Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Επιστρέφοντας στην Πόλη ύστερα από τρία χρόνια για την κηδεία του Σάββα Βέρτοβιτς, ενός ηλικιωμένου Ρωμιού με τον οποίο είχε συνδεθεί με μια βαθιά φιλία, ο Πέτρος, νεαρός δικηγόρος από την Αθήνα, βρίσκεται αντιμέτωπος με τις αναμνήσεις των τεσσάρων χρόνων που έζησε στην Κωνσταντινούπολη δουλεύοντας ως φωτογράφος για ξένους και Έλληνες ανταποκριτές. Στην κηδεία, στο παλιό ρωμαίικο νεκροταφείο του Σίσλι, έρχεται και η Νουρχαγιάτ, μια Τουρκάλα ισλαμίστρια δημοσιογράφος με την οποία ο Πέτρος είχε ζήσει έναν παράφορο έρωτα. Οι δύο αυτοί τόσο διαφορετικοί άνθρωποι, ο καθένα...

Την πρώτη θέση στο βιβλίο αυτό την έχει το κλινικό υλικό. Παρατίθεται αυτούσιο και λεπτομερές, αφήνοντας τον αναγνώστη να κάνει τους δικούς του συνειρμούς, τις δικές του σκέψεις και εκτιμήσεις. Το σπάνιο κλινικό υλικό και η εμπειρία επιτρέπουν το πέρασμα σε μια θεωρία για τη νευρογενή ανορεξία πρωτότυπη, που όμως δεν καταργεί, αλλά συμπληρώνει, πολλές από τις προγενέστερες ψυχαναλυτικές απόψεις. Το βιβλίο δεν απευθύνεται μόνο στους ειδικούς. Γραμμένο σε ύφος απλό, απευθύνεται εξίσου σε κάθε αναγνώστη που τον ενδιαφέρει η ψυχανάλυση, η ανορεξία ή και τα δύο.

...Αύριο θα έχω μεγάλους μαύρους κύκλους γύρω από τα μάτια, και τα μάγουλα βαμμένα κάτασπρα σαν πεθαμένου. Θα προσπαθήσω, μπαμπά, να είμαι όλοι εκείνοι που τα γέλια τους έσβησαν μέσα σε δάση από οξιές, σε λόχμες από σημύδες, πέρα εκεί, προς τη χαραυγή, και που εσύ προσπάθησες ν' αναστήσεις. Θα προσπαθήσω ακόμα να είμαι εσύ, που κράτησες τη μνήμη ζωντανή... Δύο διηγήματα που αλληλοσυμπληρώνονται, συνθέτοντας μια συναρπαστική αφήγηση που αρχίζει το 1942, στην καρδιά της Αντίστασης, σε κάποιο χωριό της Βόρειας Γαλλίας, και βρίσκει την απρόσμενη κατάληξή της το 1972 στο Μόναχο...

Μια ομάδα αναγνωστών ενός εξαφανισμένου ποιητή συγκεντρώνονται σε έναν κήπο κάπου στην Ισπανία για να διηγηθούν ό,τι γνωρίζουν γι' αυτόν. Το όνομά του ήταν Εουσέμπιο, χωρίς επώνυμο, και τον έσυραν στη Μελίγια τις πρώτες μέρες του φρανκικού πραξικοπήματος. Ύστερα μεταφέρθηκε σ' ένα ψυχιατρείο, από το οποίο υπάρχει πιθανότητα και να δραπέτευσε, αν και άλλες εκδοχές βεβαιώνουν ότι τον "αναμόρφωσαν" και στη συνέχεια τον άφησαν ελεύθερο. Μετά το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου η ζωή του ποιητή συνεχίζεται γεμάτη μυστήριο. Οι αφηγητές μας δίνουν τις διαφορετικές τους εκδοχές, άλλοτε...

Η Κάρπαθος, τόπος όμορφος και με μακρόχρονη πορεία σε τούτη την ακριτική γωνιά της ελπίδας, δεν παρέμεινε μια κοινωνία ασάλευτη, μια κοινωνία στατική, αλλά ήταν και εξακολουθεί να είναι μια κοινωνία δυναμικά εξελισσόμενη. Το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Καρπάθου, γνωρίζοντας αυτές τις απλές μα τόσο σημαντικές για έναν τόπο αλήθειες, θέλησε να συμβάλει με τις δικές του δυνάμεις, έστω και μικρές, στη διατήρηση και διάδοση της πνευματικής κληρονομιάς του τόπου. Αποφάσισε να ξεκινήσει μια σειρά αυτοτελών εκδόσεων, με πρώτη την παρούσα, οι οποίες θα καλύπτουν ολόκληρο το φάσμα τη...

Όταν μέναν μόνοι τους άφηναν να φανούν και τα δικά τους τα αισθήματα, κοιτάζανε με περιφρόνηση, σχεδόν με μίσος προς το μέρος που 'χε φύγει η κοπέλα, κούναγαν το κεφάλι τους σα να θρηνούσαν την κατάντια τους, έδιναν μπάτσες στο πεσμένο πέος τους σα να 'ταν κάτι ανεξάρτητο απ' αυτούς, υπεύθυνο για την κατρακύλα τους... Όλ' αυτά, καταλαβαίνεις, άρχισαν να με βάζουν σε σκέψεις. Πρώτα-πρώτα, όλοι αυτοί οι ημίθεοι, που ως τότε έβλεπα με δέος και θεωρούσα απρόσιτους, ήταν εξίσου ευάλωτοι, κι ίσως ακόμα πιο χαζοί, κι απ' τους άλλους. Πιο πολύ καβαλούσαν την ιδέα της γυναίκας παρά...

Δε μπορώ, όχι, δε μπορώ να την υποφέρω πια!... Τι πληγή ειν' αυτή που μου 'στειλες θε μου; Τι αμαρτίες έχω κάνει για να με τιμωρείς τόσο σκληρά; Ως πότε θα 'μαι υποχρεωμένη να την ανέχομαι, να βλέπω τη μούρη της, ν' ακούω τη φωνή της, ως πότε; Δε θα βρεθεί επιτέλους κανένας στραβός χριστιανός να την πάρει, ν' απαλλαγώ απ΄ αυτό το έκτρωμα της φύσεως, που μ' άφησε ο πατέρας της για να μ' εκδικηθεί -που χαΐρι και προκοπή να μη δουν εκείνοι που δε μ' άφησαν να κάνω την έκτρωση!... Μα γιατί τους βλαστημάω; Δε ζούνε πια. Ούτε φταιν' εκείνοι. Φταίω εγώ που τους άκουσα. Σε τέτοι...