Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο δεύτερο βιβλίο της σειράς "Λατέρνατιβ" ο Πίτερ Έιμς Κάρλιν παρακολουθεί όλη την τροχιά της φαντασμαγορικής καριέρας του Μπρους Σπρίνγκστιν και εξερευνά τις εσωτερικές διεργασίες ενός καλλιτέχνη που κατάφερε να επαναπροσδιορίσει ολόκληρες μουσικές γενιές. Εδώ και τέσσερις δεκαετίες, ο Μπρους Σπρίνγκστιν ταυτίζεται με την ψυχή και το πνεύμα της Αμερικής με μια καριέρα που συγκεντρώνει είκοσι βραβεία Γκράμι, πωλήσεις 120 εκατομμυρίων δίσκων, δύο Χρυσές Σφαίρες και ένα Όσκαρ. Ταυτόχρονα είναι μια ισχυρή φωνή στην αμερικανική κουλτούρα και πολιτική, όπως προκύπτει από τη...

Ασ' τα! Δεν τα παίρνει ένα βιβλίο, γράψε τ' αναγκαία μόνο... Ήμασταν και οι δυο βομβαρδισμένοι. Σαν νύφη και γαμπρός ξένα ρούχα είχαμαν. Τώρα τα λέω στα εγγόνια και τους φαίνεται σαν μύθος! Δεν το πιστεύουν. Νομίζω ότι η γυναίκα πρέπει να έχει την πρώτη θέση. Εκείνο που με έκανε επαναστάτη ήταν το μοιρολόι της βάβως μου. Εκεί είδα Ελασίτες να παραδίδουν τα όπλα και να κλαίνε... Και ένας είπε: Ε, ρε Κώστα, αν χρειαστούν αυτά τα όπλα, πού θα τα βρούμε; Τα παιδιά ήταν φτηνά τότε. Δυο ώρες στο σχολειό, πέντε στα γίδια. Πάειναμαν στην Αλβανία, είχε πολύ...

Το τρίτο μυθιστόρημα του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη από το 2000 - οπότε κυκλοφόρησαν κάνοντας αίσθηση "Οι τέσσερις τοίχοι"- λέγεται "Το ελάχιστο ίχνος" και μοιάζει με ουράνιο τόξο: γιατί σ' αυτό συνοψίζεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα -χρωματική, αισθηματική και βιωματική- η πολυτάραχη ζωή ενός ανθρώπου. Και όχι μόνο. Πάνω στη ζωή του κεντρικού ήρωα η ανάκλαση και η διάθλαση από άλλες ζωές δημιουργεί ένα συνεχές φάσμα, ένα φαινόμενο αφήγησης που καλύπτει πέντε δεκαετίες και μια διαδρομή από τα δάση του ορεινού βορρά στο αστικό τρίγωνο της αθηναϊκής θεατρικής πιάτσας. Ιώδες, πράσι...

"Χνάρια λαφριά" είναι μια σειρά ποιήματα που λειτουργούν αυτόνομα αλλά διαπνέονται από ένα κοινό αίσθημα. Ότι η ζωή είναι δύσκολη αλλά αξίζει τον κόπο. Έχει στιγμές δυνατής έντασης, που πολλές δεν είναι και κρατούν λίγο, αλλά βοηθούν στη συνέχεια το προχώρημα του δρόμου. Όπως όταν δεχόμαστε απρόσμενα ένα δώρο δίχως να ξέρουμε από πού ή από ποιον, αλλά το βάζουμε στην τσέπη και πηγαίνουμε ελαφρότεροι. Την ανάκληση της εμπειρίας εκείνης που μας συντροφεύει κι όταν την έχουμε ξεχάσει επιχειρούν αυτά τα ποιήματα.

Το παιδί, το λευκό και το ποίμνιο είναι λέξεις που περιγράφουν την αθωότητα. Όχι μόνο εκείνη της παιδικής ψυχής αλλά του χαμένου και μαζί περιπόθητου παράδεισου κάθε ψυχής που παρέμεινε παιδική. Την αθωότητα ως στάση ζωής και ως κατάκτηση. Ως κατάκτηση μέσα από μια καθημερινότητα που αφαιρεί και αποβάλλει το περιττό και το περίπλοκο, όχι χωρίς πόνο. Και ως στάση ζωής που σχετικά με την αθωότητα έρχεται όχι συνειδητά αλλά σχεδόν απροειδοποίητα. Υπηρετώντας τις μυστικές εντολές της γλώσσας, ο ποιητής μιλά για τα πράγματα που, ενώ με την πρώτη ματιά μοιάζουν ανύπαρκτα, ω...

Η τετριμμένη πλευρά της καθημερινότητας υιοθετείται ως ποιητική ιδεολογία της ζωής. Με όχημα την ακριβολογία, τη λιτή χρήση επιθέτων και σχημάτων λόγου, αποφεύγοντας λυρικούς τόνους, αναδεικνύεται το πάθος ως ένα βασικό στοιχείο έκφρασης. Η στοχαστική μελέτη της πιο πεζής καθημερινότητας δίνει αναπάντεχες ερμηνείες στο φόβο, την ανασφάλεια και την πίκρα που μόνιμα επισκιάζουν τη χαρά. Έτσι, αυτή η πλευρά της ζωής, που, κατά κανόνα για τους ποιητές θεωρείται ασήμαντη, αποκτά μια δυνατή μετα-καβαφική φωνή, για πρώτη φορά στη νεοελληνική ποίηση. Να αφουγκραστεί κανείς τον κ...

Δυο ελεγειακά ποιήματα του W. H. Auden (1907-1973), του επιφανέστερου ποιητή της γενιάς του (της βρετανικής γενιάς του '30), από τη συλλογή "Another Time" ("his best collection of poetry"), βιβλίο που τύπωσε μόλις έφτασε στη Νέα Υόρκη, το 1939, εγκαταλείποντας την Ευρώπη, το Δεύτερο Πόλεμο και την επέλαση του φασισμού. Το πρώτο ποίημα είναι το "Πένθιμο μπλουζ" ("Funeral Blues"), για το θάνατο του αγαπημένου. Γράφτηκε το 1936 για ένα θεατρικό έργο των Ώντεν και Ίσεργουντ, με μουσική του Μπέντζαμιν Μπρίττεν, ο οποίος αργότερα το συμπεριέλαβε στον κύκλο τραγουδιών Four Cab...

Ένας νέος φανατικός για γράμματα, γεννημένος στο Βόλο το 1979, έφερε το 2007 τα ποιήματά του στον εκδοτικό οίκο και άντεξε την πενταετία που κύλησε μέχρι να εκδοθούν. Ποιήματα που κατορθώνουν μέσα από δρόμους φαινομενικά πατημένους (όπως η σεβαστική στάση του Οδυσσέα Ελύτη προς το φίλο του καπετάνιο-ποιητή Δ. Ι. Αντωνίου, ο εξωτισμός του Καββαδία, ο μοντερνισμός του Σεφέρη) να χαρτογραφήσουν μια εσωτερική περιπέτεια στον αντίποδα του λυρισμού. Οι γνωστοί κύβοι που συνθέτουν τη θεματολογία και την ψυχολογία της Γενιάς του '30 αναδομούνται και ανατοποθετούνται, οι λέξεις είνα...

1η μέρα, 3/7/05, Κυριακή Την Κυριακή, 3 Ιουλίου 2005, 12.30 το μεσημέρι, η Κλάρα Σουβατζίδη γευματίζει στα 33.000 πόδια ύψος ανάμεσα σε δύο μελαψές κυρίες που συνομιλούν ασταμάτητα σε άγνωστη γι' αυτήν γλώσσα. Είναι ευχαριστημένη από το γεύμα της - σπαράγγια a la creme, ψάρι μαγιονέζα και, για επιδόρπιο, αχλάδι γλυκό ανατολίτικης προέλευσης με λευκό κρασί. Δεν έχει καμιά αντίρρηση για τους ήχους που το συνοδεύουν. Αντίθετα, είναι πολύ απορροφημένη με τη μουσική της γλώσσας· υποθέτει πως πρόκειται για κεντροαφρικανική διάλεκτο, κάτι ανάμεσα σε Κένυα και Ζανζιβάρη. Θέλε...

Με τους Rolling Stones, ο Κιθ Ρίτσαρντς δημιούργησε κιθαριστικά ριφ, στίχους και τραγούδια που ταρακούνησαν όλο τον κόσμο. Για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες έζησε με τον πιο αυθεντικό ροκ εν ρολ τρόπο ζωής, παίρνοντας τα ρίσκα του εκεί που επέλεγε, κάνοντας τη δική του εσωτερική αναζήτηση και επιβιώνοντας μέσα από όλα αυτά με τρόπο που κανένας πριν από αυτόν δεν είχε καταφέρει. Τώρα, επιτέλους, ο ίδιος ο θρύλος του ροκ, μας διηγείται την ιστορία μιας συναρπαστικής ζωής γεμάτης καταιγιστικά γεγονότα. Μιλάει για τους δίσκους του Τσακ Μπέρι και του Μάντι Γουότερς που...

Επειδή είμαι άνθρωπος περίεργος και μ' αρέσει να ακούω, μάζεψα εδώ και χρόνια αφηγήσεις γυναικών. Οι αφηγήσεις αυτές με στήριξαν και μου έμαθαν πολλά· ευχαριστώ τις γυναίκες που συνομίλησαν μαζί μου για την αγάπη, τη σοφία και την ελπίδα που μου μετέδωσαν. Σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς που περνάμε, όπου κανείς δέν είναι πια σίγουρος για τίποτα, οι γυναίκες αυτές είχαν μια δωρική, αρχέγονη γνώση του σωστού και του δικαίου, που με άφηνε άναυδη και με βοηθούσε να ζήσω με διάκριση. Από τις αφηγήσεις τους περνά η αποικιοκρατία, ο αγώνας της ΕΟΚΑ, η εισβολή αλλά προπαντός η κα...

Ποιος είναι ο Τάκης Τζίφας μας λέει εδώ ο δημοσιογράφος Γιώργος Κοντογιάννης, εκδότης του περιοδικού "Λαϊκό Τραγούδι": "Πρωτοσυναντηθήκαμε με τον Τάκη Τζίφα στις αρχές της δεκαετίας του '70 ως θαμώνες στο κέντρο Χάραμα, όπου τραγουδούσε ο Βασίλης Τσιτσάνης. Όλοι ξέραμε ότι ο Τάκης είχε από πολύ νέος το μεγάλο προνόμιο να είναι στενός φίλος του Τσιτσάνη. Και, ω! του θαύματος, ο πολύ δύσκολος στις φιλίες του Τσιτσάνης βρήκε τον πιο ωραίο τρόπο να εκφράσει την αγάπη του για τον -νεαρό, βέβαια το 1974- Τάκη. Του έγραψε το τραγούδι "Ο Τακατζίφας", που το εξέδωσε σε δίσκο την ίδι...

Στον κήπο της Διονυσίας, Διονυσώς ή Διασουνιώς, στο νησί της Κω, φυτρώνουν ανάλογα με τις εποχές τα πιο όμορφα λουλούδια και μυριστικά. Στην κουζίνα της, πού αστράφτει από νοικοκυροσύνη, μαγειρεύονται οι πιο λεπτές γεύσεις της Δύσης και της Ανατολής. Κάπου ανάμεσα στα ζουμπούλια και στο μαλεμπί φωλιάζει o κίνδυνος σα μαύρο χνουδωτό σκαθάρι. Βήμα το βήμα, σ' ένα κυματιστό ψηφιδωτό από κοντινές λήψεις και αναδρομές, ή Διονυσία διανύει το τόξο της γνώσης. Τελετουργική αναγκαιότητα ορίζει κάθε σταθμό αυτού του ταξιδιού προς την ανανέωση της ζωής μέσα από το μυστήριο του θανάτου...

"Θυμάμαι, και σίγουρα δε θα ξεχάσω ποτέ, την ισχυρή επίδραση που είχαν μέσα μου οι θεατρικές εμπειρίες στα εφηβικά μου χρόνια. Είτε ήταν παραστάσεις που παρακολούθησα είτε παραστάσεις όπου συμμετείχα κι ο ίδιος. Απ' όσες παρακολούθησα ελάχιστες ίσως ήταν πραγματικά αξιομνημόνευτες, από καλλιτεχνικής πλευράς. Παραστάσεις δηλαδή που θα άξιζε πράγματι τον κόπο να δει ένας θεατής, ιδίως έφηβος. Ωστόσο δεν υπήρξε ούτε μία από αυτές που να μη μου προκαλέσει βαθιά εντύπωση, ένα είδος συγκλονισμού που τον ανακαλώ ακόμη και σήμερα... Όταν λοιπόν την προηγούμενη άνοιξη ήρθε από την ο...

Το μυθιστόρημα αυτό είναι μια πυκνή τοιχογραφία με ιστορίες ανθρώπων που η ζωή τους στιγματίζεται από το θέλημα ενός άτεγκτου Θεού ή ενός ανεξέλεγκτου πεπρωμένου. Ο Μάνος ερωτεύεται την Εύα και ονειρεύεται να ζήσει μαζί της. Η φύση όμως που του έχει στερήσει εκ γενετής τα σημάδια του άνδρα, ακυρώνει το όνειρό του. Εκείνος κρύβει καλά το μυστικό του στη σιωπή και πορεύεται. Από την άλλη ο Νικόλας και η Χρύσα παντρεύονται. Νέοι και ωραίοι ανοίγουν την αυλαία για να υποδεχτούν την ευτυχία. Η ζωή όμως προδίδει τα σχέδιά τους. Οι ήρωες γνήσιοι, γήινοι και απείθαρχοι...