Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ποτέ δεν θα μιλήσω για ένα ψέμα" Μέσα απ’ τα μάτια βγαίνει μια φωτιά Ο ήλιος μόλις δύει στη θάλασσα και πέφτει Ζήταγα χρόνια με φιλιά να ’ρθεις πρωτοχρονιά Μα το όνειρο αυτό μακριά μου φεύγει Ήθελα να ’ρθεις μια φορά στην αμμουδιά Να πάρεις το φιλί που θα αφήσω Μέσα στα κύματα χορεύει μια καρδιά Θα στη γνωρίσω Έτσι μεγάλωσα σιγά- σιγά αλλάζοντας βαγόνια Που πήγαιναν στο πουθενά ευχές για χρόνια Μη με ρωτάς τι είναι η αγάπη Ποτέ δεν θα μιλήσω για ένα ψέμα Νόμιζα θα ’ρθεις μια φορά με φόρα Να ανεβούμε το βουνό ως την κορυφή Μα διάλεξες την κατηφόρα Γι...

Μια μεσολάβηση μπορεί να συμβαίνει, να ενεργεί. Μπορεί να είναι αυτό που ζητάμε πολλές φορές απεγνωσμένα. Αυτό που κάνουμε εν γνώσει μας ή και ερήμην μας για λογαριασμό κάποιου τρίτου. Ένα διάστημα που καταλαμβάνει χώρο ή και χρόνο. Δεν είναι μετρήσιμες οι μεσολαβήσεις που γίνονται στις ζωές μας. Κι η ίδια μας η ζωή άλλωστε είναι ένα χρονικό διάστημα. Ο λόγος, σε κάθε είδους γλώσσα, έχει έναν ξεκάθαρο μεσολαβητικό ρόλο. Η ποίηση έχει τον σοβαρότερο.

Το πληρέστερο βοήθημα για την τελική επανάληψη πριν τις πανελλήνιες εξετάσεις. Μια συναρπαστική συλλογή τεχνασμάτων, πολλών χρόνων φροντιστηριακής εμπειρίας. Προσανατολισμός Σπουδών: Οικονομίας & Πληροφορικής

Τα έργα του αγαπημένου μας θεατρικού συγγραφέα, Στέλιου Λύτρα, σε έναν τόμο. Περιεχόμενα: "Άσμα Ασμάτων" 9 "Ο κήπος των χωρισμένων εραστών" 87 "Οι θλιμμένες σιωπές του ποταμού Οκαβάνγκο" 131 "Δάφνη" 141 "Ιουλιέτα των Μάκιντος" 167 Σημείωμα του συγγραφέα για το "Άσμα ασμάτων" 233 Επιμύθιο για "τα Θεατρικά" του Στέλιου Λύτρα από τον Απόστολο Θηβαίο

ΑΥΤΟΕΞΟΡΙΣΤΟΣ ΕΝΤΟΣ ΜΟΥ Χρόνια τώρα χτίζω την προσωπική μου μοναξιά και πορεύομαι. Ξυπόλητος περπατάω στις μύτες των ποδιών μου. Να μην ξυπνήσω το χειμέριο γέλιο σου. Να μην ξυπνήσω τις φωτιές των ηφαιστείων και μου κάψουν τα βήματα. Σ' αυτό το παιχνίδι επιτραπέζιας μνήμης χρόνια τώρα ψάχνω να βρω συμπαίχτη.

Η παρούσα συλλογή ρεμπέτικων, σκοπό έχει την κατάδειξη μια ς νέας μορφής ρεμπέτικου, του νεορεμπέτικου, που εδώ και λίγα χρόνια, έχει αρχίσει να εμφανίζεται στην Ελληνική Μουσική Σκηνή, αναδεικνύοντας καταστάσεις και χρησιμοποιώντας εκφράσεις και λέξεις του σήμερα, χωρίς να απομακρύνεται από την ουσία της ύπαρξής του, που είναι ο έρωτας, η προβολή κοινωνικών θεμάτων της καθημερινότητας και ο μάγκικος χαρακτήρας του.

Τα κείμενα γράφτηκαν ως κατάθεση προβληματισμού στις μετακινήσεις του συγγραφέα σε σύγχρονες - μεταβαλλόμενες - πόλεις, όπως η Αθήνα, η Νέα Υόρκη, και κουβαλώντας συνάμα τις αρχικές ανησυχίες από τη γενέτειρά του.

Αυτό το έργο είναι προϊόν μυθοπλασίας, αυθεντικό δημιούργημα της φαντασίας του συγγραφέα. Οποιαδήποτε ομοιότητα με υπαρκτά πρόσωπα, ονόματα, ή γεγονότα είναι εντελώς συμπτωματική.

"Δωσ'της κλώτσο να γυρίσει..." "Με ποιο τρόπο θα μπορούσε να ειπωθεί μια ιστορία γεμάτη προβληματισμό για τα όσα συμβαίνουν στον κόσμο μας; Πώς θα μπορέσουμε ν' αντέξουμε το βάρος ετούτο και να συνεχίσουμε τη ζωή μας με την ελπίδα ν' αχνοφέγγει στο βάθος του μυαλού μας;" Ένα παραμύθι για μεγάλους, για μεγάλα παιδιά π' έχουν διαβάσει Ιστορία, π' έχουν γνώση της πραγματικότητας.

Εν μέσω ποδοσφαιρικής περιόδου, κρυαγών, ιαχών και ψηλοκρεμαστών ...προβληματισμών, το βιβλίο του Δημήτρη Δημητριάδη είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Για όσους τολμούν δυνατά "σουτ" στις μικρές περιοχές της σκέψης, ενόσω οι κερκίδες βρίθουν από φανατικούς οπαδούς που αλαλάζουν...

Η αμαρτία, το φονικό και ένα άγνωστο θαύμα. Όταν ο θάνατος δεν είναι πρόβλημα, ούτε φέρνει λύτρωση...

Από τότε που θυμάται τον εαυτό του, ένα πράγμα δεν τον αφήνει να κοιμηθεί τα βράδια. Η επιθυμία του να δει τον κόσμο. Να βγει εκεί έξω, Να δει πόλεις, χωριά βουνά μικρά και μεγάλα, θάλασσες, ζούγκλες και ερήμους. Να συναντήσει ανθρώπους κάθε είδους. Να γνωρίσει φίλους και συντρόφους, να τούς χάσει και να τούς ξαναβρεί, Να μάθει ποιος είναι στ' αλήθεια. Τα "Βόρεια του Ισημερινού, Δυτικά του κόσμου" είναι η ιστορία του ΄Ικαρου, ενός τύπου που δεν αντέχει στη σκέψη μιας συμβατικής ζωής. Δεν τον χωράει ο τόπος. Θέλει να τα δει όλα τώρα και όχι αύριο. Δεν μπορεί να περιμένει....

Τα "Καμένα Χαρτιά" είναι οι χρήστες της Αθήνας. Ζουν καθημερινά στην κόψη του ξυραφιού παίζοντας τη ζωή τους κορώνα γράμματα, με αντάλλαγμα μια ουσία που "μπαλώνει" για λίγο της ψυχής την πληγή. Τους βλέπουμε κάθε μέρα στους δρόμους, στις πλατείες, στα τρένα. Τους αναγνωρίζουμε από μακριά και απλά προσπερνάμε. Άνθρωποι χωρίς υπόσταση, κατακρεουργημένες ζωές, τραγικές φιγούρες σε ελεύθερη πτώση.

Οι άνθρωποι πορεύονται ουσιαστικά μόνοι στη ζωή που τους δόθηκε. Βιώνουν πολλά επίπεδα συντροφικότητας και μοναξιάς μέσα στο χρόνο. Αγωνίζονται, αποζητώντας το καλύτερο, ποθούν, προσπαθούν κάθε φορά από νέες αφετηρίες με αμφίβολο αποτέλεσμα. Κάποιες φορές ζουν νικηφόρα την αποτυχία τους αλλά και το αντίστροφο: πετυχαίνουν μια νίκη ζωής που οι ίδιοι θεωρούν αποτυχία. Οι ιστορίες αυτού του βιβλίου, κάποιες βασισμένες σε αληθινές διαδρομές, αναπλάθουν ανθρώπινα μονοπάτια μέσα στο χρόνο. Τα δικά σας συμπεράσματα και συγκριτικά αποτελέσματα είναι κρυμμένα στις γραμμές της όπο...