Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Νομίζω πως είναι η έλξη που ασκεί απάνω μου το κείμενο της Παλιάς Διαθήκης των Εβδομήκοντα που με παρακίνησε να δοκιμάσω την απόδοση του Άσματος των Ασμάτων στη σύγχρονη γλώσσα μας. Με φιλοξενούσε τότε ένα αψηλό χωριό του Λιβάνου· εκεί την άρχισα. Το βουνό δε μου έδινε τις ίδιες εντυπώσεις που είχα για το τοπίο διαβάζοντας το Άσμα· μέσα στον αλαφρύ και διάφανον αέρα του ήταν πιο σκληρές, πιο γυμνές, πιο φτωχιές· ίσως ένα πρόσθετο κίνητρο στο ξεκίνημα αυτής της εργασίας να ήταν η επιθυμία μου να βρω έναν τρόπο οικειότερης συνομιλίας με τον τόπο. Όμως αν δεν ήταν αυτή η ε...

Τις τελευταίες μέρες του 2004, σ’ ένα χωριουδάκι της Τσετσενίας, η οκτάχρονη Χαβάα κρύβεται στο δάσος όταν οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις αρπάζουν τον πατέρα της. Ο γείτονάς τους, Άχμεντ, ένας αποτυχημένος γιατρός, την φυγαδεύει στο βομβαρδισμένο νοσοκομείο της πιο κοντινής πόλης, όπου η μοναδική γιατρός, η Ρωσίδα Σόνια, περιθάλπει ένα αδιάκοπο κύμα τραυματισμένων ανταρτών και προσφύγων, ενώ πενθεί για την εξαφανισμένη αδελφή της. Μέσα σε πέντε δραματικές μέρες, ο Άχμεντ και η Σόνια ανατρέχουν ο καθένας στο δικό του παρελθόν, ψάχνοντας να λύσουν έναν μυστηριώδη γρίφο συμπ...

Σάββατο πρωί και μόλις κυκλοφόρησε η είδηση, τα τηλέφωνα στην Αθήνα είχανε πάρει φωτιά. Στα περίπτερα οι εφημερίδες κρέμονταν ανοιχτές, κρατημένες με δυο μανταλάκια από τις άκρες τους, για να φαίνεται ολοκάθαρα το πρωτοσέλιδό τους με τη φωτογραφία, και από κάτω, με τεράστια γράμματα, λεζάντες του είδους που συνηθίζεται σε ανάλογες περιπτώσεις όπως, "Είπαν πως η Αστυνομία θα προχωρήσει σε συλλήψεις" και, "Λύθηκε το μυστήριο του φόνου της Αρναούτη στο Χαλάνδρι;" και ακόμα, σε κάποιες φυλλάδες, προκλητικά, η ερώτηση, "Ξέρουνε τώρα τι κάνουν ή θα μας πούνε πάλι πως έκαναν λάθος...

Σάββατο πρωί και μόλις κυκλοφόρησε η είδηση, τα τηλέφωνα στην Αθήνα είχανε πάρει φωτιά. Στα περίπτερα οι εφημερίδες κρέμονταν ανοιχτές, κρατημένες με δυο μανταλάκια από τις άκρες τους, για να φαίνεται ολοκάθαρα το πρωτοσέλιδό τους με τη φωτογραφία, και από κάτω, με τεράστια γράμματα, λεζάντες του είδους που συνηθίζεται σε ανάλογες περιπτώσεις όπως, "Είπαν πως η Αστυνομία θα προχωρήσει σε συλλήψεις" και, "Λύθηκε το μυστήριο του φόνου της Αρναούτη στο Χαλάνδρι;" και ακόμα, σε κάποιες φυλλάδες, προκλητικά, η ερώτηση, "Ξέρουνε τώρα τι κάνουν ή θα μας πούνε πάλι πως έκαναν λάθος...

Άρχισα να μελετώ τα αυτόγραφα του Καβάφη το καλοκαίρι του 1976, όταν ο Γιώργος Σαββίδης μου πρότεινε να ετοιμάσω την έκδοση των ανεκδότων σχεδιασμάτων του ποιητή. Από το 1976 μέχρι το 1980, και έπειτα πάλι το 1983, με επανειλημμένες επισκέψεις στο Αρχείο, ασχολήθηκα με την αποκρυπτογράφηση και μεταγραφή των κειμένων αυτών, προσπαθώντας παράλληλα να παρακολουθήσω το νήμα που οδηγούσε τη σκέψη του ποιητή "από την φαντασίαν έως εις το χαρτί", για να χρησιμοποιήσω τα ίδια του τα λόγια. Όταν σκέφτομαι τα χρόνια εκείνα, πάντα μου έρχεται στο νου το ευαγγελικό ρητό: "Αμήν λέγω υμί...

Ζουν στη Μαδρίτη. Εκείνη είναι αρχιτέκτονας, φοβάται να κάνει μελλοντικά σχέδια και έχει επινοήσει την ύπαρξη ενός εραστή. Εκείνος γράφει δοκίμια, είναι πέντε χρόνια μαζί της και ποτέ δεν φαντάστηκε ότι μια μέρα θα ήταν και πάλι εργένης· βρίσκεται σε σύγχυση μπροστά στη νέα, ακατανόητη πραγματικότητα. Στην είδηση του χωρισμού τους έρχονται οι φίλοι και οι συμβουλές τους, τις περισσότερες φορές φέρνοντας περισσότερες αμφιβολίες παρά λύσεις. Είναι η γενιά του Tinder, άνθρωποι που εξαλείφουν ο ένας τον άλλο με μια απλή κίνηση και σχεδόν όλοι τους καταλήγουν εκτεθειμένοι και...

Ζουν στη Μαδρίτη. Εκείνη είναι αρχιτέκτονας, φοβάται να κάνει μελλοντικά σχέδια και έχει επινοήσει την ύπαρξη ενός εραστή. Εκείνος γράφει δοκίμια, είναι πέντε χρόνια μαζί της και ποτέ δεν φαντάστηκε ότι μια μέρα θα ήταν και πάλι εργένης· βρίσκεται σε σύγχυση μπροστά στη νέα, ακατανόητη πραγματικότητα. Στην είδηση του χωρισμού τους έρχονται οι φίλοι και οι συμβουλές τους, τις περισσότερες φορές φέρνοντας περισσότερες αμφιβολίες παρά λύσεις. Είναι η γενιά του Tinder, άνθρωποι που εξαλείφουν ο ένας τον άλλο με μια απλή κίνηση και σχεδόν όλοι τους καταλήγουν εκτεθειμένοι και...

Ο Γουίλι είχε ένα ελάφι. Δεν το είχε από πάντα. Το ελάφι είχε έρθει σ' αυτόν πριν λίγο καιρό. Του Γουίλι του είχε περάσει από το μυαλό ότι, επειδή είχε έρθει σ’ αυτόν, δεν σήμαινε ότι είναι και δικό του. Παρόλα αυτά, σκέφτηκε να ονομάσει το ελάφι Μαρσέλ. Τις περισσότερες φορές ο Μαρσέλ ήταν πολύ υπάκουος και έμοιαζε να ακολουθεί σχεδόν κατά γράμμα τους "Κανόνες Καλής Συμπεριφοράς ενός Κατοικίδιου". Φαντάσου όμως την έκπληξη του Γουίλι όταν, μια μέρα, ενώ βρίσκονταν βαθιά στο δάσος, κάποιος του είπε ότι ο Μαρσέλ είχε άλλο όνομα κι ότι ανήκε σ' εκείνον! Σε ποιον ανήκει τε...

Η "Αυτογραφία" πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Διαβάζω" το 2003 σε δώδεκα συνέχειες. Στην παρούσα έκδοση τα κείμενα παρουσιάζονται αναθεωρημένα.

Το έβδομο βιβλίο του Γιάννη Αντιόχου αποτελεί ένα σημείο τομής στην κατακτημένη του γλώσσα. Μία σωματική σύνθεση στην οποία ο ποιητικός χρόνος αναδιπλώνεται εξαφανίζοντας το ποιητικό υποκείμενο. Πρόκειται για έργο μετάβασης σε ένα άλλο πλαίσιο σύνθεσης ύστερα από το τελευταίο του έργο, "Διάλυσις" (2017). Το βιβλίο "Αυτός, ο κάτω ουρανός" είναι η εξόδιος ακολουθία τού άνευ χρόνου, ταυτότητας, υπόστασης Προσώπου εξ ονόματος του οποίου κατατέθηκαν τα πιο πρόσφατα έργα του ποιητή, μια ζωή εν τάφω μαινόμενη από ελευθερία απέναντι σε κάθε συνειδητή θέαση κάθε κόσμου. Η ανάληψ...

18 ιστορίες ανατρεπτικού χιούμορ εικονογραφημένες από τον Αντώνη Κυριακούλη που καταλήγουν σε συνταγές μαγειρικής.

Το βιβλίο αυτό αποτελεί το δεύτερο στη νέα σειρά: "Αν διάβαζα... ποιητές της γενιάς του '30". Ο Αλέξης Κυριτσόπουλος εμπνέεται από τους στίχους των μεγάλων ποιητών της γενιάς του ’30 και γράφει παραμύθια με φόντο τις μοναδικές του εικόνες. Στο βιβλίο αυτό ο ίδιος γράφει στο σημείωμά του: "Όταν διαβάζοντας τα ποιήματα του Νίκου Εγγονόπουλου έφτασα στο ΠΕΡΙ ΥΨΟΥΣ, σαν να ξεπήδησε μπροστά μου ο ίδιος ο Εγγονόπουλος. Μήπως τα ποιήματά του δεν είναι πασχαλινά χαλκούνια; νυχτερινά υπέρλαμπρα μετέωρα του αττικού ουρανού; Το χέρι του που γράφει δεν είναι λαμπρό μέσ' στον ήλι...

Την 1η Μαΐου 1915, κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου, το 'Λουζιτάνια', ένα πολυτελές υπερωκεάνιο, απέπλευσε από τη Νέα Υόρκη με προορισμό το Λίβερπουλ, μεταφέροντας μεγάλο αριθμό επιβατών, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά και βρέφη. Παρότι η Γερμανία είχε ανακηρύξει τις θάλασσες γύρω από τη Βρετανία εμπόλεμη ζώνη, οι επιβάτες του υπερωκεανίου δεν πίστευαν ότι διέτρεχαν κάποιο κίνδυνο, καθώς επί έναν αιώνα τα πλοία που δεν ήταν πολεμικά είχαν παραμείνει ασφαλή από επιθέσεις. Για μήνες τα γερμανικά υποβρύχια έσπερναν τον τρόμο στον Βόρειο Ατλαντικό, αλλά το Λουζιτά...

Την 1η Μαΐου 1915, κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου, το 'Λουζιτάνια', ένα πολυτελές υπερωκεάνιο, απέπλευσε από τη Νέα Υόρκη με προορισμό το Λίβερπουλ, μεταφέροντας μεγάλο αριθμό επιβατών, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά και βρέφη. Παρότι η Γερμανία είχε ανακηρύξει τις θάλασσες γύρω από τη Βρετανία εμπόλεμη ζώνη, οι επιβάτες του υπερωκεανίου δεν πίστευαν ότι διέτρεχαν κάποιο κίνδυνο, καθώς επί έναν αιώνα τα πλοία που δεν ήταν πολεμικά είχαν παραμείνει ασφαλή από επιθέσεις. Για μήνες τα γερμανικά υποβρύχια έσπερναν τον τρόμο στον Βόρειο Ατλαντικό, αλλά το Λουζιτά...

Γεια σου λοιπόν! Καλωσόρισες σ' αυτόν τον πλανήτη. Τον ονομάζουμε Γη. Ο κόσμος που ζούμε είναι ένας τόπος θαυμαστός, ειδικά αν έχεις μόλις βρεθεί σ' αυτόν. Φαντάζομαι πως θα 'χεις ένα σωρό απορίες στο μυαλουδάκι σου, γι' αυτό έλα να εξερευνήσουμε από τι είναι φτιαγμένος ο πλανήτης μας και πώς ζούμε σε αυτόν. Από τη στεριά και τον ουρανό, στους ανθρώπους και τον χρόνο, οι σημειώσεις αυτές μπορεί να αποτελέσουν τον οδηγό και την αρχή του ταξιδιού σου στη Γη. Και θα σε βοηθήσουν να σκεφτείς πολλά πράγματα από μόνος σου. Μην ξεχνάς όμως να κρατάς σημειώσεις ώστε να τις διαβάσου...

Αφηγήσεις με θεματικό άξονα την πολύχρονη ανασκαφική δραστηριότητα του αρχαιολόγου Γιάννη Σακελλαράκη. Εμπειρίες και συναισθήματα: ένα κύπελλο γεμάτο προϊστορικές ελιές, ένας σφραγιδόλθος κι ένα δαχτυλίδι στα Ανεμόσπηλια, η αίσθηση του αρχαιολόγου-χρυσοθήρα, η άσκηση της παρατηρητικότητας μέσα από τις ιστορίες της Άγκαθα Κρίστι, η σύγκριση της αστυνομικής με την ιστορική έρευνα, η ανωνυμία της προϊστορίας, και η αγάπη για τον άλλο Οθέλλο. Αφανείς και επώνυμοι χαρακτήρες, άγνωστες πτυχές και λεπτομέρειες των ανασκαφών που επηρέασαν τον τρόπο σκέψης και τη ζωή του συγγραφέα...