Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι Rebetien σχηματίστηκαν το 2012 και παρουσιάζουν ρεπερτόριο από την ελληνική παραδοσιακή μουσική, το σμυρναίικο και το ρεμπέτικο τραγούδι, καθώς και νέες δικές τους συνθέσεις και πειραματισμούς, εξελίσσοντας διαρκώς τον δικό τους ήχο. Χαρακτηριστικό στοιχείο του συγκροτήματος είναι η ιδιαίτερη έμφαση στον φυσικό και στον ακουστικό ήχο των οργάνων, που συνδέεται με τη νοσταλγική εποχή του γραμμοφώνου, παραπέμποντας και θυμίζοντας τις σμυρναίικες ορχήστρες και τα μουσικά ακούσματα της εποχής του μεσοπολέμου, μέσα από μια σύγχρονη ενορχηστρωτική προσέγγιση. Στην πρώτη αυ...

... Όλο το έργο του Μπρεχτ διαπνέεται από βαθύτατη αγάπη και οδυνηρή συμπόνια για την ανθρώπινη δυστυχία, για τα "έμψυχα και λογικά πλάσματα" που η κοινωνία, η πολιτική, η μισαλλοδοξία, η βία, η τύφλωση, η αβουλία τα ταπεινώνουν, τα εξευτελίζουν, τα συντρίβουν, τα εξανδραποδίζουν. Αυτή η οδύνη κυριαρχεί και στον "Καλόν άνθρωπο του Σετσουάν". Το έργο τούτο είν' ένας δραματικός θρύλος, μια θεατρική "παραβολή", μια "αλληγορία", - όπως κι άλλα έργα του Μπρεχτ. Στον "Καλόν άνθρωπο του Σετσουάν" αντιμετωπίζει το πρόβλημα του Καλού και του Κακού. Κι αναρωτιέται: Μπορε...

Ο Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ περιγράφει -με την γνωστή ιμπρεσσιονιστική του γραφή- την ιστορία του μεσήλικα κριτικού τέχνης που ερωτεύτηκε τον βρόγχο της αυτοχειρίας του στο πρόσωπο μιας δεκαεξάχρονης καλλονής. Κι όπως ο ίδιος γράφει στην εισαγωγή του: "Mια φορά κι έναν καιρό, στο Βερολίνο, στην Γερμανία, ζούσε ένας άνθρωπος που τον λέγανε Αλμπίνους. Ήταν πλούσιος, ευυπόληπτος, ευτυχισμένος· μια μέρα, εγκατέλειψε τη γυναίκα του για μια μικρή του ερωμένη. Αγάπησε, δεν αγαπήθηκε και η ζωή του τέλειωσε ολέθρια. Κοντολογίς αυτή είναι η ιστορία και ίσως να την αφήναμε έτσι, αν...

Το εστιατόριο, αυτός ο μικρόκοσμος, οι άνθρωποι και η καθημερινότητά του. Οι επώνυμοι και ανώνυμοι πελάτες του, και περιστατικά καθημερινής τρέλας. Κοντά σ' αυτά και άλλες μικρές ιστορίες με αυτοβιογραφικό πυρήνα, που ίσως να έχουν ευρύτερο ενδιαφέρον γιατί μιλούν για τη δυσκολία της προσπάθειας, την αξία της επιμονής και τελικά για τη χαρά της επιτυχίας. Μικρές ιστορίες που συνθέτουν έναν ενιαίο θεματικό καμβά που σίγουρα ενδιαφέρει όσους ασχολούνται με το φαγητό αλλά και όσους γενικά το αγαπούν.

Ένα από τα πιο αποτρόπαια μαζικά εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τα όργανα του εθνικοσοσιαλισμού στην Ελλάδα, τη Σφαγή του Διστόμου στις 10 Ιουνίου 1944 διερευνά το παρόν βιβλίο. Μελετά τις εξακολουθητικά επίμαχες και συχνά τραυματικές αναγνώσεις αυτού του γεγονότος, τόσο σε διακρατικό όσο και σε τοπικό επίπεδο, εστιάζοντας στη διαγενεακή μεταβίβαση του τραύματος. Η εξέταση ενός ζητήματος αιχμής, η ηθική και νομική αξίωση για αποζημιώσεις/επανορθώσεις, αποσκοπεί στη δημιουργία γεφυρών αλληλοκατανόησης μεταξύ του ελληνικού και του γερμανικού λαού επιμένοντας αξιωματικά στη σ...

Ρίχνει ανάποδα τα ζάρια ο Θεός και ευνοεί τη νύχτα ν' ανθίσει... Ο μανιασμένος άνεμος χτυπά το παραθύρι και το ράμφος απ' το κοράκι του Πόε γράφει στις μεταλλικές πόρτες το Ποτέ πια... Η Ντέπη χαϊδεύει με νοσταλγία το κατάμαυρο χρώμα του και το καλεί να έρθει προς τα μέσα για να το κεράσει ένα βερμούτ. Το κοράκι του Πόε δεν επισκέπτεται κανέναν τυχαία. Ψάχνει τις ραγισμένες καρδίες που πενθούν. Ψάχνει τους ποιητές που έχασαν τα δάκτυλα τους στο δρόμο της αλήθειας. Ψάχνει να παλέψει με τα σκοτάδια και επιστρέφει λαβωμένος θριαμβευτής απ' την ύλη του φωτός. Ακούει σαν ψυχοναύ...

Το βιβλίο-μαρτυρία του Γιώργη Ν. Ψιλάκη έχει μια ιδιαίτερη σημασία και μοναδική αξία, γιατί αναφέρεται στον αγώνα της Εθνικής Αντίστασης κατά την Κατοχή και στον προσωπικό του αγώνα στις τάξεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ Μακεδονίας, "οικεία βουλήσει". Η περίπτωσή του, με το αγωνιστικό ψευδώνυμο "καπετάν Δημοσθένης", είναι επίσης ιδιάζουσα, επειδή αγωνίστηκε στην τριπλά κατεχόμενη Μακεδονία, από Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους, συνεχίζοντας τη μακραίωνη αγωνιστική παράδοση της Κρήτης, για τον συγκεκριμένο τόπο. Με το 30ό Σύνταγμα του ΕΛΑΣ έλαβε μέρος σε πολλές μάχες. Ανέβαζε, ταυτοχρό...

Το βιβλίο αυτό, καρπός συλλογικής προσπάθειας, θεωρούμε ότι αποτελεί μια πολλαπλή πρόκληση. Πρώτα-πρώτα για τον αναγνώστη. Αν αυτός πιστεύει ότι το ιστορικό παρελθόν ταυτίζεται με αυτό που λέμε "ιστορία", ότι η ερμηνεία του παρελθόντος είναι μία και μοναδική, δεδομένη, αναλλοίωτη και απαρασάλευτη, ότι έργο του ιστορικού είναι, όπως διακήρυσσε ο Leopold von Ranke πριν από εκατόν εβδομήντα χρόνια περίπου, να καταγράψει τα γεγονότα όπως ακριβώς συνέβησαν, τότε έχει δύο επιλογές: ή να αφήσει από τα χέρια του το βιβλίο ή να επιχειρήσει να το μελετήσει οπλισμένος με δύναμη και...

Αν περάσετε πότε από τη Μοδιστρούπολη μη ξεχάσετε να αγοράσετε ρούχα από κουμπιά και αν με θυμηθείτε και εμένα πάρτε μου ένα Κουμπιοφουστανάκι... φαρδουλό παρακαλώ!!! Σε καζάνι με κουμπιά μαγειρεύω μαγικά ρίχνω μια παλιά μου μπλούζα, χίλια χρώματα κουμπιά μια βελόνα, μια κλωστή μία πρέζα σαντιγί και έχω αμέσως στη στιγμή Κουμπιομπλούζα γιορτινή! Ένα παραμύθι για τη δημιουργικότητα, το θάρρος, τη συλλογικότητα και ...(γιατί όχι;) τη Μόδα!

"Το παιχνίδι είναι μια περίπτωση αγωγής που το παραδοσιακό σχολείο απέκλεισε γιατί του φαινόταν πως δεν διέθετε καμία λειτουργική σημασία", είχε διαπιστώσει κάποτε ο Jean Piaget. Το παιχνίδι το θεωρούσαν μόνο μια ξεκούραση ή εκτόνωση μιας πλεονάζουσας ενέργειας. Αυτή η απλουστευτική άποψη δεν εξηγεί ούτε τη σημασία που τα παιδιά αποδίδουν στα παιχνίδια τους, ούτε στη σταθερή μορφή που παίρνουν τα παιχνίδια των παιδιών, τις συμβολικές ή φανταστικές επινοήσεις (J. Piaget - Psychologie et pedagogie). Οι βιωματικές, λειτουργικές, παραστατικές όψεις της γνώσης και της έκφρασ...

Στόχος αυτού του βιβλίου διηγημάτων δεν είναι να περιγράψει την επαγγελματική σταδιοδρομία του συγγραφέα κατά την διάρκεια του εργασιακού του βίου μέσα από σαράντα εταιρείες, διαφορετικών προϊόντων και υπηρεσιών, αλλά να δώσει τη δυνατότητα στον μελλοντικό αναγνώστη, μέσα από φανταστικές και αληθινές ιστορίες γραμμένες λογοτεχνικά, να σκεφτεί. Ο ίδιος δηλώνει: "Όμως δεν έχω καμιά λογοτεχνική φιλοδοξία. Έχω φτάσει σε μια ηλικία που η ιδέα της καριέρας δεν έχει πλέον νόημα. Η αιτία της επιδίωξης μου να εργαστώ σε σαράντα διαφορετικές εταιρείες δεν είχε πάντα σαν στόχο...

Πώς είναι άραγε να εξουσιάζει κανείς συναισθηματικά τον άλλο μέσα από το Διαδίκτυο; Κι εμείς; Έχουμε, άραγε, το μέγεθος που νομίζουμε πως αποκτήσαμε μέσα από την χρήση του; Η εικονική εξουσία που αποκτά κανείς μέσα από την ανωνυμία του διαδικτύου, η χωρίς σκέψη και εκτέλεση ενδόμυχων απωθημένων, φέρνουν ανατροπές στην ισορροπία των σχέσεών μας. Η Μοναξιά στον κόσμο της εικονικής ευτυχίας, μεγεθύνεται και γίνεται όπλο εκτέλεσης κι αυτοκτονίας, ο νεκροθάφτης των ερωτικών μας επιθυμιών... Τα πιο πάνω βασάνισαν καταλυτικά τον Μάνο... Τον άλλαξαν! Μπήκε από περιέργεια...

Η κινηματογραφική εικόνα αποτελεί προνομιακό πεδίο έρευνας και εφαρμογής του σύγχρονου επιστημονικού κλάδου της δημόσιας ιστορίας. Χάρη στη στενή σύνδεση μεταξύ κινηματογράφου και εθνικού κράτους, στις πολλαπλές δυνατότητες του συγκεκριμένου μέσου και στην ευρεία αξιοποίησή του από κρατικούς και μη φορείς για την αποτύπωση εκδοχών του ιστορικού παρελθόντος, ο τομέας αυτός θεωρείται εξαιρετικά σημαντικός για τη μελέτη της πρόσληψης του παρελθόντος και της διαμόρφωσης της επίσημης και συλλογικής μνήμης από τις αρχές του 20ού αιώνα και μέχρι τις μέρες μας. Παράλληλα, η εκπαίδε...

Δύο νέοι άνθρωποι! Ο Χρήστος και η Βασιλική ήταν από εκείνους που "Δίνουν!" Χρόνια των κοινωνικών αναζητήσεων, των αναγκών να ορθοποδήσει ο τόπος... Επαρχιώτες κι οι δυο, σπουδαγμένοι δάσκαλοι σε μεγαλουπόλεις της περιφέρειας, γνωρίστηκαν στην Αθήνα. Πριν προλάβουν να δοκιμάσουν τις αντοχές τους, στην ευθύνη της ανεξαρτησίας τους, βρέθηκαν παντρεμένοι. Στα στέφανά τους οι λεμονανθοί μπλέχτηκαν με τα αιχμηρά αγκάθια της ενοχής, μέσα απ' την οποία οι γονείς τους πρόβαλλαν επιτακτικά τις απαιτήσεις τους απ' τη ζωή των παιδιών τους. Το αίμα κι ο πόνος πυροδότησαν ένα...

Παραμύθια για μικρά και μεγάλα παιδιά, γεμάτα γλυκύτητα και κοινωνικό προβληματισμό που απορρέει από την μαχόμενη ζωή της Αλίκης Παπαδομιχελάκη. Με το μέλι της αγάπης για την Ζωή του Ανθρώπου και της Φύσης!

Ο Αλέξανδρος Δελμούζος αποτελεί ηγετική φυσιογνωμία του εκπαιδευτικού δημοτικισμού, εξέχον μέλος της δημοτικιστικής "τριανδρίας", μαζί με τους Δημήτρη Γληνό και Μανώλη Τριανταφυλλίδη. Το ζήτημα της δημοτικής γλώσσας και της θεσμικής της κατοχύρωσης στο ελληνικό σχολείο συνδέθηκε εκ των πραγμάτων αναπόσπαστα με όλα τα μείζονα ιστορικά διακυβεύματα: το περιεχόμενο της ελληνικής εθνικής ταυτότητας, το ζήτημα του εκσυγχρονισμού, την τεχνολογική/επιστημονική ανάπτυξη, την κοινωνικοπολιτική ανασυγκρότηση, τον ιδεολογικό προσανατολισμό του ελληνικού έθνους-κράτους, ιδίως μετά α...

Το είδωλο ενός ανθρώπου ξεριζώνεται μέσα από τον καθρέφτη και εμφανίζεται μπρος του. Το πλασματικό είδωλο, το άλλο εγώ, το επιθυμητό, το ιδανικά πλασμένο. Το παράδοξο ξενίζει αλλά γίνεται αποδεκτό ως φυσιολογικό, όμως το είδωλο, που ξεκινάει να γνωρίζει την ζωή, θέλει περισσότερα, γίνεται άπληστο και θέλει να αποκτήσει με κάθε κόστος την θέση του στην πραγματικότητα. Ένας έρωτας όμως έρχεται να ανατρέψει την ιστορία, όλα ξαφνικά αλλάζουν, οι χαρακτήρες, οι άνθρωποι, η ιστορία. Η διεκδίκηση της ζωής, αυτής που σαν δώρο μας έχει δοθεί, γίνεται δυνατή μόνον όταν...

1500 π.Χ. Στη Μινωική Κρήτη οι ιδανικές συνθήκες ανατρέπονται από την ανθρώπινη ματαιοδοξία που οδηγεί στον εμφύλιο πόλεμο. Το νησί το πνίγει η συμφορά και η Αλεξάνδρα, η Ιέρεια που ανέλαβε το ανώτατο αξίωμα του Μίνωα, βρίσκεται μπροστά στο μίσος και το αίμα του αδελφοκτόνου πολέμου. Όμως και μέσα στην πιο μεγάλη συμφορά κυοφορείται το νέο, το ελπιδοφόρο... Ακολουθεί τη συμβουλή του δασκάλου της Μίνωα Δικαιόκριτου, αποσύρεται στον τόπο καταγωγής της τη Ζάκρο απ' όπου θα ξεκινήσει μιαν αναζήτηση σε τόπους της Ανατολής νέων ιδεών και αντιλήψεων, στοιχείων που θα συνθέ...

Η "Δωδέκατη Νύχτα ή Αυτό που επιθυμείτε", αφιερώνεται στα 400 χρόνια του Σαίξπηρ (1564-1616) του μέγιστου δραματουργού και ποιητή, που πλάι στη διαχρονική και παγκόσμια μαγεία της πένας του είχε, από όλους τους νεότερους και αρχαίους, την πιο πλατειά και γεμάτη κατανόηση ψυχή και που ο πιστός καθρέφτης του των τρόπων και της ζωής έχει την ευστάθεια της αλήθειας. Η μετάφραση του Βραβευμένου μεταφραστή και θεατρανθρώπου Αριστείδη Λαυρέντζου αποτέλεσε τον κορμό της παράστασης του Θιάσου "Θέσπις" των Βρυξελλών την άνοιξη του 2017. Ας έρθει ο θάνατος κι ας μπω, σε κυπαρίσ...

"Εγώ δεν είμαι κήρυκας να περιγράφω την λουσάτη ζωή της νεόπλουτης κοινωνίας. Ούτε τις αναμνήσεις των καταστροφέων της ζωής. Ό,τι θωρώ μολογώ. Για ό,τι ζούμε, για ό,τι αντιπροσωπεύουμε εμείς και οι φίλοι μας, τα μαύρα πουλιά της δυστυχίας, γράφω. Όπως τα αντιλαμβάνομαι κι ανάλογα με τις φτωχές μου δυνάμεις. Δεν μου αρέσουν οι γραμμές και οι κατευθύνσεις. Παίζω τα παιγνίδια μου με το φως, στο πέρασμα του χρόνου στο τόπο μας. Δεν είμαι επαγγελματίας, ούτε ψυχρός εκτελεστής παραγγελιών. Το κέφι μου κάνω. Ούτε θέλω να αναπαράγω λαϊκές δεισιδαιμονίες και δοξασίες από το τζάκι τ...