Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αυτό το βιβλίο αποτελεί μια μελέτη πέντε ετών συλλογής αντικειμένων. Όλα τα αντικείμενα δημιουργήθηκαν από φυσικά υλικά ή μεταποιήθηκαν και απέκτησαν νέα χρήση προτείνοντας έτσι στο κοινό να τα δεχτεί και να χρησιμοποιήσει τα ζωντανά έργα τέχνης , σαν αντικείμενα χρηστικά, σαν χειροτεχνήματα που μιλούν και μαρτυρούν την ιστορία τους. Συνδυάζοντας τις σύγχρονες γνώσεις πάνω στη διακόσμηση και τη μοναδικότητα της φύσης και της παράδοσης παραδίδω αυτό το πόνημα με την ελπίδα να εναρμονίσουμε το πνεύμα και την ύλη.

Στο Δυρράχιο του 1280 μ.Χ. ένα μικρό αγόρι, ο Ιωάννης, συναντά ένα σπουργίτι στο δάσος. Εκείνο μαγεύεται με την όμορφη φωνή του και του προτείνει να σπουδάσει μουσική. Έτσι το παιδί αρχίζει μία πορεία που το οδηγεί στην Κωνσταντινούπολη, στο παλάτι στην αυτοκρατορική χορωδία και στο Περιβόλι της Παναγίας. Πού θα τον οδηγήσει το μονοπάτι της μελωδίας;

Στον τόμο αυτό εξετάζονται το ζήτημα της μη θέσπισης συμφώνου συμβίωσης για ομόφυλα ζευγάρια και τα σχετικά προβλήματα που προκύπτουν, υπό το φως της καταδικαστικής για τη χώρα μας απόφασης του Τμήματος Ευρείας Σύνθεσης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) στην υπόθεση Βαλλιανάτος κ.ά. κατά Ελλάδας. Ενώ o θεσμός του συμφώνου συμβίωσης ιδρύθηκε παγκοσμίως για να ρυθμίσει το κοινωνικό πρόβλημα των άγαμων ομόφυλων ζευγαριών που αποτελούν μια κοινωνική πραγματικότητα που είχε ανάγκη προστασίας, εφαρμόσθηκε μόνο για τα ετερόφυλα ζεύγη και άφησε ακάλυπτα τα...

I met Denny Vachlioti by quite an unexpected coincidence. We worked together for the theatrical performance "Xeirokrotimata / Applause". Both Apostolos Doxiadis who was the producer and Minos Volonakis who was the director, proposed that I undertake the music selection for the performance. Volonakis requested that I use the songs by Cole Porter which were recorded from 1928 till 1933. Denny designed incredible costumes for the performance; each of these deserved a place in a museum. Our friendship flourished while she was listening to these songs of an era gone by with enth...

And only for his film "Stella", his defining film, he rightly deserves a place in the history of the Greek cinema. And likewise, he deserves a place in the timeless international cinema for "Zorba the Greek", and of course there is "Electra", which begun his study of the ancient Greek tragedy and its adaptation to the silver screen, that earned him the prestige of the inspirational auteur and the intellectual who has a deep knowledge and opinion concerning his art. Although Michael Cacoyannis was not only involved in filmmaking, it was his filmic work that distinguished and...

Τα "Μαθήματα Θαυμάτων" διδάσκουν ότι δεν υπάρχει θάνατος. Ο θάνατος υπάρχει μόνο όσο εμείς πιστεύουμε ότι αυτός ο κόσμος είναι πραγματικός, όσο δηλαδή ο νους μας εξακολουθεί να μην είναι αφυπνισμένος, και έτσι να ονειρεύεται και να θεωρεί ότι αυτή η ζωή που έχει είναι πραγματική, και μαζί της και ό,τι αυτή εμπεριέχει και περικλείει. Αυτό που εμπεριέχει λοιπόν, είναι αυτός ο ίδιος ο κόσμος, που είναι ονειρικός και για τούτο ψευδαισθησιακός, και ο οποίος είναι αποτέλεσμα της προβολής της σκέψης του εγωικού εαυτού του Υιού του Θεού. Ο θάνατος είναι μέρος αυτής της ονειρικής κα...

Δεν ήταν εύκολος άνθρωπος ο Γιάννης Δαλιανίδης. Αλλά είχε μια βαθιά καλοσύνη στην ψυχή του, δεν μιλούσε άσχημα για τους άλλους, ήταν πολύ μορφωμένος αλλά δεν το επεδείκνυε, ήταν καλός φίλος, αξιοπρεπής, είχε πολύ χιούμορ και ήταν γεμάτος ζωή μέχρι την τελευταία στιγμή, σε βαθμό που σε έκανε δίπλα του να αισθάνεσαι εσύ ηλικιωμένος. Συνήθιζε να λέει μέχρι το φινάλε του πως όταν η ώρα πάει 6μμ και δεν έχει κανονίσει ακόμη με ποιους θα βγει το βράδυ, πάθαινε πανικό στη σκεψη ότι θα μείνει στο σπίτι και δεν θα βγει.

Δεν ήταν εύκολος άνθρωπος η Ρένα Βλαχοπούλου, αλλά ήταν πολύ ξεχωριστός άνθρωπος. Και ήταν μόνο ταλέντο, τίποτε άλλο. Δεν είχε ούτε άγχος για καριέρες, ούτε τίποτε άλλο. Ήταν μια κανονική γυναίκα, πολύ δυναμική, που της άρεσε όμως και να την αντιμετωπίζουν σα θηλυκό, απομυθοποιούσε η ίδια τον εαυτό της και ήταν πολύ ξεκάθαρη σε αυτά που έλεγε, όπως πολύ ξεκάθαρη ήταν και στα "θέλω" της. Δεν θα δίσταζε ούτε για μια στιγμή να σου πει κάτι, επειδή έτσι το αισθανόταν, χωρίς να έχει δεύτερες σκέψεις. Βαριόταν αφάνταστα οτιδήποτε είχε σχέση με πράγματα που προωθούν τη δημοσιότητα...

Η Μπεάτα Ασημακοπούλου ήταν ένας πολύ γλυκός άνθρωπος. Ήταν ευγενής, αξιοπρεπής, ήταν κυρία και είχε πολύ χιούμορ. Ήταν απολαυστική στη συζήτηση και θυμόταν ακομπλεξάριστα όλα αυτά τα χρόνια. Μόνο όταν επρόκειτο για τον Λάσκο έχανε το χιούμορ της. Εκεί γινόταν η παθιασμένη και ερωτευμένη γυναίκα που αγαπούσε και θαύμαζε τον σύντροφό της, ο οποίος ήταν σαν να μην είχε φύγει ποτέ από δίπλα της. Παθιαζόταν όταν μιλούσε γι' αυτόν. Αλλά έβγαζε και μια γλύκα, τη γλύκα της γυναίκας που αγάπησε και αγαπάει ακόμα. Κι ας είχε φύγει ο Λάσκος.

Γνώρισα τη Ντένη Βαχλιώτη όταν από μια απίθανη σύμπτωση συνεργαστήκαμε στο ανέβασμα της θεατρικής παράστασης "Χειροκροτήματα". Ο Απόστολος Δοξιάδης, που ήταν ο παραγωγός, και ο Μίνως Βολανάκης, που ήταν ο σκηνοθέτης, μου πρότειναν να κάνω τη μουσική επιμέλεια της παράστασης με τραγούδια του Κόουλ Πόρτερ σε ηχογραφήσεις από το 1928 ως το 1933, όπως μου ζήτησε ο Βολανάκης. Η Ντένη έφτιαξε απίστευτα κοστούμια για την παράσταση, που το καθένα ξεχωριστά θα άξιζε να είναι σε μουσείο. Γνωριστήκαμε γιατί ενθουσιάστηκε ακούγοντας αυτά τα τραγού-δια εκείνης της εποχής και μείναμε φίλ...

Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται την εξελισσόμενη κρίση της Ουκρανίας και προσπαθεί να δώσει κάποιες απαντήσεις. Καταγράφει τις πιο σημαντικές εξελίξεις των τελευταίων μηνών και αναφέρεται στις διπλωματικές προσπάθειες για την επίλυση της κρίσεως. Κύριος στόχος του είναι να αναδείξει εκείνες τις σταθερές, οι οποίες διέπουν, και εν πολλοίς προδικάζουν, τις κινήσεις και τα όρια των μεγάλων πρωταγωνιστών της. Επίσης, να δώσει μία εικόνα του δράματος της Ουκρανίας, με κάποιες προβολές στο μέλλον.

Ο ιδιόρρυθμος αυτοκράτορας Ιουλιανός είναι η πιο αμφιλεγόμενη μορφή του Ελληνορωμαϊκού κόσμου. Από άλλους θαυμάζεται ως κοινωνικός και θρησκευτικός αναμορφωτής, ενώ από άλλους κατηγορείται ως "αποστάτης" και "παραβάτης". Στο παρόν έργο αναλύονται τα θετικά και τα αρνητικά στοιχεία, τα οποία διαμόρφωσαν την προσωπικότητα του Ιουλιανού και προσδιόρισαν την θεαματική άνοδο και την τραγική πτώση του.

Η ανά χείρας Β΄ έκδοση του τόμου "ΤΑΙΠΕΔ Όργανο εκποίησης της περιουσίας και κατάργησης της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας" περιλαμβάνει όλες τις πληροφορίες τις σχετικές με την ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε. που είχαν δημοσιευθεί στην Α΄ έκδοση, πλήρως όμως ενημερωμένες με όλα τα μεταγενέστερα στοιχεία, τα οποία είναι και πολλά και ενδιαφέροντα. Η Β΄ έκδοση ενισχύει την πάγια θέση του ΙΜΔΑ υπέρ της κατάργησης του ΤΑΙΠΕΔ. Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε σε υποθέσεις που είτε έχουν εκδικαστεί είτε εκκρεμούν σε δικαστήρια, ιδίως στο Συμβούλιο της Επικρατείας και το Ελεγκτικό Συνέδριο.

...και μόνο για τη "Στέλλα" κατέχει δικαιωματικά μια θέση στην ιστορία του ελληνικού σινεμά. Και μόνο για τον "Ζορμπά" κατέχει μία θέση στον διαχρονικό παγκόσμιο κινηματογράφο και υπάρχει βέβαια και η "Ηλέκτρα" η οποία ξεκινά την εργασία του πάνω στην αρχαία ελληνική τραγωδία και τη μεταφορά της στον σινεμά που του χαρίζει το φωτοστέφανο του εμπνευσμένου δημιουργού, του διανοούμενου, με θέση και άποψη ολοκληρωμένη πάνω στην τέχνη του. Ο Μιχάλης Κακογιάννης βέβαια δεν έκανε μόνο σινεμά, αλλά το σινεμά ήταν αυτό που τον χαρακτήριζε ακόμη και όταν ασχολούνταν με επιτυχία στην...

Ο Κώστας Βουτσάς είναι ένας "κανονικός" άνθρωπος. Κι αυτό το λέω και το βάζω σε εισαγωγικά, ακριβώς γιατί πρόκειται για ένα τόσο μεγάλο και διαχρονικό αστέρι του θεάτρου και του κινηματογράφου. Πραγματικό είδωλο, πολύ μεγάλος σταρ, υπερ-εμπορικός με διάρκεια απίστευτη, αλλά χωρίς τίποτα από όλα αυτά να του έχει "μετακινήσει" το μυαλό είτε προς την έπαρση, είτε προς την αλαζονεία. Άμεσος, ειλικρινής, ευγενικός, γεμάτος χιούμορ αλλά και ιδιαίτερα σοβαρός όταν χρειάζεται, καλλιεργημένος ουσιαστικά σχετικά με την εποχή του και με τον κόσμο γύρω του, με θέση και άποψη τεκμηριωμέ...

Η Αλίκη που γνώρισα εγώ τα τελευταία εννέα χρόνια της ζωής της ήταν μια πανέξυπνη, βαθιά φιλοσοφημένη, εξαιρετικά καλλιεργημένη γυναίκα, πολύ μπροστά από την εποχή της, όπου όλα αυτά όμως θα μπορούσαν να γίνουν παρανάλωμα μπροστά σε μια άδεια πλατεία θεάτρου. Η Αλίκη ήθελε να την αγαπούν, όλοι αν ήταν δυνατόν, και να είναι το θέατρό της γεμάτο, όπως πολύ δημοφιλές να είναι οτιδήποτε κάνει ή λέει. Ακόμη κι αν έκανε προσπάθειες για να αλλάξει ρεπερτόριο, για να "ωριμάσει" τη δημόσια προσωπικότητά της ή ακόμα και την εμφάνισή της, μπροστά σε μια άδεια πλατεία θεάτρου, έπεφταν...