Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "Αειθαλής θάλασσα" είναι μια ιδιαίτερη ποιητική σύνθεση, που πικρανθίζει μέσα στον αειθαλή μεσογειακό κήπο, με γήινα ποιήματα του πηλού και της τερακότας, ποιήματα ασημοκαπνισμένα στο λαδί της ελιάς και στο φως της πανσελήνου, που αναπνέουν και βυθίζονται αενάως στο λευκό και στο μπλε της θάλασσας. Η ποιήτρια, βιώνοντας έντονα τα φαινόμενα που τη συνδέουν με τη θάλασσα και με όχημα την καταβύθιση στο αρχαιοελληνικό λογοτεχνικό παρελθόν, στο φυσικό τοπίο αλλά και το σύγχρονο κοινωνικό γίγνεσθαι της Κύπρου και ευρύτερα της Μεσογείου, επιχειρεί μια συμφιλίωση με τις αντιθ...

ΜΙΑ ΤΡΙΧΑ ΧΩΡΙΖΕΙ Οργισμένος ο βασιλεύς Γελίμερος φορώντας τη λεοντή της νίκης που τις προάλλες του χάρισαν οι άνδρες του κι εκστομίζοντας βρωμόλογα επιτρεπόμενα μόνο σ' αξιωματούχους καταφερόταν εναντίον των Ούννων οι οποίοι σε τίποτα δεν μπορούσαν να φτάσουν τον πολιτισμό των Βανδάλων καθώς διακήρυσσε. Στο βάθος του πάντως ελάχιστη αμφιβολία τον βασάνιζε γι' αυτό κατέφυγε ανήσυχος στις τηρούμενες στατιστικές. Εξάλλου είναι λεπτές οι ισορροπίες καθώς όλοι γνωρίζουν. Συχνά μάλιστα μια τρίχα χωρίζει τον πολιτισμό από τη βαρβαρότητα.

"Μη με παρεξηγήσετε. Με τον άνδρα μου αγαπιόμασταν πολύ... ακόμα αγαπιόμαστε πολύ. Δεν είμαστε δυστυχισμένοι· απλώς, δεν είμαστε ευτυχισμένοι. Και δεν περνάμε πολύ χρόνο μαζί, κάτι που παλιά δεν είχε πολλή σημασία. Τώρα όμως έχει αρχίσει να έχει σημασία. Και πολύ μεγάλη, μάλιστα." Kαθώς ο γάμος της οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στο διαζύγιο, η Σίντνεϊ Στάιν, γεμάτη εμπιστοσύνη για τον εαυτό της και την εμφάνισή της, παρότι ντύνεται με ρούχα XLarge, μπαίνει στον πειρασμό να ξεκινήσει μια παράνομη σχέση με τον Τζέφρι Φαλ που είναι παντρεμένος, είκοσι χρόνια μεγαλύτερός...

Οι αλεπούδες γελάνε όταν δεν τις βλέπει κανείς. Έχετε δει αλεπού να γελάει; Ορίστε.

Έχουν όλα στην ποίηση ειπωθεί; Μπορούν να ξαναειπωθούν με "Άλλα λόγια"; "Ας ξανασυστηθούμε χωρίς άγκιστρα εισαγωγικά και εξάρτηση από κύριες προτάσεις". Χωρίς εξαρτήσεις, χωρίς οριοθετήσεις: το σώμα απογυμνωμένο στην απτή υλικότητά του, η γραφή επιθετικά ειρωνική και ταυτόχρονα ήρεμα συνειδητοποιημένη. Στην πρώτη ποιητική συλλογή της Μαρίας Βαχλιώτη Άλλα λόγια αποτυπώνεται η αναμέτρηση με το χρόνο, ψηλαφείται η φθορά, διασαλεύονται οι βεβαιότητες της ύπαρξης και βρίσκεται, εντέλει, σωτηρία στην ποίηση -ακόμα και αν το αντίτιμο είναι η ζωή. Η απώλεια, η φθορά, ο π...

ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑ Πιέζεις με τα δόντια, σπάει το φλούδι, ο καρπός φτάνει στη γλώσσα. Θα το κάνεις ξανά, ξανά, ξανά. Κερδίζει όποιος τελειώσει πρώτος. Έτσι παίζεται το παιχνίδι. Εσένα όμως δεν σου αρέσει. Μαζεύεις τα τσόφλια, ανοίγεις το στόμα, "Αλάτι, ωραίο αλάτι, παραλίγο να χαθεί", σκέφτεσαι, όσο τριγύρω στοιχηματίζουν: "Θα φτύσει...

Στα 12 σύντομα διηγήματα του βιβλίου, η Λουκία Δέρβη πλέει στη θάλασσα της σύγχρονης ιστορίας, με συνεπιβάτες τους άσημους ήρωές της, τις μικρές και μείζονες ζωές τους. Παρούσα πάντοτε η ανάγκη για την απόδραση, το ταξίδι, τη φυγή - κοινό παρονομαστή στον πρόσφυγα και τον μετανάστη. Από τη Λάπηθο, τη Φιλιππούπολη και την πλατεία Αμερικής, μέχρι τη Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες, τη Νυρεμβέργη, το Τζιμπουτί και τη Μασσαλία, την Κυψέλη και τον Πόντο, οι ήρωες των διηγημάτων παλεύουν εκόντες άκοντες με τα κύματα της εποχής τους. Αγαπούν, απελπίζονται, αγωνίζονται, απογοητεύοντα...

ζ΄ Τελευταία είμαι χαρούμενος λένε. Λένε για μένα πως αυτό εκείνο και το άλλο. Ακούω μέσα μου φωνές πως το τάδε έτος και ξεσπούν γέλια. Ζητωκραυγές. Έκανα πολλά και ξέχασα περισσότερα. Κάποιες γυναίκες με φωνάζουν Σταμάτη αλλά δεν γυρίζω να τις κοιτάξω. Ψευδείς αναμνήσεις μού φτιάχνουν το κέφι. Θα ξυπνήσω με ένα καλό προαίσθημα τη μέρα που θα πεθάνω

Ο ποιητής, αλιεύοντας απ' τα αβαθή της μνήμης ένα πλήθος από στερητικά του βίου του, του βίου μας, τα ανατέμνει, τα "αρμαθιάζει", και μας τα καταθέτει σε τούτη την πρώτη του ποιητική συλλογή, έτοιμα ν' αναμετρηθούν με τον χρόνο και την κρίση του κοινού. Η "Άμωμη Αλίευση" περιλαμβάνει ό, τι επιχείρησε να ελιχθεί και να αποδράσει κι ό,τι επίσης βρέθηκε επιμελώς κρυμμένο στο διάβα του στοχασμού του ποιητή, σκέψεις και συμβάντα ανερμάτιστα, ανερμήνευτα, απροσδόκητα, οριστικά αμετά-κλητα, προϊόντα παρατήρησης του έσω κι έξω κόσμου του. Χαμηλόφωνα, υπαινικτικά, με διά...

Πόσο καλά απωθημένο μπορεί να είναι το παρελθόν; Πώς μπορεί κανείς να βγει απ' αυτό και να γίνει κάποιος άλλος; Τι ρόλο μπορεί να παίζουν δυο-τρία ψευδώνυμα, το Πολυτεχνείο, ένα διατηρητέο κτίριο, ένας ανιψιός, η Αθήνα και το Παρίσι; Αυτό είναι το φόντο της "Αναπάντητης κλήσης" που, μέσα από τις εναλλαγές των προσώπων που αφηγούνται την οπτική τους για τη ζωή, για ένα τουλάχιστον πολύ συγκεκριμένο κομμάτι της, προσπαθεί να ανιχνεύσει το τώρα ως αντικαθρέφτισμα του τότε, με τους ήρωες, εκόντες άκοντες, να συντονίζονται μέσα από κοινούς δρόμους που άλλοι πάλεψαν να αλλάξ...

Εαυτέ, σαν φύγω, σ'αφήνω, θα μείνω Τα φώτα σβήνουν. Σκονισμένες σκιές. Καθρέφτης χωρίς σύνορα. Γύρισα και χάθηκα. Αυτός ή εκείνος σκύβει να σηκώσει το όνομά του, τα σκουριασμένα σύμφωνά του; Άραγε, με ποια δανεική απουσία ντύνομαι; Είμαι, και η γη φαρδαίνει. Βραχνός Αύγουστος κι εγώ η παιδική του ταλάντευση. Είναι πού μεγαλώνω και σβήνω τα κεριά του μύθου. Μα πού να σταθώ όταν μιλώ πάνω στα λόγια μου; Θυμάμαι να 'μαι. Ψέμα. Πουλάμε μνήμη. Σ' αυτό που μας αφήνει. Είδα να τραβάς χειρόφρενο. Όρκους ξεκούρδιστους να χαιρετάς. Γερνάει το λάθος και γίνεται αλ...

Τέσσερα αδέλφια και ο περίγυρός τους χτίζουν αέναα την ουτοπία τους και τη βλέπουν αέναα να καταρρέει. Εκκίνηση από το πατρικό σπίτι και τερματισμός σε μια ανεδαφική περιοχή του μέλλοντός τους. Ενδιάμεσα είναι το Εδώ Και Τώρα: ο πιο δυσπρόσιτος προορισμός. Οι συγγραφείς Σάρλοτ, Έμιλι και Ανν Μπροντέ μετενσαρκώνονται σε μια ελληνική εκδοχή των τσεχοφικών "Τριών Αδελφών" και προσπαθούν να πάνε εκεί όπου ήδη βρίσκονται. "Επενδύεις τα πάντα για να φτιάξεις έναν σταθμό τρένου-υπόδειγμα και την ημέρα των εγκαινίων διαπιστώνεις ότι τον έφτιαξες εκεί απ' όπου, απλούστατα, δεν περν...

Από όλα τα θεατρικά έργα του μεγάλου Ελβετού συγγραφέα Μαξ Φρις (1911-1991) η "Ανδόρρα" θεωρείται το αριστούργημά του. Έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχει παιχτεί σε όλο τον κόσμο με τεράστια επιτυχία. Στην Ελλάδα το έργο ανέβηκε μόνο μία φορά το 1962 από το Θέατρο Τέχνης. Ο Κάρολος Κουν έπαιξε το ρόλο του πατέρα. Ο Μαξ Φρις έγραψε την "Ανδόρρα" όταν ήταν πενήντα ετών, και ασχολείται σ' αυτό το έργο με ένα θέμα που επανέρχεται συχνά στα βιβλία του. Ο νεαρός Αντρί, από τον οποίο όλος ο κόσμος περιμένει να ζει και να συμπεριφέρεται σαν Εβραίος μια και ο πατέ...

Ο ιδιαίτερα οξύς τόνος που ενίοτε μετατρέπεται σε φωνή, εκφράζοντας τον πανικό του "δραπέτη" και "διωκόμενου", είναι μόνο ένα και ίσως το πιο εμφανές χαρακτηριστικό στοιχείο της ποίησης του Χρήστου Γκέζου. Παρά το νεαρό της ηλικίας του ποιητή (γ. 1988) υπάρχουν συσσωρευ-μένα βιώματα από καταστάσεις ορίων ή από καταστάσεις που η φαντασία του τις έσπρωξε σε οριακό σημείο, για να αποδώσουν την επιθετική διάθεση που συνήθως έχει η επική σχέση ρήξης της νεανικής ύπαρξης με τον γύρω της κόσμο. Ένα υποβλητικό φυσικό περιβάλλον ως αρχαϊκή σκηνογραφία όπου όμως "ανεβαίνουν" εν είδ...

Τα σκίτσα του Στέφανου Ιωσήφ μπορεί να είναι "άνευ λόγου" χωρίς λόγια δηλαδή, αλλά είναι Άξια λόγου. Είναι πιο εύγλωττα από χιλιάδες λέξεις. Πιο ευφυή από τις "εξυπνάδες" της αγοράς. Πιο αιχμηρά από νυστέρι όπου χρειάζεται και σε κάθε περίπτωση χαμηλόφωνα και υπαινικτικά. γι’ αυτό δεν γελάς μαζί τους αλλά χαμογελάς (με νόημα ίσως...). Τα σκίτσα του Στέφανου Ιωσήφ χαράζουν το χαρτί, γδέρνουν το δέρμα, αιχμαλωτίζουν το βλέμμα, συχνά χαϊδεύουν, καθώς έχουν μια ποιητική αύρα, όπου μια αλατιέρα δημιουργεί ένα Γαλαξία στο στερέωμα και ένα νύχι, πετάγεται (τσακ) από τον...

- "Ο Έψιλον έρως" - "Η σαρδέλα θα κολυμπήσει στην κονσέρβα" - "Δον Ιωάννης" Με δάνειο τίτλο από ποίημα του Wallace Stevens, το βιβλίο "Άνθρωποι από λέξεις" απαρτίζεται από τρία διηγήματα μεγάλου μήκους - χαρακτηρισμός που αναφέρεται τόσο στην έκταση όσο και στην κινηματογραφική τους δομή. Είναι άνθρωποι φτιαγμένοι από υγρές λέξεις ερωτικού παραληρήματος ("Ο Έψιλον έρως"), άνθρωποι από δόλιες λέξεις ραδιουργίας και φενακισμού ("Η σαρδέλα θα κολυμπήσει στην κονσέρβα") ή άνθρωποι από λέξεις παγωμένες και σκληρές, για τη φθορά των ανθρωπίνων σχέσεων ("Δον Ιωάννης").

Η θυελλώδης προσωπική ζωή της ρωσίδας ποιήτριας Άννας Αχμάτοβα, οι απογοητεύσεις, οι διωγμοί, αλλά και το ποιητικό της ταλέντο, αποτυπώνονται σ' αυτή τη βιογραφία του Βόλφγκανγκ Χέσνερ. Το πραγματικό της όνομα ήταν Άννα Αντρέγεβνα Γκορένκο. Γεννήθηκε το 1889 και πέρασε το μεγαλύτερο κομμάτι της παιδικής της ηλικίας στην Αγία Πετρούπολη και τη γύρω περιοχή. Όταν άρχισε να γράφει ποίηση ο πατέρας της την ανάγκασε να υιοθετήσει ένα ψευδώνυμο, για να μη χαλάσει το καλό όνομα της οικογένειάς της ως «παρακμιακή ποιήτρια». Η Άννα διάλεξε το επώνυμο Αχμάτοβα, που ανήκε σε μία πρ...

Έλα απόψε ψάρι με το στόμα ανοιχτό λέπι - σπαθί παραφορά ιριδίζουσα που τους εχθρούς μπερδεύεις Έλα! Απόψε στη ράχη της θάλασσας δίχτυ από φως απλώνει το φεγγάρι Σ' αγκίστρι ασημί με βλέμμα θολό καρφώνεται ο έρωτας και σπαρταράει.