Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι λόγοι περί φύλου και σεξουαλικότητας κατά το γύρισμα του 19ου προς τον 20ό αιώνα, πανευρωπαϊκά γνωρίζουν μια πρωτοφανή άνθιση σε όλους τους τομείς της κοινωνίας: πολιτική, δημοσιογραφία, επιστήμη (και ψευδο-επιστήμη), φιλοσοφία, εικαστικά, λογοτεχνία. Ειδικά στις τέχνες, οι προβληματισμοί αυτοί - μια πρώιμη εκδοχή της "αναταραχής φύλου" (Butler), η οποία ως θεωρητική σύλληψη εμφανίζεται κοντά στο "δικό μας" Millennium - συγκροτούν έναν από τους κεντρικούς πυρήνες του τότε αναδυόμενου, πολύμορφου μοντερνιστικού ρεύματος. Ο Τόμας Μαν - συγγραφέας με σεισμογραφική αίσθηση...

Το dada γεννήθηκε στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου, από μια ηθική απαίτηση, από το βαθύ συναίσθημα ότι ο άνθρωπος, ως κεντρική παράσταση της πνευματικής δημιουργίας, στηρίζει την υπεροχή του σε χρεοκοπημένες έννοιες, σε νεκρά πράγματα, σε αγαθά που αποκτηθήκανε με αισχρό τρόπο (Tristan Tzara). "Ο "Ιησούς Χριστός Ραστακουέρος" (1920) συνοψίζει κατά κάποιο τρόπο τη φιλοσοφία του dada. Ιδιότυπος λυρισμός, ελεύθεροι συνειρμοί, αυτόματη γραφή στα σπάργανά της, διάθεση για πρόκληση, σκεπτικισμός που φτάνει στα όρια του μηδενισμού" (Michel Jarrety). Η παρούσα έκδοση μετ...

"Κείμενα που εγγράφονται στο είδος της μέγιστης αφηγηματικής συντομίας", αποτυπώσεις του ασταθούς κόσμου μας όπου το ασυνήθιστο μπορεί να είναι κανονικό και το πραγματικό μπορεί να φαίνεται παράδοξο. Προϊόν συλλογικής μετάφρασης του εργαστηρίου του Ιταλικού Τμήματος του ΑΠΘ που συντόνισαν οι Κωνσταντίνος Παλαιολόγος και ο Παναγιώτης Ξουπλίδης, τα 21 κείμενα της συγγραφέως συνομιλούν με τα πρωτότυπα σκίτσα της Εύης Τσακνιά.

"[...] Δεκαεπτά εκατομμύρια Αφροαμερικανοί στο σπίτι μας, ε, αυτό πια παραπάει, ακάμη και για έναν επαγγελματία συγγραφέα. Το μόνο που θα καταφέρεις, θα είναι να με κάνεις να γράψω ένα ακόμα βιβλ'ιο. Έχω ήδη κάνει λογοτεχνία τον πόλεμο, την κατοχή, τη μάνα μου, την ανεξαρτησία της Αφρικής, την ατομική βόμβα, αρνούμαι κατηγορηματικά να κάνω λογοτεχνία τους Αφροαμερικανούς. Και ξέρεις καλά πώς λειτουργώ: όταν σκοντάφτω πίνω σε κάτι που δεν μπορώ να αλλάξω, που δεν μπορώ να λύσω, που δεν μπορώ να αποκαταστήσω, το εξαφανίζω. Το χώνω μέσα σε ένα βιβλίο. [...] Ε, λοιπόν, ή ξαποστ...

"Να ζεις δεν σημαίνει να μαθαίνεις κάθε μέρα κάτι καινούργιο, όπως δεν σημαίνει να κερδίζεις κάθε μέρα περισσότερα. Να ζεις σημαίνει να ανήκεις σε έναν κόσμο σωστά πλασμένο, όπου δεν χρειάζεται να αναρωτιέται κανείς κάθε πρωί ποια είναι η θέση του ή ποιο το καθήκον που οφείλει να εκπληρώσει στον κόσμο αυτόν. Η ευτυχία δεν είναι παρά ετούτο: να μην χρειαστεί ποτέ να διστάσεις, επειδή τα πάντα είναι καθαρά όταν τα πράγματα είναι όπως πρέπει. Η σύγχυση, η ανησυχία, η ταραχή στην οποία τη βλέπει αυτή τη στιγμή, όλα αυτά οφείλονται στο γεγονός ότι έχει ξεχάσει το πιο σημαντικό"....