Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Το παρόν βιβλίο αποτελεί την τελευταία συνεισφορά του συγγραφέα στην κατανόηση των πολλαπλών ατραπών που ακολούθησε η νεοτερικότητα τα τελευταία τριακόσια χρόνια διά μέσου των πιο κρίσιμων καμπών της σύγχρονης ιστορίας: τις επαναστάσεις, που βίαια επανακαθόρισαν την κοινωνία και τα πολιτικά της οράματα, καθορίζοντας το απώτερο μέλλον της νεοτερικότητας τόσο στη Δύση, όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Οι μεγάλες επαναστάσεις, κατά τον συγγραφέα, δεν προκαλούνται ούτε από οικονομικές καταρρεύσεις, ούτε από γεωπολιτικά αδιέξοδα, αλλά από πνευματικούς επανακαθορισμούς της ταυτ...

Η μελέτη της Ιστορίας δεν είναι επιστημονική πολυτέλεια. Ούτε όμως και προπαιδεία για το "ορθώς πράττειν". Στο μέτρο που η Ιστορία αποτελεί αλληλουχία γεγονότων μοναδικών κατά τόπο και χρόνο, δεν μπορεί να επαναληφθεί και, συνεπώς, να έχει μια πρακτική διδακτική αξία. Η δημοφιλής άποψη ότι η "Ιστορία επαναλαμβάνεται και μας διδάσκει" είναι κάπως αντιφατική: "Αν πράγματι μας δίδασκε, δε θα έπρεπε και να επαναλαμβάνεται, αφού θα αποφεύγαμε τα λάθη του παρελθόντος και, επομένως, και τα γεγονότα που παράγονται από αυτά.

Οι νεομαρτυρολογικές μελέτες, που περιλαμβάνονται στον μετά χείρας τόμον, αναφέρονται στο σπουδαίον και ενδιαφέρον για την επιστημονική ιστορική και γραμματολογική έρευνα κεφάλαιον της ιστορίας της Ορθόδοξης εκκλησίας των χρόνων της τουρκοκρατίας. Ειδικότερα μελετούν και εξετάζουν την γραμματειακή παραγωγή της Εκκλησίας κατά την περίοδον αυτήν, τη σχετική με την οδυνηρή εμπειρία της υπό την τουρκικήν δουλείαν, τους βιαίους εξισλαμισμούς των πιστών της και τα ιερά θύματά της, τους μάρτυρες, ήτοι νεομάρτυρες της πίστης, που προκάλεσε η τουρκική εξουσία καθόλην την επικράτειάν...

Αυτό το βιβλίο αποτελεί συγχρόνως μία αποτίμηση και μία εξήγηση της εξέλιξης των ευρωπαϊκών κρατών κατά τη διάρκεια της δεύτερης χιλιετίας. Το κεντρικό θέμα που διαπραγματεύεται ο συγγραφέας είναι η μεγάλη ποικιλία των ειδών του κράτους που κυριάρχησαν στην Ευρώπη από το 990 μ.Χ. και ένθεν. Ο καθηγητής Τίλλυ δείχνει πως διαδράσεις μεταξύ των ασκούντων την εξουσία από την μία μεριά, και των διαχειριστών του κεφαλαίου από την άλλη, κατέληξαν σε τρεις μορφές κράτους, κάθε μία εκ των οποίων κυριάρχησε για μεγάλες περιόδους, αυτοκρατορίες φόρων υποταγής, συστήματα κατακερματι...

[...] Στις γραμμές που ακολουθούν, θα παρουσιάσουμε αρχικά την "Αρχαιολογία" του Θουκυδίδη στο αρχαίο κείμενο, σε μετάφραση και σε νοηματική περίληψη, και στη συνέχεια θα πραγματευθούμε τις βασικές ιδέες της "Αρχαιολογίας", τις οποίες επισημάναμε ήδη -την ιδέα της δύναμης, της πολιτικοκοινωνικής σταθερότητας, της προόδου, αλλά και την αντίληψη του Θουκυδίδη για την ανθρώπινη φύση -και οι οποίες απασχόλησαν και απασχολούν τους ανθρώπους από τότε που αποφάσισαν να ζήσουν σε οργανωμένες κοινωνίες. (από την εισαγωγή του βιβλίου)

Το βιβλίο αυτό θα μπορούσε άνετα να χαρακτηρισθεί ως λιβελλογράφημα. Ο χαρακτηρισμός είναι αναμενόμενος, μια και το γράψιμό του είναι προϊόν οργής, αγανάκτησης, αηδίας, αλλά και βαθιάς απογοήτευσης για την σημερινή κατάσταση της πνευματικής υστέρησης, ημιμάθειας, αποχαύνωσης, αλλά και σύγχυσης, στην οποία έχουν οδηγηθεί μεγάλα τμήματα του πληθυσμού αυτής της χώρας. Είναι λοιπόν αναμενόμενο ο τρόπος γραφής του να χαρακτηρισθεί επιθετικός, σαρκαστικός, υβριστικός, ακόμα και εξοργιστικός από εκείνους που προτιμούν τις ψευτοευγένειες και τους χατζηαβατισμούς. Πρέπει όμως...

Θεολογία και πνευματικότητα είναι το περιεχόμενο του παρόντος τόμου, όπως τούτο δηλώνεται και στον τίτλο του. Το θέμα αυτό ήταν και είναι στο επίκεντρο του θεολογικού επιστημονικού ενδιαφέροντος τόσο στην Ανατολική όσο και στη Δυτική -εδώ πιο πολύ- θεολογική επιστήμη. Και τούτο διότι είναι προφανής η σημασία και η σπουδαιότητά του για τη ζωή των Εκκλησιών αλλά και γενικότερα για τη ζωή των πιστών όχι μόνον του χριστιανικού κόσμου αλλά και των ανθρώπων των άλλων θρησκευτικών δοξασιών, σε ό,τι αφορά στη νοοτροπία και τις συμπεριφορές τους ή και στην ανάπτυξη, θετική ή αρνητικ...

Το βιβλίο αυτό είναι επέκταση και συμπλήρωση μιας σειράς διαλέξεων που έγιναν το έτος 2003 ειδικώς για τους τηλεθεατές του High TV κατά την εβδομαδιαία εκπομπή "Τομές" του δημοσιογράφου Κώστα Χούντα. [...] Προορίζεται για κάθε άνθρωπο διανοούμενο, επιστήμονα ή καλλιτέχνη, που θέλει να αποκτήσει γενικότερη γνώση της φιλοσοφικής ενατενίσεως. Και τούτο διότι (και εφ' όσον) γνωρίζει ότι αυτό είναι το πλήρωμα και υπόβαθρο όχι μόνο κάθε επιστήμης αλλά και της ζωής μας στην καθημερινότητά της και στο βαθύτερο νόημά της. (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Στις 11 Οκτωβρίου 1934 ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ευρισκόμενος στα Χανιά, εγκαινίασε μια σειρά άρθρων στην εφημερίδα "Ελεύθερον Βήμα" σχετικά με τον Εθνικό Διχασμό του 1915. Έπειτα από δύο ημέρες, στις 13 Οκτωβρίου, εγκαινίασε την δική του σειρά ο Ιωάννης Μεταξάς για το ίδιο θέμα στην εφημερίδα "Καθημερινή". Έκτοτε οι δύο άνδρες συνέχισαν την αρθρογραφία τους επί μήνες, έως ότου ο πρώτος συνεπλήρωσε 37 άρθρα (την 28 Νοεμβρίου 1934) και ο δεύτερος 70 άρθρα (την 23 Ιανουαρίου 1935). [...] Επειδή το κείμενο των άρθρων των δύο ανδρών δεν συντάχθηκε βάσει προετοιμασμένου σχεδίου...

"Γιατί το ηθικά καλό μας έλκει ενεργητικά προς τον εαυτό του και μας γεννά αμέσως την ορμή για το πράττειν, καθώς δεν αρκείται στο να ηθικοποιήσει τον θεατή με τη μίμηση αλλά μας ωθεί προς την απόφαση της πράξης, στήνοντας μπρος μας το ίδιο το ηθικό έργο". Πλουτάρχου, Περικλής, 2, 4.

Η διορία του Νέρωνος Δεν ανησύχησεν ο Νέρων όταν άκουσε του Δελφικού Μαντείου τον χρησμό. "Τα εβδομήντα τρία χρόνια να φοβάται". Είχε καιρόν ακόμη να χαρεί. Τριάντα χρονώ είναι. Πολύ αρκετή είν' η διορία που ο θεός τον δίδει για να φροντίσει για τους μέλλοντας κινδύνους. Τώρα στη Ρώμη θα επιστρέψει κουρασμένος λίγο, αλλά εξαίσια κουρασμένος από το ταξίδι αυτό, που ήταν όλο μέρες απολαύσεως στα θέατρα, στους κήπους, στα γυμνάσια... Των πόλεων της Αχαΐας εσπέρες... Α των γυμνών σωμάτων η ηδονή προ πάντων.... Αυτά ο Νέρων. Και στην Ισπανία ο Γάλβας κρ...

[...] Κατέβαλα ιδιαίτερη προσπάθεια ώστε, με τις συχνές βιβλιογραφικές παραπομπές, να υποβοηθήσω τον ενδιαφερόμενο γενικώς, αλλά και τον ειδικό ερευνητή, να ανατρέξει σε εξειδικευμένα έργα για θέματα πού απαιτούν περισσότερες λεπτομέρειες, χωρίς αυτό να αποβή, εις βάρος του μέσου αναγνώστη. Σε ορισμένα λήμματα υπάρχουν εκτεταμένες αναφορές και λεπτομερής παρουσίαση των συμβάντων που εμφανίζουν κατά την γνώμη μας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον Έλληνα μελετητή, μια και δεν είναι ευρύτερα γνωστά, όπως π.χ. στο λήμμα για τους Καρχηδονίους και τις συγκρούσεις τους με τους Σικελιώ...

Η παρούσα κριτική έκδοσις ή μάλλον επανέκδοσις λόγων του αγίου Νικολάου Καβάσιλα του και Χαμαετού αποκαλουμένου διαλαμβάνει εν όλω 8 λόγους. Εξ αυτών οι επτά κατά σειράν πρώτοι είχαν εκδοθή υφ' ημών εις πολύ περιωρισμένων αριθμόν αντιτύπων υπό τον τίτλον Νικολάου Καβάσιλα, επτά ανέκδοτοι λόγοι το πρώτον νυν εκδιδόμενοι" (εισαγωγή, κείμενον, σχόλια), Θεσσαλονίκη 1976, και ο όγδοος, ο τελευταίος, και αυτός είχεν εκδοθή και δημοσιευθή υπό τον τίτλον "Νικολάου Καβάσιλα, Ομιλία εις το σωτήριον πάθος", εις την ΕΕΘΣ του ΑΠΘ, τόμον 26 (1981) σελ. 339-368 με εισαγωγήν και σχόλια,...

Η έναρξη της συλλογικής αυτής εργασίας, πολυσύνθετης στο περιεχόμενό της πραγματοποιείται με σύντομες αρχαιολογικές παρατηρήσεις από τη μετάβαση του αρχαίου ναού στις κατ' οίκον εκκλησίες (domus ecclesiae), στην παλαιοχριστιανική βασιλική, έως και στον καθεδρικό ναό της μεσαιωνικής, αναγεννησιακής και της μετέπειτα εποχής. Η ιστορικο-καλλιτεχνική και εκκλησιαστική περιγραφή ορισμένων μοναστικών κέντρων της Ιταλίας, όπως ο Άγιος Ανσέλμος, στη Ρώμη, ο Άγιος Φραγκίσκος, στην Ασσίζη, ο Άγιος Ιωάννης, στην Πάρμα, το Muntserrat στην Ισπανία και άλλα προβάλλει στο ελληνόφωνο αναγν...

Η γλώσσα που χρησιμοποιώ είναι η κοινή νεοελληνική, όπως αυτή οριοθετείται στο αντίστοιχο λεξικό του Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Επίσης οι τόνοι και τα πνεύματα που επιμένω να μεταχειρίζομαι είναι, κατά την άποψή μου, απαραίτητα, γιατί η κατάργησή τους αλλοιώνει την μορφή της γλώσσας και πλήττει την ιστορική της συνέχεια. Ιδιαίτερη έμφαση έδωσα στις πηγές με την παράθεση εκτενών χωρίων βυζαντινών συγγραφέων στο πρωτότυπο, χωρίς ωστόσο να αγνοήσω και τους νεότερους ιστορικούς. Από τα κείμενα των πρώτων φρόντισα να μεταγλωττίσ...

Ο συλλογικός αυτός τόμος με άρθρα μερικών από τους επιφανέστερους κοινωνικούς και πολιτικούς επιστήμονες των καιρών μας, εξετάζει την ανάλυση των πολιτισμών, με αφορμή τις έντονες αντιδράσεις που προκλήθηκαν από τις πρόσφατες αναλύσεις του Φράνσις Φουκογιάμα "Το τέλος της ιστορίας" και του Σάμουελ Χάντιγκτον "Η σύγκρουση των πολιτισμών". Οι αναλύσεις των επί μέρους άρθρων ανταποκρίνονται σε μία σειρά προβληματισμών που χαρακτηρίζουν έντονα τις σημερινές αναζητήσεις ιστορικού νοήματος και ταυτότητας: Ποια είναι η διαφορά μεταξύ "υψηλού", ακαδημαϊκού πολιτισμού και βιωματική...