Ανατολικά της οργής

Ανατολικά της οργής

Εαυτέ, σαν φύγω, σ'αφήνω, θα μείνω Τα φώτα σβήνουν. Σκονισμένες σκιές. Καθρέφτης χωρίς σύνορα. Γύρισα και χάθηκα. Αυτός ή εκείνος σκύβει να σηκώσει το όνομά του, τα σκουριασμένα σύμφωνά του; Άραγε, με ποια δανεική απουσία ντύνομαι; Είμαι, και η γη φαρδαίνει. Βραχνός Αύγουστος κι εγώ η παιδική του ταλάντευση. Είναι πού μεγαλώνω και σβήνω τα κεριά του μύθου. Μα πού να σταθώ όταν μιλώ πάνω στα λόγια μου; Θυμάμαι να 'μαι. Ψέμα. Πουλάμε μνήμη. Σ' αυτό που μας αφήνει. Είδα να τραβάς χειρόφρενο. Όρκους ξεκούρδιστους να χαιρετάς. Γερνάει το λάθος και γίνεται αλήθεια. Στιχομυθία. Τελεία. Πού πήγε η άκλιτη πίστη μου; Ενός λεπτού. Τώρα. Επιθυμώ.

Το βιβλίο δεν υπάρχει σε κάποια βιβλιοθήκη

Σχετικά Βιβλία

Ξένων αιμάτων τρύγος

Ξένων αιμάτων τρύγος

Γαβριηλίδης
Τα ποιήματα του 2014

Τα ποιήματα του 2014

Κοινωνία των (δε)κάτων
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου