Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Ο λόγος του Ισοκράτη "Κατά Λοχίτου" δεν έχει τύχει -εξ όσων είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε- αναλυτικού σχολιασμού σε καμία γλώσσα. Όπως και ο λόγος του Δημοσθένη "Κατά Κόνωνος", αφορά σε δίκην οικείας και συνεπώς συνιστά σημαντικότατη πηγή πληροφοριών για το ζήτημα της βίας στην κλασική Αθήνα. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του "Κατά Λοχίτου" εντοπίζεται στο ότι ο ομιλητής επιχειρηματολογεί με κοινωνικούς και πολιτικούς όρους και ως εκ τούτου ο λόγος συμπυκνώνει αρκετά τα θέματα που σχετίζονται με την ένταση ανάμεσα στους πλούσιους και ισχυρούς και τους φτωχούς και αδύναμ...

Όποιος δεν κατανοεί τα νέα μέσα ανήκει στους αναλφάβητους του 21ου αιώνα. Ένα αλφαβητάριο μάς μαθαίνει να διαβάζουμε. Η πεποίθηση ότι ένας τέτοιος αλφαβητισμός είναι αναγκαίος σήμερα είναι ευρύτερα διαδεδομένη. Η προσοχή μας είναι άνισα κατανεμημένη μεταξύ των διάφορων μέσων: στο προσκήνιο βρίσκεται το Ίντερνετ. Η εξέχουσα σημασία του δεν μπορεί όμως να μας παρασύρει να αναγγείλουμε τον θάνατο των κλασικών μαζικών μέσων. Αυτοί οι δύο κόσμοι βρίσκονται σε αμοιβαία εξάρτηση: το Ίντερνετ χρειάζεται τα μαζικά μέσα για να προσελκύσει την προσοχή και τα μαζικά μέσα χρειάζονται το...

Μετά από πέντε χρόνια ευτυχισμένου έγγαμου βίου στη βασιλική αυλή του Τουρίνου, η Ζαν ντε Λυν, κόμισσα ντε Βερύ, ανακαλύπτει με οδύνη ότι ο κύριος του συζύγου της, ο βασιλιάς της Σαβοΐας Βικτόρ-Αμεντέ, την επιθυμεί παθιασμένα. Απελπισμένη η Ζαν πασχίζει να οχυρωθεί πίσω από τη συζυγική αγάπη και πίστη, για να αποκρούσει την επίμονη πολιορκία του βασιλιά. Σύντομα όμως καταλαβαίνει ότι είναι ολομόναχη, παγιδευμένη στις σκοπιμότητες ενός υποκριτικού και ανάλγητου περιβάλλοντος... Η Ζαν ντε Λυν είναι υπαρκτό πρόσωπο (1670-1736), και τα γεγονότα όπως εξιστορούνται εδώ αντα...

Αφιέρωσα πάνω από πενήντα χρόνια στη μελέτη της αρχαίας Ελλάδας: μελέτησα τη θρησκεία της, τη λογοτεχνία της, τους θεσμούς της, τις πλαστικές τέχνες της, τις επιστήμες, τη φιλοσοφία της. Προσπάθησα, για να την κατανοήσω καλύτερα, να γίνω ο ίδιος Έλληνας, στον τρόπο σκέψης και στον τρόπο αντίληψης των πραγμάτων. Ποια διδάγματα αποκόμισα; Κατ' αρχάς, την απαίτηση της απόλυτης ελευθερίας του πνεύματος: καμία απαγόρευση, κανένα δόγμα, σε κανένα τομέα, δεν επιτρέπεται να παρεμποδίσει μια κριτική έρευνα, μια έρευνα δίχως a priori. Στη συνέχεια, ότι η ανθρώπινη υπόσταση κάποιου συ...

Ο Άκτον ήταν ένας από τους μεγάλους ιστορικούς που, σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, σφράγισαν με το έργο τους τον 19ο αιώνα, έναν αιώνα ο οποίος κοίταζε ταυτόχρονα στο παρελθόν και στο μέλλον. Παρόμοιες εμβληματικές φυσιογνωμίες ήταν ο Μακώλεϊ και ο Καρλάιλ στην Αγγλία, ο Μισλέ και ο Γκιζό στη Γαλλία, ο Ράνκε και ο Ντρόιζεν στη Γερμανία, ο Παπαρρηγόπουλος και ο Λάμπρος στην Ελλάδα. Κάθε έθνος, όπως είχε τον εθνικό του ποιητή, είχε και τον εθνικό του ιστορικό. Όλοι αυτοί φιλοτέχνησαν τις εικόνες που τα έθνη επιθυμούσαν για τον εαυτό τους. Ανήκαν στις ηγετικές ομάδες, ήταν αξιό...

Αντικείμενο του παρόντος δοκιμίου είναι το σύμπαν των τεχνικών εικόνων. Πρόκειται για το σύμπαν που εδώ και μερικές δεκαετίες, με τη μορφή φωτογραφιών, ταινιών κινηματογράφου και βίντεο, οθονών τηλεόρασης και τερματικών ηλεκτρονικών υπολογιστών, επιχειρεί να αναλάβει μια λειτουργία την οποία μέχρι τώρα κατείχαν τα γραμμικά κείμενα, δηλαδή τη λειτουργία της μεταφοράς πληροφοριών ζωτικής σημασίας για την κοινωνία και τον κάθε άνθρωπο. Πρόκειται για μια πολιτισμική επανάσταση, το εύρος και τις συνέπειες της οποίας μόλις τώρα αρχίζουμε να αισθανόμαστε. Επειδή ο άνθρωπος σε α...

Παιδίατρος και ψυχαναλύτρια, όλη μου τη ζωή άκουγα τους άλλους, γνωστούς ή αγνώστους, άκουγα τους δικούς μου κι εμένα την ίδια, κατάπληκτη από όσα πρέπει να κατανοούμε επίσης και να πράττουμε, και πολύ περισσότερο από αυτό που δεν μαντεύουμε καν και που μια μέρα επέρχεται, ανεξήγητο· σε αυτή την πορεία η μοναξιά με συνόδευε ανέκαθεν, πλάι μου ή από πιο μακριά. Όπως συνοδεύει όλους εκείνους που, μόνοι, πασχίζουν να δουν και να ακούσουν, εν αντιθέσει με κάποιους που τους αρκεί να παρατηρούν και να ακροάζονται. Ανεκτίμητη φίλη, θανάσιμη εχθρά - μοναξιά που στηρίζει, φθοροποιός...

H θεωρία της αισθητικής έρχεται να βοηθήσει το άτομο να επικοινωνήσει, θέτοντας στη διάθεση του μια γλώσσα του γούστου με την οποία μπορεί να κοινοποιήσει στους άλλους τι αισθάνεται, έχοντας υπόψη ότι η κοινοποίηση είναι κάτι διαφορετικό από τα αισθήματα. Πειστική μπορεί να είναι μόνο μια έννοια της επικοινωνίας στην οποία γίνεται προσπάθεια να ενταχθεί η αισθητικά τονισμένη μοναδικότητα και μη κοινοποιησιμότητα του ατόμου, και άρα το άτομο να παραμείνει ακαθόριστο, δηλαδή ελεύθερο να αυτοκαθοριστεί. Κατ' αυτά, το παρόν κείμενο είναι μια γλωσσική συνεννόηση για μια έννοια τ...

Το ενδιαφέρον του νεοελληνικού κοινού για την αριστοφανική κωμωδία είναι ιδιαίτερα έντονο. Τι είναι άραγε αυτό που προσελκύει τον κόσμο; Το γέλιο; Η κριτική; Η αθυροστομία; Είναι ο τρόπος; Είναι το περιεχόμενο; Είναι η θεματολογία των κωμωδιών; Μήπως είναι η ατμόσφαιρα κεφιού και χαλαρότητας που δημιουργείται; Ή μήπως ο κόσμος αισθάνεται ότι τον "εκφράζει" ο κωμικός ποιητής, ότι διατυπώνει κάτι εξ ονόματός του και για λογαριασμό του; Γελάει με το κωμικό εύρημα, με τη σάτιρα, με το ευφυολόγημα ή μήπως απολαμβάνει το αναπάντεχο, το απροσδόκητο, το εντυπωσιακό; Τον προσελκύει...

Θεατρικό έργο ελεύθερα εμπνευσμένο από τη ζωή και την ποίηση του Κ. Γ. Καρυωτάκη και της Μαρίας Πολυδούρη. Η σύντομη ζωή δύο νέων ανθρώπων της δεκαετίας του 1920 στην Ελλάδα, του Παύλου και της Μυρτώς, που ήθελαν, μαζί με τους φίλους τους, να τα ζήσουν όλα γρήγορα και βαθιά, να τα γνωρίσουν και να τα δοκιμάσουν όλα, κυρίως όμως να εκφράσουν, να καταλάβουν, να απαθανατίσουν τα ιδανικά τους, να σαρκάσουν τα αδιέξοδα της χώρας τους, την εποχή που οι πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής κατέκλυζαν τις πόλεις και την ύπαιθρο. Μελαγχολικοί νέοι σε καιρούς γκρίζους, παραδομένοι...

Η ανάλυση των "Κρητών" αναπόφευκτα θα εστιάσει σε δύο σημεία των σωζόμενων αποσπασμάτων, για τα οποία μπορούμε να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα και άποψη, και από τα οποία, σε συνδυασμό με τα σωζόμενα έργα, μπορεί να προκύψουν πολύτιμες πληροφορίες για τη θέση που κατέχουν οι Κρήτες στο έργο του μεγάλου τραγικού, καθώς και για τη σκέψη του Ευριπίδη. Αυτά είναι α) η Πάροδος των μυστών του Ιδαίου Διός (απ. Ι), και β) ο μονόλογος της Πασιφάης (απ. III, στ. 4-41). Για όλα τα υπόλοιπα fragmenta μόνον υποθετικά και αβέβαια συμπεράσματα θα ήμασταν σε θέση να συναγάγουμε. Οι "Κ...

Το παρόν κείμενο ασχολείται με τρία βασικά προβλήματα της κλασικής οντολογίας και μεταφυσικής: Πρόκειται για τα ερώτηματα σχετικά με την ύπαρξη του Θεού, σχετικά με τη φύση Του, και σχετικά με τη φύση των δημιουργημένων όντων. Ο συγγραφέας παρουσιάζει αρχικά μία κοσμολογική απόδειξη της ύπαρξης του Θεού, η οποία υποστηρίζεται και από τα πορίσματα της σύγχρονης φυσικής και κοσμολογίας. Στη συνέχεια αναπτύσσει, μέσω λογικής ανάλυσεως, έννοιες που προσιδιάζουν στη φύση του Θεού ως τριαδικού, και τέλος καταλήγει να καταδείξει ότι το δημιουργημένο ον είναι επίσης τριαδικό κα...

Πώς μπορούμε να προγραμματίζουμε σωστά τις δουλειές μας; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά μιας αποτελεσματικής ομάδας; Πώς μπορούμε να βελτιώσουμε την επικοινωνία μας; Τι παρακινεί τους εργαζόμενους στη δουλειά τους; Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε μια σύγκρουση ανάμεσα στους συνεργάτες μας; Τι μπορούμε να κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε το στρες; Ποια είναι η σημασία της ποιότητας στο χώρο των επιχειρήσεων; Ποιες ευθύνες φέρουν οι διοικήσεις για τις συνέπειες της επιχειρηματικής δραστηριότητας; Τέτοια -κι άλλα παρόμοια- ερωτήματα απασχολούν εργαζόμενους και διοικήσεις σή...

Ποιος ανακάλυψε τη μυθολογία; Ποια είναι τα όρια αυτής της περιοχής όπου ιστορίες αλησμόνητες, όπως και η απόλαυση να τις αφηγείσαι, φαίνονται πράγματα αξεχώριστα από την ερμηνεία ή την επιθυμία να τις ερμηνεύσεις; Αν είναι αλήθεια ότι ένας μύθος γίνεται αντιληπτός από κάθε αναγνώστη σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, γιατί η επιστήμη των μύθων δεν κατάφερε ποτέ να διακρίνει ξεκάθαρα ένα παραμύθι από έναν μύθο; Καθώς ο μύθος παραμένει μια ανεύρετη μορφή, ούτε λογοτεχνικό είδος ούτε ιδιαίτερος τύπος αφήγησης, η μυθολογία, λέξη που φέρνει αναπόφευκτα στο νου την αρχαία ελληνικ...

Γεννημένη στο Ουέλλιγκτον της Νέας Ζηλανδίας, η Κάθρην Μάνσφηλντ κατάφερε στη διάρκεια της σύντομης ζωής της (1888-1923) να γράψει διηγήματα που η αρτιότητα, η ευστοχία και η ομορφιά τους θα συγκρίνονταν με εκείνων του Τσέχοφ. Αυτό που ξεδιπλώνεται, ανασύρεται στην επιφάνεια και εντέλει αποκαλύπτεται είναι το μεδούλι της ζωής, όπως απερίφραστη και ξαφνική εμφανίζεται στα μάτια του ανθρώπου με οξυμμένη ευαισθησία: αδιάντροπη, περίπλοκη, αφοπλιστικά απλή. Η συλλογή διηγημάτων της (τρίτη κατά σειρά) "Το Γκάρντεν πάρτι" είναι έργο ωριμότητας. Δεκαπέντε διηγήματα που τυπώθηκαν...

Όταν με ρωτούν τι πραγματεύεται κάποιο βιβλίο, νιώθω πολύ αμήχανα και δεν έχω τι να πω. Δεν ξέρω περισσότερα από αυτά που υπάρχουν στο βιβλίο. Όχι πως δεν συμβαίνει τίποτα, αντίθετα συμβαίνουν πολλά, αλλά και τα αντίθετά τους. [...] Είμαι ένας ρεαλιστής συγγραφέας, αντικειμενικός, δημιουργώ έναν κόσμο φανταστικό χωρίς να τον κρίνω. Ούτε τον δέχομαι ούτε τον καταδικάζω, απλώς διαπιστώνω την ύπαρξή του ως καλλιτεχνική και λογοτεχνική πραγματικότητα. Αλαίν Ρομπ - Γκριγιέ

Αυτό που θα έπρεπε κυρίως να μας απασχολήσει δεν είναι η φιλοσοφία ως άγνοια, αλλά το τι η φιλοσοφία θα μπορούσε να μας πει γενικότερα σχετικά με την άγνοια. Είναι άλλωστε ένα θέμα ως προς το οποίο η φιλοσοφία επέδειξε, επί αιώνες, μια αξιοσημείωτη φιλοδοξία: από τον αρχαίο κόσμο ως τις σύγχρονες θεωρήσεις, μετά την εμφάνιση της νεότερης φιλοσοφίας, δεν σπανίζουν οι φιλόσοφοι που μας λένε ότι δεν ξέρουμε και πολλά πράγματα, αν υποτεθεί ότι κάτι ξέρουμε.

Βαθιά επηρεασμένες από τους σκοτεινούς γερμανικούς μύθους του Μεσαίωνα, οι δύο αριστουργηματικές νουβέλες του Τηκ διατηρούν μεν το θαυμαστό ύφος του δημώδους παραμυθιού, χωρίς όμως η έκβαση τους να οδηγεί στη λύτρωση των ηρώων: οι μυστηριώδεις και απόκοσμοι ήρωες του Τηκ οδηγούνται διαδοχικά μέσα από την εφήμερη ευτυχία, τον πόνο της απώλειας, την προσωπική φθορά και τη φρίκη στη βέβαιη παραφροσύνη και στο θάνατο. Πέρα από την υψηλή λογοτεχνική τους αξία, "Ο ξανθός Έκμπερτ" και "Το Ρούνενμπεργκ" έχουν το ιδιαίτερο προνόμιο να αποτελούν την παρθενική μετάφραση έργων ενός ση...

Το μυθιστόρημα "Ο καθηγητής", που εκδόθηκε το 1857, δύο χρόνια μετά το θάνατο της Σάρλοτ Μπροντέ, διηγείται, τις περιπέτειες ενός νεαρού άνδρα του Ουίλλιαμ Κρίμσγουορθ, στο δρόμο προς την ευτυχία. Το πρώτο από τα τέσσερα βιβλία της -βασισμένο, όπως και το "Βιλέτ", σε εμπειρίες της όταν το 1842 σπούδαζε γαλλικά στις Βρυξέλλες- προοιωνίζεται το ρόλο που θα παίξουν σ' ολόκληρο το έργο της το πεπρωμένο μαζί με την αδιασάλευτη πίστη και τον ακέραιο χαρακτήρα. Η Σάρλοτ Μπροντέ μεταμφιέζεται εδώ σε καθηγητή που ξεκινάει τη ζωή του κυκλωμένος από εμπόδια, και αργά αργά το άστρο της...

Κορυφαίο έργο της ρομαντικής λογοτεχνίας και ένα από τα πιο γνωστά μυθιστορήματα όλων των εποχών. Η "Παναγία των Παρισίων" είναι η ιστορία του δύσμορφου κωδωνοκρούστη Κουασιμόδου και της όμορφης τσιγγάνας Εσμεράλδας. Ο πραγματικός πρωταγωνιστής του βιβλίου, όμως, είναι ο καθεδρικός ναός του Παρισιού, η περίφημη Νοτρ Νταμ, της οποίας ο επιβλητικός όγκος ρίχνει βαριά τη σκιά του σε όλα όσα διαδραματίζονται, δίνοντας παράλληλα στον Ουγκό την ευκαιρία να περιγράψει με ιδιαίτερη ενάργεια το μεσαιωνικό Παρίσι αλλά και να σχολιάσει τα κακώς κείμενα της εποχής του.