Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα απόγευμα ο πρωθυπουργός Αρίστος Συνετός ο Νεότερος καλεί στο γραφείο του τον πιο διάσημο αρχιτέκτονα με σκοπό την ανέγερση ενός νέου Πρωθυπουργικού Μεγάρου, που φιλοδοξεί να το καταστήσει ως το Κτίριο - Έμβλημα της νέας εποχής, της Δημοκρατίας της Δημόσιας Αισθητικής. Όλη η χώρα ενθουσιάζεται και παραληρεί με την κατασκευή του έργου. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ποιο είναι το πανούργο σχέδιο που κρύβεται από πίσω και ποιος είναι ο πραγματικός ιθύνουν νους του. Εκτός από μια νεαρή απόφοιτο της Αρχιτεκτονικής Σχολής που, με τη βοήθεια μιας "παράνομης" γιάφκας καλλιτεχν...

Η Δάφνη ντι Μωριέ, γόνος καλλιτεχνικής οικογένειας, ήταν μια γυναίκα που, παρόλο που έδειχνε ευτυχισμένη και ήρεμη, βασανιζόταν από φοβίες και έμμονες ιδέες. Και αυτά τα συναισθήματα τα εκμεταλλεύτηκε στη γραφή της για να δημιουργήσει μοναδικά μυθιστορήματα και διηγήματα γεμάτα μυστήριο και αγωνία. Στην παρούσα έκδοση περιλαμβάνονται τέσσερις νουβέλες που εξερευνούν βαθιά ριζωμένους φόβους και πόθους, μυστικά και επιθυμίες: ένας μοναχικός καθηγητής ερευνά την υπόθεση ενός μυστηριώδους ζεύγους Αμερικανών. Μια νεαρή γυναίκα έρχεται αντιμέτωπη με το παρελθόν του πατέρα της....

Γιατί, παρόλο που τα κορίτσια τα πάνε πολύ καλύτερα στις εξετάσεις απ' ότι τα αγόρια, εξακολουθούν να υπάρχουν τόσο λίγες γυναίκες σε κορυφαίες επιστημονικές θέσεις; Γιατί έχουν εξαιρεθεί οι γυναίκες; Γίνονται ακόμη τέτοιες διακρίσεις; Η καταξιωμένη συγγραφέας σχετικά με τις επιστήμες Πατρίσια Φάρα διερευνά το παρελθόν και το παρόν της επιστήμης αναζητώντας απαντήσεις. Εξετάζει τον αγώνα των γυναικών ενάντια στις άνισες ευκαιρίες, και καταδεικνύει πώς τα κατάφεραν, παρά τα αμέτρητα εμπόδια που ορθώνονταν μπροστά τους. Συναντάμε τα γνωστά ονόματα - Μαρί Κιουρί, Φλόρενς Νά...

Η κατανάλωση αποτελεί, θέλοντας και μη, έναν σύγχρονο τρόπο με τον οποίο εκφραζόμαστε και επικοινωνούμε. Κατα-νοούμε όμως το πώς επηρεάζει τη ζωή μας και τη σχέση μας με τους άλλους; Γιατί ενώ η κατανάλωση υπόσχεται την ευτυχία, συχνά φέρνει προβλήματα και δυσαρέσκεια; Γιατί συνεχώς παρουσιάζονται καινούριες ανάγκες και η ικανοποίηση αναβάλλεται; Μήπως χρειάζεται να επανεκτιμήσουμε τις ανάγκες και τις προτεραιότητες μας, όχι για να ζήσουμε σαν ασκητές, αλλά για να κρατήσουμε την ευχαρίστηση και να αποφύγουμε τις παρενέργειες; Τι μπορούμε να κάνουμε για να προστατεύσου...

Ποτέ μέχρι τώρα δεν είχα μιλήσει για τους δύο γιους μου. Γιατί; Μήπως επειδή ντρεπόμουν; Ή φοβόμουν τον οίκτο των άλλων; Λίγο απ' όλα. Σήμερα, όμως, που ο χρόνος πιέζει, που το τέλος του κόσμου πλησιάζει και που εγώ είμαι όλο και πιο βιοδιασπώμενος, αποφάσισα να γράψω γι' αυτούς ένα βιβλίο. Για να τους θυμόμαστε, για να μη μείνουν μονάχα δύο φωτογραφίες στις αναπηρικές τους ταυτότητες. Πατέρας δύο παιδιών με βαριά αναπηρία, ο Ζαν-Λουί Φουρνιέ επιστρατεύει όλο το απελπισμένο χιούμορ του σε μια αφήγηση όπου το τραγικό εναλλάσσεται με το κωμικό, η δυστυχία και η φρίκη με...

Βασικά χαρακτηριστικά της ποίησης της Ντίνας Καραβίτη είναι ο επίμονα διακριτικός λυρισμός, η στοχαστική διάθεση και η αμφίθυμη αλλά διαρκής σχέση της με το θάνατο. Η τεχνική της είναι κατακτημένη από νωρίς και ευτυχεί περισσότερο όταν την οδηγεί στο σύντομο, σχεδόν αποφθεγματικό ποίημα, λιτό στην έμπνευσή του και πυκνό στη διατύπωση. Το ακαριαίο, απόλυτα οικονομημένο ύφος στηρίζει τον ανδρείο (πήγα να πω: αρρενωπό) λυρισμό της. Και στις τρεις συλλογές της είναι έντονη η μέριμνα της μουσικότητας και της αρχιτεκτονημένης δομής. Τα νοήματά της είναι καθαρά και η γλώσσα τη...

Λιμπερτί Βαλάνς. Αστυνόμος. Στοχαστής. Δολοφόνος. Αυτές οι τρεις ιδιότητες αναπτύσσονται και μπλέκονται μεταξύ τους στη Μαθητεία του 45χρονου Ραφαέλ Μαζάν, συγγραφέα 12 επιτυχημένων αστυνομικών μυθιστορημάτων. O Αστυνόμος στοχάζεται πάνω σε έννοιες όπως η δικαιοσύνη, η ηθική, η ζωή και ο συνάνθρωπος, και φτάνει στο έγκλημα χωρίς προφανείς λόγους, φορτώνοντας αργότερα τις πράξεις του σε τρίτους. Ως άλλος ιεραπόστολος του ανθρώπινου είδους ρίχνει το φραγγέλιό του επί δικαίων και αδίκων με μια τεράστια διαφορά από τους τσαρλατάνους που έχουν εμφανιστεί κατά καιρούς ως τιμωροί...

Η Αλγερία είχε ταξιδέψει σε πολλά μέρη του κόσμου. Αλλά ποτέ δεν έλεγε "πήγα εκεί, ήμουν αλλού, είδα εκείνο, δοκίμασα το άλλο". Το σπίτι ήταν γεμάτο αναμνηστικά από άλλους τόπους και από άλλους ανθρώπους. Όχι απαραίτητα κάτι σπουδαίο. "Τα πιο σπουδαία τα έχω εδώ" έλεγε στη Ρόρη, κι έδειχνε τα μάτια της. Η Αλγερία έλεγε ότι τους άλλους τόπους τούς έχουμε πάντα φυλαχτό. Κι ότι ακόμη και οι άνθρωποι είναι τόποι, πατρίδες ή στάσεις ανάπαυσης, μεθοριακοί σταθμοί, προορισμοί ή σημεία εκκίνησης. Δεν καταλάβαινε και πολλά η Ρόρη. Είχε μια μάνα με το όνομα χώρας της Βόρειας Αφρικής...

Η ιστορία μοιάζει γνωστή. Κι όμως, ποτέ δεν την έχουν αφηγηθεί. Η πιο ποθητή σταρ του Χόλιγουντ και ο πιο χαρισματικός πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών είχαν μια σχέση που κράτησε δέκα χρόνια προτού μετατραπεί σ' ένα, στενά παρακολουθούμενο, love story. Τους ηχογραφούσε η Μαφία, τους κρυφάκουγε η KGB, η CIA βρισκόταν στο κατόπι τους· οι εραστές δεν ήταν ποτέ μόνοι. Κράτος-ηδονοβλεψίας, εκβιασμοί, δολοπλοκίες, εκλογικά μαγειρέματα, βρόμικο χρήμα, απ' όλα έχει ο μπαξές: η Μέριλιν Μονρόε, στο χείλος της τρέλας, και ο Τζον Φ. Κένεντι, στα πρόθυρα του σκανδάλου, σμίγουν. Και,...

Η Λουίζε Μπονί, επιθεωρητής της Υπηρεσίας Δίωξης Εγκλήματος του Φράιμπουργκ, 42 ετών, χωρισμένη, πρόκειται να περάσει ένα θλιβερό σαββατοκύριακο με τις σκιές του παρελθόντος (τους νεκρούς και τους 'πρώην' της ζωής της). Ωστόσο ένα ενοχλητικό τηλεφώνημα του διοικητή της υπηρεσίας διακόπτει τις αναπολήσεις της. Η Λουίζε δέχεται, με μεγάλη απροθυμία, την πιο παράξενη εντολή που έχει λάβει ποτέ στην καριέρα της. Πρέπει να εντοπίσει έναν Ασιάτη μοναχό που περιφέρεται μέσα στην πυκνή χιονοθύελλα ανατολικά του Φράιμπουργκ, φορώντας μόνο το ράσο του και σανδάλια. Πρόκειται για έ...

H Άλις Μάνεγκαν εγκατέλειψε τις Ηνωμένες Πολιτείες ελπίζοντας να σβήσει το παρελθόν και τις ρίζες της, να ξεφύγει από την αγάπη του πατέρα της. Έκτοτε προσπαθεί απεγνωσμένα να ενταχθεί σε μια ξένη χώρα, να νιώσει ότι ανήκει σε έναν τόπο, να γίνει αποδεκτή. Δουλεύοντας ως διερμηνέας και μεταφράστρια στην Κίνα, η Άλις καλείται να βοηθήσει έναν Αμερικανό αρχαιολόγο να βρει τον Άνθρωπο του Πεκίνου, ένα προϊστορικό είδος ανθρώπου που είχε ανακαλυφθεί στην Κίνα, τα απολιθώματα του οποίου χάθηκαν κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η αναζήτηση αυτή θα τους οδηγήσει σε ένα ταξίδι στις πι...

Η "Μαγεία της Άνωσης" αποτελεί την πρώτη ποιητική συλλογή της Ελένης Τζατζιμάκη. Είκοσι τέσσερα ποιήματα, όπου ο ουσιαστικός, χαμηλών τόνων λυρισμός συναντά το δυνατό και υποφώσκον πάθος, με έναν τρόπο που παραπέμπει σε παλαιότερες ποιητικές αξίες. Είκοσι τέσσερα ποιήματα για το χρόνο, το χωρισμό, το ανέφικτο του έρωτα. Ποιήματα που συνδιαλέγονται με το ποιητικό παρελθόν, ορίζοντας μαζί του μία νέα σχέση ("Ανηρημένο"), και ποιήματα που τείνουν χείρα βοηθείας στο λάθος, με το οποίο "ξεπληρώνεις κάποιο αρχαίο χρέος/ που πλανάται ακόμη στις αιώρες των αιώνων" ("Το Λάθος")....

Στο "Μία νυξ δι' εν έτος" ο Γιάννης Πάσχος κατάφερε μες στο ελάχιστο να κλείσει το μέγιστο. Σε μικροσκοπικά φιαλίδια το μεθυστικό άρωμα μιας ζωής, πολλών επάλληλων ζωών - ν' ανοίγεις το καπάκι και να ξεχύνονται οι μυρωδιές ολόκληρου κήπου... [...] Ο Γ. Πάσχος δεν πλάθει μύθο, κατά τις κλασσικές συνταγές, τον ανακαλύπτει, ή μάλλον αρέσκεται να ντύνει μ' αίσθημα όσα οι πολλοί θα προσπεράσουν αδιάφοροι. Σ' ελάχιστες σελίδες μέσα, καταφέρνει να δέσει τους χαρακτήρες ολόφρεσκους, να σαρκάσει και ν' αγαπήσει, να φανερώσει την κρυφή του περιφρόνηση για όσους "δεν καταλαβαίνουν απ...

Μια διαφορετική αφήγηση για την 11η Σεπτεμβρίου κάνει ο Τζόναθαν Σάφραν Φόερ, το νέο παιδί-θαύμα της αμερικανικής λογοτεχνίας, ψάχνοντας τον "πάτο της θλίψης" μέσα από τα μάτια ενός εννιάχρονου παιδιού. "Το επίτευγμα του Φόερ είναι ότι μιλώντας με όρους εντελώς ατομικούς καταφέρνει να εμπλέξει έμμεσα το πολιτικό στοιχείο στην αφήγηση. Γιατί, τι άλλο αν όχι κριτική στη χώρα του είναι η αντιπαραβολή της 11ης Σεπτεμβρίου με τη Δρέσδη, όπου οι Σύμμαχοι επέδειξαν εκδικητική μανία; Τα ερείπια γίνονται ο εφιάλτης αυτών που επιζούν, οι οποίοι μάλιστα, συνήθως, δεν μοιράζονται με...

"Δεν ξέρει τ' όνομά μου, δεν ρώτησε ποτέ. Τις νύχτες με φωνάζει "Έσθερ". Η προφορά του είναι βαριά, μάλλον γερμανική, μα μεταξύ μας μιλάμε πάντα στη γλώσσα μου. Ανάβει τσιγάρο και μου το δίνει. Καπνίζω μόνο όταν είμαστε μαζί. Ο καπνός πλημμυρίζει το χώρο, θαμπώνει τα μάτια μου. Ώρες αργότερα, όταν κοιμηθεί, θα μείνω ξάγρυπνη να παρατηρώ το πρόσωπό του, ν' αφουγκράζομαι τη βαριά αναπνοή του, περιμένοντας. Σύντομα, εφιάλτες θα ταράξουν τον ύπνο του, "Έσθερ" θα φωνάξει, "Έσθερ" και τα χέρια του θα αναζητήσουν το κορμί μου στο σκοτάδι. "Έσθερ" - κι ύστερα σιωπή. Πριν κοιμηθούμε...

Η λέξη κυκλώνιο παραπέμπει στο δηλητηριώδες υλικό "Ζyklon Β" το οποίο οι Ναζί χρησιμοποιούσαν για τη δολοφονία των εγκλείστων στο Άουσβιτς με βιομηχανικό τρόπο. Η λέξη παραπέμπει επίσης στην καταστροφική θύελλα που ονομάζουμε στη μετεωρολογία κυκλώνα. Στην προσωπικότητα του επιζήσαντος δημιουργείται μία σχάση με τρόπο που η μνήμη να φαίνεται ότι είναι κάποιου Άλλου. Κάποιος Άλλος είναι αυτός που πορεύτηκε δια μέσου του κυκλώνα και το ποίημα αρθρώνει την αποσπασματική αφήγηση αυτού του Άλλου, προσπαθώντας να αναδείξει ένα ελάχιστο από την οδύνη της διαδρομής του και εμμέσ...

Η τελευταία ποιητική συλλογή του Γιάννη Α. Φίλη, "Δυτικά του Ομήρου" που μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Μελάνι, είναι μια αναζήτηση του αρχέγονου πάθους της ζωής που οδηγεί τον άνθρωπο μέσα από τις ιδιοτροπίες του χρόνου, σχεδόν με βιολογική αναγκαιότητα. Αυτό το πρωτογενές πάθος ξεδιπλώνεται στις δύο ενότητες που έχει το βιβλίο και σε τόπους που ο ποιητής έχει ζήσει: την Ασίνη, το Ναύπλιο, τα Χανιά, την Κεντρική και Βόρεια Αμερική. Το βιβλίο ξεκινάει με την πρώτη θάλασσα που ο ποιητής μικρός εβίωσε "τότε που οι πανταχόθεν λέξεις / εξηγούσαν τα έργα των ανθρώπων αλάθ...

[...] Ο Μπαρτολομέο Μπελβιντέρο, ο πατέρας του δον Ζουάν, ήταν ένας γέρος ενενήντα χρόνων, που είχε περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ασχολούμενος με εμπορικές επιχειρήσεις. Είχε διασχίσει πολλές φορές τις μυστηριώδεις χώρες της Ανατολής και είχε αποκτήσει τεράστια πλούτη και γνώσεις ακόμη πιο πολύτιμες, έλεγε, απ' το χρυσάφι και τα διαμάντια, στα οποία δεν έδινε πια καμία σημασία, "Προτιμώ ένα δόντι από ένα ρουμπίνι, και την εξουσία από τη γνώση" αναφωνούσε κάποιες φορές χαμογελώντας. Σ' αυτό τον καλό πατέρα άρεσε ν' ακούει τον δον Ζουάν να του διηγείται κάποια νεαν...

"Οκτώ μήνες, σκέφτηκε ο Σίμος. Οκτώ μήνες για μια καινούργια ζωή. Αξίζει. Κατέβηκε δυο δυο τα σκαλιά μέχρι την εξώπορτα κι εκεί, στο απέναντι κτίριο, για μια στιγμή, νόμισε πως την είδε πως ίσως είχαν κάνει λάθος απ' τη Σοχνούτ που του είχαν πει πως δεν έχουν στοιχεία της· πως ήταν η Μαζάλ, όπως τη θυμόταν, με το πράσινο φουστάνι της, τα αέρινα βήματά της. Έτρεξε να την προλάβει αλλά η γυναικεία φιγούρα είχε εξαφανιστεί στους δρόμους της Αθήνας· λάθος, σκέφτηκε σίγουρα θα είχε κάνει λάθος". Η νουβέλα της Λουκίας Δέρβη "Ομπρέλες στον ουρανό" τοποθετείται χρονικά σε μία α...

[...] Ο Μπερνάρ ντε Μοντραγκού ήταν ένας πολύ όμορφος άντρας, ψηλός, με φαρδιές πλάτες, ευτραφής και με καλοφτιαγμένη όψη· χωριάτης ωστόσο, και μυρίζοντας περισσότερο δάσος παρά μπουντουάρ και σαλόνια. Παρ' όλα αυτά, η αλήθεια είναι ότι δεν άρεσε στις κυρίες όσο θα έπρεπε να τους αρέσει, έτσι ομορφάντρας και πλούσιος που ήταν. Και ο λόγος ήταν η ντροπαλοσύνη του, η ντροπαλοσύνη και όχι η γενειάδα του. Οι κυρίες ασκούσαν επάνω του μια ακαταμάχητη έλξη και του προκαλούσαν αξεπέραστο φόβο. Όσο του άρεσαν, άλλο τόσο τις φοβόταν. Ιδού η προέλευση και η γενεσιουργός αιτία του κακ...