Ευρώπης
Μόσχος Ευάγγελος Ν.
Ίκαρος (1992)
Πρόκειται για τέσσερα εκτεμένα δοκίμια του γνωστού λογοτέχνη και κριτικού με τους τίτλους: "Η δικαίωση της Δημοκρατίας και μέλλον της Ευρώπης", "Η Ευρώπη χτες και σήμερα", "Η Ευρώπη και ο κόσμος στην Ελλάδα", "Τα αδιέξοδα του ανθρώπου και η διέξοδος του πνεύματος". Τα δοκίμια αυτά προσδιορίζουν την χτεσινή και τη σημερινή φυσιογνωμία της Ευρώπης και τις πνευματικές αξίες που διαμόρφωσαν και στηρίζουν τον πολιτισμό της. Γράμμενα σε μιά υποδειγματική δημοτική γλώσσα, στέλνουν αισιόδοξα μηνύματα στους Ευρωπαίους για την Ένωση της Ευρώπης, το μέλλον της γενικότερα και τον πολιτ...
Τα ποιήματα
Καρούζος Νίκος 1926-1990
Ίκαρος (1993)
Ο πρώτος τόμος των απάντων του Ν. Καρούζου καλύπτει την περίοδο 1961-1978: - Ποιήματα - Η έλαφος των άστρων - Ο Υπνόσακκος - Πενθήματα - Λευκοπλάστης για μικρές και μεγάλες αντινομίες - Χορταριασμένα χάσματα - Απόγονος της νύχτας
Ποιήματα και πράξεις
Αρανίτσης Ευγένιος
Ίκαρος (1993)
Τα παλιά μου ποιήματα, που είχαν συγκεντρωθεί σ' ένα μικρό βιβλίο πριν από δέκα περίπου χρόνια, ήταν μόνο φαντάσματα ποιημάτων και πολύ γρήγορα διαπίστωσα ότι δεν ζούσαν στ' αλήθεια. Επιπλέον, υπήρχε μια υπερβολή στο λυρισμό τους που σήμερα δε μου φαίνεται και τόσο πειστική, πόσο μάλλον καλόγουστη. Έμοιαζαν περισσότερο, αυτά τα κομμάτια, με ακρωτηριασμένες ιστορίες, κάτι σαν σκίτσα ή προσχέδια διηγημάτων και παραμυθιών: υποτίθεται ότι επρόκειτο για σελίδες που περιέγραφαν κάποια αινιγματικά γεγονότα, οι ίδιες όμως δεν έκρυβαν κανένα αίνιγμα, ούτε υπήρχε κάποιο δραματικό ίχν...
Τα πρώτα πενήντα χρόνια
Συλλογικό έργο
Ίκαρος (1993)
Ο αναλυτικός κατάλογος βιβλίων των Εκδόσεων Ίκαρος από το 1943 έως το 1993.
Η πέτρα του ήλιου και άλλα ποιήματα
Paz Octavio 1914-1998
Ίκαρος (1993)
[...] Υπάρχουν ποιητές του ουσιαστικού, που η τέχνη τους είναι σοφή και στεγνή, και που αγγίζουν απλώς την ακρίβεια της χορδής του νοήματος. Και υπάρχουν ποιητές του επίθετου, δηλαδή καλλιτέχνες που τους ενδιαφέρει να δημιουργήσουν σπινθήρες, δίνοντας, σε μιαν έννοια, προσδιορισμούς που δεν της ανήκουν. Ο Παζ είναι ποιητής του ρήματος. Εδώ, όλα κινούνται, όλα υποτάσσονται στην τάξη μιας αλλαγής ή μιας συμπεριφοράς. Ο κόσμος συστρέφεται και ρέει μέσα σε αντικατοπτρισμούς, και στη ροή του αυτή δανείζεται απειράριθμα ονόματα που περιγράφουν τη στάση του μέσα στο χρόνο, ο οποίο...