Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Στη Ρώμη, "εξαιτίας της λανθασμένης συμπεριφοράς πολλών παπών", αναφέρουν το 824 τα επίσημα χρονικά της αυτοκρατορίας, οι συνθήκες έχουν περιέλθει "σε μεγάλη σύγχυση". Μετά τον θάνατο του Καρόλου Α΄ ο άγιος πάπας Λέων Γ΄, το 815, ένα χρόνο προτού και ο ίδιος πεθάνει, καταδίκασε ανηλεώς εκατοντάδες ανθρώπους σε θάνατο. Ο διάδοχός του Στέφανος Δ΄ εμφανίστηκε τον επόμενο χρόνο με ένα πλαστό "στέμμα του Κωνσταντίνου" στη Ρενς. Κατά τον θάνατο του διαδόχου του, Πασχάλη Α΄, ενός μισητού, σκληρού πάπα, δημιουργήθηκαν το 824 τέτοιες ταραχές, που η προγραμματισμένη κηδεία του στον...

[...] Η "Ιλιάδα" είναι ένα εκτενές επικό ποίημα που αποτελείται από 15.692 στίχους. Ο τίτλος μάς παραπέμπει γενικά στον μύθο του πολέμου και της άλωσης του Ιλίου, όπως ονομαζόταν αλλιώς η Τροία. Ωστόσο βασικό θέμα του, όπως διαφαίνεται από την αρχή του έπους, είναι ένα συγκεκριμένο επεισόδιο του πολέμου αυτού, η διαμάχη Αγαμέμνονα-Αχιλλέα και η συνακόλουθη οργή του δεύτερου και αποχή του από τη μάχη. Το γεγονός βέβαια δεν είναι δευτερευούσης σημασίας, καθώς ο Αγαμέμνονας ήταν ο αρχιστράτηγος των ελληνικών δυνάμεων και ο Αχιλλέας ο γενναιότερος ανάμεσά τους, χωρίς τον οποίο...

[...] Η "Ιλιάδα" είναι ένα εκτενές επικό ποίημα που αποτελείται από 15.692 στίχους. Ο τίτλος μάς παραπέμπει γενικά στον μύθο του πολέμου και της άλωσης του Ιλίου, όπως ονομαζόταν αλλιώς η Τροία. Ωστόσο βασικό θέμα του, όπως διαφαίνεται από την αρχή του έπους, είναι ένα συγκεκριμένο επεισόδιο του πολέμου αυτού, η διαμάχη Αγαμέμνονα-Αχιλλέα και η συνακόλουθη οργή του δεύτερου και αποχή του από τη μάχη. Το γεγονός βέβαια δεν είναι δευτερευούσης σημασίας, καθώς ο Αγαμέμνονας ήταν ο αρχιστράτηγος των ελληνικών δυνάμεων και ο Αχιλλέας ο γενναιότερος ανάμεσά τους, χωρίς τον οποίο...

"Να μιλάτε μειλίχια και να έχετε πάντα μαζί σας ένα μεγάλο ραβδί!" (Θίοντορ Ρούζβελτ, πρόεδρος των ΗΠΑ 1901-1909). Πουριτανικός φανατισμός, οικονομική κερδοσκοπία και μια άνευ προηγουμένου ροπή αυτονομιμοποίησης: Οι ΗΠΑ δεν βρέθηκαν στο στόχαστρο κριτικής μόνο μετά τις πρόσφατες επιθέσεις τους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ ως αντίδραση στις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεβρίου. Ο Karlheinz Deschner στην παρούσα προκλητική και κριτική παρουσίαση της αμερικανικής ιστορίας αποκαλύπτει με ποιο τρόπο το ισχυρότερο μέλος του ΝΑΤΟ παριστάνει τη φιλειρηνική δύναμη τη στιγμή...

Το βιβλίο το οποίο ο μεταφραστής παραδίδει στην ελληνική εκπαίδευση είναι καρπός της συνεργασίας ενός πεπειραμένου Άγγλου εκπαιδευτικού και ενός κορυφαίου Γάλλου φιλολόγου με την ευρύτατη σημασία της λέξης. Το πρωτότυπο σύγγραμμα απευθύνεται προς τους μαθητές της μέσης γαλλικής εκπαίδευσης και εν είδει μικρής εγκυκλοπαίδειας σκοπό έχει να τους βοηθήσει στην κατανάλωση των πραγματικών λεπτομερειών των διδασκομένων στη μέση εκπαίδευση Ελλήνων και Λατίνων συγγραφέων. Τη χρησιμότητα του βιβλίου καταδεικνύουν οι επτά εκδόσεις του, και την ενημερότητα του περιεχομένου του το αδ...

[..] Όπως και σεις θα διαπιστώσετε με το διάβασμα του βιβλίου, υπάρχει ομοιότητα των τούρκικων λαϊκών παραμυθιών με τα ελληνικά. Η τούρκικη λέξη "μασάλ" (παραμύθι) προέρχεται από την αραβική λέξη "μεσέλ" και πολιτογραφήθηκε στα τούρκικα. Σε κάποια μέρη της Ανατολής χρησιμοποιείται η αντίστοιχη λέξη "μετέλ" και "ματάλ", που μοιάζει με την ελληνική λέξη "μύθος". Ο Περτέβ Ναϊλί Μπορατάβ, που μάζεψε αυτά τα παραμύθια και χτένισε σπιθαμή με σπιθαμή την Ανατολή, θεωρείται ο πρώτος Τούρκος λαογράφος. Έγραψε άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά που αναφέρονται στον τουρκικό λαϊκό πο...

Όπως σε όλες τις εκφάνσεις της πνευματικής ζωής του ελληνικού λαού, έτσι και στις προλήψεις του αποδεικνύεται ότι παράλληλα με την αρχαία παράδοση υπάρχει και νεότερη δημιουργία αντάξια της αρχαίας, που γεννιέται από τις ίδιες ακριβώς ανάγκες. Οι προλήψεις αυτές είναι χαρακτηριστικές της νοοτροπίας του λαού και αποτυπώνουν τις ηθικές και πνευματικές δυνάμεις του. Με το βιβλίο αυτό δεν επιδιώκεται η ταύτιση ή ο παραλληλισμός των σημερινών προλήψεων με όμοιες ή ανάλογες αρχαίες, ούτε η διάκριση των κοινών απ' όσες προλήψεις απαντούν μεμονωμένα σε κάποιους τόπους. Επίσης δεν...

[...] Η παγκόσμια ιστορία δεν έχει ίσως να παρουσιάσει άλλον άνθρωπο που να διήγειρε τόσο αντίθετες και τόσο ισχυρές συγκινήσεις ή που κατά τη διάρκεια της ζωής του να προκάλεσε τόσο πολύ το θαυμασμό, τον φόβο ή το μίσος της ανθρωπότητας όσο ο Ναπολέων. Ακόμα και οι ψυχραιμότεροι από τους μεταγενέστερους κριτικούς, ανασκοπώντας τη σταδιοδρομία του, όχι μόνο οδηγούνται σε ποικίλες και ανάμεικτες κρίσεις, αλλά δεν μπορούν και να αποφύγουν κάποια κατάπληξη για το ότι σε μία και μόνο ζωή, σε ένα και μόνο χαρακτήρα ενώνεται τόσο μεγαλείο με τόσο δόλο, τόσο χρυσάφι με τόση σκουρι...

[...] Το "Ημερολόγιο ενός διαφθορέα" είναι μια αυτοτελής νουβέλα από το έργο "Είτε-Είτε" (Enten-Eller), που εκδόθηκε στην Κοπεγχάγη στις 15 Φεβρουαρίου 1843. Εκδότης είναι ο Βίκτωρ Ερημίτης αλλά όχι και συγγραφέας. Η ανωνυμία του συγγραφέα υποχρεώνει τον Κίρκεγκορ να διηγηθεί τον μύθο: Ο Βίκτωρ Ερημίτης αγόρασε κάποτε από ένα παλαιοπωλείο ένα τραπέζι. Στο συρτάρι του βρήκε τα χειρόγραφα του βιβλίου. Το βιβλίο χωρίζεται σε δύο μέρη: στα χαρτιά του Α και στα χαρτιά του Β. Τα χαρτιά του Α δίνουν ποικίλες αφορμές για μιαν αισθητική θεώρηση του βίου. [...] (Επιλεγόμενα)

[...] Γύρω από τη μορφή του Κολόμβου τρεμόπαιζε πάντα ένα ξεχωριστό μυστήριο, κάτι το ιδιαίτερα αμφίβολο. Του αμφισβητούν τα πάντα, το χαρακτήρα του, τη δράση του, την εξέλιξή του, τα περιστατικά της ζωής του, ακόμα και τη γέννησή του. Εφτά πολιτείες στην περιοχή της Γένοβας διεκδικούν την τιμή ότι φιλοξένησαν την κούνια του, και σ' αυτές προστεθήκανε η Κορσική και η Γαλλία. Έχει εξακριβωθεί πως πατέρας του ήταν κάποιος φτωχός ανυφαντής - μα αυτό ο Κολόμβος προσπάθησε να το κρύψει. Η ταπεινή καταγωγή του φαινόταν ψεγάδι, και στις μέρες της μεγάλης του δόξας μιλάει για τους...

[...] Το μεγαλύτερο μέρος της σωζόμενης ποίησης του Πινδάρου το απαρτίζουν οι επίνικοι, άσματα τα οποία εξυμνούσαν τη νίκη κάποιου ατόμου σε κάποια σπουδαία αθλητική διοργάνωση και τα οποία ανήκουν στο είδος της χορικής ποίησης. Για την καλύτερη κατανόηση και της πινδαρικής ποίησης θα πρέπει να τονίσουμε το γεγονός ότι οι καταβολές της χορικής ποίησης βρίσκονταν στις αποστροφές των διαφόρων μελών ενός χορού, κάτι που γίνεται εμφανές στο πρώιμο παρθένιο του Αλκμάνα· εκεί βλέπουμε ουσιαστικά τον παιγνιδιάρικο διάλογο των μελών ενός χορού παρθένων. [...] (από την εισαγωγή του...

[...] Το βιβλίο του Μάρκο Πόλο, στα αμέτρητα χειρόγραφα αντίγραφά του (όπου δεν είναι σίγουρο ότι οι αντιγραφείς απέφυγαν τον πειρασμό να επέμβουν ή και να λογοκρίνουν αυθαίρετα το πρωτότυπο), κατέκτησε μεμιάς ολόκληρη την Ιταλία. Διαβάστηκε με πάθος από ανθρώπους που αναζητούσαν σ' αυτό, ό,τι φλόγιζε τη φαντασία τους, μια ιστορική και γεωγραφική περιήγηση που στα μάτια τους όμως αντανακλούσε τους ρομαντικούς μύθους της ιπποσύνης. Μέσα από ένα πλήθος διαφορετικών εκδοχών του κειμένου, σε πολλές γλώσσες και διαλέκτους. "Η περιγραφή του κόσμου" (όπως ήταν ο αρχικός τίτλος" ή...

Όταν ξυπνάς και όλα σου φαίνονται βαρετά και μάταια, [...] όταν δεν ικανοποιείσαι από τίποτα, ούτε καν από τα πολύ προσωπικά σου πράγματα, όταν δεν έχεις σεξουαλική επιθυμία και αρνείσαι την ερωτική σχέση, όταν βασανίζεσαι από ανεξέλεγκτες ιδέες που τις περισσότερες φορές αγγίζουν τα όρια του παραλόγου, όταν εύχεσαι να τελειώσει γρήγορα η μέρα για να κοιμηθείς και να ξεχάσεις [...] όταν πιάνεις τον εαυτό σου να έχει την απόλυτη ευθύνη για όλα, όταν αγαπάς τον θάνατο περισσότερο από την ζωή και τον θεωρείς λύτρωση - όλα αυτά δεν είναι κατάθλιψη;

Σκοπός του βιβλίου αυτού είναι να φέρει τον Πλάτωνα, τον άνθρωπο και τα έργα του, κοντά στον αναγνώστη, κι αυτό με τη μεγαλύτερη δυνατή πληρότητα, αλλά τίποτε άλλο. Θα ήθελε να κάνει κι άλλους να τον αγαπήσουν όπως τον αγαπώ εγώ, να γίνει και για άλλους, στη σχέση τους με το αιώνιο και τη ζωή, αυτό που ήταν για αναρίθμητους ανθρώπους από τότε που έζησε, αλλά που στις μέρες μας, ιδίως ανάμεσα, σε μας τους Γερμανούς, είναι για πολύ λίγους. Γι' αυτό και απευθύνομαι με την αρμόζουσα περίσκεψη όχι μόνο στους ειδικούς συναδέλφους, αλλά θέλω να γνωρίσουν τα έργα του κι άλλοι και ν...

Όποιος καταπιάνεται με τις εμπειρίες και τα περιστατικά μιας ανθρώπινης ζωής ανατρέχοντας στο παρελθόν, διατρέχει τον κίνδυνο της χρονικής σύμπτυξης των πιο σημαντικών στιγμών της. Στο αποτέλεσμα κάποιου γεγονότος υπάρχει η τάση να συνδέσει κανένας άμεσα και τις συνέπειες και τα συμπεράσματα που βγαίνουν από αυτό, ενώ στην πραγματικότητα παρεμβαίνουν συχνά ενδιάμεσα εξωτερικοί παράγοντες, που πολλές φορές δεν μπορούμε να τους ξέρουμε. Πράγματι, συμπεραίνουμε από τα γραπτά του ότι ο Πλάτων, ενώ αφομοίωνε αυτά που του δίδαξε ο Σωκράτης με τη ζωή και τον θάνατό του, νιώθωντας...

Η οδός των Ελλήνων δεν ήταν ποτέ λεωφόρος. Ήτανε πάντα ένα δύσβατο μονοπάτι για τους λίγους και διαλεχτούς της γης, τους ικανούς και αποφασισμένους να φθάσουν στην κορυφή του Όρους. Οι Έλληνες, έχοντας συναίσθηση και συνείδηση της ιδιοπροσωπίας τους, του "συνανήκειν" εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια, κατόρθωσαν στον πεπερασμένο γεωγραφικό τους χώρο και να διαμορφώνουν κοινότητα χαρακτήρα, μέσα από την παντοδυναμία της γλωσσολαλιάς τους, την ανθρωπιά της κουλτούρας τους, το πολύτροπο του πνεύματός τους και τη μαγεία του τόπου τους. Στη μακρόχρονη ιστορική τους διαδρομή κατόρθω...

Πυρηνικό στοιχείο του "Mein Kampf" είναι το μίσος που διαπερνά όλες τις σελίδες του. Ένα μίσος που, όταν καταλάβει την εξουσία, θα μετασχηματιστεί σε κινητήρια δύναμη η οποία θα οδηγήσει τον γερμανικό λαό και την ανθρωπότητα στη χειρότερη πολεμική καταστροφή της ιστορίας, μέσα από ένα δρόμο σπαρμένο με πτώματα. Ο Χίτλερ μπορεί να επικριθεί, να αποδοκιμαστεί και να καταδικαστεί για οτιδήποτε εκτός από το ότι δεν προειδοποίησε την ανθρωπότητα για τα ανθρωποθυσιαστικά του σχέδια. Γιατί στο "Mein Kampf" υπάρχουν τα πάντα: Η κατάργηση της δηµοκρατίας. Η επιβολή της δικτατορίας....

Το ζήτημα της καταγωγής της μουσικής είναι σκοτεινό και αμφιλεγόμενο, και γι' αυτό δεν είναι δυνατό να εκτεθεί κατά τρόπο στοιχειώδη. Το τραγούδι προηγήθηκε άραγε του λόγου; Μήπως απεναντίας, το τραγούδι υπήρξε απομίμηση και επέκταση των φυσικών διακυμάνσεων της γλώσσας; Ή μήπως το τραγούδι και ο λόγος είναι δύο παράλληλες εκδηλώσεις της ψυχολογικής ζωής; Δεν θα ζητήσουμε να λύσουμε τόσο περίπλοκα ζητήματα. Αρκεί μόνο να σημειωθεί ότι όσο μακρύτερα και αν ανατρέξουμε στην ιστορία της ανθρωπότητας, θα συναντήσουμε παντού τη μουσική. Στην αρχή τη βρίσκουμε συνδεδεμένη με την...

"Τα ελληνικά ήχησαν, όπως ένα άστρο προβάλλει μέσα στη νύχτα". Γκαίτε 'Ενας που είχε την τύχη, όταν είναι άνοιξη στη Γερμανία, να περάσει τις Άλπεις με κατεύθυνση το νότο, και έπειτα να συνεχίσει το ταξίδι του με πλοίο προς τα νοτιοανατολικά, όταν περάσει τον Ισθμό της Κορίνθου, αισθάνεται σαν να μπήκε σε καινούριο κόσμο: το πλοίο του το αγκαλιάζει ένα φως τόσο αγνό όσο δεν είδε ποτέ· όλες οι γραμμές των βουνών, των νησιών, που, καθώς ταξιδεύει, ξεπροβάλλουν και χάνονται, προχωρούν και ξεμακραίνουν μπροστά στα μάτια του, έχουν μια καθαρότητα κρυστάλλινη· ο ουρανός και το...

Το ζήτημα της καταγωγής της μουσικής είναι σκοτεινό και αμφιλεγόμενο, και γι' αυτό δεν είναι δυνατό να εκτεθεί κατά τρόπο στοιχειώδη. Το τραγούδι προηγήθηκε άραγε του λόγου; Μήπως απεναντίας, το τραγούδι υπήρξε απομίμηση και επέκταση των φυσικών διακυμάνσεων της γλώσσας; Ή μήπως το τραγούδι και ο λόγος είναι δύο παράλληλες εκδηλώσεις της ψυχολογικής ζωής; Δεν θα ζητήσουμε να λύσουμε τόσο περίπλοκα ζητήματα. Αρκεί μόνο να σημειωθεί ότι όσο μακρύτερα και αν ανατρέξουμε στην ιστορία της ανθρωπότητας, θα συναντήσουμε παντού τη μουσική. Στην αρχή τη βρίσκουμε συνδεδεμένη με την...