Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Περιέχει τα διηγήματα: "Τετριμμένα σύμβολα", "Άϊ Γιώργης", "Ώρα της φυρονεριάς", "Ανυπεράσπιστοι", "Ένα θύμα της Κατοχής", "Το ουσιώδες", "Το βάφτισμα".

η ανεξάντλητη αφήγηση των δέντρων αναπαριστά τον ύπνο πως είμαστε δέντρα πως μιλάμε διψασμένα με το νερό θυμούνται να μας ξέρουν τι ν' απέγινε η άμμος τη φύτεψαν να γίνει λάσπη και που τα πρόσωπα όπου μνήμη μας κοιτούν σωπαίνουν και μας μοιάζουν μες στη ρωγμή της πέτρας κατρακυλά ο κόπος ρωτούν μήπως κι αυτή χτυπά σαν καταρρέει η σκόνη αν κάθε που βαραίνει βαθαίνει που πονά αν ερωτά μην είν' φωνή το σχήμα που πάλλει στα θεμέλια κραυγή δική της μην είναι η σιγή η γη σταματημένη άλλωσπως που φώναζε πως γύρναγε πως έβγαζε παράτονη παράπονη πνοή παράφορη πως φύσ...

1η μέρα, 3/7/05, Κυριακή Την Κυριακή, 3 Ιουλίου 2005, 12.30 το μεσημέρι, η Κλάρα Σουβατζίδη γευματίζει στα 33.000 πόδια ύψος ανάμεσα σε δύο μελαψές κυρίες που συνομιλούν ασταμάτητα σε άγνωστη γι' αυτήν γλώσσα. Είναι ευχαριστημένη από το γεύμα της - σπαράγγια a la creme, ψάρι μαγιονέζα και, για επιδόρπιο, αχλάδι γλυκό ανατολίτικης προέλευσης με λευκό κρασί. Δεν έχει καμιά αντίρρηση για τους ήχους που το συνοδεύουν. Αντίθετα, είναι πολύ απορροφημένη με τη μουσική της γλώσσας· υποθέτει πως πρόκειται για κεντροαφρικανική διάλεκτο, κάτι ανάμεσα σε Κένυα και Ζανζιβάρη. Θέλε...

Το γήπεδο αυτό που απόψε σε μια καλή στιγμή αντίκρισα ν' απλώνεται μπροστά μου, σαν πράσινος ορίζοντας σε βάθος, θα μπορέσω άραγε να ξαναδώ με την ίδια όρεξη όπως όταν το 'χα πρωτοδεί; Το χωράφι εκείνο με το χορτάρι φουντωμένο και το παιδί που έτρεχε στην άκρη του να φτάσει εκεί όπου έδυε ο ήλιος, δίχως να το νοιάζει αν πληγώνει τα γόνατά του, επειδή σηκωνότανε ξανά και πάλι έτρεχε (γιατί του άρεσε να τρέχει μες στο μακρύ χωράφι με τα γόνατα γδαρμένα απ' τις μολόχες που πάνω τους έπεφτε για να φτάσει ως εκεί που τέλειωνε το γήπεδο και βασίλευε ο ήλιος), άραγε θα μπορέσω να...

Είμαι τυπογράφος. Εύκολο επάγγελμα, θα πείτε. Με αυτά όμως που θα σας πω, θα καταλάβετε -έξυπνοι που είστε· σας νιώθω, φαίνεστε διορατικοί, έχετε την τάση να απλοποιείτε τα πάντα- πως δεν είναι και τόσο. Στην αρχή δε με ένοιαζε καθόλου τι τυπώνω, πόσο, για ποιον, γιατί· μόλις έβρισκα δουλειά, αυτό ήταν αρκετό, μα να, δύσκολα δε θα ομολογούσα πως έμπαινα καμιά φορά στον πειρασμό να κοιτάξω όσα είχα τυπώσει. [...]

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΣΤΑ ΜΠΛΕ Εσύ - η δίδυμη σχέση Του ποιητή και του περιπάτου του Της χαμένης σκιάς και του αραβοσίτου Περνάς ξανά μ' ένα άνθος στο χέρι Κρατάς παπούτσια και κάλτσες Καπέλο και μαγιό Σταγόνες του ίδρωτα Σαν στίχοι Στο μνήμα της θάλασσας Τους τοποθετείς αυτοπροσώπως Στον φυσικό κόλπο Των βράχων σου Αφροδίτη Τροφή των καβουριών μπλε Θα σε εκτυπώνω Με τα χέρια μου

Το επίθετο "βοτσαλωτή" παραπέμπει κυρίως σε ακτή, γεμάτη βότσαλα, διαφόρων μεγεθών και χρωμάτων. Έτσι μοιάζει και η συλλογή αυτή από μικρές, μεγάλες, και οπωσδήποτε ποικίλες διηγηματικές εκδοχές: διηγήματα μπονζάι, ένα φεϊσμπουκικό, ένα φωτο-διήγημα, δύο χρονογραφικά, ένα ταξιδιωτικό, ένα διήγημα με τη μορφή επιστολής και άλλα με την τυπική προσέγγιση στο είδος. Θεματικά, η ακτή αποτελεί τον προορισμό ζωής προσφύγων, εξαιτίας των συνεχιζόμενων πολέμων στη περιοχή της Μέσης Ανατολής, αλλά και λόγω της φτώχειας και της βίας σε ακόμα πιο απομακρυσμένες περιοχές. Βεβαίως, η προ...

Οι δρόμοι στην Αμμόχωστο κατεβαίνουν προς τη θάλασσα και δείχνουν την Ανατολή. Στα 1918 -αρχή της ιστορίας μας- τα περιβόλια με τα ξινόδεντρα και τα χωράφια με το στάρι έζωναν την ξακουσμένη Φαμαγκούστα, όπως τη γράφουν οι βενετσιάνικοι χάρτες. Στους δρόμους της Βιέννης ανοιγοκλείνουν οι πόρτες από τα καφενεία και τις ταβέρνες, βγαίνει ζέστη και καπνός, μπαίνουν οι φοιτητές και οι χαροκόποι. Το Ίνσμπρουκ παγώνει ήσυχα τις νύχτες κάτω από τ' ασπροντυμένα τυρολέζικα βουνά. Τα ρολόγια στις βιτρίνες της Bahnhofstrasse της Ζυρίχης μετρούν το χρόνο του πλανήτη. Ο πόλεμος χτυπά τ...

Πέντε ξεχωριστές ιστορίες. Οι ήρωες μονολογούν χωρίς αναστολές και αφηγούνται τα πιο σημαντικά γεγονότα της ζωής τους. Κοινό σημείο αναφοράς αποτελεί σε κάθε ιστορία ένα διαφορετικό γλυκό του κουταλιού. Στο "Βύσσινο" παρακολουθούμε την προσωπική διαδρομή της Έλλης από το λαμπερό τοπίο της Σμύρνης ως την αναγκαστική προσαρμογή της -μετά την Μικρασιατική καταστροφή- σ' ένα απόμακρο χωριό της Ελλάδας. Στο "Πορτοκάλι" η Λουκία παλεύει να επιβιώσει στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής και να ξεκινήσει μια νέα ζωή μακριά από τις μνήμες που τη βασανίζουν. Στο "Κυδώνι" ο Ανέστης καταπ...

Όλοι έχουμε καταραστεί -μία τουλάχιστον φορά. Κάθε κατάρα φανερώνει, και κρύβει, ένα περιστατικό της ζωής, μια ιστορία γεμάτη πάθος, μένος, αγριότητα και αδιαλλαξία. Η κατάρα προκύπτει από κάποια σύγκρουση. Χρειάζεται, για να εκστομιστεί, μια ισχυρή αιτία, που οδηγεί σ' εκείνη την εκρηκτική και οριακή κατάσταση όπου ο αναθεματιστής, επειδή νιώθει ριζική αδυναμία ώστε να υπερασπιστεί το ατομικό δίκαιο -ας σημειωθεί πως εξισώνει το επιμέρους αυτό δίκαιο το καθολικό: το Δίκαιο- με θεμιτό και φυσικό τρόπο απέναντι στον αναθεματιζόμενο, που ζήτησε να προξενήσει, προσωπικό του...