Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με τον όρο Τσάμηδες εννοούμε μια ομάδα Τουρκαλβανών, οι οποίοι με την θέλησή τους εγκατέλειψαν την Θεσπρωτία, φοβούμενοι τις ποινές της ελληνικής δικαιοσύνης για τις απαράδεκτες βιαιότητες που διέπραξαν με τις ναζιστικές και φασιστικές δυνάμεις κατοχής, σε βάρος των Ελλήνων της περιοχής. Πρόκειται για ντόπιους Χριστιανούς Έλληνες, οι οποίοι για διάφορους λόγους και σε διάφορα χρονικά διαστήματα εξισλαμίσθηκαν. Σήμερα οι Τσάμηδες, οι οποίοι ανέρχονται σε 25.000 κατοίκους, στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι εγκατεστημένοι στις περιοχές των Αγίων Σαράντα, Δελβίνου, Αυλώνος, Βερα...

Οι Λαζαριστές, μοναχικό τάγμα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, συνεργάσθηκαν με τη ρουμανική προπαγάνδα, η οποία κατά τον ιθ' αι. επιχείρησε να αλώσει την ελληνική εθνική συνείδηση των Βλαχοφώνων του ελληνικού και ευρύτερου βαλκανικού χώρου. Η συνεργασία των Λαζαριστών, με τους ρουμανίζοντες χαρκτηρίσθηκε ως η πλέον ωλέθρια για τα ελληνικά συμφέροντα, με σοβαρότατες επιπτώσεις για το ελληνικό στοιχείο στον μακεδονικό χώρο.

"Κατ' αρχάς μεν ουν άνδρες ήσαν οι προφητεύοντες· και τούτ' ίσως και ο ποιητής εμφαίνει· υποφήτας γαρ καλεί, εν οις τάττοιντο καν οι προφήται· ύστερον δ' απεδείχθησαν τρεις γραίαι, επειδή σύνναος τω Διί προσαπεδείχθη και η Διώνη" (Στράβων 7,7,12) "... εχρησμώδει δ' ου δια λόγων, αλλά δια τινων συμβόλων, ώσπερ το εν Λιβύη Αμμωνιακόν" (Στράβων 7, απόσπ. 1α) Με τα θέματα της αρχαίας ελληνικής μαντικής και την έννοια του διφορούμενου ασχολούμαι περισσότερο από τριάντα χρόνια. Όταν για πρώτη φορά άρχισα να συγκεντρώνω υλικό για το μαντείο των Δελφών είχα τόσο εντυπωσιαστεί...

Το βιβλίο αυτό έχει σαν στόχο τη σύνθεση των δύο μοντέλων του αρχεγονισμού και της κοινωνικής κατασκευής της εθνότητας αποδεικνύοντας ότι η καλύτερη κοινωνιολογική επιστήμη είναι αγκιστρωμένη στην βιολογική εξελικτική θεωρία. Προσπαθεί να καταδείξει ότι η σύνδεση των κοινωνικών επιστημών με τη βιολογία δεν είναι επικίνδυνη, αλλά μια ενδιαφέρουσα πρόκληση να συνδέσουμε την κοινωνιολογία με το καλύτερο ερμηνευτικό μοντέλο αλλαγής των μορφών ζωής σε αυτό το πλανήτη. Μπροστά μας έχουμε πολύ δουλειά ακόμη για να απαντήσουμε σε όλα τα ερωτήματα για την σχέση των γονιδίων με την κ...

Εκείνος που αρχίζει μια κρίση βρίσκεται πάντοτε σε πλεονεκτικώτερη θέση, η αντιμετώπιση δε μιας κρίσης δεν επιτυγχάνεται με ευχολόγια, αλλά με την δημιουργία μιας άλλης κρίσης πιο δυναμικής. Στον τομέα των σχέσεών μας με την Τουρκία πρέπει να καταστεί συνείδηση ότι αντί να παρακολουθούμε τις εξελιξεις και να ενεργούμε καθυστερημένα ή να μη ενεργούμε καν πρέπει να μη διστάζουμε να ασκούμε έμπρακτα και δυναμικά τα δικαιώματά μας σε τρόπο ώστε να προλαμβάνουμε και να αποτρέπουμε τα γεγονότα. εφ' όσον αυτά στρέφονται κατά των εθνικών μας συμφερόντων και εφόσον η εν γένει εξέλι...

Ο συγγραφέας πραγματεύεται την έννοια του ρυθμού και της αρμονίας του Ελληνικού λόγου (αρχαίου και νεότερου) εξ επόψεως κριτηρίων των Ελλήνων λογίων. Ο μεν ρυθμός ορίζεται από τη συμμετρικότητα των συλλαβών (μακρών και βραχειών για τους αρχαίους), η δε αρμονία από τη συμμετρικότητα των οξυτονούμενων κατά την εκφώνηση συλλαβών. Στη Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή - Νεοελληνική Γραμματεία διατηρήθηκε η αντίληψη παρά την απώλεια του χρόνου (μακρού-βραχέος) των συλλαβών. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά συνιστούν τη μουσικότητα του λόγου, προσδίδουν σ' αυτόν κάλλος και προκαλούν ηδύτητα...

Στην παγκόσμια ιστορία πολλοί στρατιωτικοί και πολιτικοί ηγέτες διακρίθηκαν για την στρατηγική ικανότητα ή την πολιτική ιδιοφυία, την ανδρεία ή την διορατικότητα. Όλίγοι όμως από αυτούς, και ανάμεσά τους ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Πύρρος ο Αετός, συγγενείς άλλωστε εξ αίματος, συνεδίαζαν άψογα τις αρετές του στρατηλάτη με λαμπρή μόρφωση και φιλοτεχνία, την ικανότητα στην άρτια οργάνωση του κράτους με υψηλόφρον ήθος και ανδρεία. Του Πύρρου την ιστορία, ο συγγραφέας αντιμετώπισε με σεβασμό και ιστορική συνέπεια, αναπτύσσοντας το θέμα από τη γέννηση ώς το θάνατο του ήρωα, σε ένα...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια εμπεριστατωμένη και λεπτομερή έρευνα των εθνοτικών σχέσεων που έχουν επικρατήσει στην ήπειρό μας μετά την συνθήκη των Βερσαλλιών (1919) και τη διάλυση της Αυστρο-ουγγρικής και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο εθνοτισμός, σύμφωνα με τους συγγραφείς, δεν αποτελεί ένα παρελθόν στάδιο πολιτισμού από το οποίο έχουμε ξεφύγει, αλλά, αντίθετα, συνεχίζει να είναι ένα κρίσιμο σημείο αναφοράς της κοινωνικής ταυτότητας και των διεθνών σχέσεων. Τα άρθρα του βιβλίου επικεντρώνονται στις περιπτώσεις της Γιουγκοσλαβίας, Τσεχίας και Σλοβακίας, Τρεντίνο και Τυρόλου, Ο...